Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 508/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. O. ,

syn J. i B.,

ur. (...)

K.

w okresie od grudnia 2015 roku do sierpnia 2018 roku z wyłączeniem okresu od 6.08.2016r. do 7.12.2017r. w K. uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego na rzecz L. T., określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w K- K. o sygn. III RC 379/12 z dnia 4.04.2013r. w kwocie 450 zł. miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, przez co naraził ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K- K. o sygn. IIK 40/17 z dnia 26.04.2017r. obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w K- K. z dnia 26.03.2014r. o sygn. IIK 965/13 za przestępstwo z art. 209 § 1 kk, wyrok Sądu Rejonowego w K- K. z dnia 3.04.2014r. o sygn. IIK 110/14 za przestępstwo z art. 209 § 1 kk, wyrok Sądu Rejonowego w Strzelcach Opolskich z dnia 25.04.2014r. o sygn. IIK 169/14 za przestępstwo z art. 209 § 1 kk, którą to odbywał w okresie od 6.08.2016r. do 7.12.2017r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Zgodnie z art. 423 § 1a kpk, Sąd mając na względzie wskazany przez oskarżyciela zakres żądania pisemnych motywów zapadłego orzeczenia, ograniczył uzasadnienie do wnioskowanych elementów odnoszących się do części orzeczenia dotyczącej kary.

fakty osobowe:

A. O. posiada polskie obywatelstwo, legitymuje się wykształceniem zawodowym, jest murarzem, żonatym ojcem sześciorga dzieci wobec których zobowiązany jest alimentacyjnie, z których dwoje pozostaje pod jego stałą pieczą, pracuje zarobkowo w formie zleceń, był leczony psychiatrycznie, dotychczas był karany sądownie, w tym pięciokrotnie za przestępstwa tego samego rodzaju, a przypisanego mu czynu dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej z art. 64 § 1 kk.

- dane o osobie,

- dane o karalności.

109, 223,

220.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

---

---

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---

---

---

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

dane o osobie,

dane o karalności.

Zgromadzone dane o osobie pozwoliły na ustalenie aktualnej sytuacji życiowej oskarżonego, w tym jego sytuacji majątkowej. Z kolei pozyskane dane o karalności obrazują dotychczasowy sposób życia oskarżonego w kontekście respektowania obowiązującego porządku prawnego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---

---

---

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

A. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Stwierdzone dowodowo uchylanie się przez oskarżonego od wykonania ciążącego nań obowiązku alimentacyjnego na rzecz L. T., łączna wysokość powstałych z tego tytułu zaległości stanowiąca równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, a także skutek zaniechania oskarżonego wyrażający się w narażeniu na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych małoletniej, uzasadnia przyjęciem kwalifikacji prawnej zachowania jako występku z art. 209 § 1a kk.

Nadto stwierdzone działanie oskarżonego w ramach recydywy podstawowej uzasadnia przyjęcie w zakresie niniejszego czynu kwalifikacji z art. 64 § 1 kk.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

---

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, P., Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. O.

1

2

-

-

Sąd stosując art. 4 § 1 kk, na podstawie art. 209 § 1a kk wymierzył oskarżonemu karę 1 roku ograniczenia wolności w postaci obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Wymierzając orzeczoną wobec oskarżonego karę Sąd, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary zawarte w treści art. 53 § 1 i 2 k.k., przy rodzaju i wysokości orzeczonej sankcji wziął pod uwagę wszystkie okoliczności związane z dopuszczeniem się przez wyżej wymienionego przypisanego mu przestępstwa, w tym przede kilkunastomiesięczny czas trwającej niealimentacji, a tym samym okres narażenia na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych małoletniej córki. Jednocześnie Sąd z pola widzenia nie mógł stracić faktu dotychczasowej karalności oskarżonego, w tym pięciokrotnie za czyny rodzajowo identyczne, jak i okoliczności dopuszczenia się niniejszego czynu w warunkach powrotu do przestępstwa. W kontekście dotychczasowej postawy oskarżonego należy jednak odnotować, iż ten w czasie procesu pojednał się z matką małoletniej pokrzywdzonej, spłacając większość zadłużenia alimentacyjnego, co skutkowało wycofaniem przez wierzycielkę wniosku egzekucyjnego w części dotyczącej zaległych alimentów. Sam oskarżony deklaruje natomiast bieżące regulowanie alimentów. Zdaniem Sądu, powyższe elementy stanowią istotne okoliczności działające na korzyść oskarżonego.

Wypada wskazać, iż zgodnie art. 58 § 1 k.k., jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, a przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat, sąd orzeka karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary. Sąd, mając możliwość alternatywnego zastosowania kary grzywny, ograniczenia wolności, bądź pozbawienia wolności do 6 miesięcy (wobec obowiązującego zakazu reformationis in peius o jakim mowa w art. 443 kpk, - zakazu pogarszania sytuacji oskarżonego, skoro uchylone na skutek apelacji wniesionej wyłącznie przez obrońcę oskarżonego na jego korzyść orzeczenie zawierało zasądzoną karę 6 miesięcy pozbawienia wolności), uznał za zasadne orzeczenie kary ograniczenia wolności we wskazanym wyżej wymiarze 1 roku, stanowiącym dokładny przelicznik kary 6 miesięcy pozbawienia wolności na karę ograniczenia wolności. Zdaniem Sądu, zastosowanie w podniesionych przed momentem realiach – zauważalnej i potwierdzonej zmianie jego nastawienia do obowiązku alimentacyjnego - kary pozbawienia wolności, uchodziłoby z jednej strony za sankcję nazbyt surową, a z drugiej uchodziłaby za sankcję zupełnie niewychowawczą, utrudniając oskarżonemu w znacznym stopniu, pomimo możliwości ubiegania się o odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, możliwość dalszego regulowania zobowiązań alimentacyjnych. W świetle ustalonych okoliczności osobowych oskarżonego, kara ograniczenia wolności wydaje się być bardziej celowa niż możliwa do orzeczenia alternatywna kara grzywny, którą należałoby uznać za karę zbyt łagodną i, przede wszystkim, niewychowawczą. Dolegliwość wymierzonej kary przejawiająca się w konieczności podjęcia pracy na cele społeczne w określonym wymiarze przyczyni się, zdaniem Sądu, do jego resocjalizacji, zapobiegając jednocześnie późniejszemu powrotowi do kolizji z normami prawa karnego. Wykonanie tej kary wymaga konkretnego wysiłku ze strony oskarżonego – odpracowania 240 godzin na cel społeczny. Nie należy zapominać, że w wypadku braku chęci do tego wysiłku i uchylenia się od niego, kara ta podlega zamianie na zastępczą karę pozbawienia wolności w wysokości 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta utwierdzi także społeczeństwo w przekonaniu, że za negatywne zachowania należy ponieść adekwatne konsekwencje.

Dodatkowo, jako element uzupełniający orzeczenia o karze, Sąd na podstawie art. 72 § 1 pkt. 3 kk w zw. z art. 34 § 3 kk zobowiązał oskarżonego w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności do bieżącego wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie córki L. T..

5.  1INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Kształtując orzeczenie o kosztach postępowania, Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt. 3 w zw. z art. 2 ustęp 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 907,79 złotych, w tym opłatę w kwocie 180 złotych.

6.  1Podpis