Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1093/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2013 r. , w sprawie Dz.Kw.20103/13 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi utrzymał w mocy wpis dokonany przez referendarza sądowego z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie Dz.Kw.5067/13 w dziale IV księgi wieczystej (...)- wpis hipoteki przymusowej na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. w Ł. z dnia 21 listopada 2012 r. nr PP- (...)- (...) ustalającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych pobieranym w formie ryczałtu za rok 2007 od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 197.159 zł .

Sąd Rejonowy ustalił , że księga wieczysta (...) prowadzona jest dla nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste , położonej w Ł. przy ul. (...) , oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 0,0739 ha . W dziale II księgi jako właściciel nieruchomości wpisana jest Gmina Ł. , a użytkownikiem wieczystym we wspólności ustawowej małżeńskiej są S. S. oraz Z. S. . Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. w Ł. z dnia 21 listopada 2012 r. nr PP- (...)- (...) ustalono wysokość zobowiązania S. S. w podatku dochodowym od osób fizycznych pobieranym w formie ryczałtu za rok 2007 od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 197.159 zł .

W toku postępowania wszczętego skargą na wpis referendarza sądowego , uczestniczka postępowania złożyła odpis wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 8 sierpnia 2006 r. , w sprawie XII C 995/04 , którym rozwiązany został przez rozwód związek małżeński uczestników postępowania , ze stwierdzeniem że wyrok jest prawomocny od dnia 30 sierpnia 2006 r.

Apelację od tego postanowienia złożyła uczestniczka postępowania Z. S. . Zarzuciła Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 109 ust 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece w zw z art. 33 ordynacji podatkowej , art. 34 § 1 ordynacji podatkowej w zw z art. 46 k.r.o. w zw z art. 1035 k.c. oraz art. 195 k.c. i art. 198 k.c. w zw z art. 316 § 1 k.p.c. w zw z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez objęcie hipoteką całości nieruchomości , a nie udziału w nieruchomości jaki przysługuje S. S. . W konkluzji wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i orzeczenie o odmowie dokonania wpisu hipoteki przymusowej . Nadto wniosła na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw z art. 13 § 2 k.p.c. o zawieszenie postępowania apelacyjnego do czasu rozpoznania złożonego wniosku o wpis w dziale II przedmiotowej księgi wieczystej uczestników postępowania jako użytkowników wieczystych nieruchomości po ½ części .

Sąd Okręgowy zważył,

co następuje :

Apelacja jest bezzasadna . Jak stanowi przepis art. 626 8 § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, Sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej.

Zważywszy na przytoczony wyżej przepis prawa , wskazać należy, że treść , forma wniosku oraz dołączonych doń dokumentów nie budzi żadnych wątpliwości . Złożone dokumenty pozwalają na ustalenie , że ostateczną decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego ustalono wysokość zobowiązania podatkowego uczestnika postępowania w wysokości wnioskowanego wpisu hipoteki przymusowej . Z treści natomiast księgi wieczystej wynika , że właścicielem nieruchomości , której wniosek o wpis hipoteki dotyczy jest Gmina Ł. , a użytkownikami wieczystymi – uczestnicy postępowania – na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej .

Nie doszło , wbrew tezie apelacji – w tej sprawie do naruszenia przepisu art. 109 ust 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 z późn. zm. ). Stanowi on , że wierzyciel, którego wierzytelność jest stwierdzona tytułem wykonawczym, określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym, może na podstawie tego tytułu uzyskać hipotekę na wszystkich nieruchomościach dłużnika (hipoteka przymusowa). Tak też się stało , skarżony wpis czyni zadość wskazanemu przepisowi , nie naruszając go . Nie naruszono także przepisów art. 33 i 34 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm. ). Przepisy te bowiem nie stanowiły podstawy wpisu , jako że Sąd wieczystoksięgowy nie ma kognicji do badania merytorycznej zawartości decyzji administracyjnej .

Zarzucono dalej w apelacji naruszenie przepisu art. 46 k.r.o. Zgodnie z nim w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku, a stosownie do przepisu art. 1035 k.c. jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Z kolei , przepis art. 195 k.c. i 198 k.c. stanowi, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność); każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Przywołane przepisy są oczywiste , jak też przepis art. 316 § 1 k.p.c. – w apelacji wskazane . Jednakże nie zauważa skarżąca , że jednym z elementów badania sądu wieczystoksięgowego jest treść księgi wieczystej . Skarżąca nie złożyła wniosku o dokonanie zmiany wpisu w dziale II . Również złożenie takiego wniosku na etapie postępowania apelacyjnego jest bez znaczenia dla wyniku tej sprawy . Hipoteka bowiem powstała z chwilą złożenia wniosku o jej wpis , co nastąpiło wcześniej , przed złożeniem wniosku o wpis w dziale II . Pozytywne rozstrzygnięcie wniosku o wpis w dziale II pociągnie za sobą jedynie przepisanie hipoteki do obu udziałów ułamkowych we współwłasności . Zaniedbanie przez skarżącą złożenia w stosownym czasie wniosku o wpis w dziale Ii skutkuje tym , że swoich praw może ona dochodzić jedynie w drodze powództwa o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym .

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację .