Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2019 roku w sprawie o sygn. akt XX Ns-Rej KRS (...) Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie z wniosku kuratora(...)Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. w likwidacji o ustanowienie likwidatora w przedmiocie skargi K. Ś. (1) na postanowienie referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wydane w dniu 7 czerwca 2019 roku w sprawie XX Ns-Rej KRS (...) postanowił ustanowić K. Ś. (1) likwidatorem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. w likwidacji.

Apelację od powyższego postanowienia wniósł K. Ś. (1) – wspólnik (...)Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. w likwidacji zaskarżając postanowienie w całości. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów:

1. art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. polegające na poczynieniu przez Sąd Rejestrowy ustaleń sprzecznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem poprzez przyjęcie, że:

• K. Ś. (1) jako wspólnik spółki z o.o. był zobligowany do nadzoru nad działaniami likwidatora E. M. (1) oraz że ponosi odpowiedzialność za ekonomicznoprawną pozycję spółki (powód ustanowienia skarżącego likwidatorem spółki przez Sąd Rejestrowy) - w sytuacji gdy jako wspólnik skarżący nie był organem spółki, którym było wyłącznie Zgromadzenie Wspólników;

• K. Ś. (1) jako wspólnik prowadząc indywidualną działalność gospodarczą nie miał zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec spółki (nie był członkiem zarządu), zaś jako likwidator taki zakaz by już miał - co jest nie do pogodzenia z sytuacją zawodową skarżącego i co mogłoby rodzić po jego stronie konsekwencje prawne z tego tytułu.

2. art. 25 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym w zw. z art. 276 § 3 k.s.h. polegające na braku uzyskania zgody od wspólnika K. Ś. (1) na ustanowienie go likwidatorem Spółki oraz ustanowienia go likwidatorem jako osoby nie mającej wiedzy i kompetencji do pełnienia tej funkcji - co może wiązać się dodatkowymi kosztami likwidacji dla spółki;

3. art. 211 § 1 k.s.h. w zw. z art. 280 k.s.h. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i ustanowienie likwidatorem Spółki wspólnika K. Ś. (1) pomimo tego, iż w ramach indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi on działalność konkurencyjną wobec (...) sp. z o.o. w likwidacji (dalej także jako (...) lub (...) sp. z o.o.”) i z tego powodu może ponosić odpowiedzialność prawną wobec Spółki;

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia Sądu Rejestrowego i ustanowienie likwidatorem (...) sp. z o.o. innej osoby z listy likwidatorów (kuratorów) Sądu Rejestrowego w miejsce wspólnika K. Ś. (1).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Zarzut naruszenia prawa procesowego art 233 § 1 k.p.c. jest w niniejszej spawie niezasadny. Skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wskazania, że sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania względnie doświadczenia życiowego, to bowiem jedynie może być przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Skuteczne zakwestionowanie tej swobody wymaga od skarżącego wykazania, że w następstwie istotnych błędów logicznego rozumowania bądź sprzeniewierzenia się zasadom doświadczenia życiowego albo też pominięcia dowodów prowadzących do wniosków odmiennych, niż przyjęte przez sąd orzekający, ocena dowodów była oczywiście błędna lub rażąco wadliwa. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie zainteresowanej strony o innej, niż przyjął Sąd I instancji, wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie, niż ocena Sądu (por. Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 6 listopada 1998 roku, III CKN 4/98).

W niniejszej sprawie nie sposób przyjąć, iż sąd dokonał oceny materiału dowodowego w sposób wadliwy. Sąd Rejonowy zasadnie bowiem przyjął, że koniecznym było ustanowienie likwidatora spółki z uwagi na bezskuteczność wcześniejszych czynności sądu rejestrowego podejmowanych w ramach postępowania prowadzonego w trybie art. 24 ust. 1 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz w ramach postępowania o rozwiązaniu spółki w trybie postępowania art. 25a ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. E. M. (2) była likwidatorem spółki w okresie od roku 2010 do dnia 28 lipca 2011 roku, kiedy to została odwołana przez Zgromadzenie Wspólników. Miał zostać powołany i wpisany do krajowego rejestru sądowego nowy likwidator, czego do dnia dzisiejszego nie uczyniono. Nie wykreślono też E. M. (3) z funkcji likwidatora, co potwierdza wydruk KRS nr (...). W związku z przeciągającą się niemożnością wyznaczenia nowego likwidatora Sąd Rejonowy dokonał wyboru na to stanowisko K. Ś. (1), z uwagi na to że jest 50% udziałowcem spółki, zatem osobą powiązaną ze spółką relacjami kapitałowymi, odpowiedzialną zarówno za ustanowienie zarządu spółki jak i mającej wpływ na wybór likwidatora. Sąd Rejonowy wskazał jedynie, że dotychczasowy brak skutecznego nadzoru po stronie K. Ś. (1) nad likwidatorem nie stanowi negatywnej podstawy do wskazania jego osoby do pełnienia funkcji likwidatora.

Zarzut skarżącego, że w ramach indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi działalność konkurencyjną wobec spółki jest niezasadny w świetle ustaleń dokonanych przez Sąd Rejonowy, które to Sąd Okręgowy w całości podziela. Nie sposób przyjąć, aby indywidualna działalność K. Ś. (1) była konkurencyjna w stosunku do działalności spółki, która mimo szerokiego wpisu przedmiotu działalności w dziale trzecim KRS, żadnej działalności nie prowadziła i nie prowadzi. Poza tym skarżący nie wskazał, na czym ta konkurencja miałaby polegać i okoliczności tej nie udowodnił. Porównanie poszczególnych rodzajów działalności spółki i jego własnej przy wykorzystaniu kodów (...) potwierdza omawianą zbieżność w znikomym zakresie.

Powyższe okoliczności pozostają skorelowane z kolejnym zarzutem stawianym przez skarżącego tj. naruszeniem art. 211 § 1 k.s.h. w zw. z art. 280 k.s.h. i nie ma potrzeby ponownego ich przytaczania, jednakże istotne jest zd. 1 z art. 211 § 1 k.s.h. który stanowi: członek zarządu nie może bez zgody spółki zajmować się interesami konkurencyjnymi(…) zaś art. 280 k.s.h. wskazuje, że do likwidatorów stosuje się przepisy dotyczące członków zarządu, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej.

W niniejszej sprawie przez cały okres istnienia spółki (...) będący jej wspólnikiem K. Ś. (1) prowadził indywidualną działalność gospodarczą, a nie zostało udowodnione przez skarżącego aby jego indywidualna działalność gospodarcza była konkurencyjna wobec działalności spółki, a nawet przez porównanie kodów (...) nie można stwierdzić aby taka korelacja na tle konkurencyjnym zachodziła.

Sąd Okręgowy również uznał za chybiony zarzut naruszenia art. 25 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym w zw. z art. 276 § 3 k.s.h. polegający na braku uzyskania zgody od wspólnika K. Ś. (1) na ustanowienie go likwidatorem Spółki oraz ustanowienia go likwidatorem jako osoby nie mającej wiedzy i kompetencji do pełnienia tej funkcji - co może wiązać się z dodatkowymi kosztami likwidacji dla spółki.

W judykaturze utrwalony jest pogląd, ze art. 276 § 3 k.s.h. nie określa żadnych przesłanek ustanowienia likwidatorów przez sąd, należy zatem przyjąć, że wybór określonych osób stanowi dyskrecjonalne uprawnienie sądu, które w każdym razie nie podlega kontroli kasacyjnej. Poza tym niewłaściwie ustanowieni likwidatorzy mogą być z ważnych powodów odwołani, stosownie do art. 276 § 4 k.s.h. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2008 r. , IV CSK 20/08).

Przepisy wskazane przez skarżącego nie mówią wprost o istnieniu zgody ze strony wspólnika na powołanie go na stanowisko likwidatora, jednakże wydaje się logicznym aby wspólnik ten przejawiał chęć objęcia tego stanowiska. Nadzwyczajne zgromadzenie wspólników spółki (...) które odbyło się 7 grudnia 2015 wyraziło zgodne oświadczenie, że ma na celu doprowadzenie do wykreślenia spółki z rejestru przedsiębiorców, podnosząc jednocześnie że z najlepszą wiedzą posiadaną przez wspólników, spółka nie prowadzi działalności gospodarczej. Na zgromadzeniu tym stawili się K. Ś. (1) i R. R.. Z wydruku KRS nr (...) z dnia 18 lutego 2019 roku wynika, że wspólnikiem spółki nadal pozostawał K. Ś. (1), zaś R. R. nie była już wspólnikiem. Drugim wspólnikiem pozostawał B. K.. Mając na uwadze najdłuższy okres posiadania udziałów w spółce przez K. Ś. (2), stwierdzić należy że jest on obecnie najlepszym wyborem na stanowisko likwidatora, mającym najszerszą wiedzę o samej spółce. Prowadzona zaś przez niego indywidualna działalność gospodarcza stanowi dodatkowy atut, który świadczy o posiadaniu przez skarżącego wiedzy potrzebnej do prowadzenia jak i zakończenia funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Warto też zauważyć, że jeżeli likwidatorów ustanowił sąd (art. 276 § 3 k.s.h.), sąd ten ma obowiązek, wynikający z art. 276 § 5 k.s.h., określenia ich wynagrodzenia. Przedmiotowa spółka nie ma majątku wystarczającego na pokrycie wynagrodzenia likwidatora. W tej sytuacji odmowa pełnienia funkcji likwidatora przez wspólnika jest sprzeczna ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa. Takie działanie uprawnionego nie może być uznane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony prawnej
(art. 5 k.c.).

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy oddalił apelację wnioskodawcy jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c.

Marzena Eichstaedt Katarzyna Kamińska-Krawczyk Mariola Szczepańska