Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow 597/18

POSTANOWIENIE

o warunkowym przedterminowym zwolnieniu

Dnia 18 lipca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu, III Wydział Penitencjarny i Nadzoru Nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Masłowski

Protokolant: staż. Katarzyna Młyńczyk

przy udziale Prokuratora Okręgowego Elżbiety Pietrzak z Prokuratury Okręgowej w Sieradzu oraz W. Z. przedstawiciela administracji Zakładu Karnego po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w S. wniosku skazanego z dnia 07.05.2018 r.

Postanowił:

I.  na podstawie art. 77 § 1 kk oraz art. 78 § 1 kk oraz art. 161 § 1 kkw warunkowo zwolnić M. G. (1) syna R. i A. z domu J., ur. (...) w Ł., skazanego prawomocnymi wyrokami:

Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia, sygn. akt IV K 672/11, z dnia 27.07.2011 r., z art. 279 § 1 kk, art. 275 § 1 k.k., art. 278 § 1 k.k., art. 62 ust.1 ustawy z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (wyrok łączny),

Sądu Rejonowego w Pabianicach sygn. akt II K 902/12, z dnia 16.05.2013 r., z art. 279 § 1 k.k., art. 283 k.k. i art. 91 § 1 k.k., na karę 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności(wyrok łączny),,

Sądu Rejonowego w Pabianicach sygn. akt IIK 142/17 pkt. wł. 1 z dnia 05.10.2017 r. z art. 279 § 1 k.k. na karę 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności(wyrok łączny),

z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, której koniec przypada na dzień 25.02.2020 r.

II.  na podstawie art. 80 § 1 kk wyznaczyć warunkowo zwolnionemu okres próby do dnia 18.07.2020 r.,

III.  na podstawie art. 159§1 kkw w związku z art. 72 § 1 pkt 4, 6 i 8 kk w okresie próby:

a)  oddać warunkowo zwolnionego pod dozór kuratora w miejscu zamieszkania

b)  nałożyć na warunkowo zwolnionego obowiązki w postaci:

zobowiązania do wykonywania stałej pracy zarobkowej

zobowiązania do przestrzegania porządku prawnego

zobowiązania do podjęcia w terminie 14 dni od opuszczenia zakładu karnego leczenia odwykowego w niestacjonarnej placówce leczniczej w zakresie stwierdzonego uzależnienia od środków odurzających i dalszego jego kontynuowania

IV.  Zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. E. P. (2) kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, powiększoną o 23% podatku od towarów i usług – to jest łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów za obronę udzieloną skazanemu z urzędu.

V.  Zwolnić skazanego od ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem w sprawie niniejszej, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany wniósł o udzielenie mu warunkowego przedterminowego zwolnienia. Prokurator wnioskowi oponował.

Sąd zważył:

Wniosek jest zasadny na obecnym etapie postępowania wykonawczego.

Zachowanie skazanego w warunkach izolacji Sąd ocenia jako właściwe. Był kilkadziesiąt (ponad 70) razy nagradzany, i tylko siedmiokrotnie karany dyscyplinarnie, w tym jeden raz za poważniejsze wykroczenie a mianowicie za zażycie we wrześniu ubiegłego roku, podczas pracy poza terenem zakładu karnego, środków odurzających. Zezwolenia na opuszczenie zakładu wykorzystywał właściwie. Aktualnie do jego zachowania nie ma uwag. Jest zatrudniony, z obowiązków wywiązuje się właściwie. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Pomimo tego uczestniczył w licznych kursach i programach resocjalizacyjnych. W związku ze stwierdzonym uzależnieniem od środków psychotropowych ukończył podstawową terapię uzależnienia w formie programu standardowego. Werbalizuje stanowczo krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, jednak ocenia ich popełnienie głownie przez pryzmat własnych strat. Słusznie lokalizuje źródło swoich kłopotów z prawem w fakcie uzależnienia od środków odurzających.

Przedstawione wyżej uwagi pozwalają na stwierdzenie, że obie prognozy, tak penitencjarną, jak i społeczno-kryminologiczną można określić jako ostrożnie pozytywne. M. G. dopuszczał się przestępstw gdy był bardzo młodym człowiekiem, mając 17-19 lat, będąc pod działaniem środków odurzających i w tym celu by zdobyć pieniądze na używki. Był aż 12 razy skazywany i swoją niedojrzałością tłumaczy, że nie wyciągnął żadnych wniosków po kolejnych wyrokach skazujących kiedy orzekano kary wolnościowe (takich było przynajmniej 6). Refleksja przyszła zbyt późno, bo po 3-4 latach pobytu w zakładzie karnym. Zauważyć należy, że czyny M. G. (niemal wyłącznie przestępstwa przeciw mieniu) choć bardzo liczne, to jednak (sądząc po ich opisach) nie wyróżniają się swoim szczególnie wysokim stopniem szkodliwości społecznej, i dlatego biorąc pod uwagę odbycie przez skazanego znacznej części kary, bo z orzeczonych 9 lat i 8 miesięcy do jej końca pozostało niespełna 1 rok i 8 miesięcy, stwierdzić należy, że proporcje między wymiarem kary orzeczonej i odbytą jej częścią są już odpowiednie. Można już uznać, że zrealizowana została zasada właściwej odpłaty oraz zaspokojone zostało poczucie sprawiedliwości. Sąd uznał ,że wszystkie prewencyjno-wychowawcze cele kary zostały osiągnięte. Udzielając skazanemu warunkowego przedterminowego przyjęto, że lepszym rozwiązaniem jest poddanie go dozorowi w okresie próby w związku z warunkowym zwolnieniem, niż opuszczenie przez niego zakładu karnego po odbyciu kary w całości bez możliwości zapewnienia jakiegokolwiek nadzoru nad jego osobą. Podkreślić przy tym należy, że udzielenie dobrodziejstwa instytucji warunkowego przedterminowego zwolnienia nie oznacza zakończenia procesu resocjalizacji. Resocjalizacja taka jest bowiem kontynuowana w warunkach wolnościowych podczas wyznaczonego okresu próby, a służą jej m.in. obowiązki, nałożone przez sąd penitencjarny na warunkowo zwolnionego i oddanie go pod dozór kuratora. Dlatego dla lepszego oddziaływania ze strony Sądu, postanowienie obwarowano obowiązkami i dozorem kuratora, by mieć pewność, że skazany nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem. W ocenie Sądu daje to nadzieję na wdrożenie skazanego do przestrzegania porządku prawnego. Szczególnego znaczenia w procesie przywracania M. G. do życia w społeczeństwie należy nadać nałożonemu obowiązkowi poddania się i kontynuowania leczenia odwykowego bo bez wątpienia fakt uzależnienia od środków odurzających był głównym czynnikiem powodującym wejście na drogę popełniania przestępstw. Skazany ma świadomość, jak wiele może stracić, gdyby nie poddał się leczenie, bo może to być wystarczający powód do odwołania warunkowego zwolnienia.

Skazany w trakcie niniejszego postępowania korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, któremu należały się koszty tej obrony, bo nikt ich wcześniej nie poniósł. Jednocześnie Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia tych należności mając na uwadze stan jego konta do dyspozycji w zakładzie karnym.

Z uwagi na powyższe orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

Sędzia:

Pouczenie

1.  Warunkowo zwolniony, na którego nałożono obowiązki, a także oddany pod dozór obowiązany jest przestrzegać obowiązków ustanowionych przez sąd na okres próby lub związanych z dozorem.

2.  Warunkowo zwolniony obowiązany jest do niezmieniania bez zgody Sądu miejsca stałego pobytu.

3.  Warunkowo zwolniony ma obowiązek o każdej zmianie miejsca zamieszkania lub pobytu (adresu) zawiadomić Sąd, który wydał postanowienie o warunkowym zwolnieniu oraz Sąd , który wyznaczył kuratora, instytucję lub organizację społeczną do wykonywania dozoru, a także do zgłaszania się do sądowego kuratora zawodowego w określonych przez niego terminach i udzielania wyjaśnień co do przebiegu próby oraz wykonywania nałożonych na niego obowiązków.

4.  Sąd odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli warunkowo zwolniony w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności, uchyla się od wykonania obowiązków nałożonych na niego przez Sąd lub orzeczonych środków karnych oraz obowiązków opisanych w pkt 2,3 niniejszego pouczenia, uchyla się od dozoru, w okresie próby rażąco naruszył porządek prawny, w szczególności popełnił inne przestępstwo (nieumyślne) lub została orzeczona inna kara, niż kara pozbawienia wolności, a także wtedy gdy opisane wyżej okoliczności zaistnieją po udzieleniu skazanemu pisemnego upomnienia przez sądowego kuratora zawodowego.

5.  Sąd odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony skazany za przestępstwo z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkującej wspólnie ze sprawcą, w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, ponownie używając przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkującej wspólnie ze sprawcą.

6.  W razie odwołania warunkowego zwolnienia nie zalicza się na poczet kary okresu spędzonego na wolności, a ponowne warunkowe zwolnienie nie może nastąpić przed upływem roku od osadzenia skazanego w zakładzie karnym , a w wypadku kary 25 lat pozbawienia wolności lub kary dożywotniego pozbawienia wolności przed upływem 5 lat.

7.  Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia.

8.  Postanowienie nie jest prawomocne, ale wykonalne. Służy od niego zażalenie do Sądu Apelacyjnego w Łodzi za pośrednictwem tutejszego Sądu w terminie 7 dni od jego ogłoszenia.

ZARZĄDZENIE

Po uprawomocnieniu:

I.  odpis postanowienia doręczyć:

1.  warunkowo zwolnionemu A. P. i jego obrońcy

2.  Dyrektorowi Zakładu Karnego w S. z nakazem zwolnienia

II.  odpis postanowienia przesłać:

a)  do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi do akt sygn. akt IV K 672/11

b)  do Sądu Rejonowego w Pabianicach do akt sprawy II K 902/12 i II K 142/17 pkt wł. 1

c)  Sądowi Okręgowemu w Łodzi - celem wyznaczenia kuratora sądowego – 3 egzemplarze.

III.  zawiadomić:

a)  Krajowy Rejestr Karny

Dnia 18.07.2018 r.

Przewodniczący – Sędzia:

Wykonano dnia ...........................