Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agata Kowalska

Protokolant: st. sekr. sąd. Piotr Kaniewski

po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2020 r. w Opocznie na rozprawie sprawy

z powództwa P. D.

przeciwko K. W. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. W. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G. na rzecz powoda P. D. kwotę 10.000,00 (dziesięć tysięcy) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 listopada 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego K. W. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G. na rzecz powoda P. D. kwotę 3.777,00 (trzy tysiące siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje ściągnąć od pozwanego K. W. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Opocznie kwotę 638,38 (sześćset trzydzieści osiem 38/100) złotych tytułem wynagrodzenia biegłego wypłaconego tymczasowo z Funduszu Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Opocznie.

Sygn. akt I C 651/16

UZASADNIENIE

Powód P. D. w pozwie z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu) wnosił o zasądzenie od pozwanego K. W. (1) prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G. na swoją rzecz kwoty 10.300,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w maju 2016 r. strony zawarły ustną umowę o dzieło, której przedmiotem było położenie przez pozwanego kostki brukowej na posesji położonej w miejscowości S. należącej do powoda. Strony umówiły się na zakup materiałów przez pozwanego i wykonanie prac, za które powód w dniu 19 maja 2016 r. zapłacił 10.000,00 zł. Po wykonaniu usługi okazało się, że kostka brukowa posiada wady, na jej powierzchni widać było odpryski oraz niedokładne wykonanie. K. została zakupiona przez pozwanego jako materiał pozagatunkowy, co ujawniło się po jej ułożeniu i usunięciu z powierzchni kostki piasku wypełniającego. Mimo składanych zarówno w formie pisemnej jak i ustnej reklamacji pozwany nie dokonał wymiany całości kostki na wolną od wad oraz nie usunął wad jej ułożenia. W związku z powyższym pismem z dnia 14 września 2016 r. powód odstąpił od zawartej umowy i wezwał pozwanego do zwrotu wpłaconej na jego rzecz kwoty 10.000,00 zł w terminie 7 dni. Dodatkowo wezwał go do usunięcia dostarczonej kostki i wyrównania terenu. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

W odpowiedzi na pozew z dnia 3 stycznia 2017 r. pozwany K. W. (2) prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G. wnosił o odrzucenie pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c. z uwagi na brak pomiędzy stronami węzła prawnego w postaci stosunku zobowiązaniowego, a w konsekwencji brak legitymacji czynnej po stronie powodowej. W przypadku nieuwzględnienia powyższego pozwany wnosił o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych lub spisu kosztów, a także zawiadomienie o toczącym się postępowaniu M. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w B., u którego została zakupiona kostka brukowa.

W toku procesu stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na przełomie maja i kwietnia 2016 r. powód P. D. zawarł ustną umowę o dzieło z pozwanym K. W. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Usługi (...) z siedzibą w G.. Przedmiotem umowy było ułożenie kostki brukowej na nieruchomości położonej w S., będącej własnością powoda. P. D. otrzymał tę nieruchomość w drodze darowizny od rodziców, którzy dalej na tej nieruchomości na stałe zamieszkują. Powód jest tu zameldowany, ale mieszka w O..

Przy pierwszym spotkaniu, w którym uczestniczyli powód, jego rodzice i siostra, uzgodniono zakres robót, wzór ułożenia kostki i jej kolorystykę, która miała być połączniem kostki żółtej i brązowej. Cenę za wykonanie w/w robót ustalono na kwotę 90,00 zł za m ². Ustalono także, iż to pozwany dokona zakupu kostki w odpowiednim, wysokim gatunku. Decyzję o ułożeniu kostki podjął powód P. D. razem z matką W. D.. Po kilku dniach pozwany ponownie pojawił się na posesji z jedną próbką kostki w kolorze brązowym produkcji firmy (...) model (...), którą okazał obecnej wówczas na nieruchomości W. D.. Matka powoda zaakceptowała wyrób, a następnie pozwany dokonał zakupu odpowiedniej ilości kostki i rozpoczął prace. Faktura za zakup kostki została wystawiona przez firmę (...) w B. dopiero w dniu 15.06.2016 r. na kwotę 3.379,45 zł i obejmowała zakup kostki (...) 6 brąz i (...) 6 żółta. K. została przewieziona przez kierowcę firmy (...) wprost od producenta na posesję. Pogoda w trakcie układania kostki była deszczowa, w związku z czym kostka była przez cały czas mokra i ubrudzona. Po zakończeniu robót kostka została posypana piaskiem. W. D. dokonała odbioru robót i zapłaciła pozwanemu kwotę 10.000,00 zł. W dniu 19.05.2016 r. pozwany wystawił fakturę Nr (...) za ułożenie kostki z materiałem na kwotę 10.000 zł na nazwisko nabywcy P. D.. Po wyschnięciu kostki i usunięciu z niej piachu ujawniła się jej wada materiałowa w postaci porowatości oraz zmiany koloru kostki brązowej. Ponadto po burzy woda wymyła podbudowę w 4 miejscach. Po zgłoszeniu przez powoda ustnej reklamacji pozwany K. W. (2) dokonał naprawy zapadniętych miejsc. Zadeklarował także możliwość wymiany kostek, na których widoczne były ubytki. Po zgłoszeniu reklamacji do producenta kostki i wizycie na nieruchomości jego przedstawiciela K. O., pozwany zjawił się na placu z ekipą i przedstawicielką producenta. Pozwany chciał dokonać wymiany niewielkiej ilości kostek, zaś przedstawicielka producenta kostki proponowała zaimpregnowanie całej powierzchni kostki w celu uzyskania założonego koloru. Powód nie wyraził zgody na takie rozwiązanie.

/dowód: - zeznania świadków: W. D. k. 40v – 41v,

M. C. k. 41v,

K. O. k. 42 – 42v,

- zeznania powoda P. D. k. 49v – 51,

- zeznania pozwanego K. W. (1) w części k. 51 – 51v,

- faktura VAT (...) k. 28,

- faktura Nr (...) k. 6,

- zdjęcia k. 7/.

Pismem z dnia 14.06.2016 r. powód wystosował do pozwanego pisemną reklamację, żądając w niej wymiany całości ułożonej kostki.

Pozwany pismem z dnia 25.06.2016 r. nie uznał powyższej reklamacji.

Wymiana kolejnych pism przez strony nie wpłynęła na zmianę ich stanowisk. Ostatecznie pismem z dnia 14.09.2016 r., doręczonym pozwanemu w dniu 20.09.2016 r., powód odstąpił od umowy i wezwał pozwanego do zwrotu zapłaconej na jego rzecz kwoty 10.000 zł w terminie 10 dni od daty doręczenia niniejszego wezwania. Jednocześnie wezwał pozwanego do usunięcia dostarczonej kostki i wyrównania terenu. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

Pismo z dnia 14.09.2016 r. zostało przygotowane przez profesjonalnego pełnomocnika, za którą to usługę powód zapłacił kwotę 300 zł.

Reklamacji nie uznał także producent kostki – Zakład (...) w T.. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że reklamowana kostka brukowa spełnia wymagania wynikające z Polskich Norm oraz posiada Deklarację właściwości użytkowych zgodnie z rozporządzeniem UE nr 305/2011. Podniesiono ponadto, że po wbudowaniu kostek w nawierzchnię reklamacja nie jest możliwa.

/dowód: - reklamacja z dnia 14.06.2016 r. z potwierdzeniem doręczenia k.8,

- odpowiedź na reklamację k. 9 ,

- pisma stron z 18.06.2016 r i 3.08.2016 r. k. 12 , 13,

- pismo z dnia 14.09.2016 r. z potwierdzeniem doręczenia k. 14,

- pismo pozwanego z dnia 22.09.2016 r. k. 15,

- faktura VAT NR (...) k. 17,

- pismo z 19.06.2016 r. – reklamacja kostki k. 26,

- pisma z 30.06.2016 r. i 15.07.2016 r. k. 27, 10 – 11/.

Opiniujący w niniejszej sprawie biegły sądowy w dziedzinie budownictwa mgr inż. K. G. w opinii pisemnej wskazał, iż sposób i technologia ułożenia kostki nie spełniają warunków określonych przez normy techniczne, zasady wiedzy technicznej oraz instrukcję „Zasady stosowania, układania i warunki gwarancji betonowej kostki brukowej” z Katalogu produktów (...).

Biegły wskazał, że na całej powierzchni pozwany nie wykonał podbudowy a warstwa podsypki z piasku o nieznanym uziarnieniu ma grubość mniejszą niż deklarowane 20 cm. Obrzeża zostały ustawione tylko na fundamencie z mieszanki piaskowo – cementowej zamiast na betonie B10, bez oparcia z tyłu obrzeża. Pozwany nie dostosował również nawierzchni do obciążenia przyczepą na podjeździe do miejsca rozładunku płodów rolnych. Kolejną wadą jest brak spływu wody opadowej do odwodnienia liniowego przy wejściu do piwnicy. Brak podbudowy, brak spoin oraz płytka, o nierównomiernej grubości podsypka zagęszczana partiami są przyczynami powstawania nierówności nawierzchni (przemieszczeń pionowych) i uszkodzeń krawędzi kostek.

Pozostawienie przez pozwanego na ułożonej nawierzchni na kilka tygodni piasku niekwalifikowanego z zawartością frakcji ilastych było błędem i jest powodem odbarwienia kostek brukowych na całej powierzchni.

K. ułożona na posesji w miejscowości (...) ma wady na stronie licowej nawierzchni w postaci rys, płytkich ubytków i odprysków oraz uszkodzeń krawędzi. Ich ilość obliczona na wybranej do oceny powierzchni stanowiącej ok. 10% całej utwardzonej powierzchni w ilości 4,3% przekroczyła dopuszczalną granicę uzasadnioną sposobem produkcji wyrobów betonowych z użyciem naturalnych surowców ustaloną przez producenta (...) na 1,5%.

Inne własności techniczne kostki brukowej mieszczą się w granicach ustalonych w normie wyrobu PN- (...) i nie miały wpływu na ocenę sposobu wykonania nawierzchni. Błędy popełnione przez pozwanego podczas układania nawierzchni nie pozwoliły biegłemu ocenić w jakim procencie są to wady powstałe u producenta podczas: przygotowania mieszanki betonowej, formowania, rozformowania, przeładunków i składowania kostek brukowych oraz w hurtowni podczas transportu i robót za- i wyładunkowych oraz transportu na miejsce wbudowania.

Na podstawie wyglądu kostek i prostych badań biegły dokonał ich oceny i stwierdził, iż jest to tani wyrób o właściwościach technicznych odbiegających od wyrobów wielu uznanych polskich firm, które można nabyć za niewiele większą cenę niż kostki produkcji (...), większą o ok. 10% co zwiększyłoby koszty wykonania nawierzchni o ok. 400 – 500 zł.

Biegły wskazał, iż z technicznego punktu widzenia nie ma przeszkód w usunięciu wadliwych kostek brukowych, ale czynność ta nie zlikwiduje innych wad, które ma nawierzchnia ułożona przez pozwanego takich jak:

- brak podbudowy,

- brak spoin,

- brak ław betonowych z oporem obrzeży chodnikowych,

- wyblaknięcie całej nawierzchni,

- niewłaściwe wyprofilowanie nawierzchni, z której woda opadowa powinna być skierowana na nieutwardzone części działki oraz do odwodnień linowych wykonanych przez pozwanego.

Wada w postaci odbarwienia nawierzchni jest wadą istotną, ale usuwalną (po zastosowaniu chemicznych środków czyszczących oraz impregnacji). Pozostałe wady są istotne z punktu widzenia technologii wykonania nawierzchni i tych wad nie da się usunąć bez rozebrania nawierzchni.

Błędy spoinowania, jak i brak właściwej podbudowy są przyczyną występowania zmian destrukcyjnych podłoża i samej kostki a wymiana nawet 1 m ² nawierzchni nie usunie przyczyn i nie zatrzyma dalszego powstawania tych wad.

/dowód: - opinia pisemna biegłego K. G. k. 61 – 100,

- opinia pisemna uzupełniająca biegłego K. G.

k. 148 – 165/

Wydająca opinię na potrzeby niniejszego postępowania biegła sądowa w dziedzinie budownictwa mgr inż. J. M. po przeprowadzonej szczegółowej analizie technicznej akt sprawy oraz obowiązujących norm i przepisów stwierdziła, iż przedmiotowa nawierzchnia posiada wady w postaci nieprawidłowego odwodnienia w obrębie budynku, miejscowych zapadnięć, rozwarstwionych miejscowo spoin, porowatych i nasiąkliwych kostek w około 40%. Biegła nie mogła odnieść się do zadeklarowanych przez producenta parametrów kostki brukowej zakupionej w dniu 15.06.2016 r. poprzez fakturę VAT (...), gdyż załączona deklaracja właściwości użytkowych (...) została wydana rok po zakupie kostki brukowej.

W chwili obecnej wymiana porowatych i uszkodzonych kostek nie kalkuluje się, ponieważ do wymiany kwalifikuje się około 40% kostki brązowej (są to kostki z uszkodzeniami, uszczerbkami, o większej nasiąkliwości).

Biegła wskazała, że pierwszą i zauważalną wadą przedmiotowej kostki jest też to, że kostka pierwotnie będąca koloru brązowego ma aktualnie kolor bordowy bądź bladoróżowy. Jest to wada istotna, gdyż nie odpowiada umowie zawartej między stronami. Ponadto źle zostało wykonane odwodnienie wzdłuż budynku, woda podpływa pod budynek, nie jest odprowadzana poza jego mury.

Zdaniem biegłej do produkcji kostki został użyty zły materiał. Porowatość powinna być jednakowa dla każdej kostki, a w przedmiotowym przypadku niektóre kostki są gładkie, a inne bardziej porowate, czyli nie zagęszczone. Nasiąkliwość kostki nie powinna przekraczać 5%, a część przedmiotowej kostki ma nasiąkliwość ok. 9%. Impregnacja spowodowałaby ograniczenie nasiąkliwości kostki, poprawiłaby estetykę, ale na jakiś czas. Dobra gatunkowo kostka nie wymaga dodatkowych czynności konserwacyjnych.

Biegła nie badała prawidłowości wykonania podbudowy. Stwierdziła jednak zapadnięcia na schodach, zapadnięcie koryta przy oknie do piwnicy, przy obrzeżu , co może świadczyć o niedobrze zagęszczonym podłożu lub podmyciu wodą.

/dowód: - opinia pisemna biegłej J. M. k. 205 – 215,

- opinia pisemna uzupełniająca biegłej J. M.

k. 239 – 240,

- opinia ustna uzupełniająca biegłej J. M. k. 272 – 273/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron, świadków, dowody z dokumentów oraz opinie biegłych z zakresu budownictwa lądowego. Opinie biegłych są rzetelne, jasne, pełne, wzajemnie się uzupełniają. Biegli w sposób rzeczowy odnieśli się do uwag zgłaszanych przez strony w opiniach uzupełniających, szczegółowo uzasadnili swoje stanowiska, umożliwiając tym samym Sadowi ostateczną weryfikację wniosków opinii.

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego w części, w której negował, że powód był stroną umowy, której przedmiotem było ułożenie kostki brukowej na nieruchomości położonej w S.. Za odmienną oceną przemawia szereg argumentów. Po pierwsze powód jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości. Brał on czynny udział w negocjowaniu warunków i ustalaniu zakresu prac objętych umową. Przyznał to sam pozwany w pierwotnych wyjaśnieniach: „Pan P. D. decydował – wypowiadał się przy wyborze wzoru ułożenia, wysokości posadowienia”. Ponadto pozwany wystawił fakturę za wykonane roboty powodowi, odpowiedział na jego reklamację i prowadził z nim korespondencję w tej sprawie. W pierwszej pisemnej odpowiedzi na reklamację w ogóle nie podnosił żadnych wątpliwości co do strony umowy, a w kolejnym piśmie z 3 sierpnia 2016 r. także nie kwestionował ostatecznie pozycji powoda jako strony umowy, przypisując W. D. funkcję pełnomocnika powoda. P. D. sfinansował także wykonaną przez pozwanego pracę. Udział matki powoda w procesie zawarcia i wykonania umowy należy ocenić w kategoriach czynności faktycznych, wynikających z więzi rodzinnych, a nie czynności prawnych. Tym samym Sąd uznał zgłoszony przez stronę pozwaną zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powodowej za niezasadny.

W żadnym zaś razie zarzut braku legitymacji procesowej, pomijając zasadność tego zarzutu, nie może stanowić podstawy do odrzucenia pozwu na podstawie art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c. (pkt 1. odpowiedzi na pozew, k.20 akt sprawy). Przepis ten mówi o „zdolności procesowej” (określonej przez art. 65 § 1 k.p.c. jako „zdolność do czynności procesowych”), rozumianej jako zdolność do samodzielnego (osobiście lub przez ustanowionego przez siebie pełnomocnika) dokonywania czynności procesowych w postępowaniu cywilnym. Od zdolności procesowej należy odróżnić legitymację procesową, która oznacza uprawnienie do występowania w danym procesie w charakterze powoda (legitymacja czynna) lub pozwanego (legitymacja bierna). Brak legitymacji procesowej, zarówno czynnej jak i biernej, skutkuje oddaleniem powództwa, a nie odrzuceniem pozwu. Dlatego rozpatrywanie zarzutu braku legitymacji procesowej w aspekcie ewentualnego odrzucenia pozwu było bezprzedmiotowe, pozbawione podstawy prawnej.

Sąd zważył, co następuje:

W myśl art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Z przeprowadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia ustnej umowy o dzieło, której przedmiotem było ułożenie kostki brukowej na nieruchomości powoda położonej w miejscowości S. w gminie O.. Celem umowy było zatem osiągnięcie uzgodnionego przez strony, skonkretyzowanego rezultatu. W realizację robót brukarskich nie byli zaangażowani inni uczestnicy procesu budowlanego (projektant, kierownik budowy, inspektor nadzoru). Porozumienie stron zakładało wiodącą rolę pozwanego przy wyborze technologii wykonania dzieła i użytych materiałów budowlanych.

Wobec stwierdzenia przez powoda wadliwości w ułożeniu kostki oraz wad materiałowych samej kostki skorzystał on z uprawnienia z tytułu rękojmi za wady dzieła i odstąpił od umowy (pismo z dnia 14.09.2016 r. k. 14).

Wobec uchylenia art. 627 ¹ k.c. i art. 637 k.c. ustawą z dnia 30.05.2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 827), która weszła w życie 25.12.2014 r., problematyka rękojmi za wady dzieła jest obecnie w całości objęta odpowiednim stosowaniem przepisów o rękojmi przy umowie sprzedaży (art. 638 k.c.). Odesłanie do rękojmi przy sprzedaży dotyczy także umów o dzieło w obrocie konsumenckim. Stosownie do art. 638 zd. 2 k.c. odpowiedzialność z tytułu rękojmi nie powstaje, jeżeli wada powstała z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez zamawiającego.

Zgodnie z odpowiednio stosowanymi przepisami regulującymi rękojmię przy sprzedaży, zamawiającemu z tytułu rękojmi za wady dzieła przysługuje uprawnienie do złożenia oświadczenia o obniżeniu wynagrodzenia za dzieło albo odstąpieniu od umowy, chyba że przyjmujący zamówienie niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla zamawiającego usunie wadę. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli wada dzieła była już usuwana przez przyjmującego zamówienie albo przyjmujący zamówienie nie uczynił zadość obowiązkowi usunięcia wady (art. 560 § 1 k.c. w zw. z art. 638 § 1 k.c.). Uchylenie przepisu art. 637 k.c., określającego w sposób szczególny kolejność i zakres uprawnień z rękojmi, przysługujących zamawiającemu, spowodowało, że nie musi on zachować kolejności uprawnień, lecz może dokonać swobodnego wyboru spośród ich pełnego zakresu.

Zamawiający nie może odstąpił od umowy o dzieło, jeżeli wada jest nieistotna (art. 560 § 4 k.c. w zw. z art. 638 k.c.). Za wady istotne dzieła uważa się wady, które czynią dzieło niezdatnym do zwykłego użytku, albo które sprzeciwiają się wyraźnej umowie ( wyrok Sądu Najwyższego z 6.10.2006 r., V CSK 198/06; L.). Wada istotna może mieć nie tylko wymiar funkcjonalny, ale także estetyczny ( K. Kołakowski w : Bieniek , Komentarz. Zobowiązania, 2011, t. II, art. 637, Nb 3). Jeżeli doszło do oddania dzieła, w szczególności jeśli zamawiający je odebrał, powstaje obowiązek zapłaty wynagrodzenia za dzieło zgodnie z art. 642 § 1 k.c. Nie pozbawia to zamawiającego możliwości wykazywania, że doszło do nienależytego wykonania umowy ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.08.2012 r., II CSK 21/12; L.), w tym w szczególności korzystania z uprawnień z tytułu rękojmi za wady dzieła (Komentarz do art. 638 k.c. red. Osajda 2020, wyd. 25/Ł. Żelechowski; Legalis).

Odstąpienie od umowy następuje ze skutkiem ex tunc. Pomiędzy stronami powstaje taki stan, jakby do zwarcia umowy nie doszło. Odstąpienie obejmuje rozwiązanie umowy jako całości (art. 494 k.c.). W ramach tego uprawnienia nie mieści się odstąpienie częściowe, dotyczące np. tylko określonych części dzieła. Bezpośrednim następstwem złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy jest utrata uprawnień do żądania obniżenia wynagrodzenia lub usunięcia wady. Skuteczne odstąpienie ma bowiem charakter definitywny. Zamawiający nie może swego oświadczenia cofnąć bez zgody strony przeciwnej, domagając się w miejsce odstąpienia obniżenia wynagrodzenia lub usunięcia wady (Komentarz do art. 638, t. 7 red. Rajski 2018 , wyd. 4; Legalis).

Odnosząc powyższe rozważania natury prawnej do analizowanego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż istniały podstawy do odstąpienia przez powoda od umowy o dzieło zawartej z pozwanym w 2016 r. W ocenie Sądu w ustalonych okolicznościach niniejszej sprawy odstąpienie powoda było skuteczne, gdyż stwierdzone wady dzieła były istotne, a wykonawca, pomimo informowania go o kolejnych ujawniających się wadach, nie podjął się ich usunięcia, konsekwentnie utrzymując, iż wykonane przez niego prace nie były dotknięte tego rodzaju wadami.

Okolicznością niekwestionowaną jest, że pozwany podjął się ułożenia kostki brukowej według ustalonego wzoru i kolorystyki, z materiałów osobiście zakupionych. Realizacja dzieła od strony wizualnej, estetycznej sprzeciwia się umowie i wada ta ma niewątpliwie charakter istotny . Jak stwierdził biegły K. G. wada w zakresie kolorystyki ma charakter usuwalny, gdyż efekt poprawnie wybarwionej nawierzchni da się uzyskać po zastosowaniu chemicznych środków czyszczących oraz impregnacji. Jak słusznie jednak zauważyła biegła J. M., impregnacja ograniczyłaby nasiąkliwość kostki i poprawiłaby estetykę, ale tylko na określony, niedługi czas. Dobra gatunkowo kostka nie powinna wymagać dodatkowych czynności konserwujących. Do tego dochodzą inne uszkodzenia, uszczerbki, odpryski, rysy na kostkach skutkujące zakwalifikowaniem przez biegłą około 40% kostki brązowej do wymiany. W wykonaniu dzieła wystąpiły także istotne wady na etapie sposobu i technologii ułożenia kostki (brak podbudowy, niewłaściwe zagęszczenie podsypki o zbyt małej miąższości przy braku spoin). Wystąpienie tych wad stwierdził biegły K. G. na podstawie przeprowadzonych oględzin i wykonanej dokumentacji fotograficznej oraz informacji uzyskanych od stron umowy, a zwłaszcza od samego wykonawcy dzieła (protokół k. 94 – 95). Wady te są istotne i , jak stwierdził biegły, nie da się ich usunąć bez rozebrania nawierzchni. W ocenie Sądu pozwany miał świadomość wystąpienia istotnych wad dzieła zarówno o wymiarze funkcjonalnym jak i estetycznym, gdyż na początku procesu reklamacyjnego za sugestią żany brał pod uwagę wymianę kostki na inną, ale ostatecznie wycofał się z tego (ostatni fragment zeznań świadka W. D. k.41v).

Skutkiem odstąpienia od umowy było powstanie po stronie powoda wierzytelności z tytułu zwrotu wynagrodzenia wypłaconego stronie pozwanej (art. 494 § 1 k.c.). Dlatego roszczenie powoda o zasądzenie kwoty 10.000 zł, objętej fakturą nr (...) z dnia 19.05.2016 r., należało uwzględnić (pkt 1. wyroku).

O odsetkach ustawowych za opóźnienie Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Roszczenie o zwrot świadczenia po odstąpieniu od umowy wzajemnej staje się wymagalne z chwilą wezwania do jego spełnienia (art. 455 k.c.) Powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie określonym w piśmie z dnia 14.09.2016 r. (doręczonym w dniu 20.09.2016 r.) W pozwie zgłosił jednak żądanie zasądzenia odsetek od daty wniesienia pozwu, dlatego – zgodnie z regułą wyrażoną w art. 321 k.c. – od tej daty zasądzono odsetki ustawowe za opóźnienie.

W pozostałej części, w zakresie kwoty 300 zł stanowiącej koszt usługi prawnej za sporządzenie pisma z dnia 14.09.2016 r., Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., na które złożyły się: opłata sądowa w kwocie 515 zł, zaliczki na biegłego w kwotach 800 zł i 2.462 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1399 ze zm.) Sąd obciążył pozwanego kosztami wynagrodzenia biegłego, pokrytymi tymczasowo z Funduszu Skarbu Państwa.