Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2019 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Chlipała - Kozioł

Protokolant: Katarzyna Kunik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2019 r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania wnioskodawcy P. G.

od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 15.05.2019 r. znak: (...)

o zasiłek chorobowy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 15.05.2019r. w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy P. G. prawo do zasiłku chorobowego za okresy:

-od 19.02.2018 r. do 26.02.2018 r.,

-od 27.02.2018 r. do 4.03.2018 r.,

-od 25.04.2018 r. do 7.05.2018 r.,

-od 9.07.2018 r. do 18.07.2018 r.,

- od 4.10.2018 r. do 15.10.2018 r.,

-od 15.11.2018 r. do 24.11.2018 r.,

-od 26.11.2018 r. do 30.11.2018 r.,

-od 19.02.2019 r. do 28.02.2019 r.,

a ponadto uchyla obowiązek zwrotu pobranego zasiłku chorobowego za okresy:

-od 19.02.2018 r. do 26.02.2018 r.,

-od 27.02.2018 r. do 4.03.2018 r.,

-od 25.04.2018 r. do 7.05.2018 r.,

-od 9.07.2018 r. do 18.07.2018 r.,

na fundusz chorobowy w kwocie 7.960, 55 zł z odsetkami;

II.  orzeka, iż koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Ubezpieczony P. G. wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 15.05.2019 r., (znak (...) - (...)), w której organ odmówił mu prawa do zasiłku chorobowego za okresy:

-od 19.02.2018 r. do 26.02.2018 r.,

-od 27.02.2018 r. do 4.03.2018 r.,

-od 25.04.2018 r. do 7.05.2018 r.,

-od 9.07.2018 r. do 18.07.2018 r.,

- od 4.10.2018 r. do 15.10.2018 r.,

-od 15.11.2018 r. do 24.11.2018 r.,

-od 26.11.2018 r. do 30.11.2018 r.,

-od 19.02.2019 r. do 28.02.2019 r.,

a ponadto zobowiązał do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego za okresy:

-od 19.02.2018 r. do 26.02.2018 r.,

-od 27.02.2018 r. do 4.03.2018 r.,

-od 25.04.2018 r. do 7.05.2018 r.,

-od 9.07.2018 r. do 18.07.2018 r.,

na fundusz chorobowy w kwocie 7.960,55 zł z odsetkami;

W uzasadnieniu wskazał, iż wbrew twierdzeniom ZUS, nie wykonywał w okresach niezdolności do pracy usług transportowych przewozu osób, ponieważ nie posiada nawet takich uprawnień – usługi te wykonuje jego ojciec. Zarzucił, ze w dniu 22.02.2018 r. nie wykonał usługi dla firmy (...), a w dniu 2.03.2018 r. nie wykonał usługi dla firmy PHU (...).-Zbyt, to te firmy wykonały usługi na rzecz jego formy i to one wystawiły faktury. Faktury dotyczyły naprawy i badania technicznego autobusu, do którego kierowania odwołujący się nie posiada uprawnień - pojazdem kieruje jego ojciec, on również wystawiał faktury.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. domagał się oddalenia odwołania.

W uzasadnieniu wskazał, że ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, traci prawo do zasiłku za cały okres tego zwolnienia. Ponieważ w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wnioskodawca wykonywał pracę zarobkową, brak podstaw do wypłaty świadczenia za ten okres. Wskazał, że w wyniku kontroli ustalono, że w okresach od 19.02.2018 r. do 26.02.2018 r., od 27.02.2018 r. do 4.03.2018 r., od 25.04.2018 r. do 7.05.2018 r. i od od 9.07.2018 r. do 18.07.2018 r. wnioskodawca wykonywał czynności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. wystawiał faktury i świadczył usługi związane z przewozem zawodników na turnieje sportowe, prawo zasiłku chorobowego za te okresy nie przysługuje, świadczenie jako nienależne podlega zwrotowi, a ponadto brak było możliwości pomniejszenia podstawy wymiaru składek za okresy niezdolności do pracy, przez co zweryfikowaniu podlegają okresy podlegania ubezpieczeniom. Zasiłek za okresy od 4.10.2018 r. do 15.10.2018 r., od 15.11.2018 r. do 24.11.2018 r., od 26.11.2018 r. do 30.11.2018 r. i od 19.02.2019 r. do 28.02.2019 r. nie przysługuje, gdyż niezdolność do pracy za w/w okresy nie powstała w okresie ubezpieczenia chorobowego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ubezpieczony P. G. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) w M. i z tego tytułu podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Ubezpieczony prowadzi działalność gospodarczą jako trener piłki nożnej oraz z zakresu przewozu osób. Posiada prawo jazdy wyłącznie kategorii B. Do prowadzenia działalności gospodarczej wykorzystuje pojazd M. (...), do kierowania którym uprawnia prawo jazdy kategorii D.

Dowód: okoliczności bezsporne, a nadto:

prawo jazdy ubezpieczonego k. 5

dowód rejestracyjny k. 6-7

Ubezpieczony zatrudnia na umowę zlecenia ojca J. G. i drugiego trenera R. N..

Pełnomocnikiem ubezpieczonego, w tym do podpisywania faktur, reprezentowania przed sądami, urzędami, zawierania umów mieszczących się w zakresie działalności formy i podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych koniecznych do realizacji pełnomocnictwa jest jego ojciec J. G.. J. G. posiada prawo jazdy kat. D i świadczy usługi przewozu osób w firmie (...) jako kierowca. Ponadto od dnia 1.04.2016 r. reprezentuje interesy firmy, w tym wystawia i odbiera faktury VAT.

Usługi objęte fakturami VAT nr (...) dotyczące przewozów osób w dniach 26-29.04.2018, 6.05.2018 i 12.05.2018 r., 16.07.2018 i 23.07.2018 r. oraz 17.11.2018 wykonał i faktury wystawił J. G.

R. N. zastępuje ubezpieczonego w działalności trenerskiej w okresach, kiedy ten jest chory.

Rozliczaniem działalności zajmuje się księgowa.

Czasami faktury wystawia ubezpieczony.

Ubezpieczony podlegał chemioterapii i posiadał w związku z tym słabą odporność.

Ubezpieczony nie wykonywał w okresie niezdolności do pracy usług na rzecz T. G. (...) i PHU (...), to te firmy wykonały na rzecz jego firmy usługi naprawy i badania technicznego pojazdu, którym kieruje ojciec wnioskodawcy.

Dowód: pełnomocnictwo k. 8, 9

prawo jazdy J. G. k. 10-11

oświadczenie k. 12

faktury VAT nr (...)

zeznania świadek M. G. k. 29, 31

wyjaśnienia ubezpieczonego k. 29, 31

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, z późn. zm.), zwanym dalej "ubezpieczonymi". Jak stanowi art. 2 ust. 1 powołanej ustawy, świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanego dalej "ubezpieczeniem chorobowym", obejmują m.in. zasiłek chorobowy. Jak stanowi art. 2 powołanej ustawy, użyte w ustawie określenie „tytuł ubezpieczenia chorobowego” oznacza „zatrudnienie lub inną działalność, których podjęcie rodzi obowiązek ubezpieczenia chorobowego lub uprawnienie do objęcia tym ubezpieczeniem na zasadach dobrowolności w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”.

Bezspornym było w niniejszej sprawie, że wnioskodawca, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, podlegał ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie, na swój wniosek.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego

Zgodnie z art. 17 ust. 1 w/w ustawy, ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

W orzecznictwie na kanwie powołanego przepisu rysują się dwie linie poglądów. Zgodnie z bardziej rygorystycznym podejściem pracą zarobkową, skutkującą utratą prawa do zasiłku chorobowego, jest każda aktywność ludzka zmierzająca do osiągnięcia zarobku, poza wyjątkiem sporadycznych, incydentalnych i wymuszonych okolicznościami przejawów aktywności zawodowej. Stanowisko zliberalizowane mówi zaś, że nie stanowi pracy zarobkowej, skutkującej utratą prawa do zasiłku chorobowego, uzyskiwanie w trakcie korzystania ze zwolnienia lekarskiego dochodów, niepołączonych z osobistym świadczeniem pracy, podpisywanie w trakcie zwolnienia lekarskiego dokumentów finansowych, sporządzonych przez inną osobę oraz "formalno-prawne" prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, jeśli osoba ją prowadząca jest równocześnie pracodawcą i wyłącznie w zakresie jej obowiązków leży nadzór nad działalnością firmy (systematyka za Agnieszka Rzetecką Gil, komentarz do art. 17 ustawy w: Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, wyd. II.).

W ocenie Sądu Rejonowego, pozbawienie wnioskodawcy w niniejszej sprawie prawa do zasiłku chorobowego za sporne okresy było w całości nieuzasadnione.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że w okresach niezdolności do pracy wnioskodawca nie wykonywał zarzucanych mu przez organ rentowy czynności - nie wystawiał faktur i nie wykonywał przewozów osób autobusem, nie kieruje nim bowiem nawet, kiedy jest zdolny do pracy, albowiem nie posiada uprawnień. Czynności te wykonywał na rzecz firmy wnioskodawcy jego pełnomocnik – zatrudniony na podstawie umowy zlecenia ojciec. Ponadto wnioskodawca nie wykonał żadnych usług na rzecz T. G. (...) Diagnostyka i PHU (...) - przeciwnie, to te właśnie firmy wykonały na rzecz jego firmy usługi naprawy i badania technicznego pojazdu, którym kieruje ojciec wnioskodawcy. Wreszcie wnioskodawca nie wykonywał usług trenerskich, albowiem był w okresach niezdolności do pracy zastępowany przez drugiego trenera, zatrudnionego przez niego na zlecenie R. N..

Stan faktyczny sprawy w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia Sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych przez żadną ze stron dokumentów, a także przesłuchania wnioskodawcy i jego żony w charakterze świadka. Zeznania żony wnioskodawcy i samego wnioskodawcy były logiczne, szczegółowe, wzajemnie się potwierdzały i uzupełniały. Podkreślenia wymaga, że zeznania żony wnioskodawcy były ponadto w pełni spontaniczne, stawiła się ona bowiem na rozprawie w charakterze publiczności i dopiero na pytanie Sądu wnioskodawca wniósł o przesłuchanie żony w charakterze świadka. W tych okolicznościach dopuszczenie z urzędu dowodu z przesłuchania w charakterze świadka J. G. Sąd uznał za zbędne, tym bardziej, że okoliczności, które miałby potwierdzić świadek, wynikały z przedłożonych dokumentów (pełnomocnictwo, prawo jazdy wnioskodawcy, prawo jazdy J. G.), z zeznań świadka moniki G. i wnioskodawcy, a nadto ze złożonego przez J. G. oświadczenia, które nie stanowi dowodu zastępującego jego zeznania, ale wskazuje, jakie okoliczności mógłby on ewentualnie potwierdzić przed sądem jako świadek.

Z powyższych względów Sąd uznał, że odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego, w którym kwestionował on odmowę prawa do zasiłku za wskazane w decyzji okresy i nakazanie mu zwrotu wypłaconego świadczenia jako nienależnego, było uzasadnione i uwzględnił je na podstawie art. 477 ¹⁴ k.p.c.

O kosztach sądowych w punkcie II sentencji wyroku orzeczono w oparciu o art. 98 oraz art. 96 ust. pkt 4 w zw. z art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.