Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2019 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Aneta Zawulewska-Glonek

Protokolant stażysta Marlena Barszczewska

pod nieobecność Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Wschód w T.

po rozpoznaniu dnia 20 sierpnia 2019 roku, 17 września 2019 roku

sprawy:

K. M.

s. Z. i R. z domu S.

ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

w dniu 26 października 2018 r. w miejscowości D. na drodze krajowej nr (...) spowodował nieumyślnie wypadek drogowy w ten sposób, że poruszając się w kierunku T. samochodem osobowym (...) o nr rej. (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym określone w art. 3 ust. 1, art. 16 ust. 1 i 2 i art. 23 ust.1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że na prostym odcinku drogi, nie zachował należytej ostrożności w trakcie wymijania się z nadjeżdżającym z przeciwnego kierunku samochodem osobowym (...) o nr rej. (...) kierowanym przez Z. G., zjechał pojazdem na przeciwny pas ruchu, zajeżdżając drogę nadjeżdżającemu z przeciwka samochodowi (...), co skutkowało zderzeniem z tym pojazdem, w następstwie czego kierujący pojazdem (...) o nr rej. (...) Z. G. doznał obrażeń wielonarządowych w postaci licznych obustronnych złamań żeber z przebiciem opłucnej, osierdzia i uszkodzeniem lewego płuca oraz mięśnia serowego, złamania mostka, pęknięcia torebki i miąższu śledziony, wylewu krwawego w okolicy nerki lewej, brzęku mózgu, złamania obu kości udowych oraz wieloodłamowego złamania rzepki prawej, skutkujących jego śmiercią na miejscu, w wyniku zaburzeń hemodynamicznych w następstwie pourazowego uszkodzenia mięśnia sercowego, zaś pasażerka tego pojazdu T. G. doznała obrażeń wielonarządowych w postaci prawostronnego krwiaka podtwardówkowego, obustronnego krwawienia podpajęczynówkowego, stłuczenia częściowo ukrwotocznionego prawej półkuli mózgu, obrzęku mózgu, licznych obustronnych złamań żeber z lewostronnym przebiciem opłucnej, złamania mostka, złamania kości podudzia lewego i lewej kości ramiennej, w wyniku czego zmarła w szpitalu w dniu 29 października 2018 r., wskutek wstrząsu pourazowego w następstwie powyższych obrażeń,

tj. o przestępstwo z art. 177 § 2 kk.

orzeka:

I)  oskarżonego K. M. uznaje za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, tj. występku z art. 177 § 2 kk i za to na podstawie art. 177 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II)  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat;

III)  na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny ustalające wysokość jednej stawki za równoważną w kwocie po 30 (trzydzieści) złotych;

IV)  na podstawie art. 71 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania sądu o przebiegu okresu próby poprzez składanie pisemnych sprawozdań co 6 (sześć) miesięcy;

V)  na podstawie art. 42 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

VI)  na podstawie art. 43 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego do zwrotu właściwemu organowi dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych;

VII)  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego A. G. kwotę 20.000 (dwadzieścia tysięcy) złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia;

VIII)  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócić dowody rzeczowe w postaci samochodu osobowego marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) A. G. oraz samochodu osobowego marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) K. M. jako osobom uprawnionym;

IX)  zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego A. G. kwotę 840 (osiemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

X)  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej i obciąża go wydatkami w kwocie 7.392,37 (siedem tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt dwa 37/100) złotych.

UZASADNIENIE

sporządzone w trybie art. 423 § 1 a kpk

K. M. został oskarżony o czyn z art. 177 § 2 kk.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań świadków A. D., A. N. i P. J., protokołów oględzin pojazdów marki (...) i (...)a także protokołu oględzin miejsca zdarzenia, a w szczególności opartej na powyższych dowodach ekspertyzy drogowej wskazują, że oskarżony w dniu 26 października 2018 roku w miejscowości D. na drodze krajowej nr (...) spowodował nieumyślnie wypadek drogowy w ten sposób, że poruszając się w kierunku T. samochodem osobowym (...) o nr rejestracyjnym (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że na prostym odcinku drogi, nie zachował należytej ostrożności w trakcie wymijania się z nadjeżdżającym z przeciwnego kierunku samochodem osobowym (...) o nr rejestracyjnym (...) kierowanym przez Z. G., zjechał pojazdem na przeciwny pas ruchu, zajeżdżając drogę nadjeżdżającemu z przeciwka samochodowi (...), co skutkowało zderzeniem z tym pojazdem, w następstwie czego kierujący pojazdem (...) o nr rej. (...) Z. G. doznał obrażeń wielonarządowych w postaci licznych obustronnych złamań żeber z przebiciem opłucnej, osierdzia i uszkodzeniem lewego płuca oraz mięśnia serowego, złamania mostka, pęknięcia torebki i miąższu śledziony, wylewu krwawego w okolicy nerki lewej, brzęku mózgu, złamania obu kości udowych oraz wielo odłamowego złamania rzepki prawej, skutkujących jego śmiercią na miejscu, w wyniku zaburzeń hemodynamicznych w następstwie pourazowego uszkodzenia mięśnia sercowego, zaś pasażerka tego pojazdu T. G. doznała obrażeń wielonarządowych w postaci prawostronnego krwiaka podtwardówkowego, obustronnego krwawienia podpajęczynówkowego, stłuczenia częściowo ukrwotocznionego prawej półkuli mózgu, obrzęku mózgu, licznych obustronnych złamań żeber z lewostronnym przebiciem opłucnej, złamania mostka, złamania kości podudzia lewego i lewej kości ramiennej, w wyniku czego zmarła w szpitalu w dniu 29 października 2018 r., wskutek wstrząsu pourazowego w następstwie powyższych obrażeń czym swym zachowaniem wyczerpał znamiona występku z art. 177 § 2 kk.

Uznając oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. W ocenie sądu kara pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i społecznej szkodliwości, a także wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Oskarżony nie zachował należytej ostrożności i podczas manewru wymijania z nadjeżdżającym z naprzeciwka samochodem marki (...) zjechał na przeciwny pas ruchu, na skutek tego życie stracili kierowca Z. G. i pasażerka T. G.. Przy wymiarze kary sąd uwzględnił postawę oskarżonego, który wyraził skruchę i żal.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat. Zdaniem Sądu istnieje uzasadnione przypuszczenie, ze oskarżony pomimo zawieszenia kary pozbawienia wolności będzie przestrzegał porządku prawnego i nie wejdzie w konflikt z prawem.

W celu wychowawczego wzmocnienia działania kary sąd na podstawie art. 71 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego karę 100 stawek dziennych grzywny ustalające wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 30 złotych uwzględniając jego sytuację materialną i możliwości zarobkowe oskarżonego.

Na podstawie art. 42 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Na wysokość orzeczonego zakaz miał wpływ stopień społecznej szkodliwości czynu, jego ciężkie skutki oraz waga naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zdaniem sądu zasadnym jest wyeliminowanie oskarżonego z ruchu drogowego, by zweryfikował swoje zachowanie i w przyszłości starannie przestrzegał przepisów w ruchu drogowym. Zdaniem sądu okoliczności czynu, dekoncentracja i brak skupienia w czasie jazdy, mogą uzasadniać przypuszczenie, że prowadzenie przez niego pojazdu może zagrażać bezpieczeństwu w komunikacji. jednocześnie na podstawie art. 43 § 3 kk sąd nałożył na oskarżonego obowiązek zwrotu właściwemu organowi dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Na podstawie art. 46 § 1 kk sąd zasądził od oskarżonego kwotę 20.000 złotych na rzecz pokrzywdzonego A. G. tytułem częściowego zadośćuczynienia. Pokrzywdzony spodziewał się zobaczyć rodziców po ich powrocie z sanatorium. Tymczasem na skutek braku właściwej uwagi i obserwacji drogi przez oskarżonego nigdy ich nie zobaczy żywych, nie porozmawia, nie będzie mógł wspólnie cieszyć się z wydarzeń życia rodzinnego. Ból i poczucie straty rodziców będzie mu towarzyszyć przez najbliższe lata. Niewątpliwie kwota ta jest symboliczna w obliczu straty obojga rodziców w wyniku zdarzenia nagłego i nieprzewidywalnego i nigdy nie zrekompensuje w pełni krzywdy jakiej doznał pokrzywdzony.

Na podstawie art. 230 § 2 kpk sąd zwrócił dowody rzeczowe w postaci samochodu osobowego marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) A. G. oraz samochodu osobowego marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) K. M. jako osobom uprawnionym.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 616 § 1 pkt 2 kpk i zasądził na rzecz oskarżyciela kwotę 840 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 626 kpk i art. 627 kpk i obciążył oskarżonego wydatkami w kwocie 480 złotych oraz na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku Nr 49 poz. 223 z późniejszymi zmianami) i zasądził kwotę 7.392,37 złotych tytułem wydatków.