Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2019 r. w G. na rozprawie

sprawy z powództwa D. G.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda D. G. na rzecz pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. kwotę 1.817 zł (jeden tysiąc siedemset osiemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 119/19

UZASADNIENIE

(Powód) D. G. wniósł pozew przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w Ł. (pozwanemu) o zapłatę kwoty 6.116,73 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 28 maja 2018 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego, który musiał zostać przez powoda wynajęty z uwagi na wypadek jakiemu uległ jego samochód z winy kierowcy ubezpieczonego w niemieckim towarzystwie.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Wskazał, że likwidował szkodę jako reprezentant ds. roszczeń niemieckiego towarzystwa ubezpieczeń i wykonywał jedynie jego dyspozycje w zakresie uznania i wypłacenia roszczeń formułowanych przez powoda. Nadto wskazał, że roszczenia powoda winny być oceniane na podstawie prawa niemieckiego, które przewiduje jedynie określony czas za jaki zwracany jest koszt najmu pojazdu zastępczego.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  W dniu 29 marca 2018 r. na trasie A28 na terytorium Niemiec doszło do wypadku w którym uszkodzeniu uległ należący do powoda samochód marki P. (...) o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia poruszał się pojazdem o nr rej. (...) i był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej w towarzystwie (...)-A. w H.. Jako reprezentanta do spraw roszczeń Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wskazał pozwanego. Pozwany w trakcie procedury likwidacyjnej szkody przyznał odszkodowanie za szkodę całkowitą pojazdu w kwocie 2.200 zł. Kwota ta została wypłacona przez pozwanego, a następnie pozwany zwrócił się do ubezpieczyciela o jej zwrot. Następnie powodowi przyznano kwotę 2.241 zł za koszt najmu samochodu zastępczego za okres 15 dni. Ta kwota również została wypłacona przez pozwanego i ten zwrócił się do ubezpieczyciela o jej zwrot. Powód po zdarzeniu zlecił przywiezienie pojazdu zastępczego z Polski na parking przy autostradzie, gdzie znalazł się uszkodzony pojazd, następnie przewiózł samochód do G. oraz korzystał z pojazdu zastępczego przez okres od 29 marca 2018 r. do 27 kwietnia 2018 r. Z tego tytuł poniósł koszty w wysokości łącznej 8.330,73 zł.

(okoliczności bezsporne oraz dowód : akta szkodowe)

OCENA DOWODÓW

2.  Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów załączonych do akt sprawy. Oceniając zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów.

ROZWAŻANIA PRAWNE

3.  Okoliczności dotyczące faktu zaistnienia wypadku z dnia 29 marca 2018 r. roku, jego przyczyny oraz osoba sprawcy nie były sporne między stronami. W szczególności strona pozwana nie kwestionowała, że była reprezentantem zagranicznego towarzystwa w zakresie likwidacji szkody. Jednocześnie strona pozwana kwestionowała swoją odpowiedzialność wobec powoda z uwagi na brak legitymacji biernej oraz wysokość dochodzonej przez niego kwoty.

4.  Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na brak legitymacji biernej pozwanego.

5.  Bezsporne w sprawie było to, iż sprawca szkody był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w (...) towarzystwie (...)-A. w H.. W przypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej poszkodowany może dochodzić naprawienia szkody nie tylko od sprawcy szkody, ale także od ubezpieczyciela, z którym sprawca szkody zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jak to wynika z art. 19 ust 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W przypadkach o których mowa w art. 123 w/w ustawy poszkodowany może dochodzić roszczeń bezpośrednio od Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, które ma osobowość prawną. Okoliczność zatem, iż pozwane towarzystwo ubezpieczeń prowadziło postępowanie likwidacyjne jako korespondent ubezpieczyciela sprawcy nie powoduje, iż stał się on podmiotem obowiązanym z tytułu zawartej przez sprawcę szkody umowy OC.

6.  Zgodnie z art. 80 ust. 2 wskazanej ustawy, reprezentant do spraw roszczeń wykonuje swoje obowiązki na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zakład ubezpieczeń. Natomiast stosownie do treści art. 81 powołanej ustawy zadaniem reprezentanta do spraw roszczeń jest likwidacja szkód będących następstwem zdarzeń, o których mowa w art. 78 ust. 1, jeżeli szkoda powstała w związku z ruchem pojazdu mechanicznego, którego posiadacz miał zawartą umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych z reprezentowanym zakładem ubezpieczeń. Wykładnia celowościowa nakazuje uznać, iż udział reprezentanta jest potrzebny tak długo jak toczy się postępowanie likwidacyjne. Reprezentant do spraw roszczeń powołany został zatem do likwidacji szkód w postępowaniu likwidacyjnym, znikąd natomiast nie wynika jego umocowanie do reprezentowania ubezpieczyciela w postępowaniu sądowym. Powód nie wykazał, aby uprawnienie do wszczęcia procedury sądowej przeciwko korespondentowi wynikało chociażby z umowy łączącej pozwaną z zagranicznym zakładem ubezpieczeń, z którym sprawca szkody zawarł umowę ubezpieczenia OC.

7.  Powyższe regulacje stanowią szczególny przypadek przedstawicielstwa i nie przełamują generalnej zasady, jaką można wywieść z art. 95 § 2 k.c. Zgodnie z tym przepisem czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Nie oznacza to zatem, iż uprawnienia i obowiązki przechodzą na reprezentanta wskutek jego ustanowienia, niezależnie od zakresu umocowania. Możliwość pozwania podmiotu, ustanowionego jako reprezentant do spraw roszczeń zagranicznego ubezpieczyciela, nie wynika także z art. 19 ustawy, bowiem nie wymienia go wśród podmiotów, przeciwko którym można dochodzić roszczeń.

8.  Na marginesie wskazać można, że reprezentant do spraw roszczeń to pełnomocnik zakładu ubezpieczeń oferującego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, umocowany do przyjmowania i zaspokajania roszczeń zgłaszanych do jego mocodawcy przez poszkodowanych z państwa, w którym został ustanowiony. Dyrektywa 2005/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 roku zmieniająca dyrektywy Rady 72/166/EWG, 84/5/EWG, 88/357/EWG i 90/232/EWG oraz dyrektywę 2000/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, wprowadziła zmianę, stosownie do której zagraniczny ubezpieczyciel może zostać pozwany w Polsce. W sprawie przedmiotowej nie rozszerzono przedmiotowego pełnomocnictwa w ten sposób aby pozwany podmiot był legitymowany biernie w przedmiotowej sprawie.

9.  Należy więc uznać, że odpowiedzialnym za przedmiotową szkodę jest jego sprawca oraz ubezpieczyciel sprawcy, a na zasadzie art. 123 ust. 1 powołanej ustawy także Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Żaden przepis prawa nie przewiduje możliwości kierowania roszczeń w drodze sądowej do korespondenta zagranicznego ubezpieczyciela.

10.  Skoro zachodzi brak legitymacji biernej w niniejszej sprawie, powództwo podlega oddaleniu na podstawie art. 6 k.c., a kwestia zasadności roszczenia jest bezprzedmiotową.

11.  O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi powoda jako stronę przegrywającą proces. Sąd zasądził od powoda kwotę 1.817 zł w skład, których wchodzi wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego w stawce minimalnej 1.800 zł, oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa.