Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Zabrocka

Protokolant: st. sekr. sądowy Adrianna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2014 r. w Gdańsku

sprawy W. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania W. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 22 października 2013 r. nr (...)

I. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej W. J. prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych od dnia 01 października 2013 r.;

II. nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania zaskarżonych decyzji.

/ na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VII U 2485/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 października 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej W. J. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnym warunkach, z uwagi na niespełnienie warunków nabycia tego prawa, przewidzianych przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., nr 153 poz. 1227 ze zm.) tj. nie legitymowania się wymaganym okresem 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy stwierdził, iż ubezpieczona udowodniła 4 lata i 5 miesięcy pracy w warunkach szczególnych. Wyjaśnił, iż nie zaliczył ubezpieczonej do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresu 01.06.1981 r. do 31.10.1998 r., z tytułu zatrudnienia w firmie (...) Sp. zo. o. z siedzibą w D., z uwagi, iż w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 30.10.1998 r. nie podano wykazu, działu i pozycji zgodnie z przepisami rozporządzenia a z uwagi, iż podane w świadectwie pracy stanowisko „praser tworzyw sztucznych „ nie jest wymienione w załączniku nr 1 do Zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona W. J., żądając jej zmiany i przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia. Szczegółowo wskazała stanowiska na jakich była zatrudniona oraz opisała charakter pracy wykonywanej w czasie zatrudnienia w (...) Sp. zo. o. z siedzibą w D.. Wnioskodawczyni odniosła się także do warunków pracy panujących na wtryskarkach oraz określiła działy przemysłu, dla których wykonywała elementy na wtryskarkach. Podała, iż zakład pracy wypłacał dodatek za pracę w szczególnych warunkach i wydawał posiłki regeneracyjne oraz mleko. Wniosła także o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków J. J. i G. B. na okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona W. J., urodzona dnia (...), z zawodu zbrojarz – betoniarz, w dniu 02 października 2013 r. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniosek o emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnym warunkach. Ubezpieczona nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego. Wymagany wiek 55 lat ukończyła w dniu 06 czerwca 2013 r.

Dowód : akta pozwanego –plik emerytalny: wniosek ubezpieczonej o emeryturę k. 1-3

W toku postępowania przed organem rentowym ubezpieczona udowodniła według stanu na dzień 01 stycznia 1999 r. staż sumaryczny 25 lat, 2 miesiące i 12 dni, w tym 25 lata, i 7 dni okresów składkowych oraz 2 miesięcy i 5 dni okresów nieskładkowych, oraz udowodniła 4 lata i 5 miesięcy pracy w warunkach szczególnych.

Dowód: akta pozwanego –plik emerytalny : karta przebiegu zatrudnienia ubezpieczonej –k. 9

Zaskarżoną w sprawie decyzją z dnia 22 października 2013 r. pozwany organ rentowy odmówił ubezpieczonej W. J. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnym warunkach, z uwagi na niespełnienie warunków nabycia tego prawa, tj. wobec nie udowodnienia wymaganego 15–letniego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Dowód: akta pozwanego –plik emerytalny : decyzja pozwanego o odmowie prawa do emerytury z dnia 22.10.2013 r.. –k.10

Ubezpieczona zatrudniona była w firmie (...). zo. o. z siedzibą w D. (poprzednia nazwa Zakład (...) (...)Zakład w D.) od 17 marca 1980 r. do 31 października 1998 r. Zakład zajmuje się produkcją wyrobów plastikowych.

W okresie tegoż zatrudnienia od 17 marca 1980 r. do 20 lipca 1980 r. pracowała na stanowisku operatora wielomaszynowego w Oddziale Detali Metalowych, od 21 lipca 1980 r. była zatrudniona w Oddziale Pracy Nakładczej, na stanowisku chałupnika, na podstawie umowy o pracę nakładczą a od 01 czerwca 1981 r. do 31 października 1998 r. wykonywała pracę na stanowisku prasera tworzyw sztucznych. Wnioskodawczyni pracowała na wtryskarkach. Wtryskarka to maszyna, która produkuje wyroby z plastiku. Wtryskarka składa się części stanowiącej piec, formy oraz ma pojemnik na tworzywo.

Do obowiązków wnioskodawczyni zatrudnionej na wtryskarce należało wsypywanie tworzywa do zasobnika np. polistyrenu a następnie włączeniu sterowania maszyny tak aby dwie części formy załączyły się, następny sterownik był włączany gdy podjeżdżał piec z pojemnikiem na tworzywo, ten proces powodował , że tworzywo roztapiało się w temp. 300-350 i następował wtrysk tworzywa do formy a po jakimś czasie forma otwierała się i wychodził produkt gotowy. Praca wnioskodawczyni na tym etapie produkcji polegała na wyciągnięciu produktu i odcięciu końcówki –wylewki a następnie spryskaniu formy środkiem chemicznym aby zapobiec przyklejaniu się tworzywa. Cykl produkcyjny na wtryskarkach powtarzał się przez całe 8 godzin pracy . Ubezpieczona pracowała w systemie trzyzmianowym.

Obowiązkowym ubraniem dla osób pracujących na wtryskarkach był fartuch i rękawice ochronne.

W czasie spryskiwania formy środkiem chemicznym w pomieszczeniu unosiły się opary tego środka.

Wnioskodawczyni pracując na wtryskarkach produkowała wiadra, puszki do instalacji elektrycznej , tablice do liczników prądu, puszki oraz przykrywki.

W czasie pracy pracownicy pracujący na wtryskarkach otrzymywali posiłki regeneracyjne i mleko.

G. B. była zatrudniona w (...) Sp. zo. o. z siedzibą w D. od 01.10. 1968 r. do 31.10. 1997 r., na stanowisku prasera tworzyw sztucznych, wydawcy narzędzi oraz kontrolera jakości wyrobów gotowych.

J. J. była zatrudniona w (...) Sp. zo. o. z siedzibą w D. od 20.09.1979 do 30.06.2002 r. na stanowisku prasera tworzyw sztucznych. Nadal pracuje w tym samym miejscu , ale obecnie zakład nosi nazwę Zakład (...).

Za okres zatrudnienia w (...) Sp. zo. o. z siedzibą w D. ubezpieczona legitymuje się świadectwem pracy w warunkach szczególnych stwierdzającym, iż w okresie od 01 czerwca 1981r. do 31 października 1998 r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę polegającą na formowaniu detali z tworzyw sztucznych na wtryskarkach i prasach hydraulicznych tj. wykonywała prace wymienione w wykazie A dziale IV poz. 17 pkt 16 wykazu stanowiącego załącznik Nr 1 do Zarządzenia Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. w sprawie stanowisk pracy na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego ( Dz. Urz. MHi P M nr 1-3)

Dowód:

⚫

akta osobowe w tym: skierowanie do pracy z dnia 13.03.1980 r., podanie o przyjęcie do pracy, umowa o pracę z dnia 17.03.1980 r., oświadczenie o przeniesieniu , angaż z dnia 30.05.1980 r., wypowiedzenie umowy z dnia 30.06.1980 r., umowa o pracę nakładczą z dnia 11 lipca 1980 r., angaż z dnia 29.05.1981 r., angaż z dnia 01.07.1982 r., angaż z dnia 06.01.1983 r., angaż z dnia 23.02.1983 r., angaż z dnia 19.10.1983 r. , angaż z dnia 10.08.1984 r., angaż z dnia 01.01.1987r., angaż z dnia 12.01.1987r., angaż z dnia 25.10.1988 r., angaż z dnia 26.10.1988 r., angaż z dnia 12.01.1989 r. , angaż z dnia 29.05.1989 r., angaż z dnia 25.10.1989 r., angaż z dnia 24.10.1988 r. , angaż z dnia 22.01.1990r., angaż z dnia 17.05.1990 r., angaż z dnia 21.09.1990 r., angaż z dnia 08.10.1990 r,. angaż z dnia 22.01.1992r., angaż z dnia 31.05.1994r., angaż z dnia 21.09.1994 r , angaż z dnia 28.02.1995 r. , angaż z dnia 30.01.1996 r.,oddelegowanie do pracy z dnia 23.12.1997 r., angaż z dnia 01.07.1998 r. , angaż z dnia 26.10.1988r., angaż z dnia 24.10.1988 r., karty obiegowe z dnia 17.03.1980 r,. z dnia 19.07.1980 r. oraz z dnia 01.06.1981 r , oświadczenie z dnia 16.10.1996 r.,, zaświadczenie lekarskie z dnia 06.03.1997 r., świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 30.10.1998r., świadectwo pracy z dnia 30.10.1998r.

- akta sprawy w tym zeznania świadka G. B. k. 20-21 wraz z nagraniem na płycie CD k.23, zeznania świadka J. J. k. 21-22 wraz z nagraniem na płycie CD k. 23, zeznania wnioskodawczyni k. 22 w związku z słuchaniem informacyjnym k. 19 wraz z nagraniem na płycie CD k. 23.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach niniejszej sprawy, aktach rentowych pozwanego organu oraz w aktach osobowych ubezpieczonej, których prawdziwość i rzetelność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Podstawę ustaleń stanu faktycznego stanowiły także zeznania świadków G. B. i J. J.- sióstr wnioskodawczyni, które były jednocześnie zatrudnione w spornym okresie w tych samym zakładzie pracy. W ocenie Sądu zeznania świadków zasługują na walor wiarygodności, są jasne precyzyjne i spójne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a z zeznaniami wnioskodawczyni, tworzą zwartą i logiczną całość. W poczet materiału dowodowego Sąd zaliczył także zeznania wnioskodawczyni, które ocenił jako wiarygodne i spójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Godzi się w tym miejscu wskazać, iż oceniając zeznania świadków Sąd wziął pod uwagę, okoliczność iż świadkowie są powiązani z wnioskodawczynią ( są siostrami wnioskodawczyni), jednakże oceniając te zeznania w oparciu o tę okoliczność także uznał, iż są one w pełni wiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych odwołanie skarżącej W. J. jest zasadne i z tego tytułu zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem niniejszego postępowania była kwestia ustalenia prawa ubezpieczonej do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Wyniki przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego wykazały, że wnioskodawczyni legitymuje się wymaganym 15–letnim stażem pracy w szczególnych warunkach, co sprawia, iż stanowisko organu emerytalnego odmawiające wnioskodawczyni prawa do wcześniejszej emerytury, nie jest słuszne.

Ogólne zasady nabywania prawa do emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po 1948 r. zostały uregulowane w treści art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 nr 153 poz. 1227 ze zm.), dalej: ustawa, zgodnie z którym ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, tj. spełniają łącznie następujące warunki:

1)legitymują się okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż: 65 lat dla mężczyzn, 60 lat dla kobiet,

2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej: 25 lat dla mężczyzn, 20 dla kobiet,

3 ) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa;

Stosownie do dyspozycji art. 32 ust. 1 cytowanej ustawy ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27. Dla uzyskania uprawnień do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym wymagane jest osiągnięcie wskazanego w przepisach wykonawczych wieku, a także przepracowanie określonej ilości lat w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

Aktem wykonawczym, do którego odsyła ustawa, jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Stosownie do treści § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W wykazie A – prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego – stanowiącym załącznik do rozporządzenia w dziale IV (w chemii) pod pozycją 17 wskazano produkcję i przetwórstwo żywic i tworzyw sztucznych oraz produkcję surowców, półproduktów i środków pomocniczych stosowanych do ich produkcji i przetwórstwa, produkcja wosków i woskoli.

Natomiast w wykazie A załącznika do Zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. ( DZ. Urz nr 1-3 z 1985 r.) w dziale IV poz.17 (produkcja i przetwórstwo żywic i tworzyw sztucznych oraz produkcja surowców, półproduktów i środków pomocniczych stosowanych do ich produkcji i przetwórstwa, produkcja wosków i woskoli) w pkt 16 wskazano stanowisko operatora wtryskarek, formierek, pras, dmucharek - przy formowaniu tworzyw sztucznych.

Wskazać również należy, iż zgodnie z przepisem § 2 ust 1 i 2 powołanego wyżej rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy natomiast, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy (§ 2 ust. 2).

Trzeba jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z utartą praktyką i orzecznictwem w postępowaniu przed sądem okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przewidziane rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze mogą być ustalane także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia z zakładu pracy (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 1984 r., III UZP 6/84 oraz uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1984 r. III UZP 48/84), a więc wszelkimi dopuszczalnymi przez prawo środkami dowodowymi.

Bezspornym jest, iż ubezpieczona w dniu 6 czerwca 2013 r. osiągnęła 55 rok życia, na dzień złożenia wniosku udokumentowała okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze powyżej 20 lat, nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego.

Przedmiotem sporu pozostawało jedynie ustalenie, czy za zatrudnienie w szczególnych warunkach, wykonywane przy pracy na wtryskarkach i przy spawaniu uznać można było sporny okresy zatrudnienia ubezpieczonej od 01 czerwca 1981 r. do 31 października 1998 r. w firmie (...).zo. o. z siedzibą w D., na stanowisku prasera tworzyw sztucznych.

Pozwany organ zanegował prace ubezpieczonej w szczególnych warunkach, wskazując, iż w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 30.10.1998 r. nie wskazano wykazu, działu i pozycji oraz, że stanowisko prasera tworzyw sztucznych nie jest wymienione w załączniku do Zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 r. ( DZ. Urz nr 1-3 z 1985 r.), gdyż w załączniku tym wymieniono stanowisko operatora wtryskarek, formierek, pras dmucharek – przy formowaniu tworzyw sztucznych.

W ocenie Sądu Okręgowego, fakt wykonywania przez ubezpieczoną W. J. pracy w szczególnych warunkach w spornym okresie znajduje potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, w tym opartym na dowodach z akt osobowych za okres zatrudnienia w (...) Sp.zo. o. z siedzibą w D. w szczególności: w skierowaniu do pracy z dnia 13.03.1980 r., podaniu o przyjęcie do pracy, umowie o pracę z dnia 17.03.1980 r., oświadczeniu o przeniesieniu, licznych angażach, wypowiedzenie umowy z dnia 30.06.1980 r., kartach obiegowych z dnia 17.03.1980r. z dnia 19.07.1980r., z dnia 01.06.1981 r., oświadczeniu z dnia 16.10.1996r., , zaświadczeniu lekarskim z dnia 06.03.1997r., świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 30.10.1998r., świadectwie pracy z dnia 30.10.1998 r.

Niewątpliwie został on potwierdzony i uszczegółowiony zeznaniami świadków – G. B. i J. J., sióstr wnioskodawczyni ale równocześnie współpracowników ubezpieczonej ze spornego okresu zatrudnienia – które zgodnie wskazały, iż wnioskodawczyni stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w warunkach szczególnych prace przy produkcji wyrobów na wtryskarkach pracując jako praser tworzyw sztucznych.

Jurydycznie utrwalony jest pogląd, iż przepisy resortowe, o których traktuje § 1 ust. 2 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. nie stanowią źródła prawa w rozumieniu art. 87 Konstytucji RP, a określenie stanowisk w tych aktach ma znaczenie techniczne i nie jest rezultatem tworzenia, tylko stosowania prawa. Zarządzeniom resortowym przypisuje się charakter informacyjny, techniczno-porządkujący, uściślający. Mogą one więc być pomocne przy dokonywaniu wykładni oraz kwalifikacji stanowisk pracy określonych w załączniku do rozporządzenia (post. SN z dnia 22 marca 2012 r., I UK 403/11. LEX nr 1214549, z dnia 14 lutego 2008 r., I UK 313/07, niepubl., wyrok SA w Gdańsku, III AUa 573/09, OSA Gdańsk 2010/1/5/139). Tak też należy rozumieć odwołanie się do zarządzenia resortowego w rozpatrywanej sprawie. Nie znaczy to, że wykonywanie pracy na stanowisku określonym w zarządzeniu resortowym, której nie wymieniono w wykazie A załącznika do rozporządzenia z 7 lutego 1983 r., uprawnia do uzyskania emerytury na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy o e. i r. z FUS. Jednakże w przypadku, gdy rozporządzenie określa stanowisko pracy w sposób ogólny tak jak miało to miejsce w niniejszej sprawie ( produkcja i przetwórstwo żywic i tworzyw sztucznych oraz produkcja surowców, półproduktów i środków pomocniczych stosowanych do ich produkcji i przetwórstwa, produkcja wosków i woskoli) a zarządzenie resortowe uściśla charakter pracy lub urządzenie (praca na wtryskarkach ), to oczywiście nie dochodzi do przekroczenia granic regulacji wskutek ustalenia, że ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowisku wskazanym w rozporządzeniu, a stypizowanym w przepisach resortowych.

Biorąc pod uwagę, zgodnie z poczynionymi przez Sąd Okręgowy ustaleniami, iż ubezpieczona wykonywała w ramach obowiązującego ją czasu pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę na wtryskarkach, pracując przy wytwarzaniu wyrobów gotowych, powyższe uzasadnia zaliczenie tej pracy do pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu, wobec udowodnienia wykonywania stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze ponad 15 lat,( po doliczeniu spornego okresu pracy do okresu zaliczonego przez pozwanego w wymiarze 4 lat i 5 miesięcy) ubezpieczona W. J. spełniła wszystkie przesłanki dla nabycia emerytury w obniżonym wieku, ponieważ osiągnęła 55 rok życia, na dzień złożenia wniosku udokumentowała okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze powyżej 20 lat, nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego.

W konkluzji z wyżej przytoczonych względów Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w związku z cytowanymi wyżej przepisami, zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 22 października 2013r. i przyznał ubezpieczonej W. J. prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach od dnia 01.10.2013 r.

Mając na uwadze datę złożenia wniosku o świadczenie ( 02.10.2013 r. ) a także datę ukończenia 60 r. ż. ( w dniu 06.06.2013 r.) oraz dyspozycję art. 129 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstawania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca w którym zgłoszono wniosek.( pkt I sentencji wyroku ).

W pkt II wyroku, na podstawie art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wnioskując a contrario , Sąd orzekł o braku odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, albowiem dopiero wynik niniejszego postępowania ( zeznania świadków, analiza akt osobowych ), którymi to danymi nie dysponował organ rentowy na etapie wydawania zaskarżonej decyzji, dały podstawę do poczynienia wiążących ustaleń przed Sądem, co do charakteru pracy w zakwestionowanym przez ZUS okresie.

SSO Elżbieta Zabrocka