Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 209/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 października 2019 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewelina Wolny

Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska

Przy udziale Prokuratora Rejonowego w Szczytnie Adama Popek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 06 sierpnia, 03 września, 27 września i 15 października 2019 roku sprawy:

T. R. (1)

syna J. i R. z domu M., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od nieokreślonego dokładnie czasu, lecz nie wcześniej niż 15 czerwca 2012 roku do sierpnia 2015 roku w M., gm. S., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, pełniąc funkcję Inspektora ds. Budownictwa i Architektury w Referacie Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska Urzędu Gminy w S., wbrew zakazowi prowadzenia działalności gospodarczej, przekroczył uprawnienia w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjmując pieniądze od A. N. (1) i B. B. (1) w kwocie około 2500 zł za pełnienie funkcji Kierownika Budowy i uzyskanie pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego położnego na działce nr (...) obręb M., należącej do A. N. (1) i B. B. (1), którego pomimo nadzorowania budowy domu nie uzyskał do sierpnia 2016 roku, a nadto w związku ze złożonym w dniu 15 czerwca 2012 roku przez A. N. (1) i B. B. (1) wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, dotyczącej działki nr (...), w celu użycia za autentyczne, wbrew przewidzianym warunkom, w szczególności nie posiadając wyników analizy funkcji, cech zabudowy i zagospodarowania terenu sporządzonych przez (...) z/s w O. wytworzył w całości decyzję nr (...) o warunkach zabudowy z 3 kwietnia 2014 roku, którą podrobił w ten sposób, iż wpisał na niej nr (...), dotyczący postępowania administracyjnego związanego z inną nieruchomością, którą następnie przesłał do (...) Operator w O., celem uzyskania przyłączenia do sieci elektroenergetycznej, a następnie po uzyskaniu wyników analizy cech zabudowy i zagospodarowania terenu sporządzonych przez (...) z/s w O. wytworzył w całości kolejną decyzję nr (...), datowaną na dzień 23 grudnia 2014 roku, którą również podrobił w ten sposób, że wpisał numer sprawy (...), dotyczący innej nieruchomości, która to decyzja różniła się od poprzedniej jedynie co do brzmienia pkt 3.5 a, dotyczącego obsługi komunikacyjnej, przy czym obie decyzje przedłożył do podpisania S. Gminy K. M., czym działał na szkodę interesu publicznego oraz interesu prywatnego A. N. (1) i B. B. (1)

tj. o czyn z art. 231 § 2 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 kk

II.  w nieustalonym dokładnie czasu, lecz nie później niż do sierpnia 2015 roku, w S., woj. (...), pełniąc funkcję Inspektora ds. Budownictwa i Architektury w Referacie Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej i Ochrony Środowiska Urzędu Gminy w S. usunął akta sprawy nr (...), dotyczącej złożonego w dniu 15 czerwca 2012 roku przez A. N. (1) i B. B. (1) wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, którymi nie miał prawa wyłącznie rozporządzać, w celu ukrycia faktu, iż sporządzone przez niego w związku z przedmiotowym wnioskiem kolejno dwie decyzje o nr (...) z 3 kwietnia 2014 roku oraz z 23 grudnia 2014 roku zostały podrobione, albowiem zawierały numer dotyczący innego postępowania administracyjnego oraz innej nieruchomości, nie związanej z przedmiotową sprawą, co do której stan prawny umożliwiał wydanie decyzji o warunkach zabudowy

tj. o czyn z art. 276 k.k.

I.  oskarżonego T. R. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt I z ustaleniem, że wytworzył w całości decyzję nr (...) datowaną na 23 grudnia 2014r. na podstawie wyników analizy cech zabudowy i zagospodarowania terenu stanowiących załącznik nr 2 do tejże decyzji i za to z mocy art. 231 § 2 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, opierając wymiar kary o art. 231 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 33 § 2 kk, skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny z ustaleniem stawki dziennej na 50 (pięćdziesiąt) zł,

II.  uniewinnia oskarżonego od popełnienia czynu zarzuconego mu w pkt II,

III.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby,

IV.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby z częstotliwością co sześć miesięcy,

V.  na podstawie art. 41 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz zajmowania stanowisk w organach administracji państwowej i samorządu terytorialnego na okres 2 (dwóch) lat,

VI.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w całości w kwocie 1851,70 (jeden tysiąc osiemset pięćdziesiąt jeden 70/100) zł i opłatę kwocie 1180 (jeden tysiąc sto osiemdziesiąt) zł

UZASADNIENIE

Oskarżony T. R. (1), z wykształcenia inżynier budownictwa, od 01 sierpnia 2011r. był zatrudniony na stanowisku Inspektora do spraw Budownictwa i Architektury w Referacie Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska Urzędu Gminy w S.. Do jego zadań należało między innymi przygotowywanie decyzji o warunkach zabudowy, na podstawie projektów opracowanych przez współpracujące w tym zakresie z Urzędem Gminy Przedsiębiorstwo (...) z siedzibą w O.. Decyzje te przedkładał do podpisu kierownikowi referatu, pod jego nieobecność do podpisywania decyzji w imieniu Wójta Gminy S. był upoważniony S. Gminy K. M., nie posiadając specjalistycznej wiedzy z zakresu budownictwa, nie kontrolował decyzji po względem merytorycznym.

W związku z zatrudnieniem we wspomnianej jednostce samorządu terytorialnego T. R. (1) został zapoznany z obowiązującymi w Urzędzie Gminy w S. regulacjami, w tym regulaminem pracy i instrukcją ochrony danych osobowych. Jako pracownik samorządowy, zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 21 listopada 2008r., nie mógł wykonywać zajęć pozostających w sprzeczności lub związanych z zajęciami, wykonywanymi w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność, był także obowiązany do złożenia oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej.

W okresie od 23 maja do 31 maja 2014r. oskarżony prowadził ponadto zarejestrowaną działalność gospodarczą od nazwą (...) inż. T. R. (1), nie uzyskał zgody pracodawcy na jej dalsze prowadzenie.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 309 od słów „jak się zatrudniałem” do słów „na siebie” na k. 309v, zeznania K. M. na k. 255v, S. W. na k. 317v i k. 407 od słów „nie pamiętam” do słów „to zeznał”, umowy o pracę na k. 58 – 59, 62, zakresy obowiązków na k. 60 – 61, 63 – 64, wypis z CEiDG na k. 258, oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem pracy i instrukcją ochrony danych osobowych na k. 322 - 326)

W pierwszej połowie 2012r. do Urzędu Gminy w S. przybył pokrzywdzony A. N. (1), zamieszkujący na stałe wraz z partnerką B. B. (1) w Wielkiej Brytanii. Chciał uzyskać wiedzę na temat możliwości zabudowy na potrzeby letniskowe zakupionej na początku 2012r. wspólnie z pokrzywdzoną działki o numerze ewidencyjnym (...) położonej w obrębie M.. W rozmowie z T. R. (1) uzyskał informację o konieczności złożenia wniosku o wydanie decyzji w przedmiocie warunków zabudowy i oczekiwania na jego rozstrzygnięcie. Oskarżony zaproponował wówczas także, że może podjąć się funkcji kierownika ewentualnej budowy za odpowiednim wynagrodzeniem. Zgodnie z sugestią T. R. (1), w dniu 15 czerwca 2012r., do Urzędu Gminy w S. wpłynął wniosek złożony przez B. B. (1) i A. N. (1) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy letniskowej na działce nr (...), obręb M., Został on zarejestrowany za numerem RR.6730.118.2012 i przydzielony do rozpoznania T. R. (1) zgodnie z jego zakresem obowiązków.

Po otrzymaniu wniosku oskarżony zwrócił się do współpracującej z Urzędem Gminy firmy (...) w O. o przygotowanie projektu i związanej z tym dokumentacji. Po stwierdzeniu braku warunków do wykonania na działce nr (...) w M. postulowanej przez wnioskodawców zabudowy letniskowej, wspomniane przedsiębiorstwo przygotowało projekt decyzji odmownej, wystawiając w dniu 20 lipca 2012r. fakturę VAT (...) na kwotę 5.939,94 zł. Przedmiotowa faktura została opisana przez T. R. (1) i przekazana do realizacji.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 308v od słów „w 2012 roku” do słów „był odmowny”, zeznania świadków: B. B. (1) na k. 135 do słów „oczywiście odpłatnie”, A. N. (1) na k. 244 – 245 i na k. 490 od słów „ja przyjechałem” do słów „pozwolenie na budowę” i od słów „pan T. R. (1)” do słów „i je dostałem” , wydruk z Systemu Elektronicznego Monitoringu Pracy UG S. na k. 39 – 40, kopia faktury VAT na k. 45 – 46, protokół zdawczo – odbiorczy na k. 47 – 48v)

Po otrzymaniu projektu negatywnej decyzji w sprawie warunkach zabudowy letniskowej na działce nr (...), obręb M., gmina S., T. R. (1) nie zakończył postępowania sporządzeniem decyzji odmownej, zaś wniosek złożony przez B. B. (1) i A. N. (1) nie został przez niego w żaden sposób załatwiony . Pokrzywdzony, mieszkający wraz z konkubiną na stałe w Wielkiej Brytanii, przyjeżdżający do Polski raz do roku, kontaktował się z tej sprawie z T. R. (1) na adres jego poczty elektronicznej w dniu 15 marca 2013r., pytając o możliwość odebrania pozwolenia zna zabudowanie działki, ponadto w maju 2013r. wysłał do Urzędu Gminy S. internetowe zapytanie o stan realizacji sprawy dotyczącej pozwolenia na budowę dz. nr (...) M.. Zostało ono zarejestrowane w Systemie Elektronicznego Monitoringu Pracy UG S. i odnotowane jako załatwione przez T. R. (1) w terminie jednego miesiąca od daty wpływu.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 308v od słów „ja jednak” do słów „a domu jednorodzinnego” na k. 309, wydruk wiadomości na k. 157, wydruk z Systemu Elektronicznego Monitoringu Pracy UG S. na k. 39 – 40).

Po odebraniu powyższych wiadomości od wnioskodawcy, a także po objęciu w 2014r. stanowiska kierownika Referatu Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska Urzędu Gminy w S. przez M. G., kontrolującego terminowość załatwiania spraw i polecającego zakończenia zaległych postępowań do końca roku, przed dniem 01 marca 2014r. T. R. (1) skontaktował się z A. N. (1) informując go o odmowie zgody na wnioskowaną zabudowę letniskową i dopuszczalności zabudowy jednorodzinnej, na co wymieniony wyraził zgodę. W trakcie rozmowy oskarżony zaproponował także, że pod nieobecność wnioskodawców, mieszkających na stałe za granicą, jako kierownik budowy może zająć się w ich imieniu załatwieniem wszelkich formalności, w tym uzyskaniem pozwolenia na budowę oraz sprawować nadzór nad pracami budowlanymi. Pokrzywdzeni chętnie przystali na tę propozycję ze strony oskarżonego, przygotowującego dla nich zarazem jako urzędnik Gminy S. decyzję o warunkach zabudowy. Strony nie zawarły umowy pisemnej, poprzestały na ustnych uzgodnieniach, ustalając między innymi wynagrodzenia T. R. (1) na kwotę 2500 zł, na poczet której otrzymał on zaliczkę w wysokości 2000 zł. W dniu 01 marca 2014r., w nawiązaniu do wcześniejszej rozmowy telefonicznej, oskarżony podał orientacyjny koszt projektu budowlanego bez uwzględnienia branży drogowej, w kwocie 2350 zł, zwrócił się także do pokrzywdzonych o wypełnienie formularzy, podpisanie i przesłanie na jego adres wniosku o pozwolenie na budowę i oświadczeń o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W dniu 10 marca 2014r. A. N. (1) wysłał do oskarżonego wiadomość domagając się nadesłania wskazanych dokumentów i podania kosztu inwestycji, tego samego dnia otrzymał odpowiedź i formularze do wypełnienia. Zakupiony za pośrednictwem Internetu projekt domu jednorodzinnego pokrzywdzeni przekazali T. R. (1) w celu realizacji inwestycji.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 309v w części potwierdzającej przyjęcie kwoty 2000 zł, zeznania świadków: B. B. (1) na k. 135 od słów „po tym, jak wiedzieliśmy” do słów „w naszym imieniu” i na k. 490 do słów „z postawieniem domu” na k. 490v i na k. 490v od słów „pan R. miał nam pomóc” do słów „warunki zabudowy”, A. N. (1) na k. 243 i k. 490, wydruk wiadomości na k. 156 – 156v i k. 158 – 166)

Przed otrzymaniem przedmiotowej dokumentacji, 11 lutego 2014r., pokrzywdzony przyjął skierowaną do niego wcześniej ofertę współpracy z przedsiębiorcą budowlanym Ł. K., ustalając z nim warunki techniczne i finansowe inwestycji związanej z wybudowaniem domu jednorodzinnego na działce (...) w M., powiadomił go także, iż we wszelkich sprawach związanych z procesem budowy powinien kontaktować się z T. R. (1) jako kierownikiem budowy. Wymienieni utrzymywali regularny kontakt za pośrednictwem poczty elektronicznej, Ł. K. informował A. N. (1) jako inwestora o postępach prac budowlanych, załączając dokumentację fotograficzną i sygnalizując pojawiające się problemy, w dniach 03 maja i 06 czerwca 2014r. przekazał pokrzywdzonemu wiadomość o braku pozwolenia na budowę i uzyskanej od T. R. (1), określanego przez niego mianem inspektora nadzoru, informacji o konieczności oczekiwania na jego wydanie. A. N. (2) skontaktował się wówczas z oskarżonym i uzyskał zapewnienie, że wszystkie formalności są załatwione i można przystąpić do prac budowlanych.

(dowód: zeznania świadków: B. B. (1) na k. 135v od słów „pamiętam, że w maju” do słów „możemy zacząć budować” i od słów „nadmieniam, że” do słów „jest robione dobrze”, Ł. K. na k. 148v do słów „aż do zakończenia budowy” i na k. 415 – 415v i na k. 512v do słów „dalej budować” i od słów „komunikowałem się” do słów „z panem T.” i na k. 513 od słów „do pana T.” do słów „dobrze wykonane” i od słów „określenie” do słów „funkcję nadzorcy”)

W międzyczasie, w dniu 03 kwietnia 2014r. oskarżony, nie zwracając się o wykonanie projektu decyzji do firmy (...) w O., opracował decyzję nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. o warunkach zabudowy jednorodzinnej na działce nr (...), obręb M., gmina S.. Wbrew obowiązującej procedurze, zamiast sygnatury (...), wpisał w niej numer (...), za którym zarejestrowano inne toczące się postępowanie administracyjne dotyczące innej nieruchomości. Przedmiotową decyzję, opatrzoną właściwymi pieczęciami, pod nieobecność kierownika referatu M. G., przedłożył Sekretarzowi Gminy K. M., który ją podpisał z upoważnienia Wójta Gminy S..

W dniu 03 września 2014r. przedmiotowa decyzja, w celu użycia jej jako autentycznej, została przekazana przez T. R. (1) do (...) Operator w O. wraz z wnioskiem B. B. (1) i A. N. (1) o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej. W dniu 11 września 2014r. wydano warunki przyłączenia nr (...), natomiast umowa o przyłączenie nie została podpisana

(dowód: zeznania świadka A. N. (1) na k. 243, kopia decyzji nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. na k. 50 – 52 i k. 223 – 228, mapa na k. 53 i 229, warunki przyłączenia elektroenergetycznego na k. 300 – 301, protokół zdawczo – odbiorczy (...) z/s w O. na k. 47 – 48v)

Po uzyskaniu zapewnienia o możliwości rozpoczęcia budowy i odebraniu w Urzędzie Gminy w S. od T. R. (1) projektu budowlanego, przygotowanego przez Zakład Usług Projektowych, Geodezyjnych i Kartograficznych (...) R. R. (3), brata oskarżonego, przywołującego jako podstawę opracowania wspomnianą decyzję nr (...) z 03 kwietnia 2014r., którego współautorem w części konstrukcyjnej był sam oskarżony, jesienią 2014r. Ł. K. przystąpił do prac budowlanych. Po zalaniu ław fundamentowych w październiku 2014r. i wykonaniu zbrojenia w listopadzie 1014r. skontaktował się z T. R. (1), aby skontrolował on sposób i jakość wykonanych prac. W wiadomości wysłanej w dniu 23 listopada 2014r. poinformował inwestora, że tego dnia oskarżony był na budowie, stwierdził zgodność wykonanego zbrojenia z projektem i pozwolił na zalanie stropu, w dniu 26 listopada 2014r. pokrzywdzony otrzymał zdjęcia obrazujące wykonane prace.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 309 od słów „do mnie raz zadzwonił” do słów „w tej kwestii zgłosił” i od słów „wykonawca dzwonił” do słów „zazbrojone”, zeznania świadków: B. B. (1) na k. 135v od słów „my byliśmy w tym czasie” do słów „możemy zaczynać budować” i od słów „z tego, co pamiętam” do słów „kryty papą”, na k. 136 od słów „pamiętam, że A.” do słów „będzie załatwione”, Ł. K. na k. 148v od słów „jesienią” do słów „jak on wygląda” i na k. 415 – 415v i na k. 512v od słów „gdy wykonaliśmy szalunki” do słów „do dziennika budowy”, A. N. (1) na k. 244, G. R. na k. 517v od słów „mój brat T.” do słów „pod względem konstrukcji” i od słów „brat mnie poprosił” do słów „pozwolenia na budowę” i od słów „brat mi powiedział” do słów „kto ocenić”, wydruk wiadomości na k. 173 – 189)

Następnie T. R. (1), w dalszym ciągu posługując się numerem sprawy (...)dotyczącej innej nieruchomości, sporządził kolejną decyzję nr (...) o warunkach zabudowy jednorodzinnej na działce nr (...), obręb M., gmina S., datowaną na 23 grudnia 2014r. Decyzję tę także przedłożył do podpisu K. M., po czym po podpisaniu i stwierdzeniu jej prawomocności przez zastępcę kierownika referatu J. L. przekazał wnioskodawcom w celu użycia jej jako autentycznego dokumentu, wraz z załączonymi wynikami analizy funkcji, cech zabudowy i zagospodarowania terenu. W treści decyzji brak było wzmianki o zmianie lub uchyleniu poprzedniej decyzji z 03 kwietnia 2014r., oba dokumenty różniły się jedynie datą wydania oraz treścią punktu 3.5 w części dotyczącej warunków obsługi komunikacyjnej, funkcjonując jako równorzędne akty prawne.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 309 i k. 403v – 404 w części dotyczącej przygotowania decyzji z 23 grudnia 2014r., zeznania K. M. na k. 230v, kopia decyzji nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. na k. 50 – 52 i k. 223 – 228, kopia decyzji nr (...) z 03 kwietnia 2014r. na k. decyzja nr (...) z 23 grudnia 2014r. na k. 31 – 33v, mapa sytuacyjno – wysokościowa na k. 34, analiza urbanistyczna k. 35 – 38, protokół zdawczo – odbiorczy (...) z/s w O. na k. 47 – 48v)

Prace związane z budową domu jednorodzinnego na działce pokrzywdzonych w M. trwały do 08 kwietnia 2015r, zakończyły się postawieniem budynku w stanie surowym otwartym.

(dowód: zeznania B. B. (1) na k. 135v od słów „dom został” do słów „kryty papą”, A. N. (1) na k. 244, Ł. K. na k. 148v od słów „budowa domu” do słów „tak się przeciągało”, na k. 415 – 415v, na k. 512v od słów „zrobiliśmy więźbę” do słów „tą gotówkę”, wydruk wiadomości na k. 190 – 215)

Z dniem 03 września 2015r. oskarżony zakończył pracę w Urzędzie Gminy S. i podjął zatrudnienie w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego, przekazując wcześniej protokolarnie innemu pracownikowi Referatu Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska, P. O., akta spraw za lata 2014r. i 2015r., dokumentacja związana z przekazaniem spraw podlegała weryfikacji przez kierownika referatu, M. G..

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 309 od słów „jak ja odchodziłem” do słów „pewny nie jestem”, na k. 405 od słów „odchodząc” do słów „ze stanem faktycznym, zeznania P. O. na k. 123v od słów „T. R. (1) zwolnił się” do słów „przyniesienie danych dokumentów” i k. 410v, M. G. na k. 408v od słów „kiedy pan R.” do słów „przekazywane zastępcy” na k. 409, protokoły przekazania na k. 400 – 401)

Na przełomie 2015 i 2016r. B. B. (1) i A. N. (1) podjęli ostatecznie decyzję o pozostaniu na stałe w Wielkiej Brytanii i postanowili sprzedać działkę w M. wraz z postawionym na niej domem w stanie surowym. W maju 2016r. zainteresowanie kupnem wyrazili W. i B. O.. Po otrzymaniu od pokrzywdzonego informacji umożliwiających zweryfikowanie zachowania wymogów proceduralnych przy prowadzonej inwestycji, ustalili, iż pozwolenie na jego budowę nie zostało wydane. W. O. zadzwoniła wówczas do T. R. (1), jako wskazanego przez właścicieli nieruchomości kierownika budowy, uzyskując od niego zapewnienie, że załatwia on wszelkie formalności i do sierpnia 2016r. sprawa uzyskania pozwolenia na budowę zostanie sfinalizowana.

W dniu 07 czerwca 2016r. oskarżony skontaktował się z pokrzywdzonym za pośrednictwem poczty elektronicznej z prośbą o podpisanie i odesłanie załączonego upoważnienia ze strony B. B. (1) i A. N. (1) dla T. R. (1) do załatwiania spraw związanych z uzyskaniem i odbiorem pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego na działce (...) w M..

Podjęte w późniejszym czasie próby skontaktowania się przez A. N. (1) z T. R. (1) zakończyły się niepowodzeniem, ostatecznie w dniu 22 lipca 2016r. pokrzywdzony z należącego do B. B. (1) telefonu wysłał do oskarżonego wiadomość tekstową o treści „Witam nie odbiera Pan telefonów, nie odpisuje na e-mail, co z moim pozwoleniem na budowę? jest już prawie 2 lata po terminie, a pieniądze pan wziął, mi zależy na sprzedaży domu, a ludzie czekają, wysyłam adwokata. Pozdrawiam A. N. (1)”. T. R. (1) w odpowiedzi poinformował go, że pozwolenie na budowę nie zostało dotychczas wydane z uwagi na konieczność zmiany w decyzji o warunkach zabudowy szerokości elewacji frontowej.

(dowód: zeznania świadków: B. B. (1) na k. 135 od słów „przez około rok” do słów „w 2012r”, B. O. na k. 138v do słów „są u niego” i na k. 414 do słów „telefonicznie” i na k. 414v od słów „podczas rozmów” do słów (...) i na k. 513 do słów „dowiedziałem” na k. 513v i od słów „poprzedni właściciele” do słów „z budową”, W. O. na k. 140v do słów „nie kontaktowali” i na k. 415 do słów „kierownikiem budowy” i na k. 513v do słów „z panem R.”, A. N. (1) na k. 246, wydruk wiadomości na k. 164 – 165)

W związku z powyższym B. B. (1) i A. N. (1) skierowali do Urzędu Gminy w S. wniosek o zmianę decyzji z dnia 23 grudnia 2014r. znak (...)dotyczącej ustalenia warunków zabudowy budynku mieszkalnego położonego w M. na działce nr (...), w części dotyczącej szerokości elewacji wskazanej w punkcie 3.2b, z przedziału od 5,5 m do 10,5 m na przedział do 15,5 m, albowiem decyzja o warunkach zabudowy nie uwzględniła szerokości zawartego w projekcie garażu w bryle domu, który zwiększył szerokość elewacji frontowej do wskazanego wymiaru. Do wniosku została załączona kopia decyzji nr (...) z 23 grudnia 2014r., kopia analizy urbanistycznej (...) w O. wraz z kopią mapy geodezyjnej wydane przez Starostwo Powiatowe w S., datowanej na 08 czerwca 2012r.

(dowód: kserokopia pisma na k. 30, kserokopia decyzji z 23.12.2014r.na k. 31 – 33v, mapa na k. 34, wyniki analizy jako załącznik nr 2 do decyzji na k. 35 – 37v, mapa na k. 38)

Po odnotowaniu wpływu przedmiotowego wniosku do Urzędu Gminy w S. w dniu 04 sierpnia 2014r. i przekazaniu go do rozpoznania P. O. pracownicy Referatu Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska ustalili, że pod numerem (...)zarejestrowane jest postępowanie dotyczące innej nieruchomości i innego wnioskodawcy, o czym zastępca kierownika referatu J. L. powiadomił K. M. jako osobę, która wydała zakwestionowaną decyzję, zwrócił on także uwagę na wygląd nagłówka firmy (...) na załączonym dokumencie zawierającym wyniki analizy funkcji, cech zabudowy i zagospodarowania terenu, dobiegającym od zwyczajowego oznaczenia graficznego przedsiębiorstwa w korespondencji służbowej, co wzbudziło jego podejrzenia. Po przejrzeniu urządzeń ewidencyjnych ustalono, że w 2014 roku B. B. (1) i A. N. (1) nie składali wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, sprawdzenie rejestrów akt wcześniejszych, w związku z datowaniem załączonej do wniosku mapy geodezyjnej na 08 czerwca 2012r., wykazało, że jedynymi pismami zarejestrowanymi jak przesłane do Urzędu Gminy w S. w sprawie niniejszej nieruchomości przez pokrzywdzonych był ich wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy letniskowej na działce nr (...) z dnia 15 czerwca 2012r. oraz nadto e-mail od A. N. (1) z dnia 22 maja 2013r. zatytułowany „zapytanie dotyczące odbioru pozwolenia na budowę dz. nr (...) M.”. Następnie na podstawie danych z systemu obiegu dokumentów Systemu Elektronicznego Monitoringu Pracy Urzędu Gminy S. ustalono, że obydwa pisma zostały przekazane do załatwienia T. R. (1) załatwione pozytywnie w ciągu jednego miesiąca od daty ich wpływu. Poszukiwania akt przedmiotowej sprawy RR.6730.118.2012 w pomieszczeniach biurowych jednostek organizacyjnych Urzędu Gminy związanych z budownictwem, w archiwach oraz potencjalnych miejscach, gdzie mogły one znaleźć się przypadkowo, nie przyniosły pożądanych rezultatów. Ujawniono jedynie fakturę VAT nr (...) z 20 lipca 2012r. za wykonanie przez (...) w O. usługi dotyczącej wspomnianej działki nr (...) w M., opisaną przez T. R. (1). W dniu 05 września 2016r. uzyskano pisemną odpowiedź z Przedsiębiorstwa (...) w O., iż wszystkie wykonane przez nie projekty o ustaleniu decyzji o warunkach zabudowy i projekty decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego wykonane zostały przekazanie protokolarnie Gminie S.. Płatność za fakturę z 2012r. była jedyną zrealizowaną przez Gminę w związku z nieruchomością wnioskodawców, nie stwierdzono również żadnej dokumentacji księgowej związanej ze zleceniem i opłaceniem należności dla przedsiębiorstwa (...) w związku z wykonaniem załączonej do wniosku analizy urbanistycznej.

Kierownik wspomnianego Referatu M. G. na podstawie danych zawartych w dokumentacji projektowej ustalił ponadto funkcjonowanie w obrocie prawnym jeszcze jedna decyzja nr (...) z datą 03 kwietnia 2014r., jej kserokopia znajdowała się w posiadaniu (...) Operator w O., jako załącznik do wniosku o wykonanie przyłącza elektroenergetycznego. W dokumentacji Urzędu Gminy nie odnaleziono oryginału żadnej z powyższych decyzji, jak również oryginału analizy urbanistycznej..

O ujawnionych nieprawidłowościach został poinformowany S. W., pełniący od 2001r. funkcję Wójta Gminy S.. Działający z jego upoważnienia K. M. wystąpił w dniu 06 września 2016r. do Wydziału Budownictwa i Architektury Starostwa Powiatowego w S. o wstrzymanie procedury wydania prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę do czasu wyjaśnienia prawidłowości postępowania administracyjnego poprzedzającego wydanie decyzji. Pismem z dnia 20 września 2016r. poinformowano o ostateczności decyzji wydanej w dniu 29 sierpnia 2016r.

(dowód: zeznania świadków: S. W. na k. 16 i k. 406v do słów „do prokuratury” na k. 407 i na k. 494v - 495, K. M. na k. 17v – 18 i k. 319v – 320 i k. 409 – 410 i na k. 494 – 494v, M. G. na k. 21v – 22 i k. 407v do słów „na policję” i na k. 495, J. L. na k. 24 – 24v i k. 410 i k. 517 – 517v, P. O. na k. 123v do słów „dał je podpisać sekretarzowi” i k. 410v – 411 i na k. 512 – 512v, , wydruk z (...) S. na k. 39 – 40, kserokopia faktury na k. 45 – 46, odpowiedź (...) z 02 września 2016r. na k. 44, protokół zdawczo – odbiorczy na k. 47 – 48v, kserokopia decyzji z 03.04.2014r. na k. 50 – 52, mapa na k. 53, kserokopia pisma z dnia 06 września 2016r. na k. 54, odpowiedź Starostwa Powiatowego w S. z kopią decyzji na k. 55 – 57, warunki przyłączenia elektroenergetycznego na k. 300 – 301, płyta na k. 375, zdjęcia na k. 376 – 385)

W dniu 21 sierpnia 2016r. B. B. (1) i A. N. (1) przyjechali bowiem do Polski w celu osobistego wyjaśnienia kwestii związanej z wydaniem pozwolenia na budowę, skontaktowali się wówczas z T. R. (1), który dopiero wtedy przygotował wszystkie dokumenty niezbędne do wydania pozwolenia na budowę, za co otrzymał od pokrzywdzonych dodatkowe wynagrodzenie w kwocie 750 zł, a następnie w dniu 24 sierpnia 2016r. wystąpili o pozwolenie na budowę, załączając kopią decyzji nr (...) o warunkach zabudowy z 23 grudnia 2014r., warunkami analizy cech zabudowy i zagospodarowania terenu oraz projektem budowlanym, którego współautorem był T. R. (1) i który wymieniał jako podstawę opracowania decyzję nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. Pozwolenie na budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego na działce nr (...) w M. zostało udzielone decyzją Starosty (...) nr (...)z dnia 29 sierpnia 2016r.

Po sfinalizowaniu zakupu budynku jednorodzinnego położonego na działce nr (...) w M. B. i W. O. zwrócili się do T. R. (1) jako kierownika budowy o wydanie dziennika budowy, dokumentu jednak nie uzyskali, gdyż oskarżony miał go uzupełnić. W trakcie rozmowy, prowadzonej w dniu 01 września 2016r. aktualnym miejscu pracy T. R. (1), to jest Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego, oskarżony złożył wymienionym ofertę dalszego nadzorowania prac budowlanych na zakupionej przez nich nieruchomości, której ostatecznie nie przyjęli. B. O. jeszcze kilkakrotnie zwracał się do oskarżonego o wydanie dziennika budowy, w lutym 2018r. dowiedział się ostatecznie, że dziennik nigdy nie był prowadzony, z uwagi na brak pozwolenia na budowę.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. (2) na k. 309v i na k. 405v w części dotyczącej przyjęcia pieniędzy w kwocie 750 zł i przygotowania dokumentacji, zeznania B. B. (1) na k. 135v od słów „byliśmy w Polsce” do słów „w gotówce”, B. O. na k. 138v od słów „w sierpniu 2016r” do słów „nie odebraliśmy” i na k. 262v – 263 i na k. 414 od słów „po zakupie domu” do słów „otwartym” i od słów „kiedy spotkaliśmy” do słów „notatki” i na k. 513v od słów „w dalszym ciągu” do słów (...), W. O. na k. 140v od słów „pod koniec lata” do słów „my nie pytaliśmy” i na k. 414v i na k. 415 od słów „jak mąż kontaktował się” do słów „dziennik budowy” i na k. 513v od słów „już po podpisaniu” do słów „tylu R.”, A. N. (1) na k. 246, pismo Naczelnika Wydziały Budownictwa i Architektury Starostwa Powiatowego w S. na k. 360, pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na k. 361, kserokopia decyzji na k. 56 – 57 i k. 267 – 267v, kserokopia wniosku z załącznikami na k. 269 – 303)

W dniu 03 września 2016r. oskarżony udał się do Urzędu Gminy w S. i w rozmowie z K. M. poprosił o możliwość wyjaśnienia sprawy. Następnie zgodnie z sugestią sekretarza Urzędu Gminy przedstawił swoje stanowisko na piśmie., wskazując, że decyzja sporządzona i wydana zgodnie z przyjętymi w Urzędzie Gminy zasadami i przepisami prawa, sprawę prowadził od początku, od wystąpienia w 2012r. przez wnioskodawców o ustalenie warunków zabudowy działki nr (...) dla budynków letniskowych, wniosek przekazany (...) w celu przygotowania projektu decyzji. Podał, że po otrzymaniu przygotowanego projektu decyzji odmownej, decyzja nie została wydana, zaś w 2014r. kierownik M. G. nakazał załatwienie zaległych spraw do końca roku, pod groźbą zwolnienia z pracy, w związku z tym kontaktował się z pracownikiem firmy (...), w celu załatwienia sprawy, uzgodnił możliwość wydania decyzji pozytywnej dla zabudowy jednorodzinnej, uzyskał zgodę inwestora na zmianę wniosku z zabudowy letniskowej na mieszkalną, po czym przekazał do (...) prośbę o wykonanie nowego projektu dla zabudowy mieszkalnej. Podniósł, że podczas przekazywania dokumentów podał nowy, zaktualizowany numer sprawy w celu rozliczenia w danym roku sporządzonego projektu decyzji, na podstawie otrzymanego projektu przygotował decyzję i przedłożył ją do podpisu z aktami sprawy, następnie komplet akt został ponownie przedłożony przełożonemu w 2015r. do stwierdzenia ostateczności decyzji.

(dowód: pismo z 05 września 2016r. na k. 49)

W toku przeprowadzonego w dniu 04 listopada 2016r. przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych na posesji zamieszkiwanej przez oskarżonego ujawniono następujące dokumenty dotyczące nieruchomości B. B. (1) i A. N. (1), położonej w M.: wypis z rejestru gruntów z 05 czerwca 2012r., mapę sytuacyjno – wysokością z 08 czerwca 2012r., projekt zagospodarowania działki sporządzony przez Zakład Usług Projektowych, Geodezyjnych i Kartograficznych (...) R. R. (3), w części budowlanej w zakresie konstrukcji przez T. R. (1), charakterystykę energetyczną budynku, analizy ekonomiczną i środowiskową

(dowód: protokół przeszukania na k. 68 – 70, dokumentacja na k. 71)

Oskarżony T. R. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W toku postępowania przygotowawczego potwierdził, że w 2012r. jako inspektor do spraw Budownictwa i Architektury w Referacie Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska Urzędu Gminy w S., gdzie pracował do września 2015r., otrzymał do rozpoznania wniosek B. B. (1) i A. N. (1) o wydanie decyzji o warunkach zabudowy letniskowej na działce nr (...) w M., po przekazaniu dokumentacji do przedsiębiorstwa (...) z siedzibą w O. i otrzymaniu przygotowanego przez nie projektu decyzji negatywnej z uwagi na brak warunków do zabudowy letniskowej, nie zakończył jednak postępowania, nie sporządził projektu decyzji odmownej i pozostawił nierozpoznany wniosek. Zaznaczył, iż w 2014r. stanowisko kierownika referatu objął M. G., który polecił mu sporządzenie wykazu wszystkich zaległych spraw i nakazał ich załatwienie do końca 2014r., pod groźbą zwolnienia z pracy. Wyjaśnił, że w związku z powyższym skontaktował się z pracownikiem firmy (...) w sprawie możliwości zabudowy na działce B. B. (1) i A. N. (1) w M., ustalając dopuszczalność zabudowy jednorodzinnej, następnie zwrócił się w tej sprawie do wnioskodawcy uzyskując jego zgodę na wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla domu jednorodzinnego. Nadmienił, iż w związku ze zmianą decyzji urbanisty oraz upływem czasu od wpływu wniosku, sprawa została wpisana pod nowy numer, przy czym z uwagi na presję wywieraną przez przełożonych oraz wielość prowadzonych spraw, w ilości około 700 rocznie, mogło dojść do nieświadomego zdublowania przez niego nowego numeru akt postępowania z sygnaturą toczącego się równolegle innego postępowania dotyczącego innej nieruchomości. Nie potrafił przy tym wyjaśnić okoliczności powstania dwóch decyzji o tym samym numerze (...)i różnych datach, 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r., zaznaczając, iż on sam sporządził tylko jedną z nich, opatrzoną późniejszą datą, a następnie przedłożył ją do podpisu wraz z aktami sprawy Sekretarzowi Gminy K. M.. Nie był również w stanie wypowiedzieć się na temat przesłania decyzji datowanej na 03 kwietnia 2014r. do (...) Operator w O., wraz z wnioskiem pokrzywdzonych o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej. Podniósł ponadto, iż nie mógł faktycznie pełnić funkcji kierownika budowy u B. B. (1) i A. N. (1), z związku z niewydaniem pozwolenia na budowę. Potwierdził zarazem, że wnioskodawca kontaktował wielokrotnie się z nim, wiedząc, iż pomaga on w załatwieniu pozwoleń na budowę. Podkreślił, że na terenie prowadzonej przez pokrzywdzonych budowy był jedynie raz, na prośbę A. N. (1), by sprawdzić prawidłowość zazbrojenia, zrobił to jedynie grzecznościowo, dodając, że po uzyskaniu pozwolenia na budowę mógłby objąć funkcję kierownika budowy, wobec czego musiał się upewnić, czy jest bezpiecznie. Podniósł ponadto, iż zawierając z nim umowę o pracę wójt Gminy S. nie miał przeciwko jego dodatkowym zatrudnieniom, jednakże nie uzyskał zgody na podjęcie działalności gospodarczej. Nie wykluczając zapoznania się z treścią ustawy o pracownikach samorządowych, powołał się na posiadanie ustnej zgody Wójta Gminy na kierowanie pracami budowlanymi, sporządzanie dokumentacji związanej z pozwoleniami na budowę i pełnienie funkcji kierownika budowy. Przyznał również fakt otrzymania od A. N. (1) i B. B. (1) kwoty 2000 zł, podając, że była to zapłata za przygotowanie dokumentacji związanej z uzyskaniem pozwolenia na budowę, otrzymał od wnioskodawców także kwotę 750 zł tytułem zaliczki dla kierownika budowy, którego grzecznościowo zobowiązał się ustanowić, jednakże w związku z brakiem nie miał możliwości powierzenia tej funkcji innej osobie bądź samodzielnego jej objęcia. Zanegował ponadto usunięcie akta sprawy (...), zaznaczając, iż po rozwiązaniu stosunku pracy przekazał protokolarnie akta prowadzonych postępowań, gromadzonych w segregatorach, nikt nie zgłaszał wówczas do niego zastrzeżeń. Podkreślił także, iż dostęp do przedmiotowych akt miało wielu pracowników, stażyści i praktykanci, a nadto osoby trzecie, z uwagi na brak zwyczaju zamykania akt w pomieszczeniach biurowych na klucz pod nieobecność pracowników. (vide wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 308v – 309v)

Powyższą wersję oskarżony zaprezentował na etapie postępowania sądowego, ponownie powołując się na ewentualność omyłkowego przypisania postępowaniu dotyczącemu położonej w M. nieruchomości B. B. (1) i A. N. (1) sygnatury nadanej uprzednio innej sprawie, a także wskazując na możliwość przygotowania decyzji o warunkach zabudowy z 03 kwietnia 2014r. przez pomagających mu stażystów, czego nie zauważył, rozpoznając wniosek i przygotowując decyzję w grudniu 2014r.. dodając, że mogła ona być przygotowana tylko na potrzeby uzgodnienia z osobą odpowiedzialną w zakresie dróg, na skutek nieprawidłowości w punkcie 3.5 dotyczącym obsługi komunikacyjnej musiała zostać zmieniona i dlatego wydano nową decyzję z nową datą. Powołując się niekompletność dokumentacji nie był w stanie wyjaśnić, jak doszło do wydania pod tym samym numerem dwóch takich samych decyzji różniących się datą i nieznacznie treścią. Zwrócił także uwagę na podpisywanie decyzji przełożonego, który dysponując aktami sprawy miał możność jej weryfikacji, jak również na przygotowywanie projektów decyzji przez specjalistyczną firmę urbanistyczną działającą na zlecenie Urzędu Gminy, on sam jedynie uzupełniał ją o datę i numer decyzji, dopisywał strony postępowania i załączał wszystkie dokumenty i przedkładał je przełożonym, którzy mogli zgłosić zastrzeżenia, zażądać uzupełnienia dokumentacji bądź odmówić podpisania decyzji. Zaznaczył, że obie decyzje nr (...) zostały opatrzone pieczęciami, parafami i podpisami jego zwierzchników, upoważnionych do wydawania decyzji w imieniu Wójta Gminy, każdy z nich sprawdzał w takich sytuacjach dokumentację pod względem merytorycznym, czynił tak również K. M., który prowadził dość skomplikowaną sprawę działek swego ojca w miejscowości J. i posiadał wiedzę potrzebną do oceny prawidłowości dokumentu. Wspomniał także, iż nanoszeniem numeru sprawy, daty i danych stron na przysyłane z firmy (...) projekty decyzji zajmowali się także stażyści działający na polecenie kierownika referatu, poza wiedzą samego oskarżonego. Powołał się na wielość obowiązków wykonywanych w ramach pracy na stanowisku zajmowanym w Urzędzie Gminy, nie ograniczonych do procesu decyzyjnego w sprawie warunków zabudowy nieruchomości, lecz obejmujących nadzór nad inwestycjami gminnymi, także w terenie, udział w komisjach przetargowych, działania związane z odbiorem dróg, nadzorem nad stanem placów zabaw, obiektów zabytkowych, dodając, iż nadmiar obowiązków i skala zaległości w rozpoznawaniu spraw była przez niego zgłaszana przełożonym, jednakże nie otrzymał od nich pomocy. Wspomniał także o przypadkach wpływu pism od uczestników postępowania bez ich odnotowania w sekretariacie, zauważonych przez niego w aktach innych spraw, co wskazuje na możliwość obiegu dokumentów poza systemem elektronicznej ewidencji korespondencji, przytoczył sytuacje związane z omyłkami pisarskimi przy wydawaniu decyzji, a także opisał praktyki związane z przechowywaniem i udostępnianiem akt, przenoszonych pomiędzy pokojami, składowanych w pomieszczeniach na meblach i podłodze, w sposób umożliwiający swobodny do nich dostęp, także osobom trzecim, co skutkowało częstym ich ginięciem i poszukiwaniem. Zaznaczył, iż odchodząc z pracy podpisał dokumentację związaną z przekazaniem akt prowadzonych spraw, była ona poddana weryfikacji przez przejmującego pracownika P. O. i kierownika M. G..

Wyjaśnił również, iż nie był wpisany jako kierownik budowy w związku z prowadzoną przez pokrzywdzonych inwestycją do prowadzonego przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego wykazu, nie wyrażał zgody na pełnienie tej funkcji i nie wyraził oświadczenia o przyjęciu obowiązków kierownika budowy, z uwagi na zajmowane stanowisko i brak pozwolenia na budowę na przedmiotowej nieruchomości, powołał się na uzyskane odpowiedzi odnośnie braku zgłoszenia kierownika budowy i odebrania dziennika budowy. Odnosząc się do swego udziału w sporządzeniu dokumentacji będącej podstawą pozwolenia na budowę podał, że podpisał jedynie projekt w części konstrukcyjnej, legitymując się stosownymi uprawnieniami, w tym czasie nie pracował już w Urzędzie Gminy, nadto dokumentację projektową sporządzał jego brat i pokrzywdzeni mogą ich mylić. Wskazał, że sam odsyłał A. N. (1) do swego brata G. R. jako projektanta, on sam nie prowadził spraw związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę i nie był kierownikiem budowy. Potwierdził, iż nie zwrócił pokrzywdzonym otrzymanej od nich kwoty 750 zł, gdyż nie miał z nimi kontaktu, lecz jest gotów to uczynić w każdej chwili na ich żądanie (vide wyjaśnienia oskarżonego T. R. (1) na k. 403v – 406v i na k. 489 – 489v).

Sąd zważył, co następuje:

Przytoczone wyjaśnienia oskarżonego w części dotyczącej oceny procedowania w przedmiocie wydania decyzji o warunkach zabudowy działki nr (...) należącej do B. B. (1) i A. N. (1), zaprezentowania własnej roli oraz charakteru łączącej go z wnioskodawcami relacji w toku powyższego postępowania administracyjnego, nie zasługują na podzielenie i mogą być potraktowane wyłącznie jako przyjęta przez wymienionego linia obrony, sprzeczna ze zgromadzonymi w sprawie dowodami, w tym z zeznaniami samych pokrzywdzonych, wykonawcy budynku jednorodzinnego na wspomnianej działce Ł. K. oraz późniejszych nabywców nieruchomości W. i B. O., a także z treścią prowadzonej za pośrednictwem poczty elektronicznej korespondencji pomiędzy T. R. (1) i A. N. (1), z użyciem prywatnych adresów e-mail (vide k. 156 – 166).

Jak bowiem wynika ze zgodnych relacji obojga pokrzywdzonych, chętnie przystali oni na zaoferowaną przez oskarżonego pomoc w załatwieniu wszelkich formalności związanych z zabudową działki nr (...) w M. i propozycję objęcia przez niego funkcji kierownika budowy, z uwagi na zamieszkiwanie na terenie Wielkiej Brytanii, brak wiedzy i doświadczenia. Podali, że powierzyli T. R. (1) jako doświadczonemu urzędnikowi zajmującego się sprawami tego rodzaju wszystkie czynności związane z procesem inwestycyjnym, ubiegając się początkowo o możliwość zabudowy letniskowej, po powzięciu od oskarżonego informacji odnośnie braku takiej możliwości – decydując na się na budowę domu jednorodzinnego, zakupiony projekt budynku przekazali bezpośrednio oskarżonemu i upoważnili go do bieżącego sprawdzania postępu prac, o pełnieniu przez wymienionego funkcji kierownika budowy zawiadomili także wykonawcę Ł. K.. Wskazali, że to do oskarżonego zwracali się – telefoniczne bądź za pośrednictwem poczty elektronicznej na jego prywatny adres e – mail – w sprawie pozwolenia na budowę, terminu rozpoczęcie prac budowlanych i ich zaawansowania, wymieniony zaś sygnalizował im występujące w tym zakresie trudności. Podkreślili także, że wszystkie powyższe czynności T. R. (1) wykonywał w ich imieniu i na ich rzecz odpłatnie, za wynagrodzenie ustalone w ustnych uzgodnieniach na kwotę 2500 zł, na poczet którego otrzymał zaliczkę w kwocie 2000 zł, dodatkowo przed złożeniem wniosku o pozwolenie na budowę w sierpniu 2016r. przekazali mu kwotę 750 zł. (vide zeznania pokrzywdzonych: B. B. (1) na k. 135 – 136 i na k. 490 do słów „z postawieniem domu” na k. 490v i na k. 490v od słów „pan R. miał nam pomóc” do słów „warunki zabudowy”, A. N. (1) na k. 243 – 246 i na k. i na k. 490 od słów „ja przyjechałem” do słów „pozwolenie na budowę” i od słów „pan T. R. (1)” do słów „i je dostałem”).

Zaznaczenia wymaga, iż złożona na etapie postępowania przygotowawczego relacja B. B. (1) jest znacznie obszerniejsza i bardziej szczegółowa (vide k. 135 – 136) niż sprowadzające się do lakonicznych odpowiedzi na zadawane przez osobę przesłuchującą pytania zeznania jej partnera (vide k. 243 – 246), jednakże zacytowane wypowiedzi tworzą spójną, logiczną, wzajemnie uzupełniającą się całość. Podniesione przez nich w trakcie przesłuchania w toku śledztwa okoliczności zostały potwierdzone treścią wymienianej przez A. N. (1) i T. R. (1) korespondencji. (vide wydruki wiadomości na k. 153 – 166), wskazującej w sposób jednoznaczny, iż korzystając z prywatnych, nie zaś służbowych adresów poczty elektronicznej, poruszali kwestie związane z ubieganiem się przez wnioskodawców o możliwość prowadzenia budowy na działce w M., wymaganych w tym zakresie dokumentów, oskarżony był przez pokrzywdzonego co najmniej kilkakrotnie indagowany na temat etapu procedowania jego wniosku i długości okresu oczekiwania na decyzję. Podkreślić należy, iż to T. R. (1) przekazał pokrzywdzonym formularze wymaganych dokumentów w celu wypełnienia i przesłania pocztą na jego adres (vide k. 156).

Nie sposób zarazem nie odnotować, iż na rozprawie głównej oboje pokrzywdzeni znacznie zmodyfikowali swe poprzednie zeznania, w celu nadania im wydźwięku jak najmniej niekorzystnego dla oskarżonego (vide zeznania B. B. (1) na k. 490 – 490v, A. N. (1) na k. 489v – 490), wycofując się między innymi z twierdzenia o dokonywaniu płatności na jego rzecz tytułem zapłaty za podejmowane w ich sprawie działania, wskazując, że przekazali mu jedynie wynagrodzenie dla jego brata G., jako autora projektu, ten ostatni miał być także kierownikiem budowy. Dążenie do złagodzenia wcześniejszych wypowiedzi, mogących przedstawić oskarżonego w niekorzystnym świetle, przybrało w przypadku pokrzywdzonego wręcz zanegowanie przekazania mu kwoty 750 zł (vide k. 489), przy czym jej przyjęcie T. R. (1) sam przyznał i na żądanie A. N. (1) gotów był zwrócić (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 489v). Na uwagę zasługuje także powołanie się przez pokrzywdzonych dopiero w zeznaniach złożonych po upływie pięciu lat od przedmiotowych zdarzeń na udział G. R., o którym nie wspominali wcześniej ani oni, ani sam oskarżony. Podkreślić jednocześnie należy, iż prezentując powyższą wersję, pokrzywdzeni potwierdzili zarazem zaangażowanie T. R. (1) w proces inwestycyjny w sposób wykraczający poza obowiązki urzędnika odpowiedzialnego za przygotowanie decyzji o warunkach zabudowy nieruchomości, zacytować w tym miejscu warto fragment wypowiedzi A. N. (1) z k. 490: „(…) ja nie odróżniam decyzji o warunkach zabudowy od pozwolenia na budowę. Pan T. R. (1) miał chyba dla mnie uzyskać po całym procesie załatwiania pozwolenie na budowę. (…) Ja wiedziałem, że mam od niego odebrać pozwolenie na budowę i je dostałem. (…) przekazaliśmy pieniądze na projekty, które otrzymaliśmy, na przyłącze, to i tak mało zapłaciliśmy, jak za pozwolenie na budowę.(…)”

Podniesione przez B. B. (1) i A. N. (1) w ich pierwszych, nie dotkniętych zniekształcającym upływem czasu zeznaniach, okoliczności dotyczących faktycznej roli T. R. (1) jako odpowiedzialnego za załatwienie wszelkich formalności związanych z procesem inwestycyjnym i podjęciem się funkcji kierownika budowy znajdują także odzwierciedlenie w treści zeznań Ł. K., wykonawcy przedmiotowego domu jednorodzinnego. Potwierdził on bowiem uzyskanie od pokrzywdzonych danych kontaktowych oskarżonego jako kierownika przedmiotowej budowy, zwracanie się z racji pełnienia tej funkcji do T. R. (1) o informacje na temat pozwolenia na budowę, otrzymywanie zapewnień o dopełnieniu formalności w najbliższym czasie i ostatecznej zgody na rozpoczęcie prac, powołał się ponadto na obecność wymienionego na budowie w celu sprawdzenia prawidłowości zazbrojenia przed wylaniem stropu i uzyskanie w tym zakresie jego aprobaty. (vide zeznania Ł. K. na k. 148v i k. 415 – 415v). Dodać warto, iż w sprawie postępu prac budowlanych oraz udziału oskarżonego Ł. K. zawiadamiał A. N. (1) w systematycznie prowadzonej korespondencji za pośrednictwem poczty elektronicznej (vide wydruk wiadomości na k. 173 – 215), przy czym treść wiadomości jest zbieżna z przytoczonymi zeznaniami świadka, za wyjątkiem nadanego oskarżonemu określenia jako „inspektora nadzoru”.

Wyżej wymieniony na etapie postępowania sądowego nie potrafił wprawdzie wskazać różnicy pomiędzy kierownikiem budowy, nadzorcą budowy i inspektorem nadzoru, używając tych określeń synonimicznie i starając się nie używać pierwszego z nich w odniesieniu do T. R. (1), wspomniał także o możliwości pełnienia tej funkcji przez brata oskarżonego, zastrzegając brak bliższej wiedzy na temat kwestii formalnych związanych z budową (vide zeznania Ł. K. na k. 512v – 513), jednakże w zakresie przedstawienia udziału oskarżonego w prowadzonej inwestycji relacja ta jest zgodna z pierwotną wersją zaprezentowaną przez świadka.

Na szczególne uwzględnienie zasługują ponadto wypowiedzi B. O. (vide k. 138v, k. 262v – 263, k. 414 – 414v i k. 513 – 513v) i W. O. (vide k. 140v, k. 414v – 415 i k. 513v), mających styczność z T. R. (1) w związku z zainteresowaniem zakupem oferowanej przez B. B. (1) i A. N. (1) nieruchomości w M.. Podnieśli oni bowiem, iż nie tylko pokrzywdzeni wskazali im oskarżonego jako kierownika budowy, zajmującego się wszelkimi formalnościami związanymi z budową, w tym pozwoleniem na budowę, lecz także oni sami osobiście kontaktowali się z T. R. (1), który sam zaproponował dalsze pełnienie przez niego tej funkcji po nabyciu przez nich działki i kontynuowaniu budowy, zapewniał także, iż udostępni im dziennik budowy po jego uzupełnieniu, dopiero na skutek ponawianych nalegań o wydanie dokumentu przyznał, że dziennik budowy nie był prowadzony z uwagi na brak pozwolenia na budowę, ograniczono się jedynie do bieżących notatek. Zacytowane zeznania, wewnętrznie spójne i wzajemnie zgodne, tworzące niemal jednobrzmiącą całość, odznaczające się szczegółowością i konsekwencją, pochodzące od osób nie mających uprzedniej styczności z oskarżonym i nie zainteresowanych bezpodstawnym jego obciążeniem, zasługują w ocenie Sądu w pełni na podzielenie, przydając przymiotu wiarygodności również relacji pokrzywdzonych we wskazanym zakresie.

Poddane powyższej analizę dowody podważają nadto wiarygodność zeznań G. R., wskazującego, iż to miał w przyszłości zostać kierownikiem rzeczonej budowy i rozważał tę możliwość, jednakże do ostatecznego objęcia wskazanej funkcji nie doszło, z uwagi na brak inicjatywy inwestorów, sugerującego także, że przyjazd jego brata T. na teren budowy w celu sprawdzenia instalacji zbrojenia przed zalaniem stropu nastąpił na skutek nalegań wykonawcy, wiedzącego o fachowym przygotowaniu oskarżonego, tłumaczącego nadto własną obecność w tym czasie zainteresowaniem bezpieczeństwem budowy, którą miał ewentualnie nadzorować. (vide zeznania na k. 517v – 518). Zważyć trzeba, iż świadek jest osobą najbliższą dla T. R. (1), a nadto z racji własnego udziału w niniejszej inwestycji jako główny autor projektu, bezpośrednio zainteresowany wynikiem postępowania. Jego zeznania nie mogą być tym samym uznane za miarodajny i przekonujący dowód.

Jakkolwiek istotnie T. R. (1) nie został zarejestrowany w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego jako pełniący funkcję kierownika budowy budynku mieszkalnego na działce nr (...), obręb M. (vide pismo (...) na k. 361), nie odnotowano także wydania dziennika budowy B. B. (1) i A. N. (1) jako inwestorom na przedmiotowej nieruchomości (vide pismo ze Starostwa Powiatowego w S. na k. 360), w świetle omówionych powyżej dowodów nie ulega wątpliwości, iż otrzymane od wnioskodawców pieniądze miały stanowić zapłatę za uzyskanie pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego na należącej do pokrzywdzonych nieruchomości oraz pełnienie funkcji kierownika budowy, zgodnie z poczynionymi między nimi ustaleniami.

W przeciwnej sytuacji niezrozumiałe z punktu widzenia zasad logicznego rozumowania ocenić należałoby zachowanie T. R. (1), który dysponując gotowym projektem decyzji, przygotowanej przez działającą na zlecenie Urzędu Gminy w S. firmę zewnętrzną, przez kilkanaście miesięcy nie podjął w sprawie żadnych czynności, ponaglany przez przełożonych, przeciążony obowiązkami, działając pod presją czasu i groźby zwolnienia z pracy, nie dążył bynajmniej do jak najszybszego zakończenia zaległej sprawy poprzez sporządzenie decyzji na podstawie projektu opracowanego przez przedsiębiorstwo (...), zwłaszcza wobec ponagleń również ze strony A. N. (1), lecz z własnej inicjatywy dopytywał wspomnianej pracowników tejże firmy o możliwość innej niż wnioskowana przez pokrzywdzonych zabudowa na przedmiotowej nieruchomości, sam nawiązał kontakt z wnioskodawcami informując ich o konieczności modyfikacji wniosku (vide wyjaśnienia T. R. (1) na k. 308v od słów „po jakimś czasie” do słów „dom jednorodzinnego” na k. 309). Jak wynika nadto z wydruku prowadzonej przez oskarżonego i pokrzywdzonego korespondencji za pośrednictwem poczty elektronicznej, T. R. (1), posługując się prywatnym adresem e – mail, przesłał wnioskodawcom do wypełnienia formularze wniosków o pozwolenie na budowę i oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością (vide k. 156 – 163), prosząc o odesłanie podpisanych dokumentów na swój adres w N., przy czym data nadania wiadomości - 01 marca 2014r. – poprzedzała daty obu ujawnionych w toku postępowania decyzji nr (...), odpowiednio z 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r., zaś przygotowanie decyzji o warunkach zabudowy, której uzyskanie zgodnie z art. 33 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 07 lipca 1993r. Prawo budowlane (t.j.Dz. U. 2019, poz. 1815) stanowi wymóg ubiegania się o pozwolenie na budowę, nadal pozostawało w zakresie kompetencji oskarżonego.

Nie sposób zarazem zaaprobować twierdzeń T. R. (1) w zakresie deklarowanej niewiedzy wiedzy na temat sporządzenia decyzji nr (...) datowanej na 03 kwietnia 2014r. i wyrażanych przypuszczeń odnośnie jej przygotowania na opracowanym przez firmę (...) wzorze przez jednego z zatrudnionych w Urzędzie Gminy stażystów, uwzględnienia bowiem wymaga, iż kopia wspomnianej decyzji została przesłana W dniu 03 września 2014r. przedmiotowa decyzja, została przekazana d wraz z wnioskiem B. B. (1) i A. N. (1) o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej do (...) Operator w O. (vide kopia decyzji nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. na k. 50 – 52 i k. 223 – 228, mapa na k. 53 i 229, warunki przyłączenia elektroenergetycznego na k. 300 – 301), a zgodnie z zeznaniami pokrzywdzonego „(…) Pan T. R. (1) miał to zrobić i wziął za to pieniądze” (vide k. 243). Wspomnieć ponadto warto, iż właśnie decyzję z dnia 03 kwietnia 2014r. wskazano jako podstawę opracowania projektu budowlanego, którego współautorami byli oskarżony i jego dwaj bracia (vide k. 295 – 303), nadto za sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego uznać natomiast trzeba, iż to pokrzywdzeni, otrzymując kopie decyzji na adres miejsca pobytu w Wielkiej Brytanii, przesyłaliby je następnie operatorowi energetycznemu i pracowni projektowej, zwłaszcza w kontekście powierzenia T. R. (1) prowadzenia wszelkich działań zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę.

Hipoteza dotycząca przygotowania omawianej decyzji z dnia 03 kwietnia 2014r. poza wiedzą T. R. (1) przez osobę odbywającą staż w Urzędzie Gminy na polecenie kierownika referatu z wykorzystaniem projektu opracowanego przez przedsiębiorstwo (...) nie wytrzymuje natomiast krytyki w kontekście ustalenia, iż jedynym opracowaniem na zlecenie Urzędu Gminy w S. dotyczącym B. B. (1) i A. N. (1) oraz ich działki nr (...) w M. był projekt decyzji odmownej z 2012r., za wykonanie którego w dniu 20 lipca 2012r. wystawiono fakturę VAT (...) na kwotę 5.939,94 zł, przedmiotowa faktura została opisana i przekazana do realizacji przez T. R. (1) (vide wydruk z Systemu Elektronicznego Monitoringu Pracy UG S. na k. 39 – 40, kopia faktury VAT na k. 45 – 46). Brak jakiejkolwiek dokumentacji księgowej, jak również adnotacji w urządzeniach ewidencyjnych na temat analiz urbanistycznych dotyczących nieruchomości pokrzywdzonych w M., zlecanych przez Urząd Gminy w S. po otrzymaniu niniejszej faktury, wynika bowiem z zeznań świadków wykonujących jako urzędnicy gminni czynności sprawdzające w związku z otrzymanym w dniu 04 sierpnia 2016r. wnioskiem B. B. (1) i A. N. (1) o zmianę decyzji nr (...) o warunkach zabudowy (vide zeznania S. W. na k. 16 i k. 406v do słów „do prokuratury” na k. 407 i na k. 494v - 495, K. M. na k. 17v – 18 i k. 319v – 320 i k. 409 – 410 i na k. 494 – 494v, M. G. na k. 21v – 22 i k. 407v do słów „na policję” i na k. 495, J. L. na k. 24 – 24v i k. 410 i k. 517 – 517v, P. O. na k. 123v do słów „dał je podpisać sekretarzowi” i k. 410v – 411 i na k. 512 – 512v), a nadto w sposób bezsporny z pisemnej odpowiedzi Przedsiębiorstwa (...) w O. z dnia 02 września 2016r. (vide k. 44) i przekazanego przez nie protokołu zdawczo – odbiorczego (vide k. 47 – 48v), przy czym, w odróżnieniu od wypowiedzi wyżej wymienionych osób, wspomnianym dokumentom nie sposób odmówić waloru obiektywnego, w pełni miarodajnego dowodu.

Mając powyższe ustalenia na względzie, podkreślić należy, iż projekty obu zakwestionowanych decyzji nr (...) nie zostały przygotowane przez przedsiębiorstwo (...) na zlecenie Urzędu Gminy S. skierowane w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnych na wniosek pokrzywdzonych dotyczący zabudowy ich działki w M., nie stwierdzono także, by to wskazana jednostka samorządowa zwróciła się do firmy (...) o opracowanie załączonej do decyzji z 23 grudnia 2014r. analizy funkcji, cech zabudowy i zagospodarowania terenu (vide k. 35 – 37v). Argumentacja T. R. (1), jakoby jego udział w przygotowaniu decyzji sprowadzał się do wpisania daty, numeru i oznaczenia stron na gotowym projekcie otrzymanym w toku procedury administracyjnej, nie zasługuje tym samym na podzielenie,

Zaaprobować nie sposób również podjętych przez oskarżonego prób wytłumaczenia funkcjonowania w obiegu prawnym równolegle dwóch decyzji o tym samym numerze, po rozpatrzeniu tego samego wniosku z daty 17 lutego 2014r. , różniących się jedynie nieznacznie treścią, w zakresie ujętej w punkcie 3.5 kwestii obsługi komunikacyjnej (vide kopia decyzji z dnia 03 kwietnia 2014r. na k. 50 – 52 i k. 223 – 228, kopia decyzji z dnia 23 grudnia 2014r. na k. 31 – 33v), sprowadzającej się do odmiennego oznaczenia drogi umożliwiającej wjazd na teren inwestycji – pierwotny zjazd drogą gminną działka nr (...) przez działkę nr (...) zastąpiono zjazdem z drogi krajowej nr (...) przez drogę gminną działkę nr (...). Nie kwestionując bowiem konieczności uzgodnienia wymogów zawartych w decyzji o warunkach zabudowy z właściwą jednostką właściwą do spraw dróg, iż wszelkie modyfikacje będące konsekwencją uzgodnień w tym zakresie powinny znaleźć odzwierciedlenie w treści nowego aktu prawnego, poprzez uchylenie lub zmianę poprzedniej decyzji w odpowiedniej części, wytworzenie nowej decyzji o niemal identycznej treści z poprzednią, nadal obowiązującą i dopuszczenie do ich jednoczesnego funkcjonowania w obiegu prawnym jest sprzeczne z przepisami normującymi postępowanie administracyjne i nie może być zaakceptowane.

Przedstawione w toku dotychczasowych rozważań okoliczności przygotowania przez T. R. (1) obu decyzji nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r., wskazują zdaniem Sądu, iż dokumenty te powstały poza toczącym się od czerwca 2012r. postępowaniem z wniosku B. B. (1) i A. N. (1) o wydanie decyzji w sprawie warunków zabudowy działki nr (...) w M., na potrzeby otrzymania przez nich pozwolenia na budowę, za uzyskanie którego oskarżony przyjął od wymienionych wynagrodzenie. Decyzje te zostały przez T. R. (1) podrobione, poprzez świadome wykorzystanie sygnatury innego, toczącego się równolegle postępowania, z udziałem innych osób i dotyczącego innej nieruchomości. Działanie oskarżonego, nie zwracającego się w imieniu Gminy S. zgodnie z zawartą umową do (...) w O. o opracowanie projektów decyzji, przedkładającego oba projekty, datowane na 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r., do podpisu zastępującemu kierownika Referatu M. G.Sekretarzowi Gminy K. M., nie posiadającego specjalistycznej wiedzy z zakresu budownictwa, nie będącego w stanie merytorycznie ocenić słuszności decyzji i polegającego na profesjonalizmie T. R. (1) jako Inspektora do spraw Budownictwa i Architektury, nie pozwala na przyjęcie, zgodnie z utrzymywaną przez oskarżonego konsekwentnie wersją, że oznaczenie obu decyzji nr (...) sygnaturą (...), przypisaną uprzednio innej sprawie, jest zwykłą omyłką pisarską, wynikającą z pośpiechu i nadmiaru obowiązków. Niezależnie bowiem od oceny jako kuriozalnego twierdzenia T. R. (1), jakoby nadania sprawie nowego oznaczenia wymagał upływ czasu od daty wpływu wniosku (notabene zawiniony przez samego oskarżonego), albowiem zgodnie z § 55 rozporządzenie Prezesa rady Ministrów z 18 stycznia 2011r.w sprawie instrukcji kancelaryjnej, jednolitych rzeczowych wykazów akt oraz instrukcji w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych (Dz. U. z 2011r., Nr 14, poz. 167 ze zm.), sprawę niezakończoną ostatecznie w ciągu roku załatwia się w latach kolejnych bez zmiany dotychczasowego jej znaku, elementy znaku sprawy pozostają niezmienne, zmiana znaku sprawy z równoczesnym ponownym założeniem nowej sprawy może nastąpić dopiero wtedy, gdy sprawa ostatecznie zakończona zaczyna się od nowa lub w przypadku, gdy w wyniku reorganizacji, akta spraw niezakończonych przejmuje nowa komórka organizacyjna, w tej sytuacji, sprawę wpisuje się w nowym spisie spraw, zaznaczając ten fakt w dotychczasowym spisie spraw w formie wzmianki: "przeniesiono do znaku sprawy ........", i przenosi się akta sprawy do nowej teczki aktowej, nie dokonując zmian w znaku sprawy przyporządkowanym wcześniej aktom sprawy. Podnieść należy, iż w urządzeniach ewidencyjnych brak jest jakiejkolwiek wzmianki na temat rejestrowania sprawy B. B. (1) i A. N. (3), w tym na skutek opisanego w decyzjach nr (...)wniosku z dnia 17 lutego 2014r. pod jakąkolwiek sygnaturą w 2014r. , która następnie miała zostać omyłkowo zastąpiona oznaczeniem (...)przy wydawaniu decyzji z 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r., okoliczność ta wynika zarówno z wypowiedzi wspomnianych już pracowników Gminy S. ( vide zeznania K. M. na k. 17v – 18 i k. 319v – 320 i k. 409 – 410 i na k. 494 – 494v, M. G. na k. 21v – 22 i k. 407v do słów „na policję” i na k. 495, J. L. na k. 24 – 24v i k. 410 i k. 517 – 517v), jak i załączonych do akt dzienników korespondencji i urządzeń rejestracyjnych za rok 2012r. Wskazane dowody podważają tym samym prawdziwość twierdzeń T. R. (1) o ponownym zarejestrowaniu sprawy w celu aktualizacji jej oznaczenia do bieżącej daty rocznej, przemawiają natomiast za przyjęciem, że jedynie posłużył się on sygnaturą innego postępowania, o tożsamych czterech pierwszych cyfrach z oznaczeniem sprawy wszczętej na skutek wniosku pokrzywdzonych z 15 czerwca 2012r., w celu uzyskania podpisu osoby uprawnionej na przygotowanych przez siebie pismach i posługiwania się nimi jako autentycznymi dokumentami, na potrzeby procedury uzyskania pozwolenia na budowę. Jego działanie nie może być zatem traktowane w kategoriach omyłki pisarskiej, występującej przy sporządzaniu projektów decyzji, w tym wskazywanych przez oskarżonego (vide kserokopie orzeczeń na k. 498 – 511).

Dla oceny postępowania oskarżonego nie bez znaczenia pozostaje także okoliczność przygotowania przedmiotowej decyzji z 23 grudnia 2014r., mającej stanowić jej wersję finalną, po wprowadzeniu zmian w zapisach dotyczących obsługi komunikacyjnej, ze świadomością, że co najmniej od początku października 2014r. na działce państwa B. i N. w M. trwały już prace budowlane, o czym świadczy treść wiadomości przesłanej pocztą elektroniczną do pokrzywdzonego przez Ł. K. w dniu 11 października 2014: „(…) Witam, oto zalane ławy. dowie się jeszcze Pan czy obiecywanie inspektora w sprawie pozwolenia jest załatwione czy jeszcze nie.(…)”. T. R. (1) przekonał się nadto naocznie o stanie zaawansowania robót, sprawdzając w dniu 23 listopada 2014r. stan zazbrojenia, oceniając go jako zgodny z projektem i zezwalając na wylanie stropu. (vide wydruk wiadomości na k. 183). Twierdzenie oskarżonego, jakoby uczynił to wyłącznie grzecznościowo na prośbę A. N. (1), nieodpłatnie i nieformalnie, zostało podważone omówionymi we wcześniejszej części rozważań dowodami. Czuwając nad prawidłowością prac budowlanych związanych ze wznoszeniem budynku jednorodzinnego na działce nr (...), jako zatrudniony wówczas w Urzędzie Gminy pracownik samorządowy przygotowywał jednocześnie decyzję o ustaleniu warunków zabudowy niniejszej nieruchomości, w celu ostatecznego zalegalizowania budowy prowadzonej bez wymaganego pozwolenia, z czego jako specjalista z zakresu budownictwa musiał zdawać sobie sprawę.

Dodać należy, iż w świetle zeznań cytowanego już świadka K. M. złożenie przez niego podpisu na obu dokumentach nie zostało zakwestionowane, jakkolwiek działania w celu odnalezienia oryginałów decyzji nr (...) z dnia 03 kwietnia 2014r. i 23 grudnia 2014r, oraz akt sprawy dotyczącej położonej w M. nieruchomości B. B. (1) i A. N. (1), prowadzone przez pracowników Urzędu Gminy od sierpnia 2016r., także w pomieszczeniach, gdzie dokumenty te mogły zostać przeniesione omyłkowo, nie przyniosły pozytywnych rezultatów. (vide zeznania świadków: S. W. na k. 16 i k. 406v do słów „do prokuratury” na k. 407 i na k. 494v - 495, K. M. na k. 17v – 18 i k. 319v – 320 i k. 409 – 410 i na k. 494 – 494v, M. G. na k. 21v – 22 i k. 407v do słów „na policję” i na k. 495, J. L. na k. 24 – 24v i k. 410 i k. 517 – 517v, P. O. na k. 123v do słów „dał je podpisać sekretarzowi” i k. 410v – 411 i na k. 512 – 512v). Nie kwestionując braku w zasobach Urzędu Gminy w S. wskazanych wyżej dokumentów, brak jest jednoznacznych, bezpośrednich podstaw do przypisania ich celowego usunięcia T. R. (1). Wskazać należy, iż protokolarne rozliczenie spraw prowadzonych przez oskarżonego w związku z zakończeniem przez niego z dniem 03 września 2015r. zatrudnienia w Urzędzie Gminy, zaaprobowane przez przejmującego jego obowiązki P. O. i kierownika jednostki M. G. (vide zeznania P. O. na k. 123v od słów „T. R. (1) zwolnił się” do słów „przyniesienie danych dokumentów” i k. 410v, M. G. na k. 408v od słów „kiedy pan R.” do słów „przekazywane zastępcy” na k. 409, protokoły przekazania na k. 400 – 401), obejmowało lata 2014 i 2015, nie sposób zatem na tej podstawie zweryfikować ówczesnego miejsca przechowywania akt (...), zwyczajowo znajdowały się one w niezamykanej na klucz szafie w zajmowanym przez T. R. (1) i P. O. pokoju nr (...) (vide zeznania P. O. na k. 123v). Dostęp do powyższych akt ze strony osób niepowołanych został wprawdzie uznany na mało prawdopodobny przez cytowanych już przełożonych oskarżonego, jednakże stan pomieszczeń biurowych i sposób składowania w nich segregatorów z aktami spraw, udokumentowany fotograficznie na k 375 – 385, nie pozwala na wykluczenie takiej ewentualności.

Podsumowując powyższe rozważania, brak jest zdaniem Sądu dostatecznych podstaw do ustalenia, kiedy i w jaki sposób akta sprawy RR.6730.118.2012 zostały usunięte ze zbioru dokumentów, gdzie powinny być przechowywanie, a szczególności do przyjęcia, by ich brak wynikał z celowego działania oskarżonego. W konsekwencji, rozstrzygając nie dające się usunąć wątpliwości na jego korzyść, uniewinniono go od popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie II.

W świetle poczynionych ustaleń nie ulega natomiast wątpliwości sprawstwo T. R. (1) w zakresie pierwszego z zarzucanych mu przestępstw. W okresie zatrudnienia w Urzędzie Gminy S. na stanowisku Inspektora do spraw Budownictwa i Architektury w Referacie Rozwoju Lokalnego, Gospodarki Przestrzennej Ochrony Środowiska, mając w zakresie czynności powierzone między innymi przygotowywanie projektów decyzji administracyjnych, przyjął od uczestników postępowania administracyjnego, pokrzywdzonych B. B. (1) i A. N. (3), pieniądze w kwocie 2500 zł w zamian za uzyskanie pozwolenia na budowę domu jednorodzinnego położonego na należącej do nich działce nr (...) w M., po przydzieleniu do rozpoznania wniosku wyżej wymienionych o wydanie warunków zabudowy powyższej nieruchomości i przygotowania w tej sprawie projektu decyzji merytorycznej, wymaganej przy ubieganiu się o pozwolenie na budowę, na podstawie art. 33 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 07 lipca 1994r. Prawo budowlane. Zacytować w tym miejscu warto stanowisko zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lutego 2019r. w sprawie II OSK 775/17, iż wymóg dołączenia do wniosku o wydanie pozwolenia na budowę decyzji o warunkach zabudowy nie jest tylko wymogiem o charakterze formalnym. Wprawdzie dołączenie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu warunkuje formalną poprawność wniosku o pozwolenie na budowę (art. 33 ust. 2 pkt 3 p.b.), jednak uprzednie wydanie omawianej decyzji jest materialne - prawną przesłanką ubiegania się przez inwestora o pozwolenie na budowę. Decyzja o warunkach zabudowy określa bowiem dopuszczalność danego zamierzenia inwestycyjnego z punktu widzenia ładu przestrzennego przyjętego na terenie, na którym realizowana ma być inwestycja.

Podkreślenia nadto wymaga, iż zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych, pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym, nie może wykonywać zajęć pozostających w sprzeczności lub związanych z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność oraz zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy. Podjęcie przez T. R. (1) działań w celu uzyskania pozwolenia na budowę i późniejszego nadzorowania prac budowlanych na nieruchomości wnioskodawców, wymagających uprzedniego wydania decyzji o warunkach zabudowy, pozostającej w zakresie obowiązków służbowych oskarżonego, niewątpliwie naruszyło dyspozycję zacytowanego przepisu i wyczerpywało znamiona przekroczenia uprawnień w celu osiągnięcia przez wymienionego korzyści majątkowej w formie otrzymanego od pokrzywdzonych wynagrodzenia. Nadużycie zajmowanego stanowiska wyrażało się przy tym w przygotowaniu podrobionych, powstałych poza toczącą się procedurą administracyjną, opatrzonych sygnaturą przydzieloną uprzednio innej sprawie, dwóch decyzji administracyjnych o nr (...), przedłożeniu ich do podpisu osobie upoważnionej do działania jako reprezentant Gminy S., wykorzystanych następnie jako autentyczne w związku z ubieganiem się o wykonanie przyłącza energetycznego, opracowaniem projektu budowlanego oraz wnioskowaniem o wydanie pozwolenia na budowę. Opisane zachowanie T. R. (1), podejmowane w krótkich, nie przekraczających kilku miesięcy odstępach czasu w ciągu ponad trzech lat, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru odpłatnego działania na zlecenie B. B. (1) i A. N. (1) w celu uzyskania przez nich pozwolenia na budowę i sprawowania nad nią nadzoru, należało tym samym zakwalifikować jako przestępstwo ciągłe, wyczerpujące znamiona z art. 231 § 2 kk i art. 270 § 1 kk, pozostających w kumulatywnym zbiegu.

Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem kierunkowym uzyskania korzyści majątkowej, w sposób przemyślany i rozłożony w czasie. Stopień jego winy uznać tym samym należy za wyższy niż nieznaczny.

Jako znaczny oceniono natomiast stopień społecznej szkodliwości przypisanego T. R. (1) występku. Na szczególne podkreślenie jako obciążające wymienionego zasługują sposób i okoliczności jego działania, wykorzystującego w sposób rażący zajmowane stanowisko, niewiedzę i brak doświadczenia pokrzywdzonych oraz zasady podziału zadań w zatrudniającej go jednostce samorządowej, w tym nieobecność bezpośredniego przełożonego, umożliwiające mu podejmowanie czynności zmierzających do osiągnięcia przez wnioskodawców pożądanego przez nich rezultatu, zgodnie z poczynionymi pomiędzy nimi uzgodnieniami. Nie sposób nie odnotować przy tym braku krytycyzmu ze strony T. R. (1), oceniającego swe postępowanie jako prawidłowe i zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi, odpowiedzialnością za stwierdzone uchybienia, uznane przez niego za drobne i nieistotne, obciążającego przełożonych, wywierających na nim presję i grożącym zwolnieniem z pracy. jako symptomatyczne przytoczyć należy zachowanie oskarżonego wobec nowych właścicieli przedmiotowej nieruchomości, W. i B. O., już po ujawnieniu prowadzenia przedmiotowej inwestycji bez wymaganego pozwolenia na budowę, polegające na złożeniu im oferty dalszego pełnienia funkcji kierownika budowy, nigdy przez niego formalnie nie sprawowanej.

Na korzyść T. R. (1) przemawia natomiast jego uprzednia niekaralność (vide k. 328), nie bez znaczenia pozostaje nadto brak roszczeń wobec wymienionego ze strony pokrzywdzonych i relatywnie niewysoka wartość poniesionej przez nich szkody.

Mając powyższe na uwadze, wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności uznać należy za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu przestępstwa. Utrzymana w dolnej granicy ustawowego zagrożenia, nie może być oceniona jako rażąco surowa, w dostatecznym stopniu piętnując naganność działania T. R. (1) i powstrzymując go przed podobnymi naruszeniami porządku prawnego w przyszłości, kształtuje także społeczną świadomość prawną, przeciwdziałając poczuciu bezkarności sprawców wykorzystujących zajmowane stanowiska publiczne dla czerpania dodatkowego dochodu wbrew obowiązującym przepisom. Z uwagi na cel działania wymienionego i osiągnięcie przez niego korzyści majątkowej, orzeczono wobec niego także karę grzywny, w wysokości odzwierciedlającej karygodność jego czynu, nie przekraczającej jego możliwości finansowych.

Dotychczasowy sposób życia T. R. (1) i jego uprzednia niekaralność uzasadnia przekonanie o zachodzącej wobec niego pozytywnej prognozie kryminologicznej, przemawiającej za zastosowaniem instrumentu probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej mu kary pozbawienia wolności, na nieznacznie przekraczający minimalny okres próby, określony w art. 70 § 1 kk.

Wzmocnieniu oddziaływań indywidualnoprewencyjnych służyć ma, zdaniem Sądu, orzeczony wobec oskarżonego na podstawie art. 41 § 1 kk zakaz zajmowania stanowisk w organach administracji państwowej i samorządu terytorialnego, na okres zbieżny z okresem próby, skutecznie przeciwdziałający podobnym zachowaniom wymienionego w przyszłości.

W konsekwencji wydania wyroku skazującego, obciążono T. R. (1) wydatkami postępowania i opłatą stosunkową, zgodnie z art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

.