Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 16 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:sędzia Hanna Ratajczak

Protokolant:starszy sekretarz sądowy Katarzyna Słup-Ostrawska

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2020 r. w Poznaniu

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko M. R.

- o zapłatę

I. Powództwo oddala;

II. Kosztami postepowania w całości obciąża powoda.

Hanna Ratajczak

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 lipca 2019 roku, wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym (k. 1- 5) powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego M. R. kwotę 133.456,83 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż strony łączyła umowa pożyczki nr (...) zawarta w dniu 09 października 2017 roku.

W związku z nienależytym wykonaniem przez pozwanego zaciągniętego zobowiązania (brak terminowego regulowania wpłat), skutkującym naruszaniem warunków wyżej wymienionej umowy, zadłużenie powstałe na tle jej realizacji, z dniem 26 czerwca 2019 roku zostało postawione w stan pełnej wymagalności. Następnie powód pismem z 27 czerwca 2019 roku wezwał pozwanego do spłaty wymagalnego zadłużenia pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Mimo skierowanego wezwania do zapłaty, zobowiązanie nie zostało uregulowane.

Postanowieniem z 02 sierpnia 2019 roku (k. 6) Referendarz Sądowy w Sądzie RejonowymL. (...)przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Poznaniu.

W piśmie procesowym z 08 października 2019 roku (k. 10- 34) powód podtrzymał swoje stanowisko procesowe, a nadto wniósł o zasądzenie na rzecz powoda kosztów procesu, w tym koszów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 października 2017 roku pomiędzy (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W., a M. R. została zawarta umowa kredytu konsolidacyjnego nr (...). Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 135.426,06 zł, a pozwany zobowiązał się do spłaty kredytu w 120 równych kapitałowo- odsetkowych ratach, płatnych nie później niż do 10 dnia każdego miesiąca na zasadach i warunkach określonych w umowie.

W §7 ust. 1 umowy strony ustaliły, że w przypadku nieuregulowania zadłużenia mimo działań podjętych przez Bank, Bank ma prawo wypowiedzieć umowę i po upływie okresu wypowiedzenia w sytuacji dalszego występowania zadłużenia przeterminowanego wystąpić na drogę sądową.

Wypowiedzenie umowy poprzedzone jest wezwaniem do zapłaty przewidzianym w art. 75c ustawy prawo bankowe, tj. wezwaniem kredytobiorcy do dokonania sałaty zaległości w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania wezwania, w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo w razie utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej, jeżeli należności nie zostaną uregulowane w całości w wyznaczonym terminie, jak również w sytuacji, z której złożony przez kredytobiorcę wniosek o restrukturyzację zadłużenia zostanie odrzucony, bank ma prawo wypowiedzieć umowę.

Pozwany przystąpił do spłaty zobowiązania, ale wraz z upływem czasu zaprzestał terminowego regulowania rat kredytu.

Pismem z 16 kwietnia 2019 roku powód wezwał pozwanego do spłaty powstałych zaległości w kwocie 7.220,10 zł w terminie 14 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania pisma. Nadto bank poinformował o możliwości złożenia w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania pisma wniosku o restrukturyzację zadłużenia oraz że w przypadku nieskorzystania z przysługujących pozwanemu uprawnień wskazanych w art. 75c ustawy Prawo bankowe, niniejszym pismem powód wypowiada umowę o pożyczkę/ kredyt konsolidacyjny nr (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, rozpoczynającego się od dnia, w którym upłynął termin 14 dni roboczych, licząc od daty doręczenia pisma.

Wobec niepodejmowania przez pozwanego żadnych działań w celu uregulowania zobowiązania powód pismem z 27 czerwca 2019 roku skierował do pozwanego przedsądowe wezwanie do zapłaty. W treści pisma wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia z tytułu umowy pożyczki/kredytu konsolidacyjnego nr (...) z dnia 09 października 2017 roku, które na dzień 26 czerwca 2019 roku wynosiło 132.587,43 zł, w terminie 7 dni na wskazany rachunek bankowy.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych z 15 lipca 2019 roku (k. 13), poświadczona za zgodność z oryginałem kopia umowy o kredyt konsolidacyjny nr (...) (K. 18- 23), poświadczona za zgodność z oryginałem kopia przedsądowego wezwania do zapłaty z 27 czerwca 2019 roku wraz z wydrukiem historii doręczenia (k. 24, 25), kopia warunkowego wypowiedzenia umowy z 16 kwietnia 2019 roku wraz z poświadczoną za zgodność z oryginałem kopią przesyłki (k. 26- 27, 28-29),

Do chwili wytoczenia przedmiotowego powództwa pozwany nie uregulował zobowiązania nawet w części.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych z 15 lipca 2019 roku (k. 13)

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów.

Sąd dał wiarę powołanym wyżej dokumentom oraz ich odpisom i kserokopiom, albowiem nie budziły wątpliwości Sądu. Nadto Sąd ustaleń dokonał w oparciu o kopie dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem. Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z art. 244 § 1 kpc dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Z kolei w świetle art. 245 kpc dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Roszczenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz.U. Nr 140, poz. 939 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie z art. 339 kpc sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew (§1). W przypadku, o którym mowa w § 1, przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o faktach zawarte w pozwie lub pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed posiedzeniem, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W niniejszej sprawie pozwany nie odniósł się do żądania pozwu ani twierdzeń w nim zawartych. Wobec faktu iż twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych nie zostały zakwestionowane przez pozwanego w treści odpowiedzi na pozew ani też poprzez zajęcie stanowiska na rozprawię, sąd badał czy nie budzą one wątpliwości i czy należy je przyjąć za prawdziwe.

Oceniając zaoferowane przez powoda dowody sąd doszedł do wniosku, iż twierdzenia o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

Pismem z dnia 16 kwietnia 2019 roku powód złożył pozwanemu oświadczenie zatytułowane „Warunkowe wypowiedzenie umowy o pożyczkę/ o kredyt konsolidacyjny nr (...)”. W treści tego pisma powód wezwał pozwanego do spłaty zaległości wynikającej z umowy kredytu w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania pisma i poinformował, że w przypadku braku spłaty zaległości w tym terminie bądź nie złożenia w analogicznym terminie wniosku o restrukturyzację zadłużenia, pismo to należy traktować jako wypowiedzenie umowy kredytu.

Po przeanalizowaniu treści wyżej wymienionego pisma sąd doszedł do przekonania, że nie może ono stanowić wypowiedzenia przedmiotowej umowy kredytu, tym samym należy stwierdzić, iż przedmiotowa wierzytelność nie stała się w całości wymagalna.

W ocenie sądu dla pozwanego jako konsumenta treść pisma była niejasna i niejednoznaczna, na skutek połączenia w jednym piśmie wezwania do uregulowania należności z tytułu zaległych rat oraz warunkowego wypowiedzenia umowy, na wypadek niezadośćuczynienia powyższemu wezwaniu.

Taka forma wypowiedzenia umowy jest niejednoznaczna. Z oświadczenia złożonego przez powoda nie wynika w jaki sposób należy liczyć okres wypowiedzenia oraz w jakiej dacie ulega rozwiązaniu przedmiotowa umowa kredytu.

W ocenie sądu jasny i jednoznaczny jest jedynie przekaz obejmujący informację w zakresie wezwania do zapłaty i terminu w jakim pozwany winien spełnić swoje świadczenie oraz informacja o możliwości i terminie złożenia przez niego wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Jednak wątpliwym byłoby czy umowa nadal wiąże strony, w przypadku częściowej zapłaty należności.

Opierając się na analizie orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz doktryny zważyć należy, że tego rodzaju czynność polegająca na wypowiedzeniu umowy pożyczki (kredytu), będąca jednocześnie czynnością kształtującą prawo wymaga stabilnego uregulowania i nie znosi chwiejności. Dlatego też jednostronne oświadczenia woli wywierające z chwilą ich złożenia innej osobie wpływ na jej stosunki majątkowe z reguły nie powinny być dokonywane z zastrzeżeniem warunku, ochrona prawna bowiem interesów tej osoby wymaga, aby zakres skuteczności takich oświadczeń był od razu oznaczony. Dotyczy to zwłaszcza wypowiedzenia, prowadzącego do zakończenia stosunku zobowiązaniowego o charakterze trwałym, gdyż druga strona powinna mieć od razu pewność, co do swojej sytuacji prawnej. Ochrona prawna interesów drugiej strony umowy tej osoby wymaga bowiem, aby zakres skuteczności takiego oświadczenia był precyzyjnie oznaczony (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 19 lipca 2018 roku, sygn. akt I ACa 285/18).

Wprawdzie nie jest to pogląd jednolity i w doktrynie oraz orzecznictwie można spotkać się z odmiennym stanowiskiem. Niemniej jednak sąd dokonując analizy okoliczności niniejszej sprawy doszedł do przekonania, że na skutek zaaprobowania takiego sposobu rozwiązania umowy sprzeciwiać się może jej trwały charakter, dokonanie wypowiedzenia bez wypełnienia wymaganych czynności upominawczych, niejasna sytuacja w odniesieniu do czasu i zakresu skuteczności takiego oświadczenia oraz pozbawienie pozwanego możliwości obrony własnych interesów.

Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że złożone przez powoda oświadczenie o warunkowym wypowiedzeniu umowy jest nieskuteczne, ponieważ zostało dokonane z zastrzeżeniem warunku zawieszającego.

Ponadto sposób wypowiedzenia umowy kredytu jest sprzeczny z jej treścią. W §7 ust. 1 umowy strony bowiem ustaliły, że w przypadku nieuregulowania zadłużenia mimo działań podjętych przez Bank, Bank ma prawo wypowiedzieć umowy, a wypowiedzenie umowy poprzedzone jest wezwaniem do zapłaty przewidzianym w art. 75c ustawy prawo bankowe.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że dokonując warunkowego wypowiedzenia umowy powód działał niezgodnie z jej postanowieniami. Bez wątpienia powód winien najpierw wezwać pozwanego do uregulowania zaległości w spłacie kredytu, a następnie po upływie zakreślonego terminu złożyć oświadczenie o wypowiedzeniu umowy.

W ocenie sądu w/w postawienia umowy są jasne i nie budzą wątpliwości, a złożone warunkowe wypowiedzenie umowy nie czyni zadość ustaleniom stron.

Mając na uwadze powyższe sąd stwierdził, iż powód nie złożył pozwanemu skutecznego oświadczenia o wypowiedzeniu przedmiotowej umowy, wobec czego nie nastąpił skutek w postaci wymagalności całej kwoty kredytu. Powód wiązał skuteczność wypowiedzenia z ewentualną spłatą zaległości po stronie pozwanej. Tym samym pozwany nie został jednoznacznie poinformowany o wypowiedzeniu przedmiotowej umowy. Wypowiedzenie w swej treści stanowiło, że będzie dokonane pod warunkiem nieuregulowania zaległości. W ocenie sądu złożone przez powoda oświadczenie nie było jasne i kategoryczne. Nadto powyższy sposób wypowiedzenia umowy był sprzeczny z jej treścią.

Reasumując w ocenie sądu wypowiedzenie przedmiotowej umowy nie zostało dokonane przez powoda skutecznie, a wierzytelność nie stała się w całości wymagalna, wobec czego nie spełniły się przesłanki uzasadniające wytoczenie niniejszego powództwa.

Mając na uwadze powyższe sąd oddalił powództwo, o czym orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc i obciążył nimi w całości powoda, jako stronę przegrywającą proces.

Mając na uwadze powyższe należało orzec jak w sentencji wyroku.

Sędzia Hanna Ratajczak

ZARZĄDZENIE

1. Odnotować;

2. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3. Przedłożyć za 14 dni lub z apelacją.

P. dnia 3 lutego 2020 r.

/-/ Hanna Ratajczak