Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód J. S. w dniu 5 września 2019 r. wniósł do Sądu Rejonowego w Brodnicy pozew przeciwko swojej córce M. S. o uchylenie alimentów ustalonych na mocy ugody zawartej przed tut. sądem w dniu 17 marca 2015 roku, na mocy której powód zobowiązał się do płacenia alimentów na rzecz pozwanej w kwocie po 700 zł miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwana ma 24 lata, ukończyła studia drugiego stopnia na kierunku bezpieczeństwo wewnętrzne.

Pozwana M. S. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2019 roku sprawa została przekazana według właściwości do tut. sądu.

Sąd ustalił, co następuje:

M. S. urodziła się (...), jest córką J. S. i A. B. (1). Na mocy ugody zawartej przed tut. sądem w dniu 17 marca 2015 roku J. S. zobowiązał się łożyć alimenty na rzecz M. S. w kwocie po 700 zł miesięcznie, płatne poczynając od 1 września 2014 roku, do dnia 15-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności każdej z rat.

Bezsporne, a nadto dowód: ugoda – k. 184 akt VIII RC 128/14

Obecnie M. S. ma 25 lat. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego, w październiku 2014 r., rozpoczęła naukę na studiach wyższych, w trybie stacjonarnym, na Uniwersytecie M. K. w T., Wydział Politologii i Studiów (...), na kierunku bezpieczeństwo wewnętrzne. Studia pierwszego stopnia ukończyła planowo, po czym od 1 października 2017 roku rozpoczęła studia drugiego stopnia na tym samym kierunku studiów. Studia te ukończyła 20 września 2019 roku.

Bezsporne, a nadto dowód: zaświadczenie – k. 6, zaświadczenia o ukończeniu studiów – k. 7

Od 1 października 2018 roku rozpoczęła studia drugiego stopnia na kierunku turystyka i rekreacja. Nie konsultowała z ojcem faktu podjęcia drugiego kierunku studiów. Poinformowała go o tym już po rozpoczęciu tych studiów. Obecnie zdała już wszystkie egzaminy, oczekuje na wyznaczenie terminu obrony pracy magisterskiej.

Dowód: zaświadczenie – k. 37, zeznania A. B. – k. 101v-102, zeznania pozwanej – k. 102-103

W trakcie studiów zamieszkiwała w akademiku, ponosząc z tego tytułu opłatę 380 zł miesięcznie. Poza rokiem akademickim zamieszkiwała z matką A. B. (1) w miejscowości Z.. Od matki nie ma ustalonych alimentów. W trakcie wakacji oraz w weekendy M. S. podejmowała prace dorywcze, m.in. w O. K.. Zdarzało jej się zarobić 300 zł za kilka dni pracy. Od 1 maja 2019 roku rozpoczęła pracę w wymiarze ¼ etatu w K. Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w T. z wynagrodzeniem 562,62 zł brutto. Obecnie zarabia 660,12 zł netto. Jej miesięczny koszt utrzymania to kwota około 1.500 zł.

Dowód: zaświadczenie – k. 38, umowa o pracę – k. 53, zaświadczenie o zarobkach – k. 86, zeznania A. B. – k. 101v-102, zeznania pozwanej – k. 102-103

J. S. ma 49 lat. Mieszka w R. ze swoją partnerką, która uzyskuje wynagrodzenie minimalne. Dotąd pracował w Niemczech uzyskując dochód w wysokości około 1.200 – 1.300 euro. Obecnie nie pracuje, jest na zwolnieniu lekarskim w związku z nadciśnieniem i chorobą serca. Otrzymuje zasiłek chorobowy w wysokości około 3.000 zł. Ponosi częściowo koszty utrzymania swojej matki w ten sposób, że opłaca jej mieszkanie w kwocie 380 zł miesięcznie. Nadal utrzymuje mieszkanie w Niemczech, co wiąże się z kosztem 300 euro miesięcznie. Jego miesięczny koszt utrzymania w Polsce to około 1.500 zł.

Dowód: zeznania powoda – k. 102-103

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, aktach Sądu Rejonowego w Brodnicy, sygnatura akt VIII RC 128/1439/10, zeznania świadka A. B. (1) oraz przesłuchanie stron.

Przechodząc do rozważań prawnych należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W pozostałych przypadkach, w myśl art. 132 § 2 kro uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.

Zgodnie z treścią art. 138 kro strony w razie zmiany stosunków mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się zaś istotne zwiększenie, zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, w skutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie lub zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, a niekiedy nawet ustanie obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń wyznaczają natomiast, zgodnie z treścią art. 135 kro, z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś rzeczywiste możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Zgodnie przepisem art. 133 § 3 kro rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Obowiązek alimentacyjny nie może istnieć w sytuacji, gdy jego realizacja może powodować niemożność zaspokojenia własnych usprawiedliwionych potrzeb.

W rozpatrywanej sprawie powód domagał się uchylenia jego obowiązku alimentacyjnego względem córki, ustalonego ostatnio na mocy ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Golubiu-Dobrzyniu w dniu 17 marca 2015 roku w sprawie sygn. akt III RC 128/14 na kwotę 700 zł, od dnia 1 września 2014 roku.

Należy wskazać, iż obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym terminem, w szczególności dojściem alimentowanego do pełnoletności. Nie jest też związany stopniem wykształcenia, w tym sensie, że uprawniony nie traci prawa do alimentowania z chwilą uzyskania określonego podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną okolicznością, od której uzależnione jest trwanie bądź ustanie tegoż obowiązku jest możliwość samodzielnego utrzymania się dziecka.

Jeśli chodzi o dzieci, które osiągnęły pełnoletność należy brać pod uwagę to, czy dokładają starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż w ocenie Sądu nastąpiła istotna zmiana stosunków, która uzasadniała uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Należy uznać, że pozwana z dniem uzyskania tytułu magistra na kierunku studiów bezpieczeństwo wewnętrzne uzyskała możność samodzielnego utrzymania się. Faktem jest, że pozwana w toku tych studiów podjęła decyzję o podjęciu drugiego kierunku studiów. Nie konsultowała jednak tej decyzji z ojcem. Rozpoczęte przez pozwaną drugie studia nie pozostają w żadnym związku z pierwszymi ukończonymi przez nią studiami, nie powodują wzrostu kompetencji pozwanej w tym zakresie na rynku pracy. Co istotne, pozwana swoją przyszłość wiąże z pierwszym kierunkiem studiów. Pozwana co prawda wskazała, że turystyka i rekreacja polepszy jej sytuację na rynku pracy, chociażby ze względu na poznanie języków obcych. Zdaniem sądu, pozwana chcąc kształcić się w zakresie języków obcych, mogła podjąć naukę na kursie językowym i jednocześnie pracować w pełnym wymiarze czasu pracy. Równie dobrze, idąc tokiem rozumowania strony pozwanej, pozwana w trakcie tych studiów może podjąć kolejne, trzecie studia, i także domagać się aby ojciec ją alimentował. Pozwana przyznała jednocześnie, że od matki żadnej pomocy nie uzyskuje w zakresie środków na utrzymanie się na studiach. Mieszka jedynie z matką w czasie kiedy nie przebywa w akademiku. Tymczasem oczekuje od ojca alimentów, mimo osiągnięcia wieku 25 lat i ukończenia jednego kierunku studiów.

Zdaniem Sądu zasadne jest uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda na podstawie art. 133 § 3 kro od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pozwana ukończyła pierwszy kierunek studiów.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w punkcie 1. i 2. wyroku.

O kosztach orzeczono po myśli art. 102 kpc. Sąd nie obciążył pozwanej kosztami procesu, uznając, że jej sytuacja majątkowa nie pozwala na poniesienie tych kosztów.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. pozwanej i pełn. powoda

3.  Z apelacją lub za 14 dni z zpo

G.D. 24.08.2020