Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Łódź, dnia 21 października 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi XIII Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Piotr Chańko

Protokolant:sekretarz sądowy Izabela Ćwiklińska

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2019 roku w Łodzi

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

przeciwko T. K.

o zapłatę

1.  zasądza od T. K. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 25.501,26 zł (dwadzieścia pięć tysięcy pięćset jeden złotych i dwadzieścia sześć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 25.060,62 zł od dnia 29 czerwca 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od T. K. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 6.093 zł (sześć tysięcy dziewięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  nakazuje przyznać i wypłacić ze Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi na rzecz radcy prawnego B. K. kwotę 5.904 zł (pięć tysięcy dziewięćset cztery złote) tytułem wynagrodzenia za czynności kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu.

Sygnatura akt XIII GC 2265/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 czerwca 2016 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wniósł o zapłatę od T. K. kwoty 25.501,26 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Nadto, powód wniósł o ustanowienie dla pozwanego, którego miejsce pobytu nie jest znane kuratora do reprezentowania w niniejszym postępowaniu. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany jest prezesem zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.. Powód posiada wierzytelność wobec ww. spółki, która została stwierdzona prawomocnym nakazem zapłaty wydanym w dniu 24 lutego 2012 roku przez Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, IV Wydział Gospodarczy, w sprawie o sygn. akt IV GNc475/12/S na kwotę 25.060,62 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. Spółka nie uregulowała w żadnej części zobowiązania objętego ww. nakazem zapłaty, a prowadzone przez komornika sądowego postępowanie egzekucyjne zostało umorzone ze względu na jego bezskuteczność.

/pozew k. 2-6/

Postanowieniem Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu IX Wydziału Gospodarczego z dnia 26 lipca 2017 roku ww. Sad stwierdził swą niewłaściwość miejscową i przekazał sprawę tut. Sądowi do jej rozpoznania.

/postanowienie k. 46-47/

Zarządzeniem z dnia 4 października 2017 roku Referendarz w Sądzie Rejonowym Poznań – Stare Miasto w Poznaniu IX Wydział ustanowił dla pozwanego T. K. kuratora w osobie radcy prawnego B. K..

/zarządzenie k. 53/

Zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2018 roku referendarz sądowy w tut. Sądzie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i skierował sprawę do rozpoznania w postępowaniu zwykłym.

/zarządzenie k. 66/

W odpowiedzi na pozew z dnia 5 października 2018 roku kurator pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Na uzasadnienie podano, iż w niniejszej sprawie zachodzi przesłanka egzoneracyjna z art. 299 §2 k.s.h., bowiem mimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości przez pozwanego wierzyciel nie poniósł szkody. Kurator nadto podał, iż w 2012 i 2013 roku sytuacja majątkowa spółki była bardzo trudna, z uwagi na fakt, iż spółka nie była w stanie regulować swoich bieżących zobowiązań nawet w minimalnym stopniu. Brak regulowania bieżących zobowiązań przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i prowadzenie przeciwko spółce postępowania egzekucyjnego w ocenie kuratora prowadzi do wniosku, iż nawet gdyby postępowanie upadłościowe zostało wszczęte w tamtym okresie tj. na początku 2012 roku to zaspokojenie wierzytelności powoda z majątku ww. spółki nie byłoby możliwe z uwagi na brak wystarczającego majątku spółki na pokrycie istniejących należności oraz z uwagi na kolejność zaspokajania się z masy upadłości.

/odpowiedź na pozew k. 71 -75/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 lipca 2009 roku J. K. i I. K. zawiązały spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł.. Pierwszy zarząd spółki był jednoosobowy i składał się z Prezesa Zarządu w osobie J. K.. Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 10 września 2009 roku. Organem uprawnionym do reprezentacji spółki był zarząd.

/odpis KRS k. 21-26, akt notarialny k. 142-145/

Uchwałą nr 1 Nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 15 czerwca 2010 roku odwołano ze składu zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością J. K.. Uchwałą nr 2 powołano do składu zarządu spółki T. W. i powierzono mu funkcję prezesa zarządu spółki.

/protokół z obrad k. 146/

W związku ze złożonym wypowiedzeniem z członkowska w zarządzie spółki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością T. W. został on odwołany z funkcji prezesa z dniem 24 stycznia 2011 roku. Uchwałą zarządu z dnia 24 stycznia 2011 roku prezesem zarządu powołano T. K..

/uchwała k. 147/

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywała od powoda prasę codzienną oraz czasopisma kolorowe. Relacje te zostały ukształtowane mocą umowy handlowej nr (...) z dnia 6 lipca 2010 roku. W związku z dokonaną sprzedażą (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie uregulowała należności w kwocie 25.060,62 zł zgodnie z fakturami dokumentującymi faktyczną sprzedaż prasy. Faktury opiewające łącznie na ww. kwotę zostały wystawione w dniach 31 maja 2011 roku, 16 sierpnia 2011 roku, 1 września 2011 roku, 26 września 2011 roku, 30 września 2011 roku, 3 października 2011 roku, 11 października 2011 roku, 19 października 2011 roku oraz 24 października 2011 roku.

/umowa k. 80, faktury k. 90-131/

W dniu 14 grudnia 2011 roku powód skierował do (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wezwanie do zapłaty kwoty 25.060,62 zł wraz z należnymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie.

/wezwanie z potwierdzeniem nadania k. 85/

W dniu 24 lutego 2012 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, Wydział IV Sąd Gospodarczy, w sprawie o sygn. akt IV GNc 475/12/S wydał wobec (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym na kwotę 25.060,62 zł wraz z odsetkami umownymi w stosunku rocznym w wysokości czterokrotności wysokości stopy oprocentowania kredytu lombardowego NBP (odsetkami maksymalnymi) liczonymi od kwoty 100,97 zł od dnia 21 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 3.327,52 zł od dnia 24 września 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 2.935,06 zł od dnia 1 października 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 3.446,49 zł od dnia 5 października 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 3.832,71 zł od dnia 16 października 2011 roku do dnia zapłaty, od kwoty 2.549,391 zł od dnia 24 października 2011 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 8.868,48 zł od dnia 29 października 2011 roku do dnia zapłaty i kosztami procesu w kwocie 331,95 zł. Nakaz zapłaty został zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia 24 kwietnia 2012 roku.

/nakaz k. 13-14, klauzula k. 14/

Na skutek wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Anna Krupińska – Budryn postanowieniem z dnia 2 września 2013 roku umorzyła postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Jednocześnie ustalono koszty postępowania egzekucyjnego na kwotę 108,69 zł. Wobec bezskuteczności egzekucji powodowi został zwrócony tytuł wykonawczy w postaci ww. nakazu zapłaty.

/pismo k. 15, postanowienie k. 16, wniosek k. 83, zajęcie wierzytelności k. 180-181, zawiadomienie k. 182-183, postanowienie k. 191-192/

W dniu 16 marca 2016 roku powód skierował do pozwanego T. K. wezwanie do zapłaty kwoty 38.295,24 zł. Na dochodzoną należność składają się kwoty: 25.060,62 zł tytułem należności głównej, 12.793,98 z tytułem odsetek ustawowych wyliczonych na dzień 11 marca 2016 roku, kwota 331,95 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania oraz kwota 108,69 zł tytułem kosztów poniesionych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym pod sygnaturą Km 938/12.

/wezwanie k. 17, potwierdzenie odbioru k. 18/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 299 §1 k.s.h. jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Odpowiedzialność ukształtowana przez art. 299 §1 k.s.h. służy interesowi wierzycieli i ma na celu ich ochronę, stanowiąc o zasadach i przesłankach odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w okolicznościach wskazanych w tym przepisie.

Przesłanki te to: istnienie zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w czasie, kiedy dana osoba była członkiem zarządu spółki oraz bezskuteczność egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce, czy to w czasie pozostawania jeszcze przez tą osobę członkiem zarządu, czy to już po odwołaniu z zarządu. Pozwany wypełnił przesłanki przypisania mu odpowiedzialności za długi spółki, w której skład zarządu wchodził w dacie powstania wierzytelności.

Odpowiedzialność związaną z bezskutecznością egzekucji określonego zobowiązania wobec spółki z o.o. ponoszą na podstawie art. 299 §1 k.s.h. osoby będące członkami jej zarządu lub likwidatorami w czasie istnienia tego zobowiązania, niezależnie od jego wymagalności (zob. np. uchwała z 28 lutego 2008 r., III CZP 143/07, OSN 2009, Nr 3, poz. 38; wyrok z 17 czerwca 2011 r., II CSK 571/10, Legalis; wyrok z 25 lutego 2010 r., V CSK 248/09, OSN 2010, Nr 10, poz. 141). Nie ulega wątpliwości - co wynika zarówno z pełnego rejestru przedsiębiorców KRS (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jak i uchwały zarządu ww. spółki z dnia 24 stycznia 2011 roku - że w czasie istnienia zobowiązania objętego tytułem wykonawczym funkcję członka (prezesa) zarządu spółki pełnił pozwany. Wierzytelność objęta nakazem zapłaty powstała bowiem w okresie od maja do października 2011 roku, co potwierdzają przedłożone przez powoda faktury (k. 90-131). Sąd stwierdził zatem, iż pozwany był członkiem zarządu w dacie zaciągnięcia zobowiązań i nie doprowadził do ich zapłaty.

Powód wykazał również istnienie wymagalnej wierzytelności względem spółki prawomocnym tytułem wykonawczym, którego badanie – zgodnie z treścią art. 365 k.p.c. było wykluczone w niniejszym postępowaniu. Wierzytelność powoda została stwierdzona prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 24 lutego 2012 roku - przesłanka istnienia wierzytelności została zatem wykazana. Zgodnie bowiem z art. 365 §1 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy. Fakt istnienia zaległości względem powoda nie był również kwestionowany przez stronę pozwaną.

Ustalenie przewidzianej w art. 299 §1 k.s.h. przesłanki bezskuteczności egzekucji może nastąpić na podstawie każdego dowodu, z którego wynika, że spółka nie ma majątku pozwalającego na zaspokojenie wierzyciela pozywającego członków zarządu (v. wyrok Sądu Najwyższego z dn. 26 czerwca 2003 r., sygn. V CKN 416/01). Wystarczającym środkiem dowodowym, za pomocą którego wierzyciel może wykazać bezskuteczność egzekucji z majątku spółki przysługującej mu wierzytelności, jest postanowienie komornika o umorzeniu postępowania.

Niewątpliwie egzekucja w niniejszej sprawie była bezskuteczna. Postanowieniem z dnia 2 września 2013 roku komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Anna Krupińska – Budryn, w sprawie z wniosku wierzyciela (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. umorzyła postępowanie egzekucyjne wobec (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, z powodu stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W konsekwencji Sąd uznał, że strona powodowa również dostatecznie wykazała drugą warunkującą odpowiedzialność pozwanego przesłankę wynikającą z art. 299 k.s.h.

Zgodnie z art. 299 §2 k.s.h. członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w §1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

Brak winy członka zarządu będzie zaś zachodził w takich wyjątkowych sytuacjach, jak długotrwała choroba, czy niedopuszczenie go do informacji dotyczących spółki, pod warunkiem jednak podejmowania czynności w tym celu idących (tak A. Rachwał, [w:] Włodyka, System pr. handl., t. 2A, 2007, s. 1037).

Uchylenie odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na tej podstawie, że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego we właściwym czasie wierzyciel nie poniósł szkody wymaga udowodnienia daty właściwej dla zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz wierzytelności przysługujących w tej dacie względem niewypłacalnego dłużnika oraz stanu majątku dłużnika na tę datę. Ponadto, pozwany ma obowiązek wykazania, że biorąc pod uwagę tak ustalony stan rzeczy oraz kolejność zaspakajania wierzytelności z masy upadłości wierzytelność powódki nie zostałaby zaspokojona w ogóle.

W odpowiedzi na pozew kurator ustanowiony dla pozwanego, którego miejsce pobytu nie było znane powołał się na trzecią przesłankę egzoneracyjną z art. 299 §2 k.s.h. argumentując, iż pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości przez pozwanego wierzyciel nie poniósł szkody. Nadto wskazano, że w 2012 i 2013 roku sytuacja majątkowa spółki była bardzo trudna, z uwagi na fakt, iż spółka nie była w stanie regulować swoich bieżących zobowiązań nawet w minimalnym stopniu. Stanowisko to nie zostało jednak poparte żadnymi twierdzeniami faktycznymi. Odnosząc się do przesłanki mogącej wyłączyć winę pozwanego na gruncie art. 299 §2 k.s.h., należy w pierwszej kolejności podkreślić, że pozwany w trakcie pełnienia przez niego funkcji członka zarządu nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości spółki (jak również nie wszczęto postępowania układowego). Implikuje to po jego stronie konieczność udowodnienia, że w tym czasie w ogóle nie nastąpiły przesłanki do ogłoszenia upadłości przez spółkę lub swój brak winy w niezłożeniu właściwego wniosku lub, że pomimo braku właściwego wniosku nie nastąpiła u strony powodowej szkoda. Jak już wskazano pozwany nie tylko okoliczności tej nie wykazał, ale nawet nie podał twierdzeń faktycznych, z których wniosek taki można wyprowadzić.

O szkodzie w rozumieniu art. 299 §2 k.s.h. można mówić wówczas, gdy zgłoszenie upadłości lub wszczęcie postępowania układowego spowodowałoby zaspokojenie wierzyciela w części większej niż w przypadku zaniechania dokonanego przez członka (członków) zarządu. W przypadku powyższym rozmiarem szkody będzie różnica między tym, co wierzyciel mógł w wyniku wszczęcia wspomnianych postępowań uzyskać, a rzeczywistym stanem zaspokojenia jego roszczeń (tak również Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dn. 22 marca 2013 roku, V ACa 69/13, LEX nr 1353710; podobnie Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dn. 30 października 2007 roku, V ACa 670/07, Biul. SAKa 2008, nr 1, s. 28, zgodnie z którym szkoda, jako podstawa odpowiedzialności członka zarządu, musi być utożsamiana z obniżeniem potencjału majątkowego spółki, a nie z bezpośrednim uszczerbkiem w majątku wierzyciela. Stanowisko to potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dn. 4 lipca 2013 roku, I CSK 646/12, LEX nr 1365595).

W niniejszej sprawie to pozwany powinien udowodnić wskazaną w toku postępowania okoliczność egzoneracyjną, bowiem to strona pozwana winna wykazać, że wierzyciel uzyskałby zaspokojenie od spółki gdyby wcześniej wszczął egzekucję (por. wyrok SA w Warszawie z dn. 13 lutego 2015 r., I ACa 1213/14).W ocenie Sądu pozwany nie sprostał ciążącemu na nim obowiązku wynikającym z art. 6 k.c., który wyraża regułę generalnie wymagającą udowodnienia powołanego przez stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych, ponieważ samo przyznanie faktu nie może stanowić wystarczającego dowodu istnienia danego faktu, który musi być zawsze ponadto potwierdzony całokształtem materiału dowodowego lub innymi poznanymi już okolicznościami.

Powołując się na przesłankę zwolnienia z odpowiedzialności kurator pozwanego wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości na okoliczność braku szkody. Jednocześnie nie przedłożono żadnych źródeł, z jakich biegły miałby czerpać wiedzę o stanie majątkowym Spółki – w tym kierunku pozwany nie przedłożył dowodów, co więcej – nie podniósł nawet twierdzeń faktycznych w tym zakresie. Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny księgowości i rachunkowości, z powodu braku wskazania przez kuratora pozwanego jakiegokolwiek materiału dowodowego niezbędnego do rozważenia go i dokonania jego oceny przez biegłego. Wydanie bowiem opinii bez materiału źródłowego nie jest możliwe. Biegły zaś nie poszukuje dowodów, zastępując stronę, a jedynie na podstawie tych przedłożonych dowodów przez strony wydaje opinię. Brak materiału źródłowego zatem stanowił podstawę do oddalenia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego.

Jak więc wynika z ustaleń, powód wykazał przesłanki rozpatrywanej odpowiedzialności, których ciężar dowodu go obciążał, pozwany zaś nie udowodnił żadnej okoliczności egzoneracyjnej - niewątpliwie więc istniały podstawy do zasądzenia dochodzonej pozwem kwoty - 25.501,26 zł. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 roku (sygn. III CZP 118/06) odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 299 k.s.h. obejmuje zasądzone w tytule wykonawczym, wydanym przeciwko spółce, koszty procesu, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej. Na zasądzoną kwotę złożyła się kwota 25.060,62 zł tytułem należności głównej, kwota 331,95 zł tytułem zwrotu kosztów procesu przeciwko spółce oraz kwota 108,69 zł tytułem kosztów postępowania egzekucyjnego.

Orzekając o odsetkach Sąd oparł się na art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c. Odsetki za opóźnienie od odszkodowania dochodzonego na podstawie art. 299 k.s.h. należą się od chwili wymagalności ustalonej zgodnie z art. 455 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. W niniejszej sprawie Sąd zasądził odsetki zgodnie z żądaniem pozwu, bowiem powód domagał się odsetek od daty późniejszej, tj. od dnia wniesienia pozwu.

Rozstrzygnięcie o kosztach znajduje postawę w art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na poniesione przez powoda koszty złożyły się koszty wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w kwocie 3.600 zł (ustalone na podstawie § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych - Dz. U. z 2015 r., poz. 1804), opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz 1.276 zł opłaty od pozwu, łącznie 4.893 zł.

W punkcie 3 wyroku Sąd nakazał wypłacić na rzecz kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu wynagrodzenie w kwocie 5.904 złote. Zgodnie z § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej - wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, zwanego dalej „kuratorem”, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych. Zgodnie z § 1 ust. 3 Rozporządzenia - Wynagrodzenie kuratora będącego podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązującą w dniu orzekania o wynagrodzeniu. Wynagrodzenie w stawce minimalnej – 4.800 złotych zostało zatem podwyższone o podatek od towarów i usług.

ZARZĄDZENIE

(...)

27 listopada 2019 roku