Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Piotr Kawecki

Protokolant stażysta Monika Paczkowska

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 r. w Toruniu

sprawy z powództwa małoletniej A. S. działającej przez matkę J. K. (1)

przeciwko Ł. S.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego Ł. S. na rzecz małoletniej powódki A. S., ur. (...) w L. rentę alimentacyjną w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatną do rąk matki dziecka J. K. (1), poczynając od dnia 01.10.2018 r., do dnia 1 -ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  znosi wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami,

IV.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu,

V.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 782/18

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2018 r. do tut. Sądu wpłynął pozew małoletniej A. S. działającej przez matkę J. K. (1) przeciwko Ł. S. o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 900 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki powódki do dnia 1 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat począwszy od października 2018r.

W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., że:

- małoletnia powódka jest uczennicą (...) klasy szkoły podstawowej, mieszka wraz z matką w lokalu mieszkalnym należącym do babci małoletniej. W zamian za opłacanie czynszu jest on przez nie użytkowany, przy czym matka małoletniej musiała najpierw wyremontować to mieszkanie przed wprowadzeniem się tam z dzieckiem, poniosła z tego tytułu znaczne koszty, musiała dokonać zakupu podstawowego sprzętu AGD i mebli dla dziecka,

- wydatki związane z wyżywieniem, utrzymaniem, ubiorem, edukacją, atrakcjami praz leczeniem małoletniej powódki wynoszą średnio 1.800 zł miesięcznie

- pozwany pracuje w charakterze pracownika budowlanego, często pracuje w delegacjach, nigdy nie miał problemów z uzyskaniem pracy, według wiedzy matki małoletniej powódki jego dochody kształtują się na poziomie co najmniej (...) zł,

- pozwany jest współwłaścicielem mieszkania w którym mieszka w udziale (...) części,

- pozwany ma kosztowne hobby – jest nim nurkowanie, z realizacją tej pasji związane są wysokie koszty zakupu sprzętu nurkowego i częste wyjazdy, także zagraniczne,

- pozwany nie łoży na utrzymanie dziecka poza okresami, gdy zgodnie z harmonogramem określonym w ugodzie małoletnia przebywa u niego,

- pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu,

- obecnie zarobki w branży budowlanej kształtują się na poziomie co najmniej średniej krajowej, tj. 4.973 zł brutto miesięcznie,

- pozwany zobowiązał się do płacenia 500 zł na rzecz małoletniej powódki, od kwietnia 2018r. kwotę tę przekazał jedynie dwukrotnie.

W odpowiedzi na pozew z dnia 2 listopada 2018 r. pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 400 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał m.in., że małoletnia przebywa u niego średnio przez 10 dni w miesiącu. W okresie wakacji matka małoletniej uznała, że pozwany nie musi przekazywać alimentów bowiem małoletnia przebywa po równo u każdego z rodziców. Pozwany do września 2018 r. przekazywał na utrzymanie córki 500 zł miesięcznie oraz ponosił część kosztów utrzymania małoletniej, tj. koszt zakupu odzieży i obuwia a także wyżywienia dla małoletniej w czasie gdy dziecko przebywa pod jego opieką. Obecnie pozwany nie jest w stanie wygospodarować nawet kwoty 500 zł miesięcznie, nie posiada stałego zatrudnienia. Pracuje dorywczo przy wykonywaniu remontów i z tej pracy osiąga dochód ok. (...)zł netto. Podejmuje starania aby uzyskać stałą pracę w branży remontowej jednak nie jest to proste. Pozwany podał, że zamieszkuje w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem w (...) części. Pozwany pokrywa w całości bieżące koszty związane z utrzymaniem mieszkania w kwocie ok. 400 zł miesięcznie. Na wyżywienie pozwany wydaje ok. 400 zł miesięcznie, na odzież i środki czystości ok. 100 zł miesięcznie. Za telefon pozwany płaci 109 zł miesięcznie. Za żywność dla małoletniej pozwany płaci 150 zł miesięcznie. Na dodatkowe zakupy odzieżowe dla małoletniej pozwany przeznacza ok. 200 zł miesięcznie. Pozwany wskazał, że od lutego 2017 r nie wyjeżdżał nurkować z uwagi na brak środków, a wcześniejszy wyjazd w całości był sfinansowany przez jego babcię. Obecnie korzysta z pomocy finansowej rodziny. W ocenie pozwanego wskazywany przez matkę małoletniej koszt utrzymania córki na poziomie 1.800 zł miesięcznie jest zawyżony, a realny koszt utrzymania córki kształtuje się na poziomie 900-1000 zł miesięcznie. Pozwany zakwestionował wydatki ponoszone na małoletnią w zakresie wyżywienia wskazując, iż koszty poniesione w związku z częstym stołowaniem się w restauracjach nie są usprawiedliwioną potrzebą małoletniej oraz kosztów edukacji szkolnej, zakupu przyborów szkolnych, zabawek i przyborów plastycznych a także wyjazdów wakacyjnych i zajęć dodatkowych.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia A. S., ur. (...) jest dzieckiem pochodzącym ze związku nieformalnego Ł. S. i J. K. (1).

Małoletnia powódka pozostaje obecnie pod pieczą matki J. K. (1), z którą zamieszkuje w mieszkaniu należącym do babci małoletniej – A. R..

Dotychczas obowiązek alimentacyjny pozwanego względem małoletniej powódki nie był ustalony.

/okoliczności bezsporne a ponadto dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 8,

zaświadczenie o zameldowaniu – k. 9/

J. K. (1) w dacie złożenia pozwu zatrudniona była w (...) s.c. jako specjalista ds. marketingu z wynagrodzeniem (...) zł netto miesięcznie. Dodatkowo od niedawna zajmuje się prowadzeniem zajęć jogi i z tego tytułu otrzymuje dochód ok. (...) zł miesięcznie. Do maja 2018r. matka małoletniej powódki zatrudniona była w redakcji gazety (...) uzyskiwała tam wynagrodzenie w kwocie (...) zł netto miesięcznie, jednak zrezygnowała z tej pracy, gdyż była ona czasochłonna, stresująca i zbyt obciążająca. W dniu 30 stycznia 2019r. pracodawca rozwiązał umowę o pracę zawartą z J. K. (1) z zachowaniem 1 miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 28.02.2019r. Przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę była likwidacja stanowiska pracy. Na swoje utrzymanie J. K. (1) wydaje ok. 700 zł miesięcznie. Jest współwłaścicielką udziału (...) mieszkania, w którym mieszka pozwany.

J. K. (1) mieszka wraz córką w mieszkaniu udostępnionym im przez jej matkę. Za czynsz J. K. (1) płaci ok. 300 zł miesięcznie, za gaz ok. 60 w sezonie letnim, 120 zł w sezonie zimowym miesięcznie (średnio w skali roku - 90 zł miesięcznie), prąd 60 zł miesięcznie, za internet – 34 zł miesięcznie. Roczny podatek od nieruchomości to obecnie ok. 500 zł (miesięcznie ok. 42 zł). Opłaty (stałe, niezależne od ilości przebywających w mieszkaniu osób i czasu ich zamieszkiwania) za czynsz, podatek od nieruchomości i internet wynoszą więc miesięcznie 376 zł, co przy uwzględnieniu, że mieszkają dwie osoby oznacza, że na małoletnią przypada 188 zł miesięcznie. Opłaty za gaz i prąd wynoszą łącznie 150 zł miesięcznie, z racji zamieszkiwania w mieszkaniu 2 osób daje to kwotę 75 zł miesięcznie na osobę, co w przeliczeniu na 20 dni pobytu dziecka w mieszkaniu oznacza, że miesięczne opłaty za gaz i prąd w udziale przypadającym na małoletnią wynoszą ok. 50 zł.

J. K. (1) zmuszona była zakupić sprzęt AGD (pralka – 901 zł, odkurzacz – 259 zł), łóżko, materac (500 zł) szafę i biurko (ok. 3.000-3500 zł), fotel (1.000 zł) lampy do tego mieszkania; ze względu na zły stan techniczny lokalu - wykonała jego remont. Zakupów i remontu dokonała dzięki otrzymanej od swojej mamy pożyczce w kwocie ok. 30.000 zł, na chwilę obecną spłaciła 5.000 zł tej pożyczki.

Małoletnia A. S. uczęszcza do szkoły podstawowej, jest uczennicą (...) klasy. Zasadniczo dojeżdża do szkoły środkami komunikacji miejskiej. Koszt biletu miesięcznego to 44 zł. Czasami, gdy dziecko idzie na późniejsze godziny do szkoły zawozi i ze szkoły odbiera ją babcia, która przyjeżdża po wnuczkę samochodem. Koszt zakupu paliwa na dojazdy do szkoły to ok. 130 zł miesięcznie. Małoletnia otrzymała jednorazową wyprawkę na rozpoczęcie roku szkolnego w kwocie 300 zł; J. K. (1) nie jest uprawniona do otrzymywania 500 zł zasiłku wychowawczego. Małoletnia powódka nie ma żadnego majątku.

Małoletnia chodzi na basen za 80 zł miesięcznie oraz na zajęcia ceramiczne za 70 zł miesięcznie. W roku 2017 małoletnia powódka uczyła się dodatkowo angielskiego, obecnie J. K. (1) nie stać na opłacenie tych dodatkowych zajęć. Wydatki miesięczne na wyżywienie małoletniej to ok. 500 zł, małoletnia powódka posiłki spożywa zasadniczo wraz z matką, czasami posiłki jada u swojej babci, od czasu do czasu wychodzi do kawiarni, restauracji - najczęściej jest to w okresie wakacji, gdy przebywa poza domem. Koszt zakupu ubrań to kwota około 130 zł miesięcznie. Małoletnia jest w fazie intensywnego wzrostu, potrzebuje odzieży na każdą z pór roku, czapek, rękawiczek, rajstop, bluzek, spodni, odzieży i obuwia przeznaczonych do szkoły, papci domowych.

J. K. (1) opłaca koszty edukacji i zakupu przyborów szkolnych – opłaca ubezpieczenie córki ( 37 zł na rok), komitet rodzicielski (10 zł miesięcznie), wycieczkę szkolną, zestaw „mały chemik”, za co łącznie zapłaciła 99,60 zł. Koszt środków czystości to ok. 80 zł miesięcznie, wydatki związane z rekreacją i rozrywką to ok. 130 zł miesięcznie (wyjścia do kina, teatru, zajęcia sportowe), koszt zabawek i przyborów plastycznych to ok. 50 zł miesięcznie. Strona powodowa wykazała dokumentami, że w 2018 roku małoletnia była z babcią na pojezierzu (...) – koszt opłat za ośrodek to 752 zł (k. 27), z mamą na polu namiotowym w M. – koszt opłat za pole namiotowe to 360 zł (k. 28), była na weekend w O.. Przyjmując, że wykazane koszty pobytów wakacyjnych samej małoletniej to kwota 556 zł rocznie (½ z sumy 752 zł i 360 zł), to w przeliczeniu na miesiąc daje kwotę 46 zł. Matka małoletniej zakupiła sprzęt biwakowy, który w założeniu służyć ma dziecku na kilka lat – za ok. 600 zł, w 2017r. zakupiła też rower za kwotę 450 zł. Biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego - sprzęt ten będzie dziecku służył ok. 3 lat, daje to kwotę ok. 30 zł miesięcznie.

Małoletnia wymaga konsultacji ortopedycznych (nosi wkładki do butów), w ubiegłym roku dwukrotnie była u gastrologa, gdzie koszt jednej wizyty wynosił 100 zł. Czasami to pozwany chodzi z córką do lekarza. Małoletnia powódka choruje okresowo na infekcje – średnio ok. 5 razy w roku. Średni koszt jednorazowego wykupu lekarstw to ok. 40-50 zł, czasami trzeba wykupić antybiotyki za kwotę ok. 130 zł. Średni miesięczny koszt wykupu lekarstw w skali roku to ok. 30 zł.

Małoletnia zgodnie z ugodą zawartą przez jej rodziców spędza z ojcem:

- co drugi weekend miesiąca począwszy od czwartku (po zakończeniu zajęć szkolnych) do niedzieli do godziny 19:00,

- jedno popołudnie w tygodniu, w którym nie przypada weekendowy kontakt z córką, po zakończeniu zajęć szkolnych do godziny 19:00, po uprzednim ustaleniu telefonicznym z J. K. (1) konkretnego dnia,

- w okresie wakacyjnym przez okres dwóch tygodni w każdym miesiącu wakacji.

dowody: akt notarialny k.17-23

ugoda z dn. 23.04.2018r. k.24-25

zaświadczenie o zarobkach k. 32-35

zeznania świadka A. R. k. 76v.-77v.

wyjaśnienia J. K. (1) w ramach informacyjnego wysłuchania – 78-78v,

potwierdzenie przelewu alimentów w kwocie 500 zł,

faktury paragony – k. 12-16, 26-32, koperta na karcie 92

zeznania J. K. (1) – k. 94-95v

rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem – k. 126 akt

Pozwany Ł. S. jest z wykształcenia malarzem-tapeciarzem. Pozwany do 2016r. pracował jako pracownik budowlany, wyjeżdżał w delegacje, zarabiał ok. (...) zł miesięcznie lub więcej. W dacie wytoczenia powództwa pozwany zarejestrowany był jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. Pracy poszukiwał na terenie T., albowiem chciałby realizować swoje uprawnienie do kontaktów z córką. Pracował dorywczo przy pracach remontowych i osiągał z tego tytułu dochód ok. (...)zł netto miesięcznie pracując także w co drugą sobotę. Pozwany od ponad roku bezskutecznie poszukiwał stałego zatrudnienia, przedstawiane mu z Urzędu Pracy w T. oferty były już bądź nieaktualne, bądź też dotyczyły prac krótkoterminowych, bez formalnej umowy. Pozwany korzystał z pomocy finansowej rodziny, matka pozwanego B. S. przelewała mu pieniądze – i tak:

- w marcu 2018 r. przelała mu kwotę 300 zł,

- w kwietniu 2018 r. przelała mu kwotę 500 zł,

- w czerwcu 2018 r. przelała mu kwotę 500 zł,

- w październiku 2018r. przelała mu kwotę 1000 zł

Pozwany jeszcze przed wytoczeniem powództwa umówił się z matką małoletniej powódki, że będzie uiszczał tytułem alimentów kwotę 500 zł miesięcznie, we wrześniu i październiku 2018r. takie też kwoty przekazał powódce. Pozostając bez stałej pracy, pozwany pracując jedynie dorywczo uzyskiwał dochód na przestrzeni ostatniego roku ok.(...)zł miesięcznie. Pozwany posiada szereg umiejętności cenionych na obecnym rynku pracy, przyznał to sam w trakcie informacyjnego wysłuchania (malarz – tapeciarz z wykształcenia, malowanie, szpachlowanie, prace wykończeniowe, rozkładanie przewodów elektrycznych – k. 78v-79), potwierdzają to także zeznania świadka A. R. (prace wyburzeniowe, prace przy budowie basenów, prace remontowe, wykonywanie elewacji, wykończenie wnętrz –k. 77), potwierdziła ten fakt także J. K. (1) podczas informacyjnego wysłuchania, potwierdza ten fakt także treść maila, gdzie w trakcie trwania związku pozwanego z matką małoletniej powódki sporządzili oni cennik prac świadczonych przez pozwanego (szpachlowanie, malowanie, kładzenie płyt na klej i stelaże ścienne, wykonywanie podwieszanych sufitów, izolowanie wełną mineralną, montaż drzwi, paneli, parapetów – k. 69).

W roku 2018 pozwany Ł. S. był informowany przez Powiatowy Urząd Pracy dla Miasta T. o 7 ofertach pracy na stanowiskach pracownika robót wykończeniowych, pracownika ogólnobudowlanego, murarza, pracownika fizycznego w laboratorium, pracownika budowlanego. Wynagrodzenie oferowane przez pracodawców wynosiło do dnia 31.12.2018r. od 2100 zł do 2600 zł brutto. O prowadzonych naborach na szkolenia zawodowe PUP dla Miasta T. informował na bieżąco na stronie internetowej lub bezpośrednio w Urzędzie. Pozwany nie brał udziału w naborach na szkolenia. W okresie od 2 stycznia 2018r. do 2 stycznia 2019r. urząd pracy dysponował 11 ofertami pracy w zawodzie malarz budowlany oraz 178 ofertami pracy w zawodzie pomocniczy robotnik budowlany. Wynagrodzenie oferowane przez pracodawców wynosiło do 31.12.2018r. od 2100 zł do 3800 zł brutto miesięcznie. Na dzień 2 stycznia 2019r. PUP dysponował 2 ofertami pracy w zawodzie pomocniczy robotnik budowlany z wynagrodzeniem 2.300 zł – 2.600 zł brutto.

W dniu 1 lutego 2019r. pozwany Ł. S. zawarł z M. P. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) umowę o pracę na stanowisku malarz – tapeciarz, na pełen etat, na czas nieokreślony z miesięcznym podstawowym wynagrodzeniem (...) zł brutto (ok. (...) zł netto) z prawem do premii uznaniowych. Pozwany pracuje obecnie w T., od poniedziałku do piątku w godz. 8-16.

Pozwany aktualnie pozostaje w związku nieformalnym z K. S.. Jego partnerka mieszka w W., gdzie pracuje jako pielęgniarka. Obecnie jest na zwolnieniu, ponieważ jest w ciąży, termin porodu planowany jest na 17 maja 2019r.

Na swoje wyżywienie pozwany przeznacza 400 zł miesięcznie, na ubrania i środki czystości - 100 zł, na opłaty telefoniczne dla siebie i córki obecnie poniżej100 zł.

Ł. S. mieszka w mieszkaniu, którego jest współwłaścicielem w (...) części. Za prąd płaci 80 zł miesięcznie, za gaz ok.60 zł miesięcznie, za czynsz i wodę ok. 200 zł miesięcznie, za internet 44 zł miesięcznie. Podatek od nieruchomości wynosi 120 zł rocznie (10 zł miesięcznie). Łączny wykazany przez Ł. S. koszt utrzymania własnego wynosi więc ok. 1.000 zł miesięcznie.

Pozwany jest właścicielem samochodu marki A. o wartości ok. (...)zł.

Do ok. 2016 roku Ł. S. uprawiał nurkowanie, snowboard, obecnie nie stać go na rozwijanie tych pasji. W roku 2017 pozwany wyjechał wraz z małoletnia powódką i swoją mamą na ślub siostry do Grecji.

Od września 2018r. pozwany przekazywał kwotę 500 zł tytułem alimentów dla córki, a ponadto ponosił część kosztów jej utrzymania, tj. zakupu odzieży i obuwia, a także wyżywienia, w czasie gdy ta przebywała pod jego opieką w czasie wyznaczonych kontaktów. Rodzina pozwanego zakupiła rower dla córki za kwotę 700 zł. Małoletnia powódka w ramach ustalonych kontaktów przebywa z ojcem ok. 10 dni w miesiącu, jej wyżywienie wówczas kosztuje pozwanego 150 zł, opłacanie atrakcji dla córki – ok. 80-100 zł. Za wizytę z córką u lekarza ortopedy w dniu poprzedzającym termin rozprawy pozwany zapłacił 150 zł, pomimo że na wizytę u lekarza tej specjalności małoletnia była już wcześniej przez matkę umówiona. Pozwany na zakupy odzieży i obuwia dla małoletniej powódki wydaje ok. 200 zł miesięcznie. W dniu 23 listopada 2018r. pozwany kupił dla córki buty za 149,99 zł, w ramach prezentu na komunię podarował medalik za 50 zł.

dowód: potwierdzenia przelewów k. 55-58

potwierdzenie zakupu roweru – k. 51-52,

bilety do kina – k.54,

paragony potwierdzające zakupy dla małoletniej – k. 59-60, 100

faktura VAT za usługi lekarskie – k. 64,

zaświadczenie lekarskie dot ciąży partnerki pozwanego – k. 66,

informacyjne wysłuchanie Ł. S. – k. 78v-79 akt

zeznania Ł. S. – k.95v -96, 135v,

zeznania świadka B. S. – k. 93v-94 akt

zaświadczenie z PUP dla Miasta T. z dnia 2.01.2019r. – k. 117 akt

umowa o pracę – k. 125 akt

S ą d z w a ż y ł c o n a s t ę p u j e

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań świadków B. S. oraz A. R. oraz matki małoletniej powódki J. K. (1) i pozwanego Ł. S., które uznano za wiarygodne gdyż były spójne, logiczne i dotyczyły faktów znanych tym osobom w sposób bezpośredni, a także znalazły potwierdzenie w stosownych dokumentach urzędowych i prywatnych, których domniemanie autentyczności wynikające z art. 245 kodeksu postępowania cywilnego – a w odniesieniu do dokumentów urzędowych również zgodności z prawdą tego co zostało w nich zaświadczone, wynikające z art. 244 kpc – nie zostały podważone.

Na mocy z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie i innych pismach procesowych, oraz przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania stron, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że:

§ 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

§ 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

§ 3. Na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1) świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2016 r. poz. 169 i 195), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;

2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;

3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016r., poz. 195);

4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 114, z późn. zm.).

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem córki w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących jej stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywa, oraz innych wydatków niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju i wychowania.

Analiza materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie wskazuje, że w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego znajduje się płacenie alimentów dla małoletniej powódki w wysokości po 600 zł miesięcznie, stosownie do poziomu usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów oraz możliwości majątkowych i zarobkowych stron zobowiązanych do jej utrzymania. Usprawiedliwione potrzeby córki pozwanego wyznaczone są przez jej młody jeszcze wiek i obejmują m.in. część opłat mieszkaniowych, wydatki na wyżywienie i leczenie, zakup odzieży, opłaty okołoszkolne, wypoczynek, rozwój, zainteresowania. Koszty zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki wynoszą około 1600 zł miesięcznie i składają się na nie:

- opłaty za mieszkanie , media i podatek od nieruchomości – 238 (188 + 50) zł,

- dojazdy do szkoły – ok. 170 zł,

- basen – 80 zł,

- zajęcia ceramiczne – 70 zł,

- ubiór – ok. 130 zł,

- wykazane opłaty szkolne – 21 zł,

- czystość i higiena – 80 zł,

- rekreacja i rozrywka – ok. 130 zł,

- zabawki – 50 zł,

- jedzenie - 500 zł,

- lekarstwa – 30 zł,

- konsultacje lekarskie - 17 zł,

- wykazane wyjazdy wakacyjne – 46 zł,

- zakup sprzętu sportowego i sprzętu biwakowego – 30 zł

J. K. (1) wykonała kosztowny remont mieszkania w którym zamieszkuje, zmuszona była wyposażyć to mieszkanie. Małoletnia powódka prócz uprawdopodobnionych, usprawiedliwionych potrzeb, które są zaspokajane, ma także usprawiedliwione potrzeby, na których zaspokojenie nie stać J. K. (1) – jak choćby nauka języka angielskiego, którego koszt w ubiegłym roku wynosił 500 zł rocznie. Pozwany kwestionując wysokość usprawiedliwionych wydatków na zaspokajanie potrzeb córki nie dostrzega pewnego braku konsekwencji swych twierdzeń, albowiem wskazując, iż na utrzymanie małoletniej – zaspokojenie potrzeb związanych tylko i wyłącznie z wyżywieniem (150 zł), zakupem ubrań (200 zł), zapewnienia atrakcji (80-100) w okresie 10 dni pobytu córki z nim, wydaje 430-450 zł, a jednocześnie w odpowiedzi na pozew wskazuje, że rzeczywiste koszty utrzymania małoletniej powódki przez J. K. (1) nie przekraczają kwoty 900-1000 zł i to wraz z kosztami lokalowymi. Strona powodowa wykazała zeznaniami J. K. (2), licznymi rachunkami, zeznaniami A. R. wysokość ponoszonych kosztów związanych z zaspokajaniem potrzeb powódki związanych z wyżywieniem, edukacją szkolną, zakupem zabawek, odzieży czy środków czystości. Dość przywołać wysokość wydatków jakie poniósł pozwany związanych z zakupem jednej tylko pary obuwia w dniu 23.11.2018r. – była to kwota 149,99 zł (k. 100 akt), a wiadomym jest, że dziecko w wieku małoletniej powódki musi mieć nie tylko odzież i obuwie na każdą porę roku, lecz powinno mieć także po kilka par określonych rzeczy jednorazowo (bielizna, piżamy, rajstopy, spodnie, bluzki, kurtki, obuwie itp.).

W zakresie faktycznie uzyskiwanych zarobków pozwanego wynoszących obecnie ok. (...) zł netto miesięcznie znajduje się płacenie alimentów w wysokości po ok. 500 zł miesięcznie. Uzyskanie w toku procesu zatrudnienia przez pozwanego z wynagrodzeniem równym najniższej płacy krajowej (2250 zł brutto miesięcznie) nie oznacza wcale, że możliwości zarobkowe Ł. S. są tożsame z wysokością obecnie uzyskiwanych zarobków.

Orzecznictwo Sądu Najwyższego jest zgodne co do tego, że możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej nie wynikają z faktycznie osiąganych zarobków i dochodów, ale stanowią środki pieniężne, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych (por. np. orzeczenie SN z 9.01.1959r., III CR 212/59, OSPiKA 1960/2, poz. 41, uchwała pełnego składu SN – Izby Cywilnej i Administracyjnej z 16.12.1987r., III CZP 91/86, OSNCP 1988/4, poz. 42, wyrok SN z 22.06.2007r., II UK 229/06, LEX nr 422753). W uzasadnieniu uchwały składu 7 sędziów z 26.05.1995r., III CZP 178/94, LEX nr 4233, SN podkreślił, że „ustalenie możliwości zarobkowych (majątkowych) zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane aktualnie przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania wyższego wynagrodzenia. Jeżeli zatem - najczęściej – wysokość alimentów sąd ustala na podstawie zarobków otrzymywanych przez pozwanego, to nie dlatego, że pomija dyspozycję art.135§1 kro, lecz z tej racji, że zarobki te odpowiadają możliwościom zobowiązanego. Prowadzi to do konkluzji, że poza całokształtem okoliczności faktycznych, które w sprawie o alimenty sąd obowiązany jest wziąć pod uwagę, istnieje pewna sfera ocen, które odnoszą się do przypuszczenia, domysłu, a nie do faktów jako okoliczności rzeczywistych”. W ocenie Sądu w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego mieści się uzyskiwanie wynagrodzenia w wyższej niż obecnie wysokości, w granicach kwoty do 2.600 brutto miesięcznie.

W toku niniejszego postępowania strona powodowa wykazała, że pracodawcy poszukują pracowników branży budowlanej i są oferty pracy w szeroko rozumianym budownictwie zarówno w samym T. jak i jego najbliższych okolicach, z zarobkami wyższymi niż najniższe wynagrodzenie – ustalone obecnie na poziomie 1634 zł netto miesięcznie (vide zaświadczenie z PUP – k. 117 , oferty pracy – k. 70-74 akt, oferty pracy w budownictwie z wynagrodzeniem od 2.250 zł do 2.600 zł brutto miesięcznie – k.127-134 akt) . Także zasady doświadczenia życiowego pozwalają przyjąć, iż obecny rynek pracy jest rynkiem pracownika i to pracodawcy bezskutecznie poszukują pracowników, często musząc posiłkować się zatrudnianiem obcokrajowców. Pozwany jest młodym, zdrowym mężczyzną, wykonującym od lat najróżniejsze prace budowlane. Pozwany posiada szereg umiejętności cenionych na obecnym rynku pracy, przyznał to sam w trakcie informacyjnego wysłuchania (malarz – tapeciarz z wykształcenia, malowanie, szpachlowanie, prace wykończeniowe, rozkładanie przewodów elektrycznych – k. 78v-79), potwierdzają to także zeznania świadka A. R. (prace wyburzeniowe, prace przy budowie basenów, prace remontowe, wykonywanie elewacji, wykończenie wnętrz –k. 77), potwierdziła ten fakt także J. K. (1) podczas informacyjnego wysłuchania, potwierdza ten fakt także treść maila, gdzie w trakcie trwania związku pozwanego z matką małoletniej powódki sporządzili oni cennik prac świadczonych przez pozwanego (szpachlowanie, malowanie, kładzenie płyt na klej i stelaże ścienne, wykonywanie podwieszanych sufitów, izolowanie wełną mineralną, montaż drzwi, paneli, parapetów – k. 69). Poziom bezrobocia w Polsce jest niski. Przyjmując nawet za prawdziwą treść zeznań pozwanego, iż nie ma pojęcia o elektryce, że nie wykonywał dotąd prac przy elewacjach, uzyskane przez lata doświadczenie w budownictwie pozwala przyjąć, iż ze znalezieniem zatrudnienia na warunkach finansowych korzystniejszych niż osiągane obecnie, nie powinien mieć większych kłopotów. W świetle powyższych rozważań, w ocenie Sądu, nie obecnie uzyskiwane zarobki, a możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają mu na opłacanie alimentów na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 600 zł miesięcznie. W ocenie Sądu, przy możliwym otrzymywaniu premii uznaniowych w dotychczasowym miejscu pracy pozwanego lub w przypadku tylko częściowego dorabiania sobie do pensji poprzez wykonywanie prac dorywczych, choćby w co drugą sobotę (tak jak pracował pozwany dotychczas) pozwany będzie w stanie uzyskać dodatkowe wynagrodzenie pozwalające mu na opłacenie alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie oraz opłacić koszty pobytu małoletniej w datach wyznaczonych kontaktów. Sąd uwzględniał przy tym, że małoletnia powódka średnio przez ok. 10 dni w miesiącu przebywa wraz z pozwanym i jest w tym czasie na jego częściowym utrzymaniu, niemniej bez wątpienia to J. K. (1) ponosi w zdecydowanie większym zakresie trud osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniej. Pozwany argumentował, iż będzie go w przyszłości obciążał najprawdopodobniej obowiązek alimentacyjny na rzecz nienarodzonego jeszcze dziecka, jednakże wydając wyrok Sąd brał – zgodnie z art. 316§1 kpc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, a do tego czasu pozwany nie wykazał, by poniósł jakiekolwiek wydatki związane z utrzymaniem matki dziecka czy nienarodzonym potomkiem.

Ponieważ obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, to matka małoletniej J. K. (1) powinna współfinansować wydatki na utrzymanie córki przekraczające kwotę 600 zł miesięcznie, przy czym wykonuje ona swój obowiązek alimentacyjny również poprzez osobiste starania o wychowanie dziecka. O ile w trakcie postępowania faktyczna sytuacja zarobkowa pozwanego uległa pewnej niewielkiej, ale jednak poprawie (uzyskał on stałe zatrudnienie z kwotą wynagrodzenia przewyższającą jego dotychczasowe zarobki uzyskiwane z prac dorywczych), o tyle sytuacja J. K. (1) pogorszyła się poprzez fakt, iż jest na chwilę obecną w okresie wypowiedzenia jej umowy o pracę. Bez wątpienia J. K. (1) będąc osobą młodą, zdrową, z doświadczeniem zawodowym, przy obecnym rynku pracy (będącym rynkiem pracownika), przy obecnie niskim poziomie bezrobocia w Polsce, będzie miała możliwości zarobkowe na poziomie przynajmniej najniższej płacy minimalnej wynoszącej w 2019r. - 2250 zł brutto, (na poziomie tożsamym z obecnie uzyskiwanym wynagrodzeniem przez pozwanego), a zatem i ona będzie miała możliwość współfinansowania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 128, 133 § 1 i 135 kro orzeczono jak w punkcie I sentencji, a w pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na mocy art. 100 kpc. O kosztach sądowych orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2016r., poz. 623 ze zm.) w związku z art. 100 kpc. Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany wyrokowi w części zasądzającej alimenty z urzędu, na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.