UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 46/20 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 23.12.2019r. ( II K 30/19 ) |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
1. obraza przepisów postępowania, która miała wpływ na wynik postępowania w postaci art.7 kpk w zw. z art.410 kpk i art.424 kpk w zakresie w jakim sąd nieprawidłowo ocenił materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w szczególności : a) uznał za wiarygodne zeznania świadka R. G. i w oparciu o zeznania świadka dokonał ustaleń faktycznych, mimo iż z okoliczności sprawy wynika, że świadek ten na wiarę nie zasługuje, albowiem dążył do oddalenia wszelkich podejrzeń wobec jego osoby jako faktycznego sprawcy, ciągle zmieniając zeznania, b) uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonego, mimo iż w chwili zdarzenia pokrzywdzony był w stanie upojenia alkoholowego, znoszącego świadomość o czym świadczy zachowanie, oraz przyznany fakt, iż o przebiegu zdarzenia dowiedział się od świadka G., c) w zakresie w jakim sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego, mimo iż oskarżony pomimo przyznania się do czynu, konsekwentnie opisywał przebieg zdarzenia wskazując, iż to świadek G. zadał cios pokrzywdzonemu, który spowodował upadek i powstanie obrażeń po jednej stronie ciała. Co więcej zeznania te w części potwierdził świadek G. na rozprawie przed Sądem Rejonowym w K. (...) przy czy świadek ponownie zataił co się stało z pokrzywdzonym po tym jak został uderzony łokciem, twierdząc iż tego nie pamięta, następnie na kolejnej rozprawie przed Sądem Okręgowym oświadczył, że pokrzywdzony nie upadł, 2. obraza przepisów postępowania, mający wpływ na treść orzeczenia poprzez błędne ustalenie faktów : a) w zakresie w jakim sąd ustalił, iż oskarżony uderzył pokrzywdzonego powodując jego upadek, mimo iż biegły medyk sądowy nie wykluczył, iż przyczyną obrażeń mógł być upadek w wyniku uderzenia zadanego przez świadka G., b)
w zakresie w jakim sąd ustalił, iż po upadku pokrzywdzonego oskarżony dalej bił i kopał pokrzywdzonego po całym ciele, mimo iż opinii biegłego wynika, iż pokrzywdzony miał obrażenia ciała w zasadzie tylko po jednej stronie ciała, co koresponduje c)
w zakresie w jakim sąd uznał, że oskarżony działał 3. rażąco wygórowana kara w stosunku do stopnia winny oskarżonego oraz okoliczności zdarzenia. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Ad 1-2 : Odnosząc się do zawartych w pkt 1 i 2 apelacji obrońcy oskarżonego zarzutów naruszeń proceduralnych (w pkt 2 skarżący nie wskazał żadnego przepisu i jedynie można domyślać się, że miał na myśli te wymienione uprzednio w pkt 1, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych vide: art.438 pkt 3 przywołany w pkt 2) to należy zauważyć, iż zgodnie z art.438 pkt 2 kpk orzeczenie podlega uchyleniu ( lub zmianie ) jedynie w razie takiej obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść tego wyroku. W realiach niniejszego procesu skarżący poprzestał jedynie na ich wyliczeniu, nie podejmując nawet trudu i próby wykazania ewentualnego ale realnego wpływu na treść zaskarżonego wyroku. Takie działanie nie może oczywiście skutkować powodzeniem apelacji. W aspekcie przyczyn odwoławczych określonych w art.438 pkt 2 kpk w środku odwoławczym mogą być podnoszone także zarzuty niezgodności przebiegu postępowania z wymogami prawa procesowego, i to zarówno te błędy, które polegają na zaniechaniu wypełnienia konkretnych nakazów przepisów prawa procesowego ( errores in omittendo ), jak i te które sprowadzają się do działania sprzecznego z konkretnymi przepisami procedury ( errores in faciendo ). Przepisy procedury statuują też fundamentalne metody oceny dowodów, z zatem takie naruszenie tych zasad, które mogło mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, może stanowić podstawę zarzutu środka odwoławczego. Należy pamiętać o tym, Jak słusznie zauważył Sąd Apelacyjny w W. w cyt. wyroku z dnia (...) ( (...) ) przepis art.410 kpk wskazany przez apelującego w pkt 1 nie nakłada na sąd obowiązku przywołania w uzasadnieniu wyroku wszystkich dowodów bez wyjątku, gdyż oceny wymagają tylko te, które według sądu miały znaczenie dla wydanego orzeczenia. Omówienie wybranych dowodów jest dopuszczalne, o ile mają one znaczenie dla wyrokowania. Nie stanowi naruszenia przepisu art.410 kpk dokonanie oceny dowodu przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie. Naruszenie treści przepisu art.410 kpk następuje poprzez oparcie wyroku na okolicznościach nieujawnionych w toku rozprawy głównej, bądź też przez pominięcie przy wyrokowaniu ujawnionych w toku rozprawy głównej okoliczności tak korzystnych, jak Argumentacja zawarta w przedmiotowej apelacji sprowadza się w pierwszym rzędzie do nieuzasadnionej, bezpodstawnej polemiki z prawidłowymi ustaleniami Sądu Okręgowego
Mając powyższe uwagi na względzie, uznać obiektywnie należy, że ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego została dokonana przez sąd I instancji z uwzględnieniem zasad sformułowanych w przepisie art.7 kpk. Nie można więc zgodzić się ze stanowiskiem skarżącego co do oceny wyjaśnień oskarżonego K. M. i zeznań przesłuchanych świadków, ze szczególnym uwzględnieniem A. W. i R. G.. Uwaga ta odnosi się także do opinii biegłego medyka sądowego R. U.. Wywody te są nie tylko przekonywująco przez sąd I instancji uzasadnione ale i wyczerpujące, tak więc nie ma powodu by je powielać ponownie w tym miejscu. Należy jedynie podkreślić, że uwadze skarżącego uszło i to, że twierdzenia ww. osób Sąd Okręgowy weryfikował ze szczególną ostrożnością, natomiast sugestie apelującego, że ocena ta nosi znamiona dowolnej, jest całkowicie bezpodstawna. Skarżący koncentrował swoją uwagę na ocenie wyjaśnień oskarżonego i zeznaniach osób obciążających go swoimi zeznaniami, wywodząc w konkluzji, iż te ostatnie nie zasługują na wiarygodność. Starał się przy tym w nieprzekonywujący i tendencyjny sposób przerzucić ciężar odpowiedzialności na świadka R. G. by w ten sposób uchronić oskarżonego. Ten sposób argumentacji, z oczywistych wprost powodów nie może być skuteczny, albowiem dowodem w postępowaniu karnym może być wszystko co służy do wyrobienia przez sąd orzekający przekonania o winie lub niewinności oskarżonego, jeżeli zostanie przeprowadzone w trybie przewidzianym przez prawo procesowe. Dowodem są więc także twierdzenia dla oskarżonego niekorzystne pod warunkiem, że sąd dokona wszechstronnej analizy i w uwzględnieniu innych dowodów, zaś swoje stanowisko rzeczowo i logicznie uzasadni. W sprawie tej wymóg te został spełniony a pogląd sądu I instancji w kwestii wiarygodności dowodów pozostaje pod ochroną art.7 kpk ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.11.2004r., V KK 158/04, publ. OSNKW 2004/11-12/107 ). W tym miejscu wypada więc powtórzyć za Sądem Apelacyjnym w Katowicach ( vide: uzasadnienie wyroku z dnia 30.12.2004r., II AKa 435/04 ), że jest oczywistym, iż w razie sprzeczności w zeznaniach Reasumując należy zaznaczyć, że oparcie przez sąd ustaleń faktycznych na określonej i wyraźnie wskazanej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku grupie dowodów i jednoczesne nieuznanie dowodów przeciwnych, nie stanowi uchybienia, które mogłoby powodować zmianę lub uchylenie wyroku, w sytuacji gdy zgodnie z treścią art.424 § 1 pkt 1 kpk, Sąd Okręgowy Ad 3 : Zarzut rażącej niewspółmierności kary całkowicie chybiony. Oskarżonemu groziła kara od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Sąd Okręgowy zastosował jednak wobec ww. instytucję nadzwyczajnego złagodzenia kary i na podstawie art.60 § 2 kk w zw. z art.60 § 6 pkt 2 kk wymierzył mu karę jedynie 1 roku pozbawienia wolności, a więc w minimalnym, dopuszczalnym przez Kodeks karny wymiarze. Nie ma więc możliwości - nawet teoretycznych – dalszego jej złagodzenia. Dodatkowo jej wykonanie warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby. Mając na uwadze okoliczności sprawy i te dot. bezpośrednio samego oskarżonego i stopnia jego winy nie sposób przyjąć, że wymierzona mu tej sposób kara może mieć walor rażącej niewspółmierności, rozumianej przy tym jako nadmierna surowość. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
1. o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o : 2. uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Wobec bezzasadności podniesionych w apelacji zarzutów nie było możliwości uwzględnienia ww. wniosków. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
0.1pkt 1-5 zaskarżonego wyroku |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Bezzasadność podniesionych zarzutów i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu skutkowała utrzymaniem w mocy zaskarżonego wyroku. |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
pkt 2 |
Przepisy art.636 § 1 kpk w zw. z art.627 kpk i art.1, art.2 ust.1 pkt 3, art.8 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
M. Ś. U. D. P. G. |