Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...). (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. kwoty 15626,82 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, tytułem czynszu najmu oraz opłat i innych należności.

W dniu 23 maja 2019 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie XI Wydział Gospodarczy wydał w niniejszej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił żądnie pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżyła nakaz w całości, wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na swoja rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Przyznała, że łączy ją z powódką umowa najmu przedmiotowego lokalu. Zaprzeczyła jednak, że ma wobec powódki zaległości w opłatach, w szczególności opłatach za energię elektryczną, ścieki oraz wodę. Podniosła, że powódka nie udowodniła roszczenia w tym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 sierpnia 2017 r. (...) Sp. z o.o. w S. zawarła z pozwaną (...). (...) Sp. z o.o. w P. umowę najmu lokalu położonego w Galerii (...) w K. przy ul. (...). Umowa została zawarta na okres 5 lat od dnia przekazania lokalu. W lokalu miała być prowadzona działalność gastronomiczna pod nazwą Fabryka (...). Czynsz ustalono na kwotę 5000 zł netto plus Vat oraz czynszu od obrotu - 15% wpływów pozwanej bez podatku VAT płatny od dnia rozpoczęcia działalności w lokalu, nie później jednak niż od 1 września 2017 r. Najemca do dnia 5-go każdego miesiąca miał obowiązek składać oświadczenie dotyczące obrotów w miesiącu poprzednim. Pozwana zobowiązała się do zapłaty czynszu, opłat eksploatacyjnych (opłata za energię elektryczną, cieplną, gaz, wodę, odprowadzanie ścieków, linie telefoniczną) i innych należności na podstawie faktury Vat płatnej w terminie 14 dni od jej dostarczenia pozwanej.

Zasady ponoszenia kosztów eksploatacji lokali (kosztów bezpośrednich) określono w § 7 umowy. Ustalono, że opłaty za media, z wyłączaniem energii elektrycznej, naliczane będą przez wynajmującego według bieżących cen jakie najemca zobowiązany byłby zapłacić, gdyby uiszczał je bezpośrednio podmiotom świadczącym usługi z czynnościami związanymi z tymi opłatami (§ 7 ust. 3). Zasady rozliczania kosztów z tytułu zużycia energii elektrycznej określono w § 7 ust. 4 umowy i uzależniono je od wysokości zapotrzebowania najemcy na energię elektryczną, które z kolei określono w § 7 ust. 5 umowy na 40 kW. Rozliczenia za dostarczone media następować miały na podstawie wskazań podlicznika, według stawek stosowanych przez dany zakład w stosunku do wynajmującego, bez dodatkowych marż i narzutów (§ 7 ust. 8). Strony w umowie określiły także, że podstawą do rozliczenia kosztów bezpośrednich będą faktury VAT, wystawiane miesięcznie po odczycie podliczników (§ 7 ust. 8 Umowy).

Aneksem z dnia 3 października 2017 r. strony postanowiły zmienić § 5 ust 1 umowy i postanowiły, że czynsz oraz pośrednie koszty eksploatacyjne płatne będą od dnia rozpoczęcia działalności w lokalu, przez okres najmu niezależnie od tego, czy najemca rzeczywiście korzysta z przedmiotu najmu.

Aneksem z dnia 14 listopada 2017 r. strony uzgodniły, że wydanie lokalu nastąpi do 12 marca 2018 r., a rozpoczęcie działalności 60 dni od daty przekazania lokalu najemcy.

Finalnie lokal pozwanej wydano w dniu 11 czerwca 2018 r., a w dniu 14 czerwca 2018 r. pozwana rozpoczęła prowadzenie w lokalu umówionej działalności gospodarczej.

(...) Spółka z o.o. w S. (wcześniej (...) Sp. z o.o. w S.) w dniu 24 listopada 2017 r. podjęło uchwałę o podziale Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej, tj. (...) Spółka z o.o. w S. na istniejącą spółkę przejmującą, tj. (...) Spółka z o.o. w S.. Podziału dokonano zgodnie z planem podziału przygotowanym i zaakceptowanym przez Zarządy Spółek w dniu 8 września 2017 r.

Dowód:

- odpis pełny (...) Sp. z o.o. w S. –k.19-23,

- odpis KRS powódki k.14-18, 58-67,

- odpis KRS pozwanej 68-72,

- umowa najmu z dnia 11.08.2017 r. wraz z aneksami k.24-36,

- wydruk z księgi wieczystej KW (...) k.39-43,

- protokół zdawczo odbiorczy z dnia 11.06.2018 r. k.38,

- notatka z dnia 14.06.2018 r. k.37,

- akt notarialny (...)

- plan podziału k.106-120,

Powódka wystawiła na pozwaną fakturę nr (...) z dnia 1 lutego 2019 r. płatną do dnia 14 lutego 2019 r. obejmującą czynsz podstawowy za okres od 01.02.2019r. do 28.02.2019 r. oraz koszty energii elektrycznej, wody i ścieków na kwotę 8129,30 zł; faktura ta obejmowała rozliczenie kosztów energii elektrycznej zużytej przez pozwaną w okresie od 19.12.2018 r. do 23.01.2019 r. oraz koszty zużytej wody i ścieków w tym samym okresie. Z odczytów podlicznika u pozwanej z dnia 23 stycznia 2019 r., wynikało, że pozwana zużyła (...),9 kW energii elektrycznej oraz 9,81 m ³ wody. W tym czasie stawki u dostawców: w zakresie energii elektrycznej 1 kW mocy zamówionej ustalono na poziomie 22,68 zł (tzw. stawka opłaty przejściowej i stawka opłaty sieciowej) - dla pozwanej ta moc wynosiła 40kW, a dla energii faktycznie zużytej 0,43 zł (tzw. stawka energii czynnej, stawka składnika zmiennego stawki sieciowej oraz stawka jakościowa); od stycznia 2019r. stawka ta była wyższa i wynosiła 0,57 zł; w zakresie wody stawka dla lm ³ wynosiła odpowiednio 2,82 zł i ścieków 4,51zł.

Dowód:

- faktury i faktury korekty k.46, 47

- komunikat prezesa GUS k.121,

- protokół spisania liczników w dniu 23.01.2019, k.122-

- faktura Vat nr (...) k.125-126,

- faktura Vat nr (...) k.127,

- faktura Vat nr (...) k.128,

- zeznania świadka M. K. (1) k.171,

- zeznania świadka M. K. (2) k.171 verte.

Powódka wystawiła na pozwaną fakturę nr (...) z dnia 1 marca 2019 r. płatną do dnia 14 marca 2019 r. obejmującą czynsz podstawowy za okres od 01.03.2019r. do 31.03.2019 r. oraz koszty energii elektrycznej, wody i ścieków na kwotę 7302,10 zł. Faktura obejmowała rozliczenie kosztów energii elektrycznej zużytej przez pozwaną w okresie od 24.01.2019 r. do 20.02.2019 r. oraz koszty zużytej wody i ścieków w tym samym okresie. Odczytów podlicznika u pozwanej dokonano w dniu 20 lutego 2019 r. i wówczas liczniki pozwanej wskazywały zużycie w tym okresie 151,50 kW energii elektrycznej oraz 0,22 m ³ wody. W tym czasie stawki u dostawców: w zakresie energii elektrycznej 1 kW mocy zamówionej ustalono na poziomie 19,20 zł (tzw. stawka opłaty przejściowej i stawka opłaty sieciowej) - dla pozwanej ta moc wynosiła 40kW, a dla energii faktycznie zużytej 0,57 zł (tzw. stawka energii czynnej, stawka składnika zmiennego stawki sieciowej oraz stawka jakościowa), w zakresie wody i ścieków stawka dla 1 m ³ wynosiła odpowiednio 2,82 zł oraz 4,51 zł.

Dowód:

- faktura, k. 48

- komunikat prezesa GUS k.121,

- protokoły spisania liczników w dniu 20.02.2019 r. k. 124

- faktura (...) k.129-130,

- faktura nr (...) k.131,

- faktura Vat nr (...) k.132,

- zeznania świadka M. K. (1) k.171,

- zeznania świadka M. K. (2) k.171 verte.

W roku 2018 r. wzrost średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosił 1,6 %, co wynikało z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego sprawie ogółem w 2018 r. z dnia 15.01.2019 r., opublikowanego w M.P. 2019 poz. 64.

W związku z postanowieniami umowy o waloryzacji czynszu najmu o wskaźnik inflacji GUS (§ 5 ust. 10 umowy) powódka wystawiła do faktur czynszowych (ze stycznia i lutego 2019 r.) korekty uwzględniające inflację:

- fakturę korektę nr (...) z dnia 31 stycznia 2019 r. do faktury (...) na kwotę 97,71 zł, płatną do dnia 28.02.2019 r.;

- fakturę korektę nr (...) z dnia 1 lutego 2019 r. do faktury (...) na kwotę 97,71 zł, płatną do dnia 05.03.2019 r.

Dowód:

- faktury i faktury korekty k. 44-48,

- komunikat prezesa GUS k.121.

Pismem z dnia 15 lutego 2019 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty należności z faktury nr (...). Pismem z dnia 15 marca 2019 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty za fakturę (...) i do zapłaty faktur korekt.

Dowód:

- wezwanie z dnia 15.02.2019 r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym z wydrukiem k.49-52,

- wezwanie z dnia 15.03.2019 r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym z wydrukiem k.53-56,

- zeznania świadka A. B. k.170 verte,

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w przeważającej części.

Podstawą prawną dochodzonego roszczenie była umowa najmu łącząca strony postępowania i art. 659 kc i nast.

W sprawie nie sporna była legitymacja procesowa powoda, treść łączącej strony umowy, wysokości zobowiązań czynszowych, spór zaś dotyczył wysokości opłat za energię elektryczną, wodę i ścieki.

W tym miejscu należy także wskazać, że pozwany dopiero na rozprawie w dniu 8 listopada 2019r. podniósł zarzut dotyczący braku wykazania wymagalności roszczeń, z uwagi na niewykazanie przez powoda daty doręczenia poszczególnych faktur. Ten zarzut uznano za spóźniony i pominięto go na podstawie art. 207 § 6 kpc, mając na uwadze, że pozwany miał możliwości podniesienia takiego zarzutu już w sprzeciwie od nakazu zapłaty czy dalszym piśmie procesowym. Nadto nie sposób uznać, że podniesienie takiego zarzutu nie spowodowałoby przedłużenia postępowania. Każdy bowiem zarzut czy twierdzenie strony przeciwnej rodzi po drugiej stronie procesu uprawnienie do wypowiedzenia się na ten temat, jak i często otwiera możliwości złożenia kolejnych wniosków, w tym dowodowych. Uwzględnienie więc takiego zarzutu powodowałoby konieczność umożliwienia powodowi ustosunkowania się do niego, w szczególności, że wcześniej – w tym w postępowaniu przedsądowym – kwestia wymagalności nie była między stronami sporna.

Rozważając zaś zarzuty w zakresie niewykazania wysokości naliczonych opłat eksploatacyjnych, uznano jej za częściowo słuszne, tj. w zakresie dotyczącym opłat za ścieki. W tym względzie powód istotnie nie wykazał przedłożonymi dowodami ilości obciążającej pozwaną. Z przedłożonych protokołów spisania licznika, wynikały jedynie dane dotyczące energii i wody, brak było zaś danych dotyczących ścieków. W tym więc zakresie zarzut pozwanej okazał się uzasadniony. W sytuacji bowiem gdy pozwany zaprzeczał wysokości tego zobowiązania – niezależnie od marginalnej jego wysokości w stosunku do całości żądania – to na powodzie ciążył obowiązek wykazania ilości zużytych przez pozwaną ścieków i należnej na to opłaty.

Rację miał również pozwany, że powód w fakturach przyjął błędne (odwrotne) stawki dla wody i ścieków. Jednakże sąd uwzględnił to przy obliczeniu dochodzonego roszczenia, uwzględniając właściwe zużycie wody i właściwą stawkę oraz pomniejszając żądanie o niewykazaną wartość opłaty za ścieki.

W pozostałym zakresie powództwo uznano za wykazane, a dodatkowo w części dotyczącej czynszu, za niesporne. Wysokości zużytej energii i wody została wykazana protokołami z odczytu liczników, który był sporządzany zgodnie z ustaleniami obu stron umowy. Zarzut pozwanej, że protokoły te nie zostało podpisane przez osobę uprawnioną ze strony pozwanej był całkowicie chybiony. Po pierwsze jak wynikało z zeznań świadków, liczniki były spisywane w obecności pracownika działającego w lokalu pozwanej. Po drugie nie sposób uznać, aby protokół taki miał za każdym razem podpisywać uprawniony członek zarządu pozwanej. Po trzecie spisanie licznika w żaden sposób nie należy do czynności związanych ze składaniem oświadczeń woli, czy zaciąganiem jakichkolwiek zobowiązań przez podpisującego pracownika, lecz stanowi wyłącznie oświadczenie wiedzy i istniejącego stanu faktycznego, a przez to nie ma konieczności specjalnego upoważnienia dla takich osób. Po czwarte w toku całego postępowania przedsądowego pozwany nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń do takich protokołów, co zresztą nie było kwestionowana w toku procesu.

Nadto powód wykazał wysokości roszczenia w zakresie opłat eksploatacyjnych fakturami od ich dostawców. Wyraźnie wynika z nich wysokości stawek za energię, jak i wodę, w okresie objętym sporem. Istotnie takie też stawki, zgodnie z umową łączącą strony, przyjmował w swoich wyliczeniach powód.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 kc, przyjmując za właściwe daty wymagalności wynikające z faktur vat, co jak wyżej wskazano, nie zostało skutecznie podważone przez pozwaną.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kc i art. 100 kc, mając na uwadze, że powód przegrał sprawę w zaledwie 1%, na jego rzecz zasądzono całość poniesionych kosztów, tj. 3917 zł (300 zł – opłata sądowa od pozwu, 17 zł. – opłata skarbowa od pełnomocnictwa; 3600 zł - koszty zastępstwa procesowego.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)