Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ś., dnia 07-11-2019 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Adrian Żurowski

Protokolant: sekr. sądowy Mirosława Mękarska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31-10-2019 r. w Ś.

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 1.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje powodowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 209,91 zł, w tym 89,91 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo ze środków budżetowych oraz kwotę 120 zł tytułem brakującej opłaty od rozszerzonego powództwa.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2017r. powód K. S. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zapłatę 5.100 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 września 2016r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów postępowania w całości. W uzasadnieniu powód wskazała, że w dniu 7 kwietnia 2014r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego został poszkodowany. Powód wskazał, że sprawca zdarzenia był objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. Na skutek wypadku powód udał się do Ambulatorium Chirurgicznego Pogotowia (...) we W., gdzie zdiagnozowano u niego skręcenie odcinka szyjnego kręgosłupa oraz stłuczenie odcinka lędźwiowo - krzyżowego kręgosłupa. Powodowi zalecono noszenie kołnierza ortopedycznego przez okres 7 dni oraz zażywanie leków przeciwbólowych i kontrolę u specjalistów. Powód wskazał, że kontynuował leczenie do lipca 2014r. poprzez konsultacje u neurologa i ortopedy. Zalecono mu rehabilitacje. Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim od 8 kwietnia 2014r. do dnia 15 lipca 2014r. Nadto powód wskazał, że przez cały proces leczenia skarżył się na bóle szyi, pleców, zaburzenia koncentracji, zaburzenia snu oraz silny ból przy obrotach szyją. Strona powodowa przeprowadziła postępowanie likwidacyjne w następstwie którego decyzją z dnia 20 września 2016r. strona pozwana odmówiła zaspokojenia zgłoszonych roszczeń. Powód wskazał, że w jego ocenie kwota żądana pozwem w niniejszej sprawie nie jest kwota wygórowaną, a roszczenie w świetle doznanych przez niego obrażeń jest zasadne.

Dodatkowo w związku z nadal odczuwanymi dolegliwościami bólowymi, powód wniósł także o ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za mogące się ujawnić skutki wypadku z dnia 7 kwietnia 2014r. Powód wskazał, że odczuwane przez niego dolegliwości bólowe będą miały wpływ na jego życie i pracę, która wymaga od powoda sprawności fizycznej. Uzasadniając roszczenie odsetkowe powód wskazał, że żąda odsetek od dnia następnego po dniu otrzymania decyzji od strony pozwanej tj. od dnia 21 września 2016r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania w całości. W uzasadnieniu strona pozwana wskazała, że po rozpatrzeniu całokształtu okoliczności niniejszej sprawy odmówiła zaspokojenia zgłoszonych roszczeń. Strona pozwana podniosła, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek uzasadniających roszczenie powodowa w przedmiocie wypłaty zadośćuczynienia. Powód w ocenie strony pozwanej na skutek zdarzenia z dnia 7 kwietnia 2014r. nie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, a tym samym nie doznał krzywdy w rozumieniu art. 445 k.c. Strona pozwana wskazała, że w toku postępowania likwidacyjnego została sporządzona opinia lekarska na podstawie dokumentacji medycznej oraz badań lekarskich, w której nie stwierdzono długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, stwierdzono natomiast zmiany chorobowe odcinka szyjnego oraz lędźwiowego kręgosłupa, będące wynikami procesów starzeniowych oraz cywilizacyjnych. Nadto strona pozwana wskazała, że powód w toku postępowania likwidacyjnego twierdził, iż wcześniej nie odczuwał żadnych dolegliwości ze strony kręgosłupa, natomiast stwierdzone zmiany chorobowe istniejące u powoda wcześniej, musiały powodować odczuwanie przez powoda dolegliwości bólowych. Strona pozwana wskazywała, że powód nie wykazał, że zgłaszane przez niego dolegliwości bólowe są następstwem zdarzenia z dnia 7 kwietnia 2014r., a nie skutkiem wcześniej istniejących zmian chorobowych, tym samym nie udowodnił, że na skutek przedmiotowego zdarzenia doznał krzywdy, która przemawiałaby za przyznaniem zadośćuczynienia. Nadto strona pozwana wskazała, że sprawca zdarzenia został ukarany jedynie mandatem karnym za nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu, co świadczy o nieznacznym stopniu winy. Strona pozwana wskazała, że roszczenie odsetkowe winno zostać oddalone, z uwagi na fakt, iż strona pozwana nie pozostawała z zwłoce ze spełnieniem świadczenia.

Pismem z dnia 27 listopada 2017r. powód rozszerzył powództwo o kwotę 2.400 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami liczonymi od 21 września 2016r. oraz o kwotę 1.985 zł tytułem odszkodowania za poniesione koszty leczenia. W uzasadnieniu powód wskazał, że z uwagi na zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinie biegłego sądowego z zakresu ortopedii postanowił rozszerzyć powództwo.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 7 kwietnia 2014r. K. S. zgłosił na Policję, że doszło do zdarzenia komunikacyjnego, w którym uczestniczył powód K. S. kierujący pojazdem marki O. o nr rej. (...) oraz N. C. kierująca pojazdem marki R. o nr rej. (...). Zdarzenie to polegać miało na najechaniu przez pojazd marki R. na tył pojazdu kierowanego przez powoda. Pojazd, który uderzył w pojazd powoda był objęty ubezpieczeniem z tytułu OC.

Dowód: notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym – k. 9.

Powód objęty był w tym czasie polisami na znaczne kwoty ( (...), (...), (...), (...), (...)).

Bezsporne.

W rzeczywistości to R. K. kierując pojazdem marki R. w umówionym miejscu uderzył w pojazd kierowany przez K. S., następnie K. S. wezwał Policję wskazując (jak umówili się wcześniej), że kierującą pojazdem R. była N. C..

Dowód: protokół przesłuchania świadka N. C. w toku dochodzenia prowadzonego przez Komendę Powiatową Policji w Ś. w sprawie DS1025/15/B –k. 261-263.

Notatka st. asp. K. R. z KPP w Ś. w aktach sprawy I C 224/16 k. 266 i 267.

Zeznania świadka K. R. k. 552 – nagranie z rozprawy z dnia 21.02.2019r.

Na podstawie uzyskanych operacyjnie przez funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji K. R. informacji powzięto wiedzę, że zgłoszone przez K. S. zdarzenie zostało upozorowane i dążyło do wyłudzenia odszkodowania z tytułu polis ubezpieczeniowych.

Dowód: notatka st. asp. K. R. z KPP w Ś. k. 266 i 267 w aktach sprawy I C 224/16.

O okoliczności podejrzenia próby wyłudzenia Komenda Powiatowa Policji w Ś. powiadomiła (...) S.A. w W..

Dowód: zawiadomienie k. 263 w aktach sprawy I C 224/16.

Przed Sądem Rejonowym w Środzie Śląskiej toczyło się postępowanie karne z subsydiarnego aktu oskarżenia ze strony (...) S.A. w W. przeciwko K. S., N. C. oraz R. K. w sprawie o wyłudzenie odszkodowania. W toku postępowania karnego oskarżeni N. C. oraz R. K. odmówili składania wyjaśnień. W wyroku z dnia 3 marca 2017r. Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej w sprawie o sygn. akt II K 4/16 uniewinnił oskarżonych od zarzutu wyłudzenia odszkodowania nie mogąc skorzystać z zeznań złożonych przez oskarżoną jako świadka w myśl art. 389 § 1 k.p.k.

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej w sprawie II K 4/16 – k. 522 -523 wraz z uzasadnieniem (akta sprawy II K 4/16).

W toku dochodzenia prowadzonego przez Komendę Powiatową Policji w Ś. N. C. w trakcie przesłuchania zeznała, że kolizja z dnia 7 kwietnia 2014r. została zaplanowana przez K. S., N. C. oraz R. K.. N. C. zeznała, że K. S. zaoferował jej korzyść majątkową w postaci pieniędzy oraz samochodu osobowego w zamian za upozorowanie kolizji drogowej. Propozycja sfingowania kolizji została złożona w marcu 2014r. Zdarzenie z dnia 7 kwietnia 2014r. przebiegało w ten sposób, że R. K. kierując pojazdem marki R. w umówionym miejscu uderzył w pojazd kierowany przez K. S., następnie K. S. wezwał Policję wskazując (jak umówili się wcześniej), że kierująca pojazdem była N. C.. Policja ukarała N. C. mandatem karnym za spowodowanie kolizji drogowej. Po odjeździe Policji K. S. powiedział, że ma znajomego lekarza, który wystawi mu zaświadczenia jaki chce. K. S. powiedział N. C., że kiedy otrzyma pieniądze z ubezpieczenia zapłaci jej i R. K. oraz przekaże samochód.

Dowód: protokół przesłuchania świadka N. C. w toku dochodzenia prowadzonego przez Komendę Powiatową Policji w Ś. w sprawie DS1025/15/B –k. 261-263.

Notatka st. asp. K. R. z KPP w Ś. k. 266 i 267 w aktach sprawy I C 224/17

Zeznania świadka K. R. – nagranie z rozprawy z dnia 21.02.2019r.

W toku dochodzenia prowadzonego przez Komendę Powiatową Policji w Ś. R. K. w trakcie przesłuchania zeznał, że kolizja z dnia 7 kwietnia 2014r. został zaplanowana przez K. S., który w zamian za pomoc w sfingowaniu kolizji drogowej zaproponował N. C. oraz R. K. pieniądze oraz samochód osobowy. R. K. zeznał, że K. S. w dniu 7 kwietnia 2014r. przyjechał do domu jego i N. C. i dokładnie opisał jak kolizja ma przebiega, w którym dokładnie miejscu R. K. na uderzyć w pojazd kierowany przez K. S.. Uczestnicy zdarzenia ustalili, że kierować będzie R. K., ale kiedy na miejsce przyjedzie Policja zgodnie zeznają, że kierująca była N. C., z uwagi na zbyt dużą liczbę punktów karnym posiadanych przez R. K.. Po zdarzeniu K. S. wysiadł ze swojego pojazdu i nie był zadowolony z małej skali zniszczeń, powiedział, że jeszcze to poprawi. Po odjeździe Policji z miejsca zdarzenia K. S. powiedział N. C. oraz R. K., co mają robić i mówić w razie gdyby ktoś pytał ich o to zdarzenie. Powiedział również, że ma znajomego lekarza i to on będzie go leczył. R. K. zeznał, że K. S. obiecał się skontaktować się z nim i jego konkubiną N. C. gdy zostanie mu wypłacone odszkodowanie. R. K. nie otrzymał od K. S. obiecanych pieniędzy.

Powód w związku ze zdarzeniem z dnia 7 kwietnia 2014r. zgłosił 5 szkód zarejestrowanych przez (...) pod numerami (...), (...), (...), (...), (...).

Bezsporne

Dowód: subsydiarny akt oskarżenia w sprawie II K 4/16.

Ponadto powód w związku ze zdarzeniem z dnia 7 kwietnia 2014r. zgłosił szkodę z tytułu polisy OC sprawcy w (...) S.A. w W. (nr polisy (...), data rejestracji szkody 19.07.2016r.).

Bezsporne.

Akta szkody nr 2000619654.

Decyzją z dnia 20.09.2016r. (...) S.A. w W. odmówiło wypłaty jakiegokolwiek świadczenia wskazując, że powód nie uległ jakiemukolwiek urazowi w toku przedmiotowego zdarzenia.

Dowód: decyzja k. 33-34.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo podlegało oddaleniu, gdyż nie doszło do zdarzenia, które byłoby objęte ochroną ubezpieczeniową w ramach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Ze zgromadzonego w sprawie materiały dowodowego wynika, że zdarzenie z dnia 7 kwietnia 2014r. zostało zaplanowane przez powoda w porozumieniu z dwoma innymi ustalonymi osobami N. C. i R. K., w celu wyłudzenia odszkodowania i zadośćuczynienia.

Zgodnie z art. 415 k.c. kto z winy swojej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia. Niewątpliwie w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy sprawca szkody został nakłoniony przez K. S. do spowodowania zdarzenia wywołującego szkodę, tj. do najechania na tył jego pojazdu w umówionym miejscu i czasie. W takiej sytuacji nie można w ocenie Sądu przypisać wyłącznej odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenia sprawcy, lecz taka odpowiedzialność winna w realiach niniejszej sprawy zostać przypisana w przeważającej mierze powodowi K. S., który przez zaoferowanie określonych korzyści majątkowych nakłonił do spowodowania szkody.

Zgodnie z art. 827 § 1 k.c. zdanie pierwsze - ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli ubezpieczający wyrządził szkodę umyślnie.

Zgodnie z art. 5 k.c. nie można czynić ze swojego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Z uwagi na okoliczności powstania szkody zobowiązanie strony pozwanej do przyjęcia odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie i wypłaty zadośćuczynienia i odszkodowania byłoby nie tylko sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, ale przede wszystkim niezgodne z prawem (art. 827 § 1 k.c.). Nie może zaistnieć bowiem taka sytuacja, gdy wskazane osoby umawiają się iż doprowadzą do zdarzenia drogowego w celu uzyskania świadczenia od zakładu ubezpieczeń.

K. S. założył, że będzie to sposób na łatwe i szybkie zdobycie środków pieniężnych, w tym celu wcześniej zawarł kilka polis ubezpieczeniowych na wysokie kwoty w (...) S.A. w W. pod numerami (...), (...), (...), (...), (...) oraz zgłosił szkodę z polisy (...) nr (...) w (...) S.A. w W..

Działanie to stanowiło próbę wyłudzenia środków od ubezpieczyciela w ramach polisy OC. Zachowanie takie musi zatem zostać uznane za niezgodne z prawem i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a co za tym idzie nie może uruchamiać odpowiedzialności strony pozwanej za przedmiotowe zdarzenie.

Powód zaplanował przebieg kolizji, chcąc wyłudzić odszkodowanie. Nie był to zatem nieszczęśliwy wypadek (zdarzenie losowe), lecz sytuacja zaplanowana. Fakt ten wynika z zeznań N. C. oraz R. K. złożonych w toku dochodzenia prowadzonego przez Komendę Powiatową Policji w Ś. w sprawie wyłudzenia odszkodowania przez K. S..

Mimo wyroku uniewinniającego w sprawie karnej z powodu braku dowodów, w ocenie Sądu, w niniejszej sprawie doszło do próby wyłudzenia odszkodowania od strony pozwanej z tytułu polisy OC.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodową według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Sąd orzekający w sprawie karnej nie mógł wobec treści art. 389 § 1 k.p.k. wykorzystać dowodów w postaci protokołów z zeznań N. C. i R. K.. Tym jednak zakazem sąd cywilny związany nie jest.

Nadto oskarżeni w sprawie II K 4/16 odmówili oni składania wyjaśnień w toku postępowania sądowego. Sąd karny był związany odmową oskarżonych w tamtym procesie i z uwagi bezwzględny zakaz dowodowy, doszło do wydania wyroku uniewinniającego.

Sąd w niniejszej sprawie nie był związany wyrokiem wydanym w sprawie karnej, gdyż przepisy postepowania cywilnego nie zabraniają skorzystania w toku postepowania z wskazanych dowodów.

Zgodnie bowiem z art. 11 k.p.c. ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Jednakże osoba, która nie była oskarżona, może powoływać się w postępowaniu cywilnym na wszelkie okoliczności wyłączające lub ograniczające jej odpowiedzialność cywilną.

Tym samym wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 3 marca 2017r. w sprawie II K 4/16 nie wiązał sądu.

Nadto Sąd wziął pod uwagę fakt iż w niedługim okresie przez zdarzeniem powód zawarł również kilka polis (...) w (...) S.A. w W. na znaczne kwoty tj. (...), (...), (...), (...), (...). Przy tym polisa z dnia 18 marca 2014r. została zawarta na znaczną kwotę 650.000 zł. Jak natomiast wynika z zeznań N. C. oraz R. K. powód K. S. złożył im propozycję upozorowania kolizji nie w dniu samego zdarzenia tj. 7 kwietnia 2014r. lecz dużo wcześniej.

W ocenie Sądu zawarcie kilku polis (...) na tak znaczne kwoty (100.000 zł oraz 650.000 zł), przez kierowcę pojazdu, w tak krótkim czasie (grudzień 2013r. oraz 18 marca 2014r.) w połączeniu z zeznaniami N. C. oraz R. K. dają podstawy do stwierdzenia, że kolizja z dnia 7 kwietnia 2014r. została zaplanowana przez powoda w celu wyłudzenia świadczenia m. in. od pozwanego w niniejszej sprawie ubezpieczyciela w ramach odpowiedzialności cywilnej.

Mając to na uwadze Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom powoda złożonym w toku procesu, gdyż są one nieprawdziwe i stoją w sprzeczności z materiałem dowodowym zgromadzonym zarówno w niniejszej sprawie jak i w toku całego postepowania karnego.

Zaprzeczają im nie tylko ujawnione zeznania współsprawców, ale również funkcjonariusza Policji K. R., który potwierdził zarówno treść sporządzonej przez siebie notatki operacyjnej, jak i również okoliczności przesłuchiwania N. C. i R. K..

Tym samym wobec niezaistnienia zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową w ramach polisy (...) nr (...) w (...) S.A. w W. bez znaczenia pozostaje ocena wystąpienia u powoda jakiegokolwiek uszczerbku na zdrowiu, nawet jeśli dojść do jego powstania miało w toku przedmiotowego zdarzenia z dnia 7 kwietnia 2014r..

Nieprzydatne stają się zatem stwierdzenia biegłych w ramach przeprowadzonych opinii w toku procesu ani zebrana i przedstawiona dokumentacja medyczna.

Na marginesie wskazać należy jedynie, że z historii (...) załączonej do sprawy I C 224/16 wynikało, że powód tego samego dnia 7 kwietnia 2014r. miał też inne zdarzenie, w którym kierował innym pojazdem - samochodem dostawczym. Być może obrażenia, które ujawnili biegli powstały w tamtym zdarzeniu albo jeszcze innym. Jednak w zderzeniu pojazdów O. o nr rej. (...) oraz R. o nr rej. (...) brak jest zdarzenia losowego objętego ochroną ubezpieczeniową w ramach polisy (...) nr (...) w (...) S.A. w W..

Odnośnie kosztów procesu:

O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt. II na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Powód przegrał proces.

Strona pozwana poniosła koszty w łącznej kwocie 1.817zł, na którą złożyły się wynagrodzenie pełnomocnika 1.800zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł.

Ponadto w pkt III wyroku Sąd nakazał powodowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 89,91zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu-Państwa oraz kwotę 120zł tytułem brakującej opłaty od rozszerzonego powództwa.

Na oryginale właściwy podpis.