Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 37/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 listopada 2020 roku sygn. akt VII K 226/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na :

- przyjęciu, iż M. P. wzbudził. niewątpliwie u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia w aspekcie subiektywnym i obiektywnym oraz istotnie naruszył jej prywatność, co jest następstwem obrazy przepisów postępowania art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. polegającej na dowolnej ocenie wyjaśnień oskarżonego i zeznań pokrzywdzonej M. C. odnoście wzajemnych relacji stron,

- uznaniu, że w niniejszej sprawie zaistniało subiektywne poczucie zagrożenia u pokrzywdzonej i obawa spełnienia wypowiadanych gróźb, co jest następstwem obrazy art. 7 k.p.k. i art. 4 k.p.k. polegającej na uznaniu za wiarygodne zeznań pokrzywdzonej,

- przyjęciu, że zachowanie M. P. dawało podstawę do uzasadnionej obawy pokrzywdzonej o swoje zdrowie i życie, co jest następstwem dowolnej oceny wyjaśnień oskarżonego oraz wykazu połączeń z telefonu pokrzywdzonej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił, że zachowanie oskarżonego zarzucane w punkcie 1 aktu oskarżenia, spowodowało u pokrzywdzonej M. C. uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, a nadto istotnie naruszyło jej prywatność, zaś zachowanie zarzucane w punkcie 2 aktu oskarżenia, spowodowało u pokrzywdzonej M. C. poczucie obawy, że oskarżony może spełnić zapowiedzi wyrządzenia jej krzywdy, a obawa ta była obiektywnie uzasadniona.

Poczucie zagrożenia wymienionej wzbudzały liczne połączenia telefoniczne wykonywane o różnych porach dnia i nocy, wiadomości tekstowe autorstwa oskarżonego, w których to groził jej, że jeżeli nie będzie z nim w związku to stanie się jej krzywda. Pogłębiały ów stan działania polegające na obserwowaniu i śledzeniu pokrzywdzonej, robieniu jej zdjęć, czy też przekazywaniu nieprawdziwych informacji na jej temat różnego rodzaju urzędom i instytucjom. Prezentowane zachowania świadczą o niemalże nieprzerwanej kontroli dotychczasowej partnerki, postępującym osaczaniu jej osoby a także uprzykrzaniu jej codziennej egzystencji. Treści wypisywanych przez oskarżonego wiadomości przepełnione były wulgarnymi wyzwiskami poniżającymi wymienioną, wpływającymi na obniżenie poczucia jej wartości. Wręcz biła z nich pogarda i nienawiść ze strony oskarżonego, co niewątpliwie wywoływało u M. C. poczucie zagrożenia. Nie można też pomijać tego, że wymieniona unikała kontaktu z M. P. i obawiała się go. Oskarżony działał wielokrotnie z premedytacją, dążąc do wywołania u pokrzywdzonej stanu zagrożenia, co ostatecznie odniosło rezultat, wszak zastraszona podjęła stanowczą decyzję o zgłoszeniu organom ścigania zawiadomienia o przestępstwie.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, powyższej oceny nie zmienia okoliczność, iż pokrzywdzona sama podejmowała kontakt z oskarżonym wysyłając do niego wiadomości tekstowe czy też wykonując połączenia telefoniczne. Trzeba zauważyć, że jej działanie było formą wezwania oskarżonego do zaprzestania zachowań, które przybrały postać tzw. stalkingu, a jednocześnie wyjaśnienia mu, że nie widzi możliwości kontynuowania z nim związku partnerskiego. M. P. nie podejmował jednak konstruktywnej rozmowy z pokrzywdzoną, a jedynie obrażał ją, dręczył ciągłymi wiadomościami tekstowymi i telefonami - również w porze nocnej - odgrażając się, że jeżeli z nim nie będzie to stanie się jej krzywda, a także obserwował miejsca gdzie przebywała i natarczywie manifestował swoją obecność oraz narażał ją na nieprzyjemności umieszczając nieprzychylne wpisy na portalach społecznościowych. Eskalacja dokuczliwych zachowań ze strony oskarżonego spowodowała, że pokrzywdzona obawiając się jeszcze bardziej ekstremalnych postaw z jego strony, zdecydowała się złożyć zawiadomienie o przestępstwie.

Suma powyższych okoliczności przekonuje, iż sąd rejonowy słusznie uznał, że M. P. swoim zachowaniem wzbudził u pokrzywdzonej M. C. uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszył jej prywatność, a nadto groził jej wielokrotnie pozbawieniem życia lub zdrowia, wzbudzając w niej obawę ich spełnienia.

Sąd rejonowy słusznie odmówił przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, w których to, nie przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów, starał się przedstawić swoje zachowania w innym świetle niż miało to w rzeczywistości miejsce. Treść zeznań pokrzywdzonej M. C. oraz wiadomości tekstowych kierowanych do niej przez oskarżonego, nie budzą żadnych wątpliwości, co do tego, że oskarżony działał w zamiarze ustawicznego dręczenia i niepokojenia jej osoby oraz wzbudzenia w niej ciągłego strachu przed wyrządzeniem krzywdy.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie dopatrzył się błędu w zakresie oceny przeprowadzonych w przedmiotowej sprawie dowodów, jak również błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę wyroku. Postawione zarzuty nie były więc zasadne i nie mogły spowodować zmiany zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów. Nie zostały też spełnione warunki wskazane w art. 437 & 2 zdanie 2 k.p.k. zezwalające na uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania

3.2.

rażąca niewspółmierność wymierzonych oskarżonemu kar jednostkowych pozbawienia wolności i kary łącznej pozbawienia wolności bez należytego uwzględnienia przy ich wymiarze dyrektyw wymiaru kary z art. 53 § 1 i 2 k.k. i nie nadanie okolicznościom przemawiającym na korzyść oskarżonego właściwego znaczenia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W okolicznościach niniejszej sprawy, orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 190a § 1 k.k. i kara 8 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 k.k., a także kara łączna w wymiarze 8 miesięcy pozbawienia wolności, która w tej konfiguracji procesowej mogła zostać ukształtowana w przedziale od 8 do 16 miesięcy pozbawienia wolności, nie mogą być oceniane w kategoriach ich rażącej surowości.

Sąd rejonowy wymierzając oskarżonemu za przypisane mu przestępstwa kary jednostkowe uwzględnił wszystkie okoliczności określone w art. 53 k.k. Miał w tym aspekcie na uwadze to, że oskarżony pomimo tego, że został uprzednio skazany w sprawie VII K 813/19 Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim za nękanie pokrzywdzonej, nadal przejawiał negatywne emocje wobec niej natarczywie wydzwaniając i wysyłając jej wiadomości tekstowe, których treść była wulgarna oraz przywoływała groźby wyrządzenia jej krzywdy, tudzież śledząc i nachodząc ją w miejscu jej zamieszkania. Wpływ na wymiar kar miał też wysoki stopień społecznej szkodliwości zarzucanych oskarżonemu czynów. Taka ocena wynika głównie stąd, że oskarżony podejmował liczne zachowania wzbudzające u pokrzywdzonej poczucie zagrożenia dając jej do zrozumienia, że nie akceptuje jej decyzji o braku możliwości kontunuowania ich związku.

Podnoszona przez skarżącego okoliczność złożenia przez oskarżonego wyjaśnień i udzielania odpowiedzi na zadane pytania nie mogła wpłynąć na orzeczenie łagodniejszych kar jednostkowych, a w konsekwencji kary łącznej pozbawienia wolności. Łagodzenie kar stałoby bowiem w sprzeczności z ich celami jakie mają spełnić, zarówno wychowawczymi, jak i prewencyjnymi. Byłby przejawem nieuzasadnionej pobłażliwości dla sprawcy, który dopuścił się przestępstw o wysokiej społecznej szkodliwości, przy czym nie wyciągnął wniosków z poprzedniego skazania za tożsame przestępstwo uporczywego nękania tej samej osoby pokrzywdzonej.

Wniosek

o wymierzenie oskarżonemu łagodniejszych kar jednostkowych pozbawienia wolności oraz kary łącznej pozbawienia wolności

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek niezasadny z przyczyn wskazanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymanie w mocy wszystkich rozstrzygnięć zawartych w wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie w niniejszej sprawie, rozważył wszystkie okoliczności mające znaczenie przy wydaniu wyroku i wydał na tej podstawie słuszne rozstrzygnięcia.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. P. z urzędu w postępowaniu odwoławczym w kwocie 516,60 złotych, które zasądzono na rzecz adwokata E. M. ustalono na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18)

3

Mając na względzie wymierzenie oskarżonemu M. P. kary łącznej pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity Dz. U. z 1983 roku Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami ) sąd okręgowy zwolnił ww. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, uznając że pokrycie tychże byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na aktualny brak dochodów.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w całości rozstrzygnięcie w zakresie winy oraz kar jednostkowych pozbawienia wolności za oba zarzucane czyny i kary łącznej pozbawienia wolności

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana