Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 10 września 2019 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia Elżbieta Majewska

Protokolant: Starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2019 r. w Koninie

sprawy A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o emeryturę górniczą

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 13.03.2019r. znak: (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu prawo do emerytury górniczej od dnia 28 listopada 2018r.

2.  zasądza od pozwanego na rzecz odwołującego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

3.  nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

E. M.

Sygn. akt III U 389 / 19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 marca 2019 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił A. B. prawa do emerytury górniczej. Organ rentowy powołał się na przepisy art. 50a, art. 50c ust. 1 pkt 4, art. 50d ust. 1 oraz art. 115 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wskazując, że nie została spełniona konieczna przesłanka do przyznania prawa do emerytury jaką jest legitymowanie się okresem pracy górniczej wynoszącym łącznie z okresami pracy równorzędnej i okresami zaliczanymi do pracy górniczej w wymiarze co najmniej 25 lat. Organ rentowy stwierdził, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego uznał, iż wnioskodawca udowodnił 14 lat , 6 miesięcy i 16 dni okresów pracy górniczej w wymiarze pojedynczym, do tych okresów organ rentowy zaliczył okres zatrudnienia od 01.21.1986 r. do 24.04.1988 r., od 01.05.1990 r. do 30.04.1991 r., od 01.10.1991 r. do 30.06.1993 r. i od 01.05.2008 r. do 16.10.2018 r., z wyłączeniem okresów zasiłków chorobowych. Zakład nie uznał jako pracy górniczej zatrudnienia od 01.07.1993 r. do 31.12.1995 r. i od 01.01.1996 r. do 30.04.2008 r. gdyż pracodawca nie przedłożył odpowiednich dokumentów poświadczających okresy pracy górniczej, a stanowiska na których wnioskodawca był wówczas zatrudniony nie zostały wymienione w rozporządzeniu (...) z dnia 23.12.1994 r. Ponadto Zakład nie uznał do ustalenia prawa do emerytury górniczej w wymiarze półtorakrotnym okresu pracy górniczej od 01.09.2009 r. do 31.01.2016 r. ponieważ z wnioskodawca wykonywał w tym czasie prace , o której mowa w art. 50 d ustawy.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł A. B. zaskarżając decyzję w całości, odwołujący domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do emerytury górniczej, ustalenia iż w okresie od 01.07.1993 r. do 30.04.2008 r. wykonywał prace górnicza, o której mowa w art. 50 c ust. 1 pkt 4 ustawy, a w okresie od 01.09.2009 r. do 31.01.2016 r. wykonywał prace górniczą, o której mowa w art. 50 d ustawy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

A. B., ur. (...), złożył w dniu 13.11.2018r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury górniczej. We wniosku oświadczył, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz nadal pozostaje w stosunku pracy. Do wniosku ubezpieczony dołączył świadectwo wykonywania pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą z dnia 16.10.2018 r. wystawione przez (...)Sp. z.o.o. w K.. W świadectwie tym pracodawca zaznaczył, że A. B. jest zatrudniony od 01.09.1986 r. do nadal (w tym od 01.01.2015 r. przejęcie pracownika na podstawie art. 23 ^{( 1)} kp z (...)SA, a od dnia 01.08.2017 r. przejęcie pracownika na podstawie art. 23 ^{( 1)} kp z (...) Sp. z.o.o.). W tym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą określoną w art. 50 C ust 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na stanowiskach według rozporządzenia MP i PS dnia 23.12.1994 r.

- od 01.12.1986 r. do 31.12.1987 r. – konserwator tras przenośnikowych na odkrywce (górnik eksploatacji taśmociągów) - zał. nr 2 pkt 8,

- od 01.01.1988 r. do 24.04.1988 r. - operator przenośników taśmowych na odkrywce i jego pomocnik - zał. nr 2 pkt 13,

- od 01.05.1990 r. do 30.04.1991 r. – operator przenośników taśmowych na odkrywce i jego pomocnik - zał. nr 2 pkt 13,

- od 01.10.1991 r. do 30.06.1993 r. - operator przenośników taśmowych na odkrywce i jego pomocnik - zał. nr 2 pkt 13,

- od 01.07.1993 r. do 31.12.1995 r. - rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych : ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle - zał. nr 2 pkt 32,

- od 01.01.1996 r. do 30.06.2007 r. - górnik odwadniacz złóż na odkrywce - zał. nr 2, pkt 2,

- od 01.07.2007 r. do 31.08.2009 r. - operator sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce - zał. nr 2 , pkt 22,

- od 01.09.2009 r. do 31.01.2016 r. - rzemieślnicy zatrudnieni na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach wykonujący prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń - zał. nr 3 /III/pkt 7,

- od 01.02.2016 r. do 30.09.2017 r. operator sprzętu pomocniczego i technologicznego na odkrywce - zał. nr 2 , pkt 22,

- od 01.10.2017 r. do nadal - rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych : ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle - zał. nr 2 pkt 32.

Pozostałe okresy pracy :

- od 01.09.1986 r. do 30.11.1986 r. robotnik rekultywacji,

- od 25.04.1988 r. do 05.04.1990 r. służba wojskowa,

- od 06.04.1990 r. do 30.04.1990 r. - ustawowa przerwa po wojsku,

- od 01.05.1991 r. do 30.09.1991 r. - dozorca – wydawca sprzętu wodnego.

Ponadto wnioskodawca dołączył załącznik do karty ewidencyjnej pracownika za okres od października 2009 roku do stycznia 2016 roku , w którym wpisana została liczba dniówek półtorakrotnych.

Pismem z dnia 06.12.2018r. organ rentowy zwrócił się do pracodawcy odwołującego o nadesłanie dokumentacji potwierdzającej okres zatrudnienia na stanowiskach wskazanych w świadectwie pracy górniczej, nadesłanie charakterystyki stanowisk pracy i wskazanie dokładnych rodzajów pracy górniczych wykonywanych przez ubezpieczonego w przodku.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego organ rentowy przyjął, że wnioskodawca udowodnił łącznie 14 lat, 6 miesięcy i 16 dni okresów pracy górniczej przy czym do okresów takiej pracy uwzględnił zatrudnienie od 01.12.1986 r. do 25.04.1988 r., od 01.05.1990 r. do 30.04.1996 r. , od 01.10.1991 r. do 30.06.1993 r. na stanowiskach konserwator przenośników tras i operator przenośników taśmowych oraz od 01.05.2008 r. do 16.10.2018 r. ( z wyłączeniem okresów zasiłków chorobowych) w wymiarze pojedynczym. Pozostałe okresy zatrudnienia wnioskodawcy nie zostały zaliczone do pracy górniczej z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu decyzji. W szczególności pozwany nie uwzględnił do okresów pracy górniczej zatrudnienia od 01.07.1993 r. do 30.04.2008 r. kiedy to ubezpieczony był zatrudniony na stanowiskach : pomocnik ślusarza, robotnika przy pracach odwodnieniowych , górnika odwodnienia złoża – kierowcy, górnika odwodnienia złoża – wiertacza – kierowcy i operatora maszyn budowlanych – kierowcy. Organ rentowy nie uznał też okresu pracy górniczej od 01.09.2009 r. do 31.01.2016 r. w wymiarze półtorakrotnym.

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania Sąd ustalił, że A. B. od dnia 01.07.1993 r. został przeniesiony do pracy na oddziale (...), był to oddział odwodnienia powierzchniowego odkrywki L., który zajmował się odprowadzeniem wód pochodzących z opadów atmosferycznych , wód roztopowych , wycieków wód ze skarp i poziomów roboczych wyrobiska , które nie zostały ujęte przez studnie odwodnienia wgłębnego oraz odprowadzeniem tych wód poprzez sieć rowów wykonanych na poziomach roboczych do zbiornika (rząpia) i pompowni zlokalizowanych na dnie wyrobiska. W celu ujęcia i odprowadzenia wód z powierzchni wyrobiska do pompowni wykonywane są co roku kilometry rowów, sukcesywnie wraz z postępem eksploatacji węgla przemieszczane są stanowiska pompowe oraz istnieje konieczność wydłużania kolektorów odprowadzających wodę. W ramach odwodnienia powierzchniowego w kopalni węgla brunatnego eksploatowane są : pompownie, stanowiska pompowe, rowy ziemne, piaskowniki, sprowadzenia rurowe, rurociągi tłoczone, zbiorniki i rowy retencyjne. Roboty wykonywane w ramach powierzchniowego odwodnienia kopalni realizowane są w różnych częściach wyrobiska odkrywkowego , a także na jego obrzeżach i przedpolu. W celu odwodnienia złóż na odkrywce było usytuowanych około 100 – 120 pomp oraz system rurociągów odprowadzających wodę. Pracownicy oddziału (...), w tym odwołujący wykonywali wszystkie prace związane z budową pomp na odkrywce, wymianą pomp, wymianą barier pomp, budową rurociągów odprowadzających wodę.

Odwołujący pracując na stanowisku pomocnika ślusarza, robotnika przy pracach odwodnieniowych i górnika odwodnienia złoża w oddziale (...) wykonywał prace fizyczne związane z budową, przebudową, wymianą pomp odwodnieniowych , pracował przy budowie i przebudowie oraz likwidacji rurociągów odprowadzających wodę , przy budowie i likwidacji barier pomp. W szczególności wykonywał prace polegające na montażu i demontażu pomp odwodnienia odkrywki, układał kable zasilające do bariery pomp , pracował przy wymianie pomp głębinowych, pracował przy skręcaniu i rozkręcaniu rurociągów, przenoszeniu elementów stanowisk pompowych. Ponadto odwołujący wykonywał też prace fizyczne przy czyszczeniu rowów odwadniających. W okresie od dnia 01.05.1997 r. do stanowiska odwołującego dopisano stanowisko kierowca, pracodawca w ten sposób chciał zabezpieczyć możliwość dowozu pracowników na odkrywkę gdyby nie było kierowcy z oddziału transportu. Dopisek kierowca mieli też inni pracownicy w oddziale odwodnienia powierzchniowego , a odwołujący w rzeczywistości nigdy nie wykonywał pracy kierowcy.

Od dnia 01.07.2000 r. A. B. został przeniesiony do pracy w oddziale (...) , był to oddział wiertniczy, który zajmował się wykonywaniem wierceń dla potrzeb budowy studni głębinowych, utrzymaniem pompowni, rowów odwadniających. Odwołujący pracował wówczas na stanowisku górnik odwodnienia złoża i pracował przy wierceniach studni głębinowych, wykonywał też pracę na pompowniach spągowych i przy budowie rurociągu w celu odprowadzenia wody ze spągu, pracę taką wykonywał na wszystkich odkrywkach kopalni.

W październiku 2006 r. odwołujący ukończył kurs wiertacz wierceń obrotowych i udarowych, a od dnia 01.07.2007 r. pracodawca powierzył mu stanowisko operator maszyn budowlanych – wiertacz , a od 01.05.2008 r. stanowisko operator sprzętu technologicznego – wiertacz. Na tych stanowiskach praca odwołującego nie uległa istotnej zmianie bowiem nadal pomagał przy wykonywaniu prac związanych z wierceniem studni głębinowych, a ponadto wykonywał prace związane z wymianą pomp głębinowych, utrzymaniem pomp i rowów odwadniających , przebudową pompowni spągowych, układaniem rurociągów, zabudowa i demontażem pomp na stanowiskach pompowych i barierach pompowych. Takie obowiązki odwołujący wykonywał do chwili złożenia wniosku o emeryturę górniczą, również w okresie zatrudnienia na stanowisku rzemieślnika wykonującego prace górnicze w przodku

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach organu rentowego, dokumentów z akt osobowych odwołującego, zeznań świadków D. L. i R. M. oraz na podstawie zeznań odwołującego.

Sąd dał wiarę treści dokumentów w aktach osobowych ubezpieczonego uznając je za jasne i przekonywujące, są to dokumenty sporządzane na bieżąco w trakcie zatrudnienia pracownika jednak z dokumentów tych nie wynika jakie konkretnie prace i gdzie pracownik wykonywał. W tym zakresie dokumenty te musiały być uzupełnione zeznaniami świadków, wyjaśnieniami pracodawcy przy uwzględnieniu rodzaju i charakteru prac jakie były prowadzone przez oddział , w którym zatrudniony był odwołujący. Sąd nie dał natomiast wiary dokumentom dotyczącym ewidencjonowania pracy w wymiarze półtorakrotnym bowiem przy uwzględnieniu rozległości zadań wykonywanych przez pracowników oddziału odwodnienia powierzchniowego i rodzaju prac jakie wnioskodawca w spornym okresie wykonywał brak było wystarczających podstaw by przyjąć, że od marca 2009 r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w przodku w rozumieniu art. 50 d ustawy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków bowiem były logiczne , spójne, wzajemnie się uzupełniały. Świadkowie pracowali z odwołującym w różnych okresach zatrudnienia , wskazali na czym polegała jego praca i co się zmieniało w jego obowiązkach. Zeznania te są też zgodne z charakterystyką stanowiska pracy sporządzoną przez pracodawcę odwołującego oraz z dokumentami znajdującymi się w aktach osobowych pracownika dlatego też Sąd nie znalazł podstaw do ich kwestionowania.

Również zeznania ubezpieczonego zasługiwały na uwzględnienie gdyż były szczere, logiczne , spójne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie.

Zgodnie z treścią art. 50a ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1270) górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  ukończył 55 lat życia;

2)  ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3)  nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W ust. 2 powołanego przepisu stwierdza się, że wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

W świetle przepisu art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw gospodarki złożami kopalin.

W myśl przepisu art. 50d powołanej ustawy przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego:

1)  w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych;

2)  w drużynach ratowniczych.

W ustępie 3 powołanego art. 50 d zawarta została delegacja ustawowa dla ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, który w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, w drodze rozporządzenia, ma określić szczegółowo stanowiska pracy, na których zatrudnienie zalicza się w myśl ust. 1 i 2 w wymiarze półtorakrotnym. Ponieważ na podstawie wskazanych przepisów do chwili obecnej nie zostało wydane stosowne rozporządzenie dlatego też , zgodnie z treścią art. 194 ustawy w tym zakresie nadal znajduje zastosowanie rozporządzenie wydane na podstawie delegacji zawartej w poprzednio obowiązujących przepisach tj. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995r. Nr 2 poz.8).

W załączniku nr 2 tego rozporządzenia określone są stanowiska, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego (a także przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących prace górnicze dla kopalń węgla brunatnego) uważa się za pracę górniczą. Wśród tych stanowisk pod pozycją 2 wymieniono stanowisko - górnik odwadniacz złóż na odkrywce, a pod pozycją 29 wiertacz na odkrywce i jego pomocnik.

Natomiast w załączniku Nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. część III wymienione zostały stanowiska, na których okresy pracy w kopalniach węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym i są to następujące stanowiska :

1)  górnik kopalni odkrywkowej,

2)  górnik strzałowy kopalni odkrywkowej,

3)  operator koparek jednonaczyniowych na odkrywce,

4)  operator spycharek i maszyn wieloczynnościowych na odkrywce,

5)  operator koparek wielonaczyniowych i zwałowarek na odkrywce,

6)  operator pomp i sprężarek na odkrywce zatrudniony w przodku bezpośrednio w procesie urabiania,

7)  rzemieślnicy zatrudnieni na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń,

8)  ratownicy kopalnianych drużyn ratowniczych, ratownicy zatrudnieni w (...) lub okręgowych stacjach ratownictwa górniczego i mechanicy sprzętu ratowniczego drużyn kopalnianych, wykonujący pracę górniczą na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 2.

W przedmiotowej sprawie ubezpieczony domagał się przyjęcia, że wykonywał pracę górniczą w okresie 01.07.1993 r. do 30.04.2008 r. Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło przyjąć, że w tym spornym okresie odwołujący będąc zatrudniony na stanowiskach : pomocnik ślusarza, robotnik przy pracach odwodnieniowych, górnik odwodnienia złoża – kierowca , górnik odwodnienia złoża – wiertacz kierowca, operator maszyn budowlanych – wiertacz wykonywał pracę górniczą w oddziale odwodnienia powierzchniowego i oddziale wierceń pracując przy pracach związanych z budową, przebudową, utrzymaniem i eksploatacją oraz likwidacją systemu odwodnienia powierzchniowego odkrywki. W szczególności zajmował się montażem i demontażem pomp i zaworów, przenoszeniem stanowisk pompowych i barier pomp, budowa i przebudową rurociągów, prowadzeniem wierceń studni głębinowych oraz przebudowa pompowni spągowych. Wszystkie te prace były związane z odwodnieniem odkrywki i były pomocniczymi pracami górniczymi przy zmechanizowanym urabianiu nadkładu i węgla. Pomimo powierzenia mu także dodatkowo stanowiska kierowcy odwołujący w spornym okresie nie wykonywał takich obowiązków.

Zdaniem Sądu brak było natomiast podstaw by przyjąć, że w okresie od 01.09.2009 r. do 31.01.2016 r. odwołujący wykonywał pracę w przodku gdyż rodzaj powierzonych i wykonywanych w tym czasie obowiązków nie pozwala na przyjęcie, by odwołujący pracował bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku bądź też przy innych pracach przodkowych. W wyroku z dnia 21 maja 2019 r. I UK 302/18 Sąd Najwyższy wyjaśnił, że prace związane z odwadnianiem nie mogą być zaliczane do kwalifikowanej pracy górniczej i stanowisko to Sąd w całości aprobuje.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło na przyjęcie, że A. B. oprócz okresów już uznanych przez organ rentowy, wykonywał także pracę górniczą w okresie zatrudnienia od 01.07.1993 r. do 30.04.2008 r. bowiem w tym czasie wykonywał obowiązki związane z odwodnieniem odkrywki , a jego obowiązki można przypisać do stanowiska górnik odwadniacz złóż na odkrywce i pomocnik wiertacza, jakie zostało wymienione w załączniku nr 2 pkt pkt 2 i pkt 29 powołanego rozporządzenia.

Jak wynika z wyliczeń organu rentowego zawartych w piśmie z dnia 23.07.2019 r. przy uwzględnieniu powyższych okresów odwołujący legitymuje się okresem pracy górniczej wynoszącym łącznie 28 lat, 10 miesięcy i 27 dni.

W związku z powyższym Sąd przyjął, że A. B. spełnił przesłanki do nabycia prawa do emerytury górniczej bowiem : ukończył wiek 50 lat (...)r.) , nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, legitymuje się okresem pracy górniczej wynoszącym co najmniej 25 lat , w tym ma co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1. Tak więc wnioskodawca spełnia wszystkie warunki określone w art. 50a ustawy do nabycia prawa do emerytury górniczej i dlatego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury górniczej, począwszy od daty osiągnięcia wieku emerytalnego.

W świetle przepisu art. 118 ust. 1a ustawy w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

W przedmiotowej sprawie , zdaniem Sądu , pozwany organ rentowy nie ponosi odpowiedzialność za nieustalenie prawa do emerytury górniczej bowiem dołączone do wniosku dokumenty mogły budzić wątpliwości co do charakteru pracy wnioskodawcy i dopiero w postępowaniu przed Sądem możliwe było ustalenie spornej okoliczności. Dlatego też Sąd , działając na podstawie art. 118 ust. 1 ustawy orzekł jak w punkcie 2 wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018. Poz. 265).

Elżbieta Majewska