Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2009 r. R. G. wystąpił przeciwko (...) Sp. z o.o. o z siedzibą w W. z pozwem o zapłatę kwoty 8.065 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wykonania usługi do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym opłaty sądowej, kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Uzasadniając swoje żądanie powód wskazał, że w dniu 16 stycznia 2009 r. – w związku z planowaną podróżą do Belgii – wykupił polisę ubezpieczeniową „Ubezpieczenie w podróży TRAMP” u ubezpieczyciela Towarzystwa (...) S.A. Powód wyjaśnił, że przedmiotowe ubezpieczenie obejmowało swoim zakresem koszty leczenia i assistance do kwoty 6.000 euro oraz (...) do kwoty 1.300 euro, a nadto że wykupiona polisa gwarantowała mu ochronę ubezpieczeniową w przypadku nagłego zachorowania lub nieszczęśliwego wypadku, o czym zapewniono go przy jej nabyciu. Powód wskazał również, że tuż po przyjeździe do Belgii poczuł silny ból w dole brzucha, w związku z czym zgłosił się do szpitala, gdzie udzielono mu doraźnej pomocy lekarskiej, nie stwierdzono jednak poważnych dolegliwości, więc opuścił szpital. W związku z tą wizytą powód poniósł koszty w wysokości 43,74 euro. Następnie, niespełna 10 dni po pierwszej konsultacji lekarskiej, ponownie pojawiły się u niego bóle w okolicy brzucha, wobec czego przeprowadzono badania, które wykazały że doszło do uwięźnięcia przepukliny i konieczny jest natychmiastowy zabieg, w konsekwencji czego powód został przyjęty na oddział szpitalny A. Z. K. w B. (Belgia) w trybie pilnym, zaś koszty zabiegu, leczenia oraz pobytu wyniosły 1.920,19 euro. Powód wskazał, że po powrocie do Polski zgłosił szkodę pozwanemu (działającemu w imieniu i na rzecz (...) S.A.), pozwany odmówił jednak pokrycia kosztów leczenia w wysokości 1.920,19 euro motywując swoją decyzję tym, że zabieg był wykonany w trybie planowym i mógł się odbyć po powrocie do Polski. Jednakże, zdaniem powoda, jego zachorowanie stanowiło przypadek nagły w rozumieniu OWU, zaś leczenie któremu się poddał było niezbędne do przywrócenia stanu zdrowia umożliwiającego jego powrót do kraju, a tym samym mieściło się w zakresie ochrony ubezpieczeniowej zgodnie z przepisami OWU, stąd zgłoszone żądanie zwrotu kosztów leczenia jest uzasadnione.

(pozew – k. 2 - 4)

W odpowiedzi na pozew z dnia 23 marca 2010 r. pozwany (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie wywiedzionego powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W pierwszej kolejności pozwany podniósł zarzut braku legitymacji biernej wskazując, że stroną umowy ubezpieczenia jest Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W., nie zaś pozwany, który wprawdzie działa w imieniu i na rzecz Towarzystwa, jednakże przeprowadza jedynie postępowanie likwidacyjne szkód. Nadto, z ostrożności procesowej, pozwany podniósł, że zgodnie z § 10 OWU zakresem ubezpieczenia objęte były koszty leczenia poniesione w następstwie nagłego zachorowania, natomiast zabieg chirurgiczny, któremu został poddany powód, był zabiegiem planowym. Pozwany podkreślił, że w dniu 21 stycznia 2009 r. powód został poddany konsultacji medycznej w szpitalu w Belgii, w wyniku której ustalono, że kwalifikuje się on do wykonania zabiegu polegającego na usunięciu przepukliny metodą laparoskopii przedotrzewnionej, zaś datę tego zabiegu ustalono na dzień 02 lutego 2009 r. Pozwany wyjaśnił również, że koszt konsultacji medycznej z dnia 21 stycznia 2009 r. został pokryty w ramach posiadanego przez powoda ubezpieczenia, albowiem zdarzenie to spełniało warunki objęcia ochroną ubezpieczeniową w przeciwieństwie do planowanego na dzień 02 lutego 2009 r. zabiegu. Pozwany podniósł także, że od czasu pierwszej konsultacji z dnia 21 stycznia 2009 r. do planowanego zabiegu, który miał miejsce w dniu 02 lutego 2009 r., upłynęło 12 dni, zatem nie można stwierdzić, że zabieg, któremu został poddany powód był niezbędny do przywrócenia stanu zdrowia umożliwiającego jego powrót do kraju, za co zgodnie z § 20 OWU nie należy mu się zwrot kosztów leczenia.

(odpowiedź na pozew – k. 27 - 29)

Na rozprawie w dnia 23 marca 2010 r. pełnomocnik powoda sprecyzował żądanie dotyczące odsetek i wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych od dochodzonego roszczenia od dnia 02 lutego 2009 r. do dnia zapłaty.

(protokół z rozprawy z dnia 23 marca 2010 r. – k. 74)

Postanowieniem z dnia 01 kwietnia 2010 r., na wniosek powoda z dnia 29 marca 2010 r., Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego Towarzystwo (...) t (...) S.A. z siedzibą w W.. Wobec powyższego na rozprawie w dniu 04 maja 2010 r. powód sprecyzował swoje roszczenie i wniósł o zasądzenie solidarne od pozwanych na jego rzecz kwoty dochodzonej pozwem, zaś pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zarządzenie na ich rzecz zwrotu kosztów procesu, przy czym pozwane Towarzystwo (...) argumentowało, że żądanie powoda nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zdarzenie, z którego wynika, nie jest objęte ochroną ubezpieczeniową.

(wniosek powoda o dopozwanie – k. 76, postanowienie z dnia 01 kwietnia 2010 r. – k. 77, protokół z rozprawy z dnia 04 maja 2010 r. – k. 105).

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2013 r. (wydanym pod sygn. akt I C 32/10) tut. Sąd Rejonowy dla Warszawy – Mokotowa w W. oddalił powództwo przeciwko obu pozwanym i obciążył powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na ich rzecz. Na skutek apelacji powoda wywiedzionej od powyższego orzeczenia, Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 12 września 2013 r. (sygn. akt V Ca 1123/13) uchylił powyższe rozstrzygnięcie Sądu I instancji w części dotyczącej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. i w tym zakresie przekazał sprawę tut. Sądowi do ponownego rozpoznania, a nadto oddalił apelację przeciwko (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..

(wyrok z Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W. z dnia 25 stycznia 2013 r. – k. 309, uzasadnienie wyroku – k. 314 – 318, wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 12 września 2013 r. – k. 350, uzasadnienie wyroku – k. 352 - 359)

W piśmie procesowym z dnia 09 stycznia 2014 r. powód R. G. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, zaś pozwany Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. w piśmie z dnia 22 stycznia 2014 r. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

(pismo powoda z dnia 09 stycznia 2014 r. – k. 379, pismo pozwanego z dnia 22 stycznia 2014 r. – k. 382 – 383)

Przed zamknięciem rozprawy stanowiska stron procesu nie uległy zmianie.

(protokół rozprawy z dnia 13 marca 2019 r. – k. 636 – 637)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 stycznia 2009 r., w związku z planowaną podróżą do Belgii, R. G. zawarł z Towarzystwem (...) S. A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia „Ubezpieczenie w podróży zagranicznej TRAMP” o numerze (...). Na podstawie tejże umowy powód został objęty ochroną ubezpieczeniową w zakresie kosztów leczenia i assistance do kwoty 6.000 euro oraz w zakresie (...) do kwoty 1.300 euro w okresie od 17 stycznia 2009 r., od chwili przekroczenia granicy Rzeczpospolitej Polskiej, do 16 lutego 2009 r. Pośrednikiem w zawarciu przedmiotowej umowy, działającym w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela, był (...) Sp. z o.o. o z siedzibą w W.

(okoliczności niesporne; dowód: kopia umowy z dnia 16 stycznia 2009 r. – k. 7)

Do wspomnianej umowy ubezpieczenia zawartej pomiędzy stronami zastosowanie miały również Ogólne Warunki Ubezpieczenia w (...) Zagranicznej Tramp, stanowiące załącznik do uchwały Zarządu (...) S.A. nr (...) z dnia 20 lipca 2017 r. Treść OWU została powodowi doręczona. Zgodnie z § 10 ust. 1 OWU, przedmiotem ubezpieczenia były wymienione w tymże zapisie koszty poniesione w następstwie nagłego zachorowania lub nieszczęśliwego wypadku w okresie ubezpieczenia, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i kraju zamieszkania ubezpieczonego, m.in. koszty leczenia szpitalnego, ambulatoryjnego, koszty transportu, zakupu niezbędnych lekarstw oraz środków opatrunkowych przepisanych przez lekarza, koszty leczenia stomatologicznego, związanego z ciążą lub koszty leczenia powstałe na skutej nieoczekiwanej wojny lub ataku terroru. Nagłe zachorowanie natomiast zostało zdefiniowane jako stan chorobowy powstały w sposób nagły, zagrażający zdrowiu lub życiu ubezpieczonego, wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej (§ 4 pkt 27 OWU). W myśl § 20 pkt 1 i 5 OWU zakres udzielanej ochrony ubezpieczeniowej nie obejmował kosztów leczenia przekraczających zakres niezbędny do przywrócenia stanu zdrowia umożliwiającego powrót ubezpieczonego na teren Rzeczypospolitej Polskiej lub kraju zamieszkania ubezpieczonego oraz kosztów leczenia, transportu medycznego i innych usług powstałych z powodu lub w następstwie leczenia niezwiązanego z nagłym zachorowaniem lub nieszczęśliwym wypadkiem. Pojęcie koszty leczenia zostało zdefiniowane w § 4 pkt 22 OWU i oznaczało wydatki poniesione za granicą na organizację usług medycznych, leczenie ambulatoryjne, szpitalne, stomatologiczne oraz leki i środki opatrunkowe niezbędne, aby przywrócić ubezpieczonemu stan zdrowia umożliwiający powrót lub transport na teren Rzeczypospolitej Polskiej lub kraju zamieszkania ubezpieczonego.

(dowód: ogólne warunki ubezpieczenia - k. 37 - 73, kopia umowy z dnia 16 stycznia 2009 r. – k. 7)

W dniu 21 stycznia 2009 r., w czasie pobytu w Belgii, powód poczuł ból w okolicach brzucha. W związku z tym udał się do szpitala A.Z. K. v.z.w. w B., gdzie lekarz P. H. zdiagnozował u niego łatwo odprowadzaną dwustronną przepuklinę pachwinową i zakwalifikował powoda do całkowitej przedotrzewnowej laparoskopowej operacji przepukliny pachwinowej, zaś termin tego zabiegu ustalono na dzień 02 lutego 2009 r. Lekarz stwierdził również, że u powoda przed dniem 21 stycznia 2009 r. doszło do uwięźnięcia przepukliny, który to stan jednak minął i w dniu wizyty przepuklina była łatwo odprowadzalna. Z tytułu tej konsultacji lekarskiej powód poniósł koszt w wysokości 43,44 euro.

(dowód: zeznania powoda – k. 205, zeznania świadka P. H. – k. 557, dokumentacja medyczna powoda wraz z tłumaczeniem przysięgłym – k. 12, 118 – 120, 134, 155 – 159, 402 – 408, kopia zaświadczenia wraz z tłumaczeniem przysięgłym – k. 155, 437, kopia oświadczenia P. H. wraz z tłumaczeniem przysięgłym – k. 9 i 438, faktura z dnia 27 kwietnia 2009 r. – k. 8)

W dniu 02 lutego 2009 r. powód został przyjęty na oddział chirurgii szpitala A.Z. K. v.z.w. w B., gdzie przeprowadzono u niego zaplanowany wcześniej zabieg laparoskopowej operacji przepukliny pachwinowej. Zabieg ten nie został przeprowadzony w związku z uwięźnięciem przepukliny, gdyż do uwięźnięcia przepukliny doszło przed dniem 21 stycznia 2009 r., a więc przed terminem pierwszej konsultacji lekarskiej, lecz stan ten minął i po opisanej wizycie nie doszło u powoda do ponownego uwięźnięcia przepukliny. Zabieg operacyjny wykonany u powoda w dniu 02 lutego 2009 r. nie miał charakteru nagłego i mógł być wykonany po powrocie do Polski. Przyczyną przeprowadzenia u powoda wspomnianego zabiegu nie był występujący u powoda stan nagły, zagrażający życiu lub zdrowiu, wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej.

(dowód: zeznania świadka P. H. – k. 557, dokumentacja medyczna powoda wraz z tłumaczeniem przysięgłym – k. 118 – 120, 134, 155 – 159, 402 – 408, opinia biegłej M. G. – k. 586 – 592 wraz z ustną opinią uzupełniającą – k. 636 – 637)

Koszt powyższego zabiegu, leczenia oraz pobytu R. G. w szpitalu A.Z. K. v.z.w. w B. wyniósł 1.920,19 euro.

(dowód: faktura z dnia 27 kwietnia 2009 r. – k. 15)

R. G. zgłosił powstałą szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., działającemu w imieniu i na rzecz Towarzystwa (...) S. A. W odpowiedzi na to zgłoszenie podmiot ten przyznał powodowi odszkodowanie w wysokości 43,74 euro tj. zrefundowane zostały koszty pierwszej konsultacji lekarskiej, zaś w pozostałym zakresie, a więc co do kosztów zabiegu z dnia 02 lutego 2009 r., spółka odmówiła wypłaty odszkodowania argumentując, że zabieg ten przeprowadzony u powoda był zabiegiem wykonanym w trybie planowym i mógł się odbyć po powrocie do Polski.

(dowód: pismo z dnia 17 lipca 2009 r. – k. 17, pismo z dnia 28 września 2009 r. – k. 20)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które nie były kwestionowane zarówno przez żadną ze stron, jak i nie budziły wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności oraz treści w nich zawartych. W zakresie rozbieżności w tłumaczeniach dokumentacji medycznej powoda z języka angielskiego oraz niderlandzkiego Sąd oparł się na zeznaniach świadka P. H. – lekarza wykonującego zabieg u pozwanego – które uznał za wartościowy i wiarygodny materiał dowodowy. Świadek ten opisał przyczyny i okoliczności interwencji chirurgicznej u powoda oraz jego stan zdrowia w dniu dokonania tego zabiegu, a nadto jednoznacznie wskazał, że pomiędzy datą pierwszej konsultacji lekarskiej, która miała miejsce w dniu 21 stycznia 2009 r., a zabiegiem operacyjnym przeprowadzonym w dniu 02 lutego 2009 r. nie doszło u powoda do uwięźnięcia przepukliny, zaś zabieg ten miał charakter planowy, nie zaś nagły. W ocenie Sądu zeznania te – jako, że są spójne, logiczne oraz wewnętrznie niesprzeczne, skorelowane z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z wnioskami płynącymi z opinii biegłej – uznać należało za w pełni wiarygodny materiał dowodowy. Rozbieżności w tłumaczeniach przysięgłych a także w oryginalnych wersjach dokumentów w języku angielskim i niderlandzkim, dotyczące okoliczności uwięźnięcia przepukliny oraz charakteru wykonanego zabiegu (tj. czy był to zabieg o charakterze pilnym, półpilnym czy planowym) należy uznać zatem za niedokładności i omyłki w tłumaczeniach dokonanych przez osoby nie posiadające wiedzy z zakresu medycyny, a rozstrzygające znaczenie w tym zakresie mają zeznania świadka P. H.. Lekarz ten przeprowadzał zabieg u powoda i miał w tym zakresie najpełniejszą wiedzę. Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom powoda w zakresie w jakim twierdził on, że lekarz poinformował go, iż jego schorzenie zagraża życiu i nie wyraził zgody na powrót powoda do kraju, gdyż zeznania te są sprzeczne z zeznaniami świadka P. H., a także z wnioskami płynącymi z opinii biegłej. Osoby te wskazały bowiem, że stan zdrowia powoda nie stanowił przeszkody do poddania się zabiegowi usunięcia przepukliny po powrocie do Polski.

Podstawę ustaleń Sądu stanowiła również sporządzona w niniejszej sprawie opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej M. G. – zarówno pisemna z dnia 14 grudnia 2017 r., jak też ustna opinia uzupełniająca, złożona na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. W ocenie Sądu przedmiotowe opinie są klarowne, kompletne i nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, zaś płynące z nich wnioski zostały należycie uzasadnione. Dodatkowo biegła w ustnej opinii uzupełniającej z dnia 13 marca 2019 r. ustosunkowała się do zarzutów powoda zwartych w piśmie z dnia 26 stycznia 2018 r. i jednoznacznie wyjaśniła, że istniały wskazania lekarskie do przeprowadzenia zabiegu u powoda, lecz nie było zagrożenia dla jego życia lub zdrowia, natomiast nawrót uwięźnięcia przepukliny mógł nastąpić, ale zdarzenie takie i data jego ewentualnego wystąpienia jest nie do przewidzenia. Należy również podkreślić, że strona powodowa nie wykazała, aby sporządzona na użytek niniejszej sprawy opinia zawierała jakiekolwiek luki, była niekompletna, niejasna, czy też nienależycie uzasadniona. Jednocześnie Sąd pominął opinię biegłego z zakresu chirurgii ogólnej J. P. z uwagi na fakt, że opinia ta została sporządzona w zakresie niepełnego i niewłaściwie sformułowanego postanowienia dowodowego, a nadto opinia ta była niepełna – biegły sporządzając tę opinię oparł się wyłącznie na tłumaczeniach przysięgłych z języka angielskiego, pomijając pozostałe wersje tłumaczeń, w tym z języka niderlandzkiego, które to tłumaczenia zawierały rozbieżności, do których biegły się nie ustosunkował. Tymczasem opinia sporządzona przez biegłą M. G. jest opinią pełną i kompletną – biegła ustosunkowała się do rozbieżności w tłumaczeniach przysięgłych, a nadto oparła się na zeznaniach świadka P. H., które pozwoliły na usunięcie wątpliwości w tym zakresie.

Sąd oparł swoje ustalenia również na podstawie twierdzeń samych stron procesu o okolicznościach niniejszej sprawy, które zostały potwierdzone przez stronę przeciwną albo nie zostały przez nią zaprzeczone, a w związku z tym, jako bezsporne, w ogóle nie wymagały wykazywania ich prawdziwości za pomocą dowodów (art. 229 – 230 k.p.c.).

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie powód R. G. domagał się od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. zapłaty kwoty 8.065 zł tytułem zwrotu kosztów zabiegu operacyjnego usunięcia przepukliny, przeprowadzonego w dniu 02 lutego 2009 r. w Belgii - podnosząc, że w dacie zachorowania oraz dacie zabiegu objęty był świadczoną przez pozwanych ochroną ubezpieczeniową i zaistniały przesłanki do wypłaty odszkodowania z tego tytułu wskazane w OWU. Zaznaczyć przy tym trzeba, że na obecnym etapie postępowania przedmiotem niniejszej sprawy jest jedynie kwestia odpowiedzialności pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W., gdyż tylko w tym zakresie sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia tutejszemu Sądowi, zaś w odniesieniu do pozwanego (...) Sp. z o.o. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 12 września 2013 r. oddalił apelację powoda od orzeczenia Sądu I instancji oddalającego powództwo, a zatem rozstrzygniecie w tym przedmiocie jest prawomocne.

W myśl art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z § 2 wymienionego przepisu świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, a przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej. W umowie ubezpieczenia łączącej strony niniejszego procesu wypadek ubezpieczeniowy zdefiniowano w § 10 ust. 1 OWU, gdzie wskazano, że przedmiotem umowy ubezpieczenia są wymienione w tym przepisie koszty poniesione w następstwie nagłego zachorowania lub nieszczęśliwego wypadku w okresie ubezpieczenia, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i kraju zamieszkania ubezpieczonego. Nagłe zachorowanie zostało natomiast zdefiniowane w § 4 pkt 27 OWU jako stan chorobowy powstały w sposób nagły, zagrażający zdrowiu lub życiu ubezpieczonego, wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Okolicznością bezsporną pomiędzy stronami przedmiotowego procesu pozostawał fakt, że w dniu 16 stycznia 2009 r. powód zawarł ze Towarzystwem (...) S.A. (w imieniu i na rzecz którego działał (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.) umowę ubezpieczenia w podróży zagranicznej TRAMP na okres od dnia 17 stycznia 2009 r. do dnia 16 lutego 2009 r., oraz fakt, że w dniu 02 lutego 2009 r. powód poddał się zabiegowi chirurgicznemu usunięcia przepukliny. Sporny pozostawał natomiast charakter tego zabiegu, a mianowicie - czy był to zabieg wyłącznie planowy, którego termin ustalony został podczas wcześniejszej konsultacji lekarskiej, czy też nagły, wykonany z uwagi na pozostawanie powoda w stanie zagrażającym jego życiu i zdrowiu, wymagającym natychmiastowej pomocy lekarskiej – a więc stanowiący zdarzenie ubezpieczeniowe w rozumieniu § 10 i § 4 pkt. 27 OWU objęte ochroną ubezpieczeniową.

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należało przyjąć, że zabieg operacyjny przeprowadzony u powoda w dniu 02 lutego 2009 r. nie był spowodowany uwięźnięciem przepukliny. Jak wynika bowiem z zeznań lekarza przeprowadzającego opisywany zabieg, u powoda w istocie doszło do uwięźnięcia przepukliny, jednakże jeszcze przed pierwszą wizytą, która miała miejsce w dniu 21 stycznia 2009 r. W dniu tej wizyty uwięźnięcie przepukliny jednak już minęło i nie doszło do tego zdarzenia ponownie do czasu wykonania u powoda operacji. Świadek jednoznacznie wskazał, że wykonany w dniu 02 lutego 2009 r. zabieg nie stanowił nagłego przypadku i powód nie znajdował się wówczas w stanie zagrożenia życia lub zdrowia. W związku należało dojść do wniosku, że zabieg usunięcia przepukliny przeprowadzony u powoda w dniu 02 lutego 2009 r. był zabiegiem planowym. Wbrew stanowisku powoda nie można również uznać, aby przeprowadzony u niego zabieg miał jednocześnie charakter planowy i pilny, gdyż nie ulega żadnej wątpliwości, że w dniu 02 lutego 2009 r. nie doszło u powoda do uwięźnięcia przepukliny, a wobec tego – jak już wspomniano - nie występował u niego stan zagrażający zdrowiu lub życiu, co zostało potwierdzone zarówno w zeznaniach świadka P. H., jak i w opinii biegłej z zakresu chirurgii ogólnej M. G., Skoro więc w dacie przeprowadzenia u powoda spornego zabiegu operacyjnego nie występował u niego stan uwięźnięcia przepukliny, stan ten nie wystąpił również bezpośrednio przed operacją, tj. pomiędzy konsultacją lekarską a zabiegiem, to należało dojść do wniosku, że przyczyną poddania powoda operacji nie był stan nagły, zagrażający zdrowiu lub życiu powoda i wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej. Sam fakt, że u powoda mogło dojść do ponownego uwięźnięcia przepukliny, nie przesądza o przyjęciu, że stan, w którym znajdował się powód, miał charakter nagły w rozumieniu OWU. Jak wskazała biegła chirurg, do uwięźnięcia przepukliny mogło dojść lub nie, ale nawet wówczas, gdyby do tego doszło, powód niemal z pewnością otrzymałby niezbędną pomoc medyczną.

Jednocześnie trzeba podkreślić, że podnoszona przez powoda kwestia możliwości odbycia podróży do Polski w aktualnym wówczas stanie zdrowia nie miała znaczenia dla oceny zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego. W § 20 pkt 1 OWU, który to zapis odwołuje się do podróży powrotnej do kraju, wskazano, że zakres ubezpieczenia nie obejmuje kosztów leczenia przekraczających zakres niezbędny do przywrócenia stanu zdrowia umożliwiającego powrót ubezpieczonego na teren Rzeczypospolitej Polskiej lub kraju zamieszkania ubezpieczonego. Tym samym przepis ten odnosi się jedynie do zakresu ubezpieczenia w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego i określa wyłącznie podstawę wyliczania kosztów leczenia (mianowicie jakie koszty nie zostaną zwrócone), ale w żadnym razie nie definiuje co jest wypadkiem ubezpieczeniowym. Inaczej mówiąc przytoczony zapis OWU miałby zastosowanie do określenia wysokości należnego odszkodowania gdyby było ono należne co do zasady, a więc gdy doszłoby do wypadku ubezpieczeniowego, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.

Mając na uwadze powyższą argumentację Sąd doszedł do wniosku, że przyczyną przeprowadzenia u powoda w dniu 02 lutego 2009 r. zabiegu operacyjnego nie był stan chorobowy powstały w sposób nagły, zagrażający jego zdrowiu lub życiu, wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej. Nie zaszedł zatem wypadek ubezpieczeniowy zdefiniowany w § 10 i § 4 pkt 27 OWU, który uzasadniałby wypłatę świadczenia z tytułu umowy ubezpieczenia zawartej przez strony, w konsekwencji czego roszczenie powoda podlegało oddaleniu jako niezasadne.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu Sąd oparł na treści art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym to przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Stąd też powód R. G. jako strona przegrywająca proces w całości winien ponieść całość kosztów postępowania, których szczegółowe wyliczenie Sąd pozostawił Referendarzowi Sądowemu zgodnie z dyspozycją art. 108 k.p.c.

W pkt. 3 wyroku, na podstawie art. 288 k.p.c. w zw. z art. 89 ust 1 - 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 300), Sąd przyznał biegłej M. G. kwotę 116,16 zł tytułem wynagrodzenia za złożenie na rozprawie w dniu 13 marca 2019 r. ustnej opinii uzupełniającej i nakazał wypłacić biegłej przyznaną sumę tymczasowo ze Skarbu Państwa – kasy tut. Sądu.