Pełny tekst orzeczenia

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 6 marca 2020r.

Sygnatura akt

III K 374/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K. (1), W. K.

w okresie od marca 2017r. do 6 kwietnia 2019r. w K., działając wspólnie i w porozumieniu, K. K. (1) jako prezes zarządu Spółki (...) sp. z o.o., a W. K. jako osoba faktycznie zajmująca się sprawami majątkowymi i gospodarczymi spółki oraz jako jej prokurent, przywłaszczyli sobie powierzone im przez (...) S.A. z siedzibą w Ł. na skutek postanowień wynikających z dwóch umów leasingu o numerach (...) z dnia 15 grudnia 2015r. i (...) z dnia 29 grudnia 2015r., rzeczy ruchome o znacznej wartości w ten sposób, że pomimo wezwań wystosowanych po wypowiedzeniu umów leasingu odmówili zwrotu przedmiotów w postaci czterech samochodów ciężarowych: M. (...)x2 z zabudową (...), nr rej. (...) o wartości 124.845 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 123.369 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 123.492 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 127.870,80 zł i jednego samochodu osobowego M. (...) nr rej. (...), o wartości 147.999,75 zł wypełniając w ten sposób znamiona przestępstwa z art.284§2 k.k. w zw. z art.294§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżeni K. K. (1) i W. K. są małżonkami. Od maja 2014r. prowadzili działalność w formie spółki z o.o. pod nazwą „(...)” z siedzibą w K., ul. (...). Przedmiotem działalności spółki była realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, K. K. (1) pełniła formalnie w spółce funkcję prezesa zarządu (w rzeczywistości w niewielkim stopniu zajmowała się sprawami spółki), zaś W. K. – funkcję prokurenta (i to on w zasadzie prowadził działalność spółki). K. K. (1) okazjonalnie wykonywała czynności w spółce - podpisywała umowy w imieniu spółki, wykonywała przelewy. Według ustaleń oskarżonych W. K. nie był udziałowcem spółki z uwagi swoje zadłużenie związane z wcześniej prowadzoną działalnością i postępowaniami egzekucyjnymi.

częściowo wyjaśnienia W. K.

k.317-319

częściowo wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej małżonkowie K. postanowili wyleasingować samochody. W tym celu „(...)spółka z o.o. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w Ł. dwie umowy leasingu operacyjnego: o nr (...) z dnia 15 grudnia 2015r. oraz o nr (...) z dnia 29 grudnia 2015r..

Na mocy zawartych umów (...)spółka z o.o. otrzymała do użytkowania rzeczy ruchome w postaci czterech samochodów ciężarowych (M. (...)x2 z zabudową (...), nr rej. (...) o wartości 124.845 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 123.369 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 123.492 zł, M. (...)x2 z zabudową (...) nr rej. (...) o wartości 127.870,80 zł) oraz jeden samochód osobowy (M. (...) nr rej. (...), o wartości 147.999,75 zł).

częściowo wyjaśnienia W. K.

k.317--319

częściowo wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

umowy leasingu operacyjnego z dnia 15 grudnia 2015r. oraz z dnia 29 grudnia 2015r. wraz z załącznikami

k.17-39, 40-52

Na skutek powstałych problemów finansowych (wynikających z braku płatności od kontrahentów) w 2016r. (...) spółka z o.o. zaprzestała płacenia należnych rat leasingowych. W konsekwencji powstałych zaległości, (...) S.A., po bezskutecznych wezwaniach do spłaty zadłużenia, ostatecznie pismem z dnia 21 lutego 2017r. (a doręczonym „(...) spółce z o.o. w dniu 1 marca 2017r.) rozwiązał w trybie natychmiastowym bez okresu wypowiedzenia umowę leasingu nr (...) z dnia 15 grudnia 2015r. (której przedmiotem były cztery samochodu ciężarowe) i powołując się na Ogólne Warunku Umowy Leasingu zażądał zwrotu w terminie do dnia 7 marca 2017r. samochodów będących przedmiotem leasingu. Oskarżeni odmówili zwrotu pojazdów, a podjęli działania mające pozorować chęć uregulowania wszystkich zaległych należności i „wznowienia” umowy leasingowej. W tym celu w dniu 2 marca 2017r. dokonano przelewu kwoty 21.156,55 zł, a 24 marca 2017r. kwoty 13.204,72 zł. Oskarżony W. K., również za pośrednictwem K. M. (świadczącego usługi księgowe dla „(...) spółki z o.o.), usiłował przekonać przedstawicieli (...) S.A. do „wznowienia” umowy leasingowej, ci jednak oczekiwali, że deklaracje przedstawicieli „(...) spółki z o.o. zostaną poparte spłatą zadłużenia – co jednak nie następowało. Pozorując dobrą wolę w tym zakresie oskarżeni na poczet zaległych rat dokonali w 2017r. jeszcze tylko dwóch wpłat tj. dnia 15 maja 2017r. kwoty 13.204,72 zł oraz dnia 12 czerwca 2017r. również kwoty 13.204,72 zł. W oczywisty sposób nie wystarczało to na spłatę zaległych należności.

W konsekwencji (...) S.A., po bezskutecznych wezwaniach do spłaty zadłużenia, ostatecznie pismem z dnia 10 października 2017r. (a doręczonym „(...) spółce z o.o. w dniu 19 października 2017r.) rozwiązał w trybie natychmiastowym bez okresu wypowiedzenia drugą umowę leasingu z dnia 29 grudnia 2015r. (której przedmiotem był samochód osobowy) i powołując się na Ogólne Warunku Umowy Leasingu zażądał zwrotu samochodu będącego przedmiotem leasingu. Oskarżeni nie zwrócili również tego pojazdu, przy czym w znacznej części auto to było użytkowane przez formalnego prezesa zarządu „(...) spółki z o.o. K. K. (1), która w rzeczywistości w minimalnym tylko stopniu zajmowała się sprawami spółki.

częściowo wyjaśnienia W. K.

k.317--319

częściowo wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

zeznania A. K.

k.335-338

zeznania K. M.

k.339-342

zeznania S. K.

k. 351-353

korespondencja pomiędzy (...) S.A. a (...) sp. z o.o.

k.53-81, 135, 137

dowody wpłat oraz zestawienie wpłat (...) sp. z o.o. na rzecz (...) S.A.

k.88-91, 115-126, 138-142, 160-161, 181-182, 327-332,

Mimo wypowiedzenia każdej z umów oskarżeni wielokrotnie odmawiali zwrotu samochodów będących przedmiotem umów leasingowych. Próby odebrania aut podejmowane przez kolejnych przedstawicieli firm windykacyjnych cały czas kończyły się niepowodzeniem. Jednocześnie w tym samym czasie część ciężarowych M. nie pozostawała bynajmniej w użytkowaniu „(...)” spółki z o.o., lecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez siostrę oskarżonego – E. M. (przy czym oddanie przedmiotu leasingu osobie trzeciej bez zgody leasingodawcy pozostawało w sprzeczności z zawartą umową leasingową).

Oskarżeni w kontaktach z przedstawicielami leasingodawcy próbującymi odzyskać samochody będące przedmiotem wypowiedzianych umów leasingowych deklarowali chęć „wznowienia” umów. Pozorując dobrą wolę w tym zakresie od marca 2018r. na rzecz (...) S.A. „za (...) spółkę z o.o. były dokonywane płatności, których wysokość nie wystarczała jednak na pokrycie całej należności.

W konsekwencji po nieskuteczności kolejnych prób odzyskania pojazdów (...) S.A. pismem z 13 lipca 2018r. złożyło zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

częściowo wyjaśnienia W. K.

k.317--319

częściowo wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

zeznania A. K.

k.335-338

zeznania K. M.

k.339-342

zeznania S. K.

k. 351-353

korespondencja pomiędzy (...) S.A. a (...) sp. z o.o.

k.53-81, 135, 137

dowody wpłat oraz zestawienie wpłat (...) sp. z o.o. na rzecz (...) S.A.

k.88-91, 115-126, 138-142, 160-161, 181-182, 327-332,

protokoły zatrzymania i oględzin rzeczy

k.184-197, 203-210, 215-222,

Nawet wszczęcie śledztwa i przedstawienie zarzutów popełnienia przestępstwa nie skłoniło oskarżonych do zwrotu przedmiotów leasingu. Ostatecznie przedmioty umów leasingowych zostały odnalezione i odebrane przez funkcjonariuszy policji, i tak:

- w dniu 13 marca 2019r. funkcjonariusze policji odebrali od oskarżonego W. K. dwa (...),

- w dniu 13 marca 2019r. funkcjonariusze policji odebrali od siostry oskarżonego W. E. M. dwa (...),

- w dniu 6 kwietnia 2019r. funkcjonariusze policji odebrali od oskarżonej K. K. (1) samochód osobowy M..

Zabezpieczone pojazdy zostały zwrócone przedstawicielom (...) S.A..

częściowo wyjaśnienia W. K.

k.317--319

częściowo wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

zeznania S. K.

k. 351-353

protokoły zatrzymania i oględzin rzeczy

k.184-197, 203-210, 215-222,

K. K. (1) nie była nigdy karana za przestępstwa.

W. K. był ośmiokrotnie karany za przestępstwa, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu.

karty karne

k.279, 321-323

odpisy wyroków skazujących W. K.

k.284-311, 312

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. K. (1), W. K.

czyn przypisany - jak wyżej

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- twierdzenie oskarżonych, którzy nie przyznawali się do popełnienia zarzucanych im przestępstw i negowali, by mieli zamiar przywłaszczenia sobie powierzonego im mienia tzn. samochodów będących przedmiotem wypowiedzianych umów leasingowych;

wyjaśnienia W. K.

k.317--319

wyjaśnienia K. K. (1)

k.315-317 w zw. z k.132-134

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia oskarżonych K. K. (1) i W. K.

Wyjaśnienia oskarżonych zasługiwały na wiarę w tej części, w której potwierdzali oni:

- fakt zawarcia umów leasingu (podpisanych przez K. K. (1)), użytkowania samochodów - przedmiotów umów;

- powstanie zaległości w płatnościach rat leasingowych (przy czym przyczyny problemów finansowych (...) sp. z o.o. – wbrew sugestiom w szczególności W. K. - nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy);

- skuteczne wypowiedzenie przez (...) S.A. dwóch umów leasingu i żądanie zwrotu samochodów, któremu oskarżeni nie uczynili zadość;

- odzyskanie przez leasingodawcę samochodów dopiero na skutek działań funkcjonariuszy policji, przy czym dwa samochody ciężarowe zostały zabezpieczone u siostry oskarżonego – E. M., która użytkowała te pojazdy na użytek własnego przedsiębiorstwa;

- fakt wpłat na rzecz (...) S.A. również już po wypowiedzeniu umów leasingu;

- okoliczność, iż rola K. K. (1) w (...) sp. z o.o. – formalnej prezes zarządu spółki, w rzeczywistości była rolą w prowadzeniu spraw tej spółki drugorzędną (podpisywała ona umowy w imieniu spółki, wykonywała zlecone jej przelewy z rachunku spółki, jednakże nie zajmowała się pozostałą, „bieżącą” działalnością spółki – tym zajmował się bowiem W. K.; nie przeszkadzało to jednak oskarżonej użytkować osobowego M., który miał służyć działalności spółki).

W powyższym zakresie wyjaśnienia oskarżonych korelowały wzajemnie ze sobą, z zeznaniami świadków A. K. i K. M., a nade wszystko z zabezpieczoną w sprawie dokumentacją. W konsekwencji w tej części Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania wiarygodności wyjaśnień oskarżonych - również tych, w których wyjaśniali oni przyczyny przyjętego przez nich wspólnie rozwiązania polegającego na tym, że W. K. w (...) sp. z o.o. był „jedynie prokurentem”, a co było związane z wcześniej prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, powstałym zadłużeniem i prowadzonym względem niego postępowaniem egzekucyjnym. Marginalnie tylko Sąd pragnie zauważyć, że W. K. bardzo podkreślał fakt braku płatności od różnych podmiotów („ciężko w tym świecie polskim się żyje, lekko nie ma” – k.318), a jednocześnie nie chce dostrzec, że on sam prowadzi i zakłada kolejne działalności gospodarcze w różnych formach nie rozliczając się bynajmniej z zadłużenia powstałego w poprzednich.

zeznania A. K. i K. M.

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania A. K. (pracownika biurowego (...) spółki z o.o.) oraz K. M. – świadczącego usługi księgowe dla spółki prowadzonej przez oskarżonych. Zeznania te były logiczne, konsekwentne oraz korelowały ze zgromadzoną w sprawie dokumentacją. Zeznania A. K. pozwalały na ustalenie, że korespondencja kierowana przez (...) S.A. do (...) sp. z o.o., a odbierana fizycznie przez A. K. jako pracownika biurowego, trafiała do wiadomości oskarżonych. Zeznania świadków potwierdzały też wyjaśnienia oskarżonych, iż po wypowiedzeniu umów leasingowych oskarżeni – w szczególności W. K. – podejmowali działania celem porozumienia się z (...) S.A. co do „wznowienia” umów leasingowych, niemniej co do konkretnych wpłat poczynionych na rzecz leasingodawcy zeznania świadków, z racji ich ogólnikowości, nie mogły być wiarygodnym źródłem informacji, ustępując w tym zakresie dowodom z dokumentów (dotyczącym płatności).

zeznania S. K.
k. 351-353

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał zeznania S. K. – pracownika kancelarii prawno – windykacyjnej, który w imieniu (...) S.A. osobiście podejmował działania celem odzyskania przedmiotów leasingu po wypowiedzeniu umów leasingowych, przekazał również w swych zeznaniach informacje o wcześniejszych nieskutecznych działaniach windykacyjnych podejmowanych przez inne podmioty w imieniu (...) S.A.. Zeznania te cechowały się zgodnością z zasadami logiki, doświadczenia życiowego, były rzeczowe i konsekwentne. W pełni korelowały one również z dokumentami – w szczególności korespondencją pomiędzy (...) S.A. a (...) sp. z o.o..

dokumenty dot. zawartych umów leasingu operacyjnego, korespondencja pomiędzy stronami tych umów, dokumentacja dot. wpłat poczynionych pomiędzy stronami, dokumentacja dot.

zatrzymania przedmiotów leasingu

Wymieniona dokumentacja pozwalała na poczynienie szczegółowych ustaleń co do treści zobowiązań wynikających z zawartych umów leasingowych, weryfikację deklaracji oskarżonych co do podejmowania działań celem „wznowienia" umów leasingowych (w szczególności działań polegających na spłacie zaległości), a także na ustalenie okoliczności odzyskania przedmiotów przestępstwa przez funkcjonariuszy policji.

dokumentacja dotycząca karalności oskarżonych

Karty karne oraz odpisy wyroków skazujących dawały szczegółowy obraz dotychczasowej przestępczej działalności oskarżonego W. K..

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonych K. K. (1) i W. K.

W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonych nie zasługiwały zdaniem Sądu na wiarę, albowiem były one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym oraz nielogiczne, w konsekwencji czego zostały uznane za kłamliwe i zmierzające jedynie do uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwo.

Podkreślić należy, iż sami oskarżeni wskazywali, że nie oddawali samochodów będących przedmiotem umów leasingowych, gdyż liczyli jakoby na „wznowienie” umów. Oczywistym w świetle zasad doświadczenia życiowego oraz logicznego rozumowania jest jednak, że przedsiębiorcy – w szczególności przedsiębiorstwa leasingowe - nie opierają się jedynie na deklaracjach swych kontrahentów, lecz ewentualną współpracę uzależniają od konkretnych działań. Analizując zaś zachowania oskarżonych polegające nie na ewentualnym prowadzeniu samych rozmów i składaniu kolejnych deklaracji, lecz polegające na poczynionych wpłatach zaległości finansowych na rzecz (...) S.A. należy dojść do jedynego logicznego wniosku – terminy poszczególnych wpłat oraz ich wysokość nie była tego rodzaju, by oskarżeni mogli liczyć na ponowne nawiązanie z nimi współpracy przez przedsiębiorstwo leasingowe. Przypomnieć należy, iż po doręczeniu wypowiedzenia umowy leasingowej dotyczącej samochodów ciężarowych na rzecz (...) S.A. dokonano jedynie kilku wpłat (w dniu 2 marca 2017r. - 21.156,55 zł, a 24 marca 2017r. kwoty 13.204,72 zł), po czym zaprzestano spłaty zaległości, po to by 15 maja 2017r. wpłacić kwotę 13.204,72 zł oraz dnia 12 czerwca 2017r. również kwotę 13.204,72 zł – po czym zaprzestano jakichkolwiek płatności aż na niemal osiem miesięcy (do 1 marca 2018r.), przy czym bynajmniej wpłaty poczynione do 12 czerwca 2017r. nie wystarczały na pokrycie istniejących wówczas zaległości.

Takie zachowanie oskarżonych w ocenie Sądu świadczy jedynie o tym, że pozorowali oni swoją dobrą wolę i chęć „wznowienia” umów leasingowych, „przeciągali” jedynie w czasie podjęcie przez przedsiębiorstwo leasingowe bardziej radykalnych kroków celem odzyskania jego mienia w postaci pięciu pojazdów.

W konsekwencji w ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonych, jakoby nie chcieli oni sprzeniewierzyć powierzonego im mienia Sąd uznał za wykrętne i nie zasługujące na wiarę.

zeznania R. B. k.338-339, zeznania W. P. k.339 i zeznania P. S. k.342

Zeznania R. B., W. P. i P. S. okazały się nieprzydatne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadkowie ci - przedstawicieli firm windykacyjnych nie potrafili odtworzyć w swej pamięci czynności podejmowanych przez siebie względem oskarżonych celem odzyskania przedmiotów wypowiedzianych umów leasingowych.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1. części rozstrzygającej wyroku

K. K. (1), W. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art.284§2 k.k. zarzut popełnienia przestępstwa sprzeniewierzenia można zasadnie postawić takiej osobie, która przywłaszcza sobie powierzoną jej rzecz ruchomą.

Oskarżeni de facto wspólnie wprowadzili działalność (...) sp. z o.o. – K. K. (1) pełniła funkcję prezesa zarządu spółki, zaś W. K. jej prokurenta. K. K. (1) potwierdziła, że to ona jako prezes zarządu podpisała dwie umowy leasingowe, na mocy której formalnie spółka, a de facto oskarżeni jako ją prowadzący weszli w posiadanie łącznie pięciu samochodów (czterech ciężarowych oraz jednego osobowego). Pojazdy te zostały im powierzone na warunkach ściśle określonych w poszczególnych umowach leasingu operacyjnego. Bezsporne było również skuteczne wypowiedzenie przez (...) S.A. każdej z umów leasingu (na skutek zaległości w płatnościach rat leasingowych).

Odnosząc się do prezentowanej przez oskarżonych linii obrony wskazać należy, iż czynność sprawcza w przypadku przestępstwa z art.284§2 k.k. polega na przywłaszczeniu, a więc rozporządzeniu cudzą rzeczą ruchomą jak swoją własnością z wykluczeniem osoby uprawnionej (vide: wyrok SN z dnia 6 stycznia 1978r., V KR 197/77, OSNPG 1978/6/64). Przywłaszczenie polega więc nie tyle na nabyciu własności rzeczy przez przywłaszczającego (do którego nie może oczywiście dojść z uwagi na okoliczności przejęcia rzeczy), lecz na postępowaniu przez przywłaszczającego z rzeczą „ jak właściciel”, a więc tak, jakby przysługiwało mu odpowiednie prawo do rzeczy. Zachowanie oskarżonych, którzy mimo jednoznacznych, wielokrotnych wezwań (skutecznie doręczonych, a też formułowanych przez kolejnych przedstawicieli firm windykacyjnych) do zwrotu przedmiotów umów leasingu w zakreślonych terminach (znajdujących oparcie w treści zawartych umów leasingu) nie zwrócili przedmiotów umów leasingu i dalej użytkowali je stanowiło jaskrawy dowód na to, że oskarżeni uzurpowali sobie tym samym prawo do jednego z atrybutów prawa własności jakim jest prawo do posiadania rzeczy i to z wyłączeniem innych osób (art.140 k.c.). Oskarżeni wbrew jednoznacznie wyrażonej woli właściciela tj. pokrzywdzonego przedsiębiorstwa leasingowego nie zwrócili mu przedmiotów umów leasingu, nadal z nich korzystali zgodnie z własną wolą, w celu realizacji swoich własnych interesów gospodarczych – pomijając interesy właściciela tych rzeczy. Co więcej – dwa samochody ciężarowe oddali do użytkowania innemu podmiotowi – siostrze W. K. tj. E. M., nie uzyskując na to zgody leasingodawcy. Oskarżeni mieli pełną świadomość tego, iż nie wykonując swego obowiązku zwrotu przedmiotów leasingu mimo wezwań wystosowanych do nich przez firmę leasingową i wizyt przedstawicieli firm windykacyjnych dają wyraźny dowód na to, że mieli zamiar postąpić z przedmiotami umów leasingu jak ze swoimi. Co więcej – oskarżeni trwali w swym bezprawnym działaniu nawet po tym, jak w listopadzie 2018r. przedstawiono im zarzut popełnienia przestępstwa – nadal odmawiali zwrotu przedmiotów leasingu i dopiero na skutek działań funkcjonariuszy policji pojazdy te odnaleziono, zabezpieczono i odebrano co jednak nastąpiło dopiero w dniach 13 marca i 6 kwietnia 2019r.. Oceniając deklarowane przez oskarżonych chęci „wznowienia” umów leasingowych wskazać należy, iż bynajmniej deklaracje oskarżonych nie zostały poparte czynami w postaci zadośćuczynienia żądaniu przedsiębiorstwa leasingowego, które warunkowało ponowne zawarcie umów spłatą całości dotychczasowych zaległości – czego oskarżeni nie uczynili. Co więcej analizując wysokość oraz terminy wpłat czynionych tytułem spłat części zaległości (wskazane wyżej) nie sposób nie odnieść wrażenia, że było to jedynie pozorowanie działań w tym zakresie, mające służyć przeciągnięciu w czasie bardziej zdecydowanych działań ze strony (...) S.A. dla odzyskania przedmiotów leasingu.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

1., 2., 3. i 4. części rozstrzygającej wyroku

1. części rozstrzygającej

Za czyn przypisany oskarżonej K. K. (1) Sąd wymierzył jej karę w dolnej granicy ustawowego zagrożenia - 1 roku pozbawienia wolności.

Sąd nie znalazł okoliczności obciążających oskarżoną, na jej korzyść przemawiała zaś dotychczasowa niekaralność za przestępstwa oraz odzyskanie przez pokrzywdzonego przedmiotów przestępstwa (sprzeniewierzonych pojazdów). Jednocześnie wobec dotychczasowej niekaralności oskarżonej za przestępstwa oraz sposobu jej życia Sąd nie miał wątpliwości o celowości zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 2 lata. Warunkowe zawieszenie wykonania kary zostało połączone z zobowiązaniem oskarżonej do informowania kuratora co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby, zaś celem wzmocnienia kontroli na d zachowaniem K. K. (1) w okresie próby zasadne było oddanie jej pod dozór kuratora.

W. K.

1. części rozstrzygającej wyroku

1. części rozstrzygającej

Za czyn przypisany oskarżonemu W. K. Sąd wymierzył mu karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

W tym przypadku występowała bardzo poważna okoliczność obciążająca – W. K. jest osobą wielokrotnie karaną za przestępstwa (vide: karta karna k.322-323), przy czym również za przestępstwa podobne – przeciwko mieniu. Podkreślić też należy, iż przestępstwa przypisanego mu w niniejszym postępowaniu W. K. częściowo dopuścił się w okresie próby wynikającego z warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wymierzonej mu wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt XVI K 24/14 (wyrok ten uprawomocnił się w dniu 24 stycznia 2017r. – vide: odpisy wyroków k.284-312). Świadczy to o tym, że niestety W. K. jest osobą głęboko zdemoralizowaną, wręcz systematycznie naruszającą porządek prawny, czyniącą sobie z popełniania kolejnych przestępstw sposób na życie i lekceważącym szansę, którą okazały mu organy wymiaru sprawiedliwości. W tej sytuacji niezrozumiałym dla Sądu był wniosek prokuratora o wymierzenie W. K. kary pozbawienia wolności w dolnej granicy ustawowego zagrożenia i w identycznym wymiarze jak K. K. (1), względem której opisane okoliczności obciążające przecież nie zachodziły. W konsekwencji w ocenie Sądu zasadnym było wymierzenie W. K. kary odpowiednio wyższej, zaś jedynie okoliczność odzyskania przez pokrzywdzonego przedmiotów przestępstwa powstrzymała Sąd przed wymierzeniem kary wyższej niż orzeczona 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5.

Z uwagi na sytuację finansową oskarżonych (niewielkie dochody osiągane przez nich) oraz rodzinną (troje dzieci na utrzymaniu) Sąd uznał za zasadne zwolnienie oskarżonych od obowiązku zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

6.  1Podpis

Poznań, 24 marca 2020r.

SSO Tomasz Borowczak