Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 503/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Prudniku II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Tomasz Ebel

Protokolant:

st.sekr.sądowy Ewa Mróz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej ---------

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2019 r., 3 grudnia 2019 r., 12 grudnia 2019 r.

sprawy

Ł. L. (L. )

s. M. i M. z domu C.

ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

W dniu 06 czerwca 2019 roku w G. kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości, tj. 0,27 mg/I alkoholu w wydychanym powietrzu.

tj. o przestępstwo z art. 178a§1kk

I.  uznaje oskarżonego Ł. L. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu tj. przestępstwa z art. 178a § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 43 § 3 kk nakłada na oskarżonego obowiązek zwrotu prawa jazdy;

IV.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

V.  na podstawie art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 210 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w tym 100 zł tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 503/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

Ł. L.

6 czerwca 2019 roku w G. kierował samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym po drodze publicznej będąc w stanie nietrzeźwości 0,27 mg/l alkoholu w litrze wydychanego powietrzu

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony Ł. L. zamieszkuje w G.. W dniu 5 czerwca 2019 roku w godzinach wieczornych oskarżony spożywał alkohol w postaci piwa.

notatka urzędowa

1

protokół badania stanu trzeźwości

3

Następnego dnia z rana oskarżony udał się do swojego samochodu V. (...) o nr rej. (...) po czym uruchomił silnik i wyjechał na drogę publiczną w G.. W samochodzie nie znajdowały się inne osoby.

notatka urzędowa

1

zeznania św. J. P.

65-66

W tym czasie w G. obchód prowadził funkcjonariusz policji J. P.. Około godz. 8.15 będąc na ul. (...) w rejonie stacji paliw (...) funkcjonariusz zauważył pojazd marki V. (...). Funkcjonariusz radiowozem udał się za pojazdem a następnie włączył sygnały świetlne i dźwiękowe w celu zatrzymania pojazdu, którego kierowcą po wylegitymowaniu okazał się oskarżony. Z racji wyczuwalnej woni alkoholu z ust funkcjonariusz poddał oskarżonego badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem A. I.- o godz. 8:17 - z wynikiem 0,27 mg/l. W tym czasie oskarżony nie kwestionował prawidłowości badania, nie żądał przeprowadzenia badania metodą spektometrii w podczerwieni. Funkcjonariusz policji poinformował oskarżonego o wyniku badania i na miejsce zdarzenia wezwał wsparcie. Z racji zgłoszenia dyżurny KPP na miejsce zdarzenia skierował funkcjonariuszy policji z wydziału kryminalnego celem przeprowadzenia czynności w sprawie.

zeznania św. Ł. K.

104

zeznania św. J. P.

65-66

notatka urzędowa

1

świadectwo wzorcowania

5

protokół badania stanu trzeźwości

3

Rozpytany na powyższą okoliczność oskarżony wskazał, że poprzedniego dnia wieczorem spożył alkohol w postaci 2 piw o ilości łącznej 1 litra i w chwili zatrzymania nie wiedział, że jest nietrzeźwy. Odmówił poddania się kolejnemu badaniu i odgrażał się funkcjonariuszom, że ci poniosą służbowe konsekwencje. Z racji, że stawiał czynny i bierny opór wobec Ł. L. zastosowano środki przymusu bezpośredniego. W chwili gdy funkcjonariusze poinformowali oskarżonego, że z racji jego odmowy zostanie od niego pobrana krew na zawartość alkoholu ten zdecydował się na poddanie badaniu analizatorem wydechu o godz. 8.44 z wynikiem 0,21 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Następnie stosownie do obowiązujących procedur funkcjonariusze udali się z oskarżonym na Komendę Powiatową Policji w P. gdzie został poddany kolejnemu badaniu urządzeniem Alkometr, które wykazało o godz. 9.29 - 0,10 mg/l oraz o 9.32 0,10 mg. Oskarżony nie kwestionował prawidłowości badania.

notatka urzędowa

1

świadectwo wzorcowania

2

protokół badania stanu trzeźwości

4

zeznania św. J. P.

65-66

zeznania św. Ł. K.

104,

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

zeznania świadków:

Ł. K.

J. P.

Zeznania świadków są wiarygodne, bowiem są jasne, spójne, logiczne, konsekwentne, a nadto zbieżne z dowodami z dokumentów. W ocenie Sądu świadkowie kierowali się wyłącznie potrzebą obiektywnego przedstawienia zdarzenia, nie byli skonfliktowani z oskarżonym i relacjonowali okoliczności zajścia w sposób, który zdaniem Sądu nie budził jakichkolwiek wątpliwości co do trafności ich obserwacji, a brak jest okoliczności, które przemawiałyby za ich odmienną oceną. Sąd nie znalazł żadnego powodu, aby zeznaniom świadków odmówić waloru wiarygodności. Świadek J. P. wprost zeznał, że nie ma żadnego konfliktu z oskarżonym i nie przeprowadzał z nim aż do zdarzenia żadnych czynności. Co więcej świadek wskazał, że od chwili zatrzymania pojazdu oskarżonego do badania upłynęło około 1 minuty.

notatka urzędowa

protokoły badania

świadectwa wzorcowania

Sąd dowody uznał za wiarygodne, jasne, spójne, konsekwentne i logiczne, były zbieżne z zeznaniami świadków. Dowody wzajemnie się uzupełniały, zostały sporządzone rzetelnie, prawidłowo pod względem formalnym i zgodnie z obowiązującymi przepisami, żadna ze stron w toku postępowania ich nie kwestionowała. Sąd również nie znalazł powodów aby kwestionować ich wartość dowodową. Pierwszego badania trzeźwości oskarżonego dokonano na miejscu kontroli drogowej i wykorzystano do niego urządzenie opisanego w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie badań na zawartość alkoholu z dnia 11.12.2015 r §3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia (czyli działające metodą utleniania elektrochemicznego). Pierwszy pomiar tym urządzeniem nastąpił o godz. 8.17, a ponieważ spożycie alkoholu przez oskarżonego nastąpiło około godz. 20.00, to należało uznać, iż zachowany został wymóg określony w §3 ust. 2 powołanego rozporządzenia, aby badania nie przeprowadzać przed upływem 15 minut od chwili zakończenia spożywania alkoholu. Urządzenie pomiarowe posiadało ważne świadectwo wzorcowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego negującego prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości nie zasługują na wiarę i stanowią linię obrony ukierunkowaną na uniknięcie odpowiedzialności.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

Ł. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego należy przyjąć, że wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Wątpliwości nie budzą również okoliczności popełnienia przestępstwa. Oskarżony został zatrzymany przez policję w trakcie jazdy drogą publiczną, zaś bezpośrednio po zatrzymaniu został zbadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, a następnie w jednostce policji. Przeprowadzone badania wykazały, że oskarżony w trakcie kierowania pojazdem był w stanie nietrzeźwości. Urządzenia były sprawne i posiadały ważną homologację. Co istotne rozpytany na powyższą okoliczność przez funkcjonariuszy policji wprost wskazał, że poprzedniego dnia wieczorem wypił dwa piwa i rano nie czuł, że jest nietrzeźwy. Zdaniem Sądu oskarżony co najmniej przewidywał, że w chwili zatrzymania nie jest trzeźwy. Zważyć należy, że gdy oskarżony dowiedział się, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, nie zaś w stanie po użyciu alkoholu odmówił poddania się kolejnemu badaniu, a następnie kwestionował przed Sądem wynik pomiaru. W chwili, gdy funkcjonariusze policji powiadomili go o poddaniu go badaniu na krwi (a więc takiemu, które trudno zakwestionować), ponownie zgodził się na badanie pod kątem obecności alkoholu w wydychanym powietrzu. Sąd nie mógł jednoznacznie stwierdzić dokładnie czasu i ilości spożytego alkoholu, co nie stało na przeszkodzie przypisaniu oskarżonemu sprawstwa w zakresie zarzuconego mu czynu. W realiach sprawy niewątpliwe jest, że jako osoba w pełni dojrzała, zdrowa, o sporym doświadczeniu życiowym, oskarżony przewidywał, że spożyty w godzinach nocnych alkohol nie uległ jeszcze wydaleniu z organizmu do czasu porannego wyjazdu i na to się godził. W takim stanie zdecydował się na jazdę samochodem, a zatem umyślnie popełnił czyn zabroniony.

Zachowanie przypisane oskarżonemu wypełnia zatem zespół ustawowych znamion przestępstwa z art. 178a §1 kk, zgodnie z którym „kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

Zważyć należy, iż przewidziane w art. 178a § 1 kk kryterium „ruchu lądowego” należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystywaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników (por. post. SN z dnia 30.07.2015r, IV KK 201/15).

Z kolei prowadzenie pojazdu nie oznacza pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem.

Z uwagi na powyższe rozważania, w ocenie Sądu, przyjąć należało, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178a§1 kk.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. L.

I

I

W zakresie wyboru kary Sąd miał na uwadze zasady wymiaru kary, które kształtują przepisy art. 53 kk i następnych, przy tym oprócz zasady swobody sędziowskiej, sądowy wymiar kary kształtują również inne zasady do których należą m.in. zasada humanitaryzmu, zasada indywidualizacji kary i środków karnych i zasada preferencji kar i środków nie izolacyjnych. Art. 58§1 kk ustanawia priorytet dla kar wolnościowych i środków karnych przy skazywaniu sprawcy i dotyczy pozbawienia wolności obok kary ograniczenia wolności i grzywny albo jednej z tych kar. W takich wypadkach sąd jest zobowiązany do rozważenia w pierwszej kolejności, czy w danym przypadku nie będzie wystarczające orzeczenie grzywny lub kary ograniczenia wolności. Dopiero gdy sąd po rozważeniu tych wolnościowych możliwości reakcji na czyn przestępny sprawcy dojdzie do wniosku, że żadna z wymienionych kar ani środek karny nie jest w stanie spełnić założonych celów kary, może sięgnąć po ostatnią z możliwych alternatyw w postaci kary pozbawienia wolności stanowiący środek ostateczny (ultima ratio). Oskarżonemu przypisano popełnienie występku z art. 178a§1 kk, które jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2, tym samym wskazany przepis przewiduje alternatywne zagrożenie karami. Mając na uwadze wszelkie okoliczności sprawy oraz powyższe dyrektywy, Sąd uznając oskarżonego za winnego orzekł karę najłagodniejszego rodzaju, według swego uznania w granicach określonych ustawą, biorąc pod uwagę cele prewencji szczególnej i ogólnej i wymierzył karę grzywny w wymiarze 50 dziennych stawek, wysokość stawki ustalając na kwotę 20 złotych jako współmierną do winy oskarżonego, jak i jego właściwości i warunków osobistych oraz dotychczasowego sposobu życia. Określając liczbę stawek dziennych, Sąd miał na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień zawinienia. Przy ustalaniu wysokości jednej stawki dziennej Sąd wziął pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Przy ustalaniu stopnia społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonych dóbr oraz okoliczności popełnienia czynu. Jako okoliczność łagodzącą wpływającą na wymiar kary, Sąd miał na względzie relatywnie niskie stężenie alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu, z kolei jako okoliczność obciążającą Sąd miał na uwadze uprzednią karalność oskarżonego. Należy zaznaczyć, że zastosowana wobec oskarżonego sankcja to kara podlegającą efektywnemu wykonaniu, stanowi zatem realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając go w przekonaniu negatywnej oceny czynów, których się dopuścił. Wyważając te okoliczności Sąd uznał, że względem oskarżonego wystarczająca będzie kara o charakterze wolnościowym stosownie do prymatu kar wolnościowych. W ocenie Sądu orzeczona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia zawinienia oskarżonego, a nadto skłoni do respektowania prawa i przestrzegania porządku prawnego. Jednocześnie Sąd wyraża oczekiwanie, iż oskarżony będzie przestrzegał obowiązujących norm prawnych i społecznych, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa przeciwko wolności i bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Ł. L.

II

I

Przy wymiarze środka karnego, tj. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, Sąd miał na względzie treść art.42 §2 kk, stanowiącego, o obligatoryjnym, nie krótszym niż trzyletni zakazie prowadzenia pojazdów w razie popełnienia przez sprawcę przestępstwa z art.178a §1 kk. Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B prawa jazdy na okres trzyletni.

Ł. L.

IV

I

Na podstawie art. 43a§2 kk obligatoryjnym było orzeczenie wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 43a§2 kk w razie skazania sprawcy za przestępstwo z art. 178a§1 kk Sąd orzeka świadczenie pieniężnie na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 zł. Sąd orzekł świadczenie pieniężne w minimalnym wymiarze.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. L.

III

I

stosownie do art. 43§3 kk nałożono na oskarżonego obowiązek zwrotu prawa jazdy

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu okoliczności sprawy nie zezwalały na orzeczenie wobec oskarżonego warunkowego umorzenia postępowania karnego albowiem oskarżony był karany za przestępstwo umyślne.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Z uwagi na to, że oskarżony osiąga dochody z pracy, Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 210 złotych (90 zł za postępowanie przygotowawcze zgodnie z wykazem k.43oraz 20 zł za postępowanie sądowe- ryczałt za doręczenia) tytułem zwrotu kosztów postępowania, oraz wymierzył 100 złotych tytułem opłaty od kary grzywny.

6.  1Podpis