Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariola Mastalerz

Sędziowie: SSO Beata Łapińska

SSR del. Urszula Sipińska-Sęk (spr.)

Protokolant: st.sekr.sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa B. Z.

przeciwko Zakładom (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę

na skutek apelacji powoda B. Z. od wyroku Sądu Rejonowego

w Piotrkowie Tryb. IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 4 listopada 2013r. sygn. IV P 319/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania za instancję odwoławczą.

Sygn. akt V Pa 204/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 września 2013 roku B. Z. odwołał się od wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego w dniu 3 września 2013 roku przez pracodawcę Zakłady (...) sp. z o.o. w P. Wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania na podstawie art.265§1 kp, uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne i nałożenie na zakład pracy obowiązku dalszego zatrudniania do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy, a w przypadku, gdy upłynie okres wypowiedzenia –przywrócenie do pracy i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.

Strona pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie.

Zaskarżonym w wyrokiem z dnia 4 listopada 2013 roku wydanym w sprawie sygn. akt IVP 319/13 Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim oddalił powództwo i nie obciążał powoda kosztami procesu.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia i rozważania Sądu Rejonowego:

B. Z. podjął pracę w Zakładach (...) S.A. w likwidacji dnia 1.IX.11r. na podstawie umowy o pracę na okres próbny do dnia 30.XI.11r. następnie został zatrudniony na podstawie umowy na czas określony do dnia 31.XII.11r, kolejna umowa o prace zawarta została na czas określony od 1.I.12r. do 31.XII.12r., ostatnia umowa o pracę zawarta została na czas określony od 1.I.13r. do 31.XII.32r., w umowie zastrzeżono prawo jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.

Dnia 3.IX.13r. powodowi wręczono wypowiedzenie umowy o pracę za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 21.IX.13r.
W wypowiedzeniu zawarte jest pouczenie o prawie odwołania się do Sądu Pracy w terminie 7 dni od daty doręczenia. B. Z. w Klinice (...) USK Nr (...)im. (...) w Ł. przebywał od 11.IX.13r. do 12.IX.13r. W dniu 11.IX.13r. przeprowadzono zabieg stabilizacji prawego stawu barkowo-obojczykowego.

B. Z. miał ten zabieg mieć przeprowadzony w dniu 4.IX.13r. jednak data została przesunięta. Od 4.IX.13r. powód był na zwolnieniu lekarskim i oczekiwał na zabieg operacyjny.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo nie jest zasadne.

W ocenie Sądu Rejonowego w sprawie było niesporne, że powód odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wniósł po upływie terminu. Termin na wniesienie odwołania od wypowiedzenia wynosi 7 dni i jest liczony od daty doręczenia wypowiedzenia .

W ocenie Sądu Rejonowego nie zachodziły żadne okoliczności, które usprawiedliwiałyby niedochowanie przez powoda tego terminu. Powód do zabiegu operacyjnego przygotowywał się od dłuższego czasu, od listopada 2012r. Wiedział, że zabieg będzie miał przeprowadzony, podejmował w tym czasie działania celem ustalenia szpitala, który zabieg przeprowadzi i ustalenia daty tego zabiegu. B. Z. miał ustaloną datę wykonania operacji na dzień 4.IX.13r., jednak z przyczyn organizacyjnych zabieg przesunięto na dzień 11.IX.13r. W okresie od 4 do 11 września 2013r. powód przebywał w domu i oczekiwał na informacje o dacie zabiegu. Sąd Rejonowy uznał, że nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, ze w tym okresie powód nie był w stanie podjąć żadnych czynności dla ochrony swego statusu pracowniczego. W ramach działań z zakresu przeciętnej staranności i dbałości o własne interesy B. Z. miał możliwość wnieść odwołanie do Sądu Pracy. Fakt oczekiwania na zabieg i stres z tym związany nie wykluczały aktywności powoda w innych ważnych dla niego sprawach.

Termin na wniesienie odwołania upływał z dniem 10.IX.13r., a operację powód miał przeprowadzona w dniu 11.IX.13r. i od 11.IX.13r przebywał w szpitalu. O ile więc okres po operacji może być uznany za okres, w którym powód nie był w stanie podjąć pewnych działań, to okres sprzed daty zabiegu nie może być – w ocenie Sądu- traktowany jako okres, w którym powód bez swej winy nie podjął działań zmierzających do odwołania się od decyzji zakładu pracy.

Dlatego Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do przywrócenia powodowi terminu do wniesienia odwołania i wobec powyższego powództwo jako wniesione po upływie terminu, oddalił.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył apelacją pełnomocnik powoda zarzucając mu:

- błędne uznanie, iż brak jest podstaw do przywrócenie powodowi terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, dokonanego w dniu 3 września 2013 roku mimo, iż niedochowanie terminu wynikało z przyczyn niezawinionych przez powoda i od niego niezależnych (stanu zdrowia powoda potwierdzonego zwolnieniem lekarskim od 4 września 2013 roku, mającym związek z pobytem w szpitalu i operacją, która ostatecznie odbyła się 11 września 2013 roku), co skutkowało oddaleniem powództwa jako wniesionego po terminie przy braku podstaw do jego przywrócenia, w sytuacji gdy powództwo było merytorycznie oczywiście uzasadnione (pozwany zawarł z powodem umowę o pracę na czas określony na 20 lat i wypowiedział ją bez podania przyczyny).

Wskazując na powyższe pełnomocnik powoda wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uwzględnienie powództwa i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Skarżący wnosił również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron z ograniczeniem do przesłuchania powoda na okoliczność przyczyn uchybienia terminowi wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę.

Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na apelację wnosił o jej oddalenie oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za drugą instancję.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna i czyni skutek w postaci uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Słusznym jest zarzut apelacji, który w istocie sprowadza się do naruszenia prawa materialnego tj. art. 265 § 1 k.p., iż Sąd pierwszej instancji bezpodstawnie stwierdził brak podstaw do przywrócenia powodowi terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę z dnia 3 września 2013 roku.

Stosownie do treści art. 265 § 1 k.p., jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o której mowa w art. 264 k.p., sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu. Przywrócenie uchybionego terminu możliwe przy spełnieniu przesłanki braku winy pracownika w przekroczeniu terminu. Przy czym może to być zarówno postać winy umyślnej, jak i nieumyślnej. O istnieniu winy lub jej braku należy wnioskować na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Muszą zatem zaistnieć szczególne okoliczności, które spowodowały opóźnienie w wytoczeniu powództwa oraz związek przyczynowy pomiędzy tymi okolicznościami a niedochowaniem terminu do wystąpienia strony na drogę sądową (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 r., I PKN 660/00, OSNP 2003, nr 20, poz. 487). Za przyczyny te judykatura najczęściej uznaje stan zdrowia pracownika, uniemożliwiający mu fizycznie dochowanie terminu lub utrudniający właściwą ocenę sytuacji i podjęcie prawidłowych działań (wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 1998 r., I PKN 270/98, OSNP 1999, nr 18, poz. 576; z dnia 7 sierpnia 2002 r., I PKN 480/01, OSNP 2004, nr 8, poz. 138 i z dnia 11 maja 2006 r., II PK 277/05, OSNP 2007, nr 9-10, poz. 130).

W będącej przedmiotem osądu sprawie poza sporem jest, iż powód nieprzerwanie od dnia 4 września 2013r. aż do dnia wniesienia odwołania w dniu 23 września 2013r. przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby, zabiegu operacyjnego (stabilizacja prawego stawu barkowo-obojczykowego) i leczenia pooperacyjnego. Stan zdrowia powoda w oczekiwaniu na zabieg operacyjny od dnia 4 września 2013r. do dnia 10 września 2013r. był na tyle zły, że skutkował jego niezdolnością do pracy. Wynika to w sposób jednoznaczny z treści złożonego przez powoda zaświadczenia lekarskiego. Brak zalecenia lekarskiego co do konieczności pozostawania powoda w łóżku (leżenia), nie oznacza- jak chce Sąd pierwszej instancji- że stan zdrowia powoda był na tyle dobry, że umożliwiał mu zadbanie o swoje interesy w takiej samej mierze, jak gdyby był osoba zdrową. Ocena stanu zdrowia jest domeną lekarzy, a nie Sądu. Skoro lekarz stwierdził, że stan zdrowia powoda był na tyle zły, że czynił go osobą niezdolną do pracy, to trudno z takim stwierdzeniem polemizować.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy uznał, że choroba powoda od 4 września 2013 r. do 23 września 2013 r., w tym dwudniowy pobyt w szpitalu, stanowi niezawinioną przyczynę usprawiedliwiającą przekroczenie przez niego 7- dniowego terminu do wniesienia odwołania.

Uznanie, iż pozew został wniesiony przez powoda w terminie, czyni konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku wobec nie rozpoznania przez Sąd Rejonowy istoty sprawy jaką jest kwestia przywrócenia powoda do pracy oraz wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy. W przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy ograniczył się bowiem do oddalenia powództwa z uwagi na wniesienie pozwu z przekroczeniem terminu z art. 264 k.p.c. Nie odniósł się natomiast do merytorycznych żądań pozwu oraz zarzutów i twierdzeń pozwanego, jak też nie przeprowadził zgłoszonych przez strony dowodów.

Nie zbadanie przez Sąd podstawy materialnej pozwu, jak też skierowanych do niego zarzutów merytorycznych, nie odniesienie się do tego, co jest przedmiotem sprawy oznacza nie rozpoznanie istoty sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 2002 roku, IV CKN 1298/00, lex nr 8027, z dnia 23 września 1998 r., II CKN 897/97, OSNC 1999, Nr 1, poz. 22; z dnia 14 maja 2002 r., V CKN 357/00, Lex, nr 55513).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. art. 386§ 4 k.p.c. uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Piotrkowie Tryb. pozostawiając temuż Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania za instancje odwoławczą.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, Sąd Rejonowy dokona ustaleń faktycznych w zakresie niezbędnym dla oceny zasadności powództwa, po przeprowadzeniu zgłoszonych przez strony dowodów.