Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 464/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2019r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Monika Holona

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2019r. w Rybniku

sprawy z odwołania P. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. Wydział (...) Umów Międzynarodowych

przy udziale (...) Sp. z o. o.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania P. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. Wydział (...) Umów Międzynarodowych

z dnia 21 marca 2019r. Znak (...)/ (...)- (...) nr (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż P. S. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 3 kwietnia 2018r do 9 grudnia 2018r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 464/19

U Z A S D N I E N I E

Decyzją z 21 marca 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W., na podstawie art. 83 ust.1, art. 68 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że ubezpieczona P. S., jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz chorobowemu od 03.04.2018r. do 09.12.2018r.

Zdaniem organu rentowego zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nosi wszelkie znamiona świadomego, celowego i zorganizowanego działania, którego celem było uzyskanie, w sposób nieuprawniony, nienależnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, przez co były one sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nieważne. Zebrany w sprawie materiał nie daje, w ocenie organu rentowego, podstaw do przyjęcia, że odwołująca faktycznie świadczyła pracę w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy wynikających z art. 22 kp, gdyż brak jest przede wszystkim powtarzalności i ciągłości. Tym samym wyłączenie ubezpieczonej od 03.04.2018r. do 09.12.2018r. z pracowniczych ubezpieczeń społecznych, jest w pełni uzasadnione.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona domagając się jej zmiany poprzez ustalenie, że podlegała obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 03.04.2018r. do 09.12.2018r. Wskazała, że do czasu zwolnienia lekarskiego pracowała w (...) regularnie, a podpisując umowę z pracodawcą nie wiedziała, że jest w ciąży. Gdyby wiedziała o ciąży, to nie szukałaby nowej pracy, bo dotychczasowa umowa z poprzednim pracodawcą uległaby przedłużeniu do dnia porodu.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona P. S. ma wykształcenie średnie- technik hotelarstwa.

Bezpośrednio przed podjęciem pracy u płatnika składek (...), ubezpieczona zatrudniona była, od 02.08.2017r. do 31.03.2018r., w P.H. (...).U. M. Z. M. w P. na stanowisku kasjera-sprzedawcy w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracowała w P. w sklepie (...). Umowa rozwiązała się z upływem czasu, na jaki była zawarta. Pracodawca ten chciał przedłużyć z ubezpieczoną umowę, ale tylko na 1/2 etatu, na co ubezpieczona nie zgodziła się z uwagi na kszot dojazdów do pracy w W. do P.. Taka praca nie opłacałby się ubezpieczonej.

W marcu 2018r. ubezpieczona zaczęła szukać nowej pracy. W internecie znalazła ogłoszenie, że jest poszukiwany pracownik do sklepu (...) w W., mieszczącym się w Centrum Handlowym (...).

3 kwietnia 2018r. ubezpieczona podpisała z płatnikiem składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., umowę o pracę na okres próbny do 02.07.2018r., w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku sprzedawcy, za wynagrodzeniem 2.000,00zł brutto plus premia.

Ubezpieczona zdecydowała się podjąć tę pracę, bo miała do niej blisko z miejsca zamieszkania, nie musiała dojeżdżać do pracy.

Ubezpieczona została zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych przez płatnika składek od 03.04.2018r. do 09.12.2018r. z wynagrodzeniem 2.100,00zł brutto.

Ubezpieczona w dniu podpisania umowy o pracę przeszła szkolenie wstępne w zakresie BHP. W tym samym dniu przedłożony został ubezpieczonej zakres obowiązków na stanowisku sprzedawcy, do którego należało min. sprzedawanie towaru i obsługa klienta, przyjęcie dostawy do sklepu pod nadzorem przełożonych, przygotowywanie sprzętu do rozwozu dla klienta oraz do transportu w innych celach, np. dostarczenia towaru do innego sklepu. Czynności w ramach ekspozycji sprzętu, pod nadzorem przełożonych, jak czyszczenie sprzętu, oznaczanie towarów ceną, układanie towaru w magazynie.

Ubezpieczona przeszła wstępne badania lekarskie 29.03.2018r.

Ubezpieczona faktycznie podjęła pracę 3 kwietnia 2018r.

11 maja 2018r. poszła na wizytę do lekarza ginekologa i okazało się, że jest w ciąży. O stanie ciąży ubezpieczona następnego dnia zawiadomiła pracodawcę.

Ubezpieczona pracowała do końca czerwca 2018r.

Umowa o pracę uległa przedłużeniu do dnia porodu.

Z powodu problemów zdrowotnych związanych ciążą, ubezpieczona od 21.05.2018r. przebywała na zwolnieniu lekarskim, a od 09.12.2018r. wniosła o wypłatę zasiłku macierzyńskiego.

(dowód: akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonej, karta ciąży, zeznania ubezpieczonej złożone na rozprawie 07.10.2019r., protokół elektroniczny rozprawy k. 27 a.s.)

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny i przekonujący, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1 i art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2019r., poz. 300), pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Obowiązkowym ubezpieczeniom pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania (art. 13).

Jak stanowi art. 22 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy w szczególności wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia oraz wymiar czasu pracy – art.29 § 1 kp.

Organ rentowy, wydając decyzję o podleganiu ubezpieczonej ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u płatnika składek, podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczoną.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań ubezpieczonej, jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa o pracę z 03.04.2018r. zawarta między płatnikiem składek a ubezpieczoną, jest czynnością prawną sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, jak to twierdzi organ rentowy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji – czy też nie i jakie są tego przyczyny.

W ocenie Sądu postępowanie dowodowe nie wykazało, że umowa o pracę z 03.04. 2018r. jest czynnością sprzeczną z zasadami współżycia społecznego.

Jak wynika z treści art.58 §2 kc nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego0.

O sprzeczności z zasadami współżycia społecznego można mówić zarówno wtedy, gdy z tymi zasadami nie daje się pogodzić treść czynności prawnej albo jej cel, ale także wtedy, gdy czynność jest przedsięwzięta w celu obejścia zasad współżycia społecznego. Czyli, dla oceny, czy zachodzi wypadek, o jakim mowa w art. 58 § 2 k.c., obok treści czynności prawnej miarodajny jest jej skutek, a w szczególności to, czy w wyniku podjęcia czynności powstanie uprawnienie lub obowiązek, którego wykonanie spowoduje wystąpienie stanu sprzecznego z zasadami współżycia społecznego. Podobnie jak w przypadku działania w celu obejścia prawa, konieczna jest świadomość uczestników czynności, obejmująca co najmniej nieuchronność wystąpienia skutku sprzecznego z zasadami współżycia społecznego.

Wskazać należy, iż w orzecznictwie sądowym stwierdzano nieważność czynności prawnej jako naruszającej zasady współżycia społecznego m.in. w razie nadmiernego uprzywilejowania płacowego pracownika, będącego przejawem świadomego zamiaru osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego system.

Jednakże postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie nie daje podstaw do uznania, że celem stron umowy o pracę z 03.04.2018r. było uzyskanie przez odwołującą świadczeń z ubezpieczenia społecznego i to świadczeń nienależnych.

Ubezpieczona podjęła pracę u płatnika składek w sytuacji, gdy płatnik szukał pracownika do swojego sklepu. Zamieścił ogłoszenie w internecie, na które ubezpieczona odpowiedziała. Ubezpieczona poszukiwała natomiast nowej pracy, bo dotychczasowy pracodawca zamierzał ubezpieczoną zatrudnić jedynie na ½ etatu, a to dla ubezpieczonej nie było korzystne finansowo, zwłaszcza, że do pracy u poprzedniego pracodawcy dojeżdżała z W. do P.. Ubezpieczona miała już doświadczenie w pracy sprzedawcy w sklepie ze sprzętem elektronicznym. A w charakterze sprzedawcy pracuje już od 2011r.

Nadto ubezpieczona, podejmując pracę u płatnika składek na początku kwietnia 2018r., nie wiedziała, że jest w ciąży. Ciąża została stwierdzona 11 maja 2108r.

Ubezpieczona faktycznie pracę podjęła i świadczyła ją do 20 maja 2018r. , a następnie z uwagi na stan zdrowia związany z ciążą, stała się niezdolna do pracy.

W niniejszej sprawie nadto nie doszło do naruszenia przepisu art. 22 § 1 k.p., ponieważ ubezpieczona zobowiązała się i świadczyła pracę określoną w umowie o pracę na rzecz pracodawcy, pod kierownictwem pracodawcy, za co miała otrzymywać ustalone w umowie o pracę wynagrodzenie. W takiej sytuacji niewątpliwie posiadała status pracownika, zaś zawarta między stronami umowa o pracę nie może być uznana za czynność prawną sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, co w konsekwencji powodowałoby jej nieważność.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania ubezpieczonej, którym Sąd w pełni dał wiarę, ponieważ są one przekonujące, logiczne, pokrywają się z dopuszczoną w sprawie dokumentacją akt osobowych i dokumentacją znajdująca się w aktach organu rentowego oraz kartą przebiegu ciąży. Sąd uznał, że zeznania te w świetle zgromadzonych dowodów z dokumentów są wystarczające do rozstrzygnięcia sprawy, gdy dodatkowo żadna ze stron nie wnosiła o przeprowadzenie kolejnych dowodów.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 14 § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdził, iż ubezpieczona P. S. jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 03 kwietnia 2018r. do 9 grudnia 2018r.

Sędzia