Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 991/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt II K 20/19, uznający oskarżonego D. S. za winnego popełnienia przypisanych mu występków.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 284 § 1 k.k., polegające na błędnym jego zastosowaniu, albowiem:

1) oskarżonemu nie można przypisać w chwili dokonania przez niego czynu wskazanego w punkcie II części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, a polegającego na zabraniu przez niego znajdującego się w posiadaniu oskarżycielki posiłkowej aparatu telefonicznego nabytego przez oskarżonego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa - zamiaru bezpośredniego powiększenia swojego majątku kosztem swej małżonki J. S. (1), gdyż pozbawienie jej posiadania tego aparatu było skutkiem jej zachowania polegającego na zamieszczaniu przez nią anonsów i aktywności na portalach randkowych, na co oskarżony się nie godził;

2) to oskarżycielka posiłkowa J. S. (1) z wyłączeniem oskarżonego korzystała z tego aparatu telefonicznego w sposób sprzeczny z dorozumianym porozumieniem zawartym pomiędzy stronami, które wykluczało zamieszczanie przez nią anonsów i aktywności na portalach

randkowych;

3) oskarżony do czasu pozbawienia oskarżycielki posiłkowej posiadania tego aparatu telefonicznego nie władał nim, mimo że był jego właścicielem na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej, co oznacza, że nie mógł tego aparatu przywłaszczyć.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie można podzielić zasadności zarzutu podniesionego przez obrońcę, a sprowadzającego się do obrazy prawa materialnego, a to art. 284 § 1 kk.

Obrońca podniósł , że oskarżony D. S. nabył telefon komórkowy marki i. (...) o numerze (...) wraz z kartą sieci (...) o nr abonenckim (...) wartości 2500 zł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, który przekazał do wyłącznego użytkowania żonie J. S. (2), a z powodu, że pokrzywdzona niewłaściwie – zdaniem skarżącego – telefon ten użytkowała zabrał jej ten aparat telefoniczny. Jednocześnie obrońca podniósł, ze przedmiotowy telefon wchodził w skład wspólności ustawowej małżeńskiej, a tym samym nie mógł przywłaszczyć tego telefonu.

Z wyjaśnień oskarżonego, jak też z zeznań pokrzywdzonej jednoznacznie wynika, ze oskarżony istotnie nabył telefon marki i. (...), który przekazał do wyłącznego użytkowania J. S. (2). Oskarżony, jak i obrońca nie kwestionowali też, że telefon ten wchodził w skład ustawowej wspólności małżeńskiej .

Obrońca zatem nie kwestionuje w tej części ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy a jedynie ocenę prawno karną zachowania oskarżonego, uznając, że zabranie telefonu przez oskarżonego nie jest przywłaszczeniem.

Z tym stanowiskiem obrońcy nie sposób się zgodzić. Należy podzielić argumentację podniesioną przez Sąd I Instancji zawarta na stronie 6 pisemnych motywów. Zasadnie Sąd Rejonowy zauważa, że dla bytu tego przestępstwa niezbędnym jest ustalenie, ze przedmiot wchodzi w skład wspólności ustawowej małżeńskiej - a tego ustalenia obrońca nie kwestionuje w złożonym środku odwoławczym – oraz zamiar pozbawienia władztwa na rzeczą przez pokrzywdzoną. Za zasadnością stanowiska sądu I Instancji przemawiają nie tylko orzeczenia powołane przez sąd meritii ale też m. in. orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie sygn.. akt II AKa 414/12, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie II AKa 1295/02.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego od wszystkich przypisanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu wniosek uznać należało za niezasadny.

Lp.

Zarzut

2.

Rażące naruszenie przepisów postępowania, mającą w/pływ na treść tego orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., polegające na:

1) przyjęciu za wiarygodne zeznań J. S. (1), pomimo że nie są one spójne i logiczne, a ich poparcie stanowią jedynie zeznania jej matki świadka E.. W., będącej jedynie świadkiem ze słyszenia, dla której źródłem informacji o zdarzeniach objętych niniejszym postępowaniem była sama J. S. (1), zwłaszcza że poza zeznaniami oskarżycielki posiłkowej brak innych dowodów osobowych na potwierdzenie opisywanych przez nią zdarzeń, zaś dowody nieosobowe należy ocenić jako niewiarygodne;

2) oparciu orzeczenia na nagraniach znajdujących się w plikach na płycie CD, a dokonanych przez oskarżycielkę posiłkową, pomimo że:

a) nagrania te miały zostać wykonane przez oskarżycielkę posiłkową bez wiedzy oskarżonego;

b) jakość nagrań nie pozwalała na dostateczne dobre rozpoznanie treści zarejestrowanych rozmów, ani też nie pozwalała na ustalenie, czy nagrane głosy pochodzą od oskarżonego i oskarżycielki posiłkowej lub ich dziecka;

c) nie można wykluczyć, że same nagrania nie są odzwierciedleniem autentycznych przebiegów rozmów pomiędzy osobami, których głosy miały zostać na nim utrwalone, w szczególności że nagrania te nie zostały pozbawione jakiejś ich części czy tez nie wmontowano do nich części jakichś innych nagrań, zwłaszcza że brak jest obiektywnego dowodu potwierdzającego tę autentyczność;

3) przyjęciu za niewiarygodne wyjaśnień D. S., pomimo że są one sporne, logiczne i konsekwentne, a oskarżony podał w nich zarówno przyczyny oddania J. S. (1) aparatu telefonicznego nabytego przez niego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, celu tego oddania, zasad jego używania przez J. S. (1) w tym istnie ącego po stronie oskarżonego obowiązku zapłaty za korzystanie przez nią z tego telefonu oraz naruszenia przez nią zasad tego używania, a także wskazał, na akim tle dochodziło pomiędzy oskarżonym a jego żoną J. S. (1) do kłótni małżeńskich.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie można też podzielić zarzutu obrońcy co do naruszenia przepisów postepowania, które zdaniem skarżącego miały wpływ na treść zapadłego orzeczenia art. 7 kpk i art. 410 kpk.

W toku przeprowadzonego przed Sądem I instancji postępowania zostały wyjaśnione wszystkie istotne dla sprawy okoliczności. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy oparte zostały na całokształcie zgromadzonego oraz ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego, który oceniony został z poszanowaniem reguł wynikających z art. 7 k.p.k. Ponadto Sąd Rejonowy swoje stanowisko co do sprawstwa i winy oskarżonego, co wynika z analizy zaskarżonego wyroku, sporządził zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 424 § 1 i § 2 k.p.k.

Dokonana w zaskarżonym wyroku ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego jest całościowa i nie nosi cech dowolności. Wbrew zarzutom skarżącego, ocena dowodów o charakterze osobowym jest prawidłowa i zasługuje na akceptację Sądu Okręgowego. Sąd Rejonowy wyczerpująco uzasadnił, dlaczego odmówił przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego D. S., a oparł się na zeznaniach pokrzywdzonej ustalając stan faktyczny dotyczący przebiegu zdarzenia mającego miejsce w dniu 25 grudnia 2017 r. Zasadnie Sąd I Instancji uznał, że podawany przez pokrzywdzoną przebieg zdarzenia z tego dnia ma też oparcie w zeznaniach matki pokrzywdzonej, a nadto w zapisach zawartych na płycie CD. Zauważyć należy w ślad za Sądem Rejonowym, że zapisy zawarte na tej płytce nie były kwestionowane przez obrońcę , któremu sąd umożliwił zapoznanie się z treścią płytki CD. Podkreślić też należy, że obrońca nie złożył w toku postępowania odwoławczego wniosku dotyczącego badań zapisów rozmów z pyłki CD, zatem nie sposób przyjąć, aby zaistniały istotne wątpliwości podważające zapisy na płytce k. 55 akt. Należy też podnieść, że w pisemnych motywach / k. 4 uzasadnienia / sąd meriti zawarł swoje wrażenia dotyczące oceny zachowania osób słuchanych w sprawie uznając w konsekwencji za wiarygodne zeznania pokrzywdzonej.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego od wszystkich przypisanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu wniosek uznać należało za niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że oskarżony na nagraniu wykonanym bez jego wiedzy przez J. S. (1) potwierdził przebieg zdarzenia z 25 grudnia 2017 r., pomimo że na nagraniu tym oskarżony odnosząc się do kłótni, która miała miejsce pomiędzy nim a J. S. (1) jedynie powiedział „przepraszam" niczego więcej nie precyzując.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powyższe uwagi dotyczą też zarzutu III podniesionego przez obrońcę, a mianowicie zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, że na nagraniu z płytki CD oskarżony potwierdził przebieg zdarzenia z dnia 25 grudnia 2017 r.

Zarzut ten w świetle oparcia przez Sąd I Instancji ustaleń faktycznych głównie na zeznaniach pokrzywdzonej J. S. (1) nie może skutecznie wzruszyć zapadłego orzeczenia, zwłaszcza, że wypowiedziane przez oskarżonego słowo przepraszam świadczy o poczuciu winy, bo za co miałby oskarżony przepraszać w sytuacji, gdyby tego dnia nie doszło do konfliktu.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego od wszystkich przypisanych mu czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu wniosek uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dopatrzono się uchybień, które podlegają uwzględnieniu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia orzeczenia.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. akt II K 20/19:

I. uznający oskarżonego D. S. za winnego popełnienia tego, że w dniu 25 grudnia 2017r. w trakcie przejazdu z miejscowości P. gmina D. do W., a następnie we W. przy ul. (...) znieważył J. S. (1) słowami powszechnie uznanymi za obelżywe oraz naruszył jej nietykalność cielesną w ten sposób, że chwycił za włosy pokrzywdzoną i kilkukrotnie szarpiąc, a następnie napierając własnym ciałem popchnął J. S. (1) na ogrodzenie okolicznej posesji, a także podduszał przyciskając ją do samochodu i uderzył swoją głową w prawy pliczek, kierując przy tym groźby pobicia pokrzywdzonej, które to groźby wzbudziły w niej uzasadnioną obawę spełnienia, tj. przestępstwa z art. 216 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzający mu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

II. uznający oskarżonego D. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt II części wstępnej wyroku, z tym, że przyjmując iż oskarżony działał na szkodę majątku dorobkowego obojga małżonków, tj. przestępstwa z art. 284 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 284 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierzający mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

III. uznający oskarżonego D. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 216 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzający mu karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

IV. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. łączący orzeczone wobec oskarżonego kary grzywny i wymierzający mu karę łączną grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;

V. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalniający oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, zaliczając je na rachunek skarbu Państwa.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego należało utrzymać w mocy, albowiem kontrola instancyjna wykazała, że żaden z podniesionych w apelacji zarzutów nie zasługiwał na uwzględnienie. Poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne poprzedzone zostały dokładną i obiektywną analizą całego zebranego w sprawie materiału dowodowego. Stan faktyczny niniejszej sprawy ustalony został w oparciu o liczne, w pełni kompletne i spójne dowody wskazane w uzasadnieniu wyroku. Należy zatem uznać, że w oparciu o prawidłowo ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy słusznie uznał oskarżonego za winnego zarzucanych mu występków.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zwolnienie oskarżonego i oskarżycielkę posiłkową od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w częściach na nich przypadających oparto na treści art.624§1 k.p.k. w zw. z art.634 k.p.k.

7.  PODPIS

ZAŁĄCZNIK NR 1 DO FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu I instancji uznający oskarżonego D. S. za winnego popełnienia przypisanych mu występków

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana