Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 9 lipca 2019 r.

Sygn. akt VI Ka 1572/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: sędzia Agnieszka Wojciechowska-Langda

protokolant: sekr. sądowy Renata Szczegot

po rozpoznaniu dnia 9 lipca 2019 r. w Warszawie

sprawy K. S., syna R. i D., ur. (...)
w W.

obwinionego o wykroczenie z art. 86 § 1 KW w zw. z art. 19 ust. 2 pkt 3 ustawa z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 128 z późn. zm.)

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela posiłkowego R. M.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie

z dnia 23 października 2018 r. sygn. akt IV W 2258/17

utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; zasądza od oskarżyciela posiłkowego R. M. na rzecz Skarbu Państwa 50 zł tytułem zryczałtowanych wydatków
w postępowaniu przed sądem drugiej instancji oraz 60 zł tytułem opłaty w postępowaniu odwoławczym

Sygn. akt VI Ka 1572/18

UZASADNIENIE

Apelacja oskarżyciela posiłkowego jest niezasadna i jej wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie podkreślić trzeba, że Sąd I instancji w sposób prawidłowy przeprowadził przewód sądowy, w jego toku zebrał kompletny materiał dowodowy, który poddał wszechstronnej, wnikliwej analizie zgodnie z przepisami prawa, logicznym rozumowaniem oraz doświadczeniem życiowym, wreszcie wydane na podstawie tej właściwej oceny orzeczenie należycie, uzasadnił, co w pełni czyni zadość wymogom z art. 424 § l i 2 k.p.k. w zw. z art. 82 § 1 k.p.w.

Sąd Odwoławczy podziela dokonaną przez Sąd Rejonowy ocenę wyjaśnień obwinionego, które w powiązaniu z opinią biegłego M. J. oraz zeznaniami R. M. nie pozwoliły na w sposób nie budzący wątpliwości uznać winy K. S. w zakresie czynu z art. 86 § 1 k.w. Analiza tych dowodów, wbrew zarzutom apelującego, jest swobodna i pozostaje pod kontrolą art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w., nie są zaś trafne postulaty skarżącego jakoby ocena tych dowodów była dowolna i w jakimkolwiek punkcie stronnicza. Zważyć należy, że naczelną zasadą procesu karnego jest przypisanie winy konkretnej osobie, a analiza akt sprawy prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do obwinionego takich ustaleń poczynić nie można. Sąd Rejonowy dokładnie przeanalizował wyjaśnienia obwinionego oraz oskarżyciela posiłkowego, którzy prezentowali różne wersje wydarzeń i mając w polu widzenia pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy słusznie przyjął, że relacja przedstawiona przez oskarżyciela posiłkowego budzi zasadnicze wątpliwości. Zaznaczyć przy tym trzeba, że dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zeznań R. M. i poddanie ich
w wątpliwość nie jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że świadek ten celowo mówił nieprawdę, a jedynie, że jego subiektywna wersja wydarzeń w zestawieniu z pozostałym materiałem dowodowym nie znajduje w nim pełnego potwierdzenia, stąd taka a nie inna ocena zeznań tego świadka.

O słuszności rozstrzygnięcia Sądu I instancji świadczy również wydana
w sprawie opinia biegłego M. J. z zakresu techniki samochodowej
i ruchu drogowego (k. 108-112). Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił biegłemu na odtworzenie przebiegu zdarzenia, w szczególności prędkości poruszania się pojazdów uczestniczących w kolizji, wskazania torów ich ruchu i ich wzajemnego ustawienia względem osi (krawędzi jezdni) w momencie zdarzenia. Sąd Okręgowy zwraca natomiast uwagę, że biegłemu udało się ustalić wzajemne ustawienie samochodów względem siebie (k.111). Te zaś – jak wynika z opinii - były ustawione względem siebie pod niewielkim pochyleniem, w skutek czego doszło do kontaktu środkiem przodu samochodu P. w lewą częścią tyłu samochodu T.. Tym samym względy logiki i doświadczenia życiowego przemawiają za przyjęciem wersji przedstawionej przez obwinionego. Tym bardziej, że z powołanej przez Sąd I instancji adnotacji znajdującej się w aktach ubezpieczyciela wynika, że do uderzenia doszło w hamujący pojazd marki T., a nie powoli toczący się do świateł.

Przechodząc do zarzutu stronniczości Sądu Rejonowego, Sąd odwoławczy wskazuje, że w aktach sprawy, a w szczególności w protokołach rozpraw brak jest okoliczności świadczących o tym, aby Sąd I instancji okazywał pokrzywdzonemu nieprzychylność, o której pisze w apelacji. Przeciwnie, w protokole rozprawy z dnia 16.10.2018 r. (k. 123v) to obwinionemu została zwrócona uwaga odnośnie jego zachowania. Jeżeli jednak skarżący miał jakiekolwiek wątpliwości co do obiektywizmu sędziego prowadzącego rozprawę, to mógł złożyć wniosek
o wyłączenie tego sędziego – a taki w aktach sprawy również się nie znajduje. Dlatego zarzut ten nie mógł odnieść żadnego skutku w niniejszej sprawie, gdyż nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistości.

W świetle powyższych okoliczności Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw do kwestionowania przeprowadzonej przez Sąd I instancji oceny zgromadzonych dowodów i poczynionych na tej podstawie ustaleń faktycznych.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 121 § 1 k.p.w. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k. oraz art. 13 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak
w dyspozytywnej części wyroku.

VI Ka 1572/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE