Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: IV K 229/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2020 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku, w IV Wydziale Karnym, w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Kaczmarek-Byzdra

Ławnicy: Alicja Mielewczyk, Krystyna Mielnik

Protokolant: Kamila Szafran

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 27 stycznia 2020 roku, 23 lutego 2020 roku, 26 marca 2020 roku, 21 maja 2020 roku sprawy:

D. G. , s. P. i D. zd. Górska, ur. (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 03 czerwca 2019 roku, zadał M. O. ciosy w brzuch ostrym narzędziem w postaci noża, w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci dwóch ran kłutych jamy brzusznej, urazu wątroby, urazu odźwiernika i krwawienia wewnątrzbrzusznego, co stanowiło chorobę realnie zagrażającą życiu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia co najmniej jednego roku pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 10 lipca 2012 roku (II K 1206/11), za czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę dwóch lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 24 listopada 2015 roku do 22 lutego 2018 roku, tj. o przestępstwo z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk;

orzeka

I.  oskarżonego D. G. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, z tym ustaleniem, że czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu w okresie od dnia 24 listopada 2015 roku do 22 lutego 2018 roku części kary dwóch lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku z dnia 10 lipca 2012 roku w sprawie o sygn. akt: II K 1206/11 za czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, czyn ten kwalifikuje z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i za to na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierza mu karę 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego D. G. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego M. O. kwoty 7000,- (siedem tysięcy) zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę;

III.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 06 czerwca 2019 roku godz. 06.30 do dnia 21 lutego 2020 roku godz. 6.30, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić M. O. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod pozycją: od 4 do 7, a D. G. pod pozycją od 1 do 3;

V.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. Nr 123 z 2002 r. poz. 1058 z późn. zm.) oraz § 17 ust. 1 pkt 2, § 17 ust. 2 pkt 5 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. K. kwotę 1549,90,- zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści dziewięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu;

VI.  na podstawie art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 2592,14,- zł (dwa tysiące pięćset dziewięćdziesiąt dwa złote czternaście groszy) oraz opłatę w kwocie 600,- zł (sześćset).