Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Na wstępie należy zauważyć, że żadna ze stron nie złożyła wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego zapadłego w dniu 31 października 2019 r. Dlatego też uzasadnienie zostanie sporządzone tylko w tej części, w jakiej ustawa przewiduje taki obowiązek z urzędu, tj. w zakresie, w którym zaskarżony wyrok został uchylony i postępowanie umorzono, a więc w zakresie odnoszącym się do oskarżonego B. K..

B. K. został oskarżony o to, że:

I.  w dniu (...) r. w godzinach od (...) do (...) we W. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. Z., D. G., M. C., M. H. (1) i M. H. (2) pozbawił M. M. wolności działając ze szczególnym udręczeniem pokrzywdzonego, polegającym na uderzaniu wymienionego pięściami i kopaniu po całym ciele, w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci pęknięcia śledziony i krwotoku brzusznego, otarcia naskórka tylnej części głowy, zasinienia okolicy ust i oka lewego, otarcia naskórka na palcu wskazującym prawej ręki oraz palców przy lewej ręce, a także zasinienia lewego ucha, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała na okres powyżej 7 dni, a także grożeniu pozbawieniem życia i porażeniem prądem, które to groźby wzbudziły u zagrożonego uzasadnione obawy, że zostaną spełnione, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w S., sygn. akt (...), z dnia (...) r., odbytej w okresie od (...) r. do (...)r. oraz od (...) r. do (...) r. za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k., tj. o przestępstwo z art. 189 § 3 k.k. i art. 158 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k.

II.  w dniu (...)r. w godzinach od (...) do (...)we W. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. Z., D. G., M. C., M. H. (1) i M. H. (2) pozbawił A. M. wolności w ten sposób, że w miejscu jej zamieszkania nie pozwalał jej na swobodne opuszczenie mieszkania zamykając przed nią drzwi na klucz, tj. o przestępstwo z art. 189 § 1 k.k.

III.  w dniu (...) r. we W., woj. (...), podczas i w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych stosował przemoc wobec umundurowanych funkcjonariuszy Policji sierż. szt. J. N. i st. post. A. K. w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej, w ten sposób, że szarpał się z nimi i zapierał nogami, a także znieważył wymienionych funkcjonariuszy w trakcie czynności służbowej używając pod ich adresem słów powszechnie uważanych za wulgarne i obraźliwe, tj. o przestępstwo z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

IV.  w dniu(...) r. działając w celu, aby A. M. nie złożyła zawiadomienia o pozbawieniu jej i jej męża M. M. wolności, działając wspólnie i w porozumieniu z P. Z., D. G., M. H. (1) i M. H. (2), groził pokrzywdzonej pozbawieniem jej życia, tj. o przestępstwo z art. 245 k.k.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 15 marca 2019 r., sygn. akt III K 14/18, B. K. został uznany winnym:

1)  czynu opisanego w punkcie I z tą zmianą, że przyjęto, iż doznane przez pokrzywdzonego obrażenia ciała spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowi w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, tj. przestępstwa z art. 189 § 3 k.k. i art. 158 § 2 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 189 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono mu kare 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2)  czynu opisanego w punkcie II, tj. przestępstwa z art. 189 § 1 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierzono mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

3)  w ramach czynu zarzuconego mu w punkcie III tego, że w dniu (...) r. we W., znieważył funkcjonariuszy Policji sierż. szt. J. N. i st. post. A. K. podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych używając pod ich adresem słów powszechnie uważanych za wulgarne i obraźliwe, tj. przestępstwa z art. 226 § 1 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierzono mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

4)  czynu opisanego w punkcie IV, tj. przestępstwa z art. 245 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierzono mu kare 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k., art. 85a k.k. i art. 86 § 1 k.k., Sąd Okręgowy połączył powyższe kary jednostkowe i wymierzył oskarżonemu karę łączna 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, który podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych polegający na tym, że B. K. dopuścił się zarzucanych mu czynów, w szczególności spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała stanowiące ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu.

Ostatecznie obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego „od czynów opisanych w punkcie I”. Mimo tak sformułowanego wniosku zarzut dotyczy wszystkich czynów przypisanych oskarżonemu, a sam skarżący zaznaczył, iż zaskarża wyrok Sądu Okręgowego w całości.

Należy zauważyć, że przed rozpoznaniem apelacji obrońcy B. K. zmarł. Jak wynika z odpisu skróconego aktu zgonu, wystawionego przez Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego we W., zgon oskarżonego nastąpił w dniu (...)r. (k-1436).

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k., nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza m.in., gdy oskarżony zmarł. Z kolei, w myśl art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k., sąd odwoławczy okoliczność tę bierze pod uwagę z urzędu i to niezależnie od granic zaskarżenia oraz podniesionych zarzutów i w razie jej wystąpienia uchyla zaskarżone orzeczenie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok odnośnie B. K., tj. punkty od 1 do 5 i na podstawie art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. umorzył postępowanie karne przeciwko niemu o zarzucane mu przestępstwa:

a)  z art. 189 § 3 k.k. i art. 158 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. (w wyroku przyjęto kwalifikacje z art. 189 § 3 k.k. i art. 158 § 2 k.k. i art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k.),

b)  z art. 189 § 1 k.k.,

c)  z art. 224 § 2 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. (w wyroku przyjęto kwalifikację z art. 226 § 1 k.k.),

d)  z art. 245 k.k.

Zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k., w zakresie dotyczącym oskarżonego B. K., Sąd Apelacyjny kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.

H. K. M. Ś. P. S.