Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 93/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2020 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Monika Zmysłowska-Sołowiej

Protokolant: Marta Czapska

Przy udziale Prokuratora Joanny Niedzielskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23.03.2020r, 26.05.2020r, 13.07.2020r, 14.08.2020r, 08.09.2020r, 13.10.2020 r.

sprawy przeciwko

Z. K. urodzonemu (...) w M.

syna E. i R. z d. L.

oskarżonego o to, że:

1.  w okresie czasu od stycznia 2017 r. do 4 grudnia 2019 r. w miejscowości M., gmina S., województwo (...) znęcał się psychicznie i fizycznie nad żoną K. K. (1), w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe, wyzywał i ubliżał słowami wulgarnymi, uderzał dłonią i pięścią po głowie, kopał nogą, groził pozbawieniem życia, spaleniem domu, niszczył wyposażenie domu, rzucał przedmiotami w jej kierunku oraz znęcał się psychicznie i fizycznie nad córką K. K. (2) w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wszczynał awantury domowe wyzywał i ubliżał słowami wulgarnymi, uderzył dłonią wybijając jej palec prawej dłoni, groził pozbawieniem życia, podpaleniem domu, niszczył wyposażenie domu, rzucał różnymi przedmiotami w jej kierunku tj. o czyn z art. 207 § 1 k.k.

2.  W okresie od dnia 1 sierpnia 2017 roku do dnia 4 grudnia 2019 roku w miejscowości M., gmina S. województwo (...) nie zastosował się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Legionowie sygn. akt II K 1115/17 z dnia 17 maja 2018 roku nakazu opuszczenia lokalu zajmowanego w miejscowości M. 14A na okres 3 lat tj. o czyn z art. 244k.k.

orzeka

I.  Oskarżonego Z. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 1 a/o czynu przyjmując, że dopuścił się go w okresie od 15.09.2017 roku do 15.06.2018 roku oraz od dnia 13.12.2018 roku do dnia 4 grudnia 2019 roku, wypełniając znamiona przestępstwa z art. 207 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 207§1k.k. skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Oskarżonego Z. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w pkt 2 a/o czynu przyjmując, że dopuścił się go w okresie od 25.05.2018 roku do 15.06.2018 roku oraz od dnia 2 stycznia 2019 roku do dnia 4 grudnia 2019 roku, wypełniając znamiona występku z art. 244 k.k. i za to na mocy art. 244 k.k. skazuje go i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

III.  Na podstawie art.85§ 1i 2 k.k. w zw. z art.86§ 1i2 k.k. w zw. z art.4§1k.k. wymierzone kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 1 roku i 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  Na mocy art. 41a § 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego do opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi w M. 14A oraz orzeka zakaz zbliżania się do obu pokrzywdzonych K. K. (1) i K. K. (2) na odległość mniejszą niż 30 metrów na okres 8(ośmiu) lat.

V.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rachunek Skarbu Państwa oraz na podstawie art. 618§1 p.11 kpk w zw. z art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze i §14 ust.2 pkt.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej (...) wynagrodzenie w kwocie (...)(jeden tysiąc osiem) złotych powiększonych o należną stawkę podatku VAT za pełnienie obowiązków obrońcy oskarżonego z urzędu i kwotę tę wypłacić z sum Skarbu Państwa.