Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Krośnie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2021 r. w Krośnie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko Szkole Podstawowej w (...)

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli o udzieleniu urlopu dla poratowania zdrowia

I oddala powództwo

II zasądza od powódki (...) na rzecz pozwanego Szkoła Podstawowa w (...) kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) – tytułem zwrotu kosztów procesu.

sędzia Mariusz Szwast

Sygn. akt IV P 152/20

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 stycznia 2021 roku

Powódka (...) w pozwie przeciwko pozwanemu Szkole Podstawowej w (...) wniosła o zobowiązanie pozwanego do złożenia oświadczenia woli o udzielenie powódce urlopu dla poratowania zdrowia, albowiem w orzeczeniu lekarskim z dnia 5 sierpnia 2020 r. wskazano, że powódka wymaga udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia. Od tej decyzji wójt gminy złożył odwołanie. Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy, rozpoznając odwołanie uznał, że powódka wymaga urlopu dla poratowania zdrowia. Po tym dyrektor pozwanego odmówił udzielenia powódce urlopu dla poratowania zdrowia ze względu na fakt, iż powódka nie jest zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy. Stanowisko to jest jednak nieprawidłowe, bowiem na dzień złożenia wniosku, tj. 3 lipca 2020 r. powódka zatrudniona była w pełnym wymiarze czasu pracy.

Powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwany Szkoła Podstawowa w (...) wniósł o oddalenie powództwa w całości, albowiem dyrektor szkoły udziela urlopu dla poratowania zdrowia nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy. Ocena spełnienia warunków winna być dokonana na dzień rozpoczęcia urlopu, w przypadku powódki na dzień 1 października 2020 r. Na ten dzień powódka nie spełniała przesłanek, gdyż nie była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy.

Pozwany wniósł o zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd ustalił i zważył, co następuje :

Powódka (...) zatrudniona była u pozwanego Szkoła Podstawowa w (...) na podstawie mianowania do dnia 31 sierpnia 2020r. w pełnym wymiarze zajęć.

W piśmie z dnia 20 maja 2020 r. pozwany Szkoła Podstawowa w (...) zawarł oświadczenie w przedmiocie propozycji ograniczenia powódce (...) zatrudnienia. W piśmie, na podstawie art. 22 ust. 2 w zw. z art. 20 ust. ustawy Karta Nauczyciela, z powodu braku możliwości dalszego zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy oraz braku możliwości uzupełnienia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć zaproponowano powódce od dnia 1 września 2020 r. ograniczenie zatrudnienia do wymiaru 13/18 etatu oraz proporcjonalne zmniejszenie wynagrodzenia.

Powódka dnia 27 maja 2020 r. wyraziła zgodę na ograniczenie jej zatrudnienia.

W piśmie z dnia 2 lipca 2020 r. powódka złożyła wniosek o skierowanie jej na badania lekarskie, w celu wydania orzeczenia o potrzebie udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia.

W związku z orzeczeniem z dnia 5 sierpnia 2020 r. nr (...)/2020 r. wskazującym na potrzebę udzielenia powódce urlopu dla poratowania zdrowia w okresie od 24 sierpnia 2020 r. do 30 czerwca 2021 r., powódka złożyła wniosek do organu prowadzącego o udzielenie jej urlopu dla poratowania zdrowia w okresie od 24 sierpnia 2020 r. do 30 czerwca 2021 r.

W piśmie z dnia 20 sierpnia 2020 r. skierowanym do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w (...) Wójt Gminy w (...) złożył odwołanie od orzeczenia wskazującego na potrzebę powódki urlopu dla poratowania zdrowia.

W orzeczeniu z dnia 1 październiku 2020 r. nr (...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w (...) orzekł, że powódka wymaga udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia w okresie od 1 października 2020 r. do 30 czerwca 2021 r.

W piśmie z dnia 12 października 2020 r. pozwany złożył oświadczenie o niewyrażeniu zgody na udzielenie powódce płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w celu zaleconego leczenia, albowiem powódka nie spełnia warunku pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony, skoro zatrudniona jest w wymiarze 13,18 etatu, tj. 0,72 etatu.

Dowód : akta osobowe powódki

W sprawie nie ma sporu co do faktów. Spór dotyczył interpretacji przepisów Karty Nauczyciela odnoszących się do urlopu dla poratowania zdrowia regulowanego w art. 73.

W sprawie powódka opowiadała się za tym, że prawo do urlopu dla poratowania zdrowia oceniane winno być w dacie złożenia wniosku. Z kolei pozwany wskazywał, że prawo do tego urlopu powstać powinno od chwili kiedy spełnione były wszystkie przesłanki do jego udzielenia, w szczególności w dacie wynikającej z orzeczenia lekarskiego, nauczyciel winien być zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na czas nieokreślony.

Artykuł 73 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. ustawy z dnia Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2019 r. poz. 2215 z późn. zm.) stwierdza, że nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony, po przepracowaniu nieprzerwanie co najmniej 7 lat w szkole w wymiarze nie niższym niż 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć, dyrektor szkoły udziela urlopu dla poratowania zdrowia.

Zgodnie z ust. 10 tego artykułu o potrzebie udzielenia nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia choroby zagrażającej wystąpieniem choroby zawodowej lub choroby, w której powstaniu czynniki środowiska pracy lub sposób wykonywania pracy mogą odgrywać istotną rolę, orzeka lekarz posiadający uprawnienia do wykonywania badań, o których mowa w art. 229 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, wykonujący działalność w jednostce służby medycyny pracy, z którą szkoła zawarła umowę, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1175), zwany dalej „uprawnionym lekarzem”.

Zgodnie z ust. 10i tego artykułu dyrektor szkoły udziela nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia na podstawie orzeczenia lekarskiego.

Artykuł 73 ustawy Karta Nauczyciela podlegał wielu modyfikacjom. Zmianą przepisów z dniem 1 stycznia 2018 r. wprowadzono do niego szereg ustępów, między innymi 10i.

Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 kwietnia 2016 r. II PK 90/15 wskazał, że „rola dyrektora szkoły, odpowiedzialnego za prawidłowe funkcjonowanie procesu nauczenia, sprowadza się do możliwości weryfikacji medycznej potrzeby udzielenia urlopu, przez wniesienie odwołania do organu odwoławczego, a także do oceny ustawowych przesłanek uprawnienia. Można zgodzić się z poglądem, że ziszczenie się obu rodzajów warunków obliguje dyrektora szkoły do udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia. Stan ten wystąpi dopiero od dnia, w którym w ocenie (orzeczenia) lekarza zaszła potrzeba skorzystania przez nauczyciela z urlopu. Do tego czasu dyrektor szkoły nie ma obowiązku w świetle art. 73 ust. 1 Karty Nauczyciela udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia”.

A zatem, jak wynika z przytoczonego fragmentu uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego, przyznanie nauczycielowi prawa do urlopu dla poratowania zdrowia powinno nastąpić w dacie ziszczenia się dwóch warunków, tj. o charakterze medycznym (orzeczenie lekarskie) oraz o charakterze prawnym (staż pracy i wymiar zatrudnienia).

Stan prawny, w czasie którego orzekał Sąd Najwyższy w przywołanym powyżej wyroku z dnia 20 kwietnia 2016 r. uległ zmianie. W dodanym po 1 stycznia 2018 r. ust. 10i wyraźnie jest mowa, że dyrektor szkoły udziela nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia na podstawie orzeczenia lekarskiego, co wzmacnia tezę przedstawioną przez Sąd Najwyższy.

Z ust. 10 art. 73 Karty Nauczyciela wynika, że o przesłance medycznej orzeka lekarz. Przesłanka ta ma zatem rangę ustawową.

W sprawie, po odwołaniu pozwanego od orzeczenia z dnia 5 sierpnia 2020r. nr (...)/2020 r., udzielającego powódce urlopu dla poratowania zdrowia w okresie od 24 sierpnia 2020 r. do 30 czerwca 2021 r., mocą orzeczenia z dnia 1 października 2020 r. nr (...) Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w (...) orzekł, że powódka wymaga udzielenia urlopu dla poratowania zdrowia w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia w okresie od 1 października 2020 r. do 30 czerwca 2021 r. W dacie 1 października 2020 r. powódka nie była zatrudniona w pełnym wymiarze zajęć. Zatem od tej daty nie mogła korzystać z urlopu dla poratowania zdrowia.

Gdyby orzeczenie lekarskie z 5 sierpnia 2020 r. zostało utrzymane w mocy, powódka miałaby prawo do urlopu dla poratowania zdrowia od 24 sierpnia 2020r., a dyrektor byłby obowiązany do udzielenia tego urlopu. Jednakże orzeczenie z dnia 5 sierpnia 2020 r. nie zostało utrzymane w mocy.

Wskazać dodatkowo należy, że urlop dla poratowania zdrowia jest instytucją prawa materialnego. Przepisy tego prawa nie przewidują, że prawo do urlopu dla poratowania zdrowia następuje od chwili złożenia wniosku. Wymieniają natomiast przesłanki, od których uzależnione jest prawo do urlopu dla poratowania zdrowia. Spełnienie tych przesłanek jest warunkiem udzielenia tego urlopu. Oznacza to, że data spełnienia ostatniej z nich jest datą powstania prawa do urlopu dla poratowania zdrowia. W przedmiotowej sprawie nastąpiło to z dniem 1 października 2020 r.

Z powyższych względów nie można przyznać powódce prawa do urlopu dla poratowania zdrowia. Na dzień wydania orzeczenia przyznającego powódce prawo do urlopu dla poratowania zdrowia, powódka nie była zatrudniona w pełnym wymiarze zajęć.

Mając powyższe na uwadze sąd oddalił powództwo.

O kosztach sąd orzekł na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. /Dz. U. z 2018, poz. 265/ w sprawie opłat za czynności radców prawnych i zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, stanowiącą stawkę minimalną. Roszczenie, z którym wystąpiła powódka, nie jest przewidziane przepisami, dlatego sąd orzekając o kosztach procesu, przyjął stawkę najbardziej zbliżoną do roszczenia powódki, tj. o ukształtowanie stosunku pracy.

Sędzia Mariusz Szwast