Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

do całości wyroku

Decyzją z dnia 28 lutego 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił E. F. prawa do emerytury pomostowej ze względu na brak wykonywania przez wnioskodawcę po dniu 31 grudnia 2008 roku prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ustawy o emeryturach pomostowych oraz brak udowodnienia na dzień 1 stycznia 2009 roku co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach.

decyzja w aktach rentowych

W E. F. złożył odwołanie od powyższej decyzji wskazując, że pracował w szczególnych warunkach w okresach zakwestionowanych przez ZUS, a ponadto powinno mu się zaliczyć okres służby wojskowej.

odwołanie – k. 3-5

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

odpowiedź na odwołanie k 17

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku, pełnomocnik z urzędu wnioskodawcy poparł odwołanie oraz wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w wysokości 150% podstawy. Nie zgłosił wniosków dowodowych poza przesłuchaniem wnioskodawcy.

protokół k 41

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny

E. F. urodził się w dniu (...). W dniu 30 stycznia 2020 roku złożył wniosek o emeryturę pomostową.

Ogólny staż pracy wnioskodawcy wynosi 30 lat 2 miesiące i 20 dni, w tym 13 lat 3 miesiące i 1 dzień pracy w szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 2009 roku.

Dokumentacja w aktach rentowych

Wnioskodawca pracował jako prasowacz, zarówno przed 1 stycznia 2009 jak i po tej dacie. Pracodawca nie zgłosił jego stanowiska do ZUS, jako pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

W okresie od 1 sierpnia 1977 do 31 sierpnia 1990 roku wnioskodawca pracował na kolei i w tym czasie odbył służbę wojskową.

Praca na stanowisku prasowacza była pracą w szczególnych warunkach w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku – wykaz A dział VII pkt 8, ale nie jest już wymieniona w katalogu tego rodzaju prac, stanowiącym załącznik do ustawy o emeryturach pomostowych.

Okoliczności bezsporne

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)  przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)  po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prace w szczególnych warunkach, w myśl art.3 ust.1 ustawy o emeryturach pomostowych, to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze w myśl art.3 ust.3 cytowanej ustawy, to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Z kolei art. 49 powoływanej ustawy, zawarty w rozdziale 9 zatytułowanym „Przepisy przejściowe, dostosowawcze i końcowe” przewiduje, że prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy (to jest w dniu 1 stycznia 2009 r.) miał wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Zgodnie z treścią art. 51 ustawy, płatnik składek zobowiązany jest do wystawienia zaświadczenia o wykonywaniu prac w szczególnych warunkach, o szczególnym charakterze w zrozumieniu art. 3 ust. 1, 3, za okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 2009 r.

Ustalenia Sądu, dokonane w przedmiotowej sprawie bezsprzecznie wykazały, że praca wnioskodawcy przed 1 stycznia 2009 roku miała charakter pracy w szczególnych warunkach, ale wyłącznie w rozumieniu dotychczasowych przepisów, czyli art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 roku.

Z całą stanowczością należy jednak podkreślić, że praca na stanowisku prasowacza nie jest pracą w szczególnych warunkach w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. Wynika to wprost z załączników do tej ustawy, gdzie wymienione są wszystkie stanowiska pracy w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Dlatego nie ma dla Sądu znaczenia, czy wnioskodawca wykazał 15 lat tego rodzaju pracy wykonywanej przed 1 stycznia 2009 roku.

Podsumowując, wnioskodawca nie spełnił warunków do przyznania emerytury pomostowej, także na podstawie przepisu art.49 ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd nie zweryfikował stażu pracy wnioskodawcy w szczególnych warunkach, bowiem i tak odwołanie podlegałoby oddaleniu z uwagi na charakter pracy, jaką wnioskodawca wykonywał przed datą 1 stycznia 2009 roku oraz z uwagi na to, że po tej dacie nie świadczył pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

Jeżeli za kilka lat wnioskodawca będzie chciał uzyskać prawo do rekompensaty, to wówczas powinien wykazać określone okoliczności.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c. oddalił odwołanie.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu Sąd orzekł na podstawie § 15 ust. 2 w zw. z § 4 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.