Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 232/18

POSTANOWIENIE

Dnia 27 lutego 2018 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Wojciech Kopczyński

Protokolant: Damian Skril

przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej Krzysztofa Urgacza

po rozpoznaniu w sprawie P. D.

skazanego za przestępstwo z art. 278 §1k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k.

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 17 stycznia 2018 roku, sygn. akt VII Kow 6029/17

w przedmiocie odmowy wykonania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie,

2.  zwolnić skazanego P. D. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie skazanego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Jako trafne należy uznać ustalenia faktyczne oraz prawne sądu pierwszej instancji, prowadzące do wniosku, że dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego przesądzają o braku przesłanek merytorycznych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.

Oceniając zachowanie skazanego w izolacji więziennej należy uznać je za przeciętne. Chociaż nie sprawia problemów wychowawczych to jednocześnie nie wykazuje też zaangażowania w proces swojej resocjalizacji, mimo motywowania ze strony administracji Zakładu Karnego do odbywania kary w systemie programowanego oddziaływania nie jest nim zainteresowany, podobnie jak podjęciem zatrudnienia oraz kontynuacją nauki.

Mając w polu widzenia powyższe okoliczności, należy zgodzić się ze stanowiskiem zaprezentowanym w zaskarżonym postanowieniu, że w głównej mierze przeciwko udzieleniu skazanemu zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, przemawia zarówno jego wielokrotna karalność, jak i ewidentna bezskuteczność stosowanych dotychczas środków probacyjnych. Nie można zbagatelizować liczby wyroków skazujących jakie zapadły wobec tego skazanego, świadczących o poczuciu bezkarności i lekceważeniu przez niego obowiązującego porządku prawnego i zasad współżycia społecznego. Także wielokrotnie dawana mu szansa na resocjalizację w warunkach wolnościowych, w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, która nie odniosła oczekiwanego skutku. Okoliczności powyższe nie pozwalają na przyjęcie wymaganego założenia, że we wnioskowany sposób, odbywania, zrealizowany zostanie cel kolejnej orzeczonej mu kary pozbawienia wolności, którym ma być przestrzeganie przez niego obowiązującego porządku karnego, a nie tylko prawidłowe poddanie się rygorom systemu elektronicznego dozoru.

Mając powyższe na uwadze, podzielając argumentację przytoczoną w motywach pisemnych zaskarżonego postanowienia, Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.

Z/
- odpis postanowienia doręczyć skazanemu z pouczeniem o jego prawomocności.

- akta zwrócić.

Katowice, 27 lutego 2018 roku