Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący : SSR Małgorzata Habaj

Ławnicy: J. C., B. M.

Protokolant : Karolina Nowicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 roku w Ś.

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko A. R.

o odszkodowanie

powództwo oddala;

zasądza od powódki M. S. na rzecz pozwanej A. R. kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25.10. (...). powódka M. S. domagała się od strony pozwanej A. R. zasądzenia odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. W piśmie procesowym z dnia 10.01.2013 powódka podtrzymała roszczenie w przedmiocie odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę i wniosła ponadto o zasądzenie odszkodowania za nie wypłacenie jej w terminie wynagrodzenia za pracę , wycofanie świadectwa pracy i wydanie nowego świadectwa pracy.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, iż podstawą rozwiązania umowy o pracę był stwierdzony niedobór w kasie na zmianie pracy powódki. Odnośnie odszkodowania za niewypłacenie jej wynagrodzenia za pracę .

Sąd ustalił

Powódka zatrudniona była u pozwanej A. R. w sklepie (...) dębem” w S. jako sprzedawca na podstawie umowy na czas określony z dnia 16.08.2012 z wynagrodzeniem 1500 zł miesięcznie. Wynagrodzenie płacone było do rąk powódki.

bezsporne

W dniu 13 i 14 października sklep był nieczynny, 15 października powódka była w pracy, w dniu 16 i 17 października przebywała na urlopie wypoczynkowym.

dowód: harmonogram czasu pracy – w aktach osobowych

W dniu 15 października 2102 sklep był czynny od 6 rano do 20. Od 6 do 12 pracowała w nim pozwana . Utarg do godziny 12 wyniósł 402, 14 zł. Po zakończeniu zmiany pozwana w obecności powódki sporządziła i wydrukowała tzw. raport godzinowy obejmujący okres czasowy od 6 -12, z podaniem wartości sprzedaży i ilością wydanych paragonów, kwotę utargu wzięła, zostawiła powódce w kasie 169, 68 zł do wydawania reszty. Powódka nie zgłaszała zastrzeżeń.

dowód: raport godzinowy k 17

przesłuchanie pozwanej k.67-68

przesłuchanie powódki k.67

Od 12 do 20 w sklepie pracowała powódka. Na koniec pracy o godzinie 20 sporządziła i wydrukowała z kasy fiskalnej tzw. raport dobowy sprzedaży za dzień 15.10.2012 na kwotę sprzedaży 1351,28 zł. W kasie zostawiła 402, 14 zł z utargu + 169, 68 zł zostawione wcześniej przez pozwaną.

dowód: raport dobowy k.16

Pozwana następnego dnia po zbilansowaniu utargów i pozostawionej gotówki przez powódkę stwierdziła brak kwoty 495 zł. Zadzwoniła do powódki, która w dniach 16 i 17 przebywała na urlopie. Powódka nie potrafiła wyjaśnić różnicy w utargach. Powiedziała do pozwanej „ że to ona musiała zrobić cos z kasą”

dowód: przesłuchanie pozwanej k.67-68

Po zakończeniu zmiany pracownik I zamiany sporządza i drukuje raport godzinowy, który odzwierciedla utarg tej zmiany. Raport godzinowy może być sporządzony też za czas pracy II zmiany ale musi być sporządzony przed wydrukowaniem raportu dobowego, gdyż po sporządzeniu raportu dobowego, dane z raportu godzinowego są automatycznie kasowane z pamięci kasy.

Po zakończonym dniu pracy na koniec pracy sklepu przez pracownika II zmiany jest sporządzany raport dobowy , który odzwierciedla całodzienny utarg sklepu .

Gdy pracownik nie sporządzi raportu dobowego, o północy kasa fiskalna sama drukuje raport dobowy .

dowód: przesłuchanie pozwanej k.67-68

Sad zważył :

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Zgodnie z § 2 rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie jednego miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.

W razie rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP, ocena rodzaju i stopnia winy pracownika powinna być dokonana w stosunku do naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, jak i z uwzględnieniem zagrożenia lub naruszenia interesów pracodawcy.( Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 sierpnia 1999 r.I PKN 188/99) powódka pracowała w sklepie jako sprzedawca . Do jej obowiązków należała sprzedaż towaru i rozliczenie się z pracodawcą z utargu, a zatem spowodowanie niedoboru w sklepie było naruszeniem jej podstawowego obowiązku pracowniczego. Przywłaszczenie mienia pracodawcy jest zawsze ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych, niezależnie od tego, czy ze względu na jego wartość stanowi przestępstwo czy wykroczenie (wyrok SN z dnia 10 listopada 1999 r., I PKN 361/99, OSNAPiUS 2001, nr 7, poz. 216).

Zgodnie ze stanowiskiem, SN uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 KP może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy. ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2011 r.II PK 13/11M.P.Pr. (...)-541 ). Pracodawca ma prawo dbać o swoje interesy zaś zdaniem sądu spowodowanie niedoboru uzasadnia rozwiązanie umowy z pracownikiem w trybie art. 52 kp. . Ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.) ma miejsce wówczas, gdy w związku z zachowaniem (działaniem lub zaniechaniem) pracownika naruszającym podstawowe obowiązki można mu przypisać winę umyślną lub rażące niedbalstwo. (II PK 332/07 post. (...)-03-20) Fakt powstania niedoboru jest bezsporny a powódka w żaden logiczny sposób nie wyjaśniła powstania kwoty niedoboru i nawet nie próbowała wyjaśnić powstałej różnicy . Stawiła się do pracy na telefon pozwanej i powiedziała do pozwanej na jej pytanie o pieniądze „ że to ona musiała zrobić coś z kasą”.

Zapis w dokumentach odzwierciedlających sprzedaż w dniu 15.10.2012 jest jednoznaczny i w sposób nie budzący wątpliwości winka z niego , iż różnica w udokumentowanej sprzedaży przez powódkę a kwotą utargu wynosi 465 zł. Powódka jak wspomniano w logiczny sposób nie starała się nawet wyjaśnić różnicy , należy zatem za pozwaną przyjąć zasadność dokonanego przez pracodawcę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia za spowodowanie niedoboru w kasie. Tego typu naruszenie obowiązku pracowniczego uzasadnia taki sposób rozwiązania umowy o pracę. Bez znaczenia pozostają przedłożone przez powódkę paragony, nie ma znaczenia ich ilość, są to jedynie pokwitowania pozostawione przez klientów, część z nich klienci zabrali część zostawili zaś faktyczną ich ilość i kwotę sprzedaży odzwierciedlają raporty : raport godzinowy – sporządzony przez pozwaną – którego powódka nie kwestionowała i raport dobowy –sporządzony przez powódkę. Prawdziwości tych dokumentów trudno zaprzeczyć. Stąd tez Sąd dał im wiarę podobnie jak zeznaniom pozwanej, które są logiczne i kompatybilne z pozostałym materiałem dowodowym.

Odnośnie odszkodowania za nieterminowe wypłacenie wynagrodzenia za pracę, powódka w żaden sposób ani na piśmie ani zeznając prze sądem nie wyjaśniła jakiej szkody doznała w następstwie niewypłacenia w terminie wynagrodzenia. Tylko fakt zaistnienia takiej szkody i to w następstwie opóźnienia wypłaty wynagrodzenia w terminie mógł być podstawą do żądania odszkodowania. Powódka nie wykazała ani szkody ani związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zaniechaniem pracodawcy.

Powództwo jako niezasadne oddalono.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego, w tym o kosztach zastępstwa procesowego w oparciu o § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata prawnego ustanowionego z urzędu.