Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 września 2017 r. (data nadania), powodowie M. B., M. C., O. C., M. D., A. D., R. K., M. Z., L. S., I. F., M. K., S. C. i I. Ż. zażądali:

1) uznania, że zmiana przez pozwaną Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w W. dotychczasowej wysokości następujących opłat: eksploatacja, fundusz remontowy, konserwacja, miejsca postojowe oraz wprowadzenie pozornie nowych składników opłat: „zarządzanie i administrowanie” oraz „fundusz remontowy miejsca postojowe”, polegająca na:

- w przypadku składnika opłat nazwanego „eksploatacja” - na obliczaniu go nie od powierzchni lokali (...) lecz od powierzchni większej od powierzchni danego lokalu

- w przypadku składnika opłat nazwanego „fundusz remontowy” i „fundusz remontowy miejsca postojowe” - na obliczaniu go nie od powierzchni lokali (...) lecz od powierzchni większej od powierzchni danego lokalu i w zmienionej stawce wynoszącej 3,50 zł/m ² powierzchni zamiast dotychczasowej stawki 2 zł/m ² powierzchni

- w przypadku składnika opłat „konserwacja” - na obliczaniu go nie od powierzchni lokali (...) lecz od powierzchni większej od powierzchni danego lokalu

- w przypadku składnika opłat „miejsca postojowe” - na wprowadzeniu innego niż dotychczasowy przelicznika a mianowicie zamiast obliczania opłaty od ilości miejsc postojowych obliczanie jej od powierzchni oraz wiążąca się z tym zmiana stawki z 19,66 zł netto/miejsce postojowe na 2,10 zł netto/m ² powierzchni

- w przypadku składnika opłat „zarządzanie i administrowanie” - polegające na pozornym wykreowaniu nowego składnika opłat podczas gdy z istoty swojej jest to podwyżka składnika „eksploatacja” o wprowadzoną stawkę 1 zł/m ²,

dokonana ze skutkiem od 1 marca 2017 r. a dotycząca lokali o numerach (...) oraz udziałów posiadanych przez powodów w lokalu garażowym i spółdzielczych praw lokatorskich do miejsc postojowych posiadanych przez powodów, położonych w budynku przy ul. (...) w W., i w konsekwencji powodująca zwiększenie miesięcznych opłat:

a) dla M. B. o kwotę 785,77 zł,

b) dla M. C. i O. C. o kwotę 582,71 zł,

c) dla M. D. i A. D. o kwotę 655,43 zł,

d) dla R. K. o kwotę 114,68 zł,

e) dla M. Z. o kwotę 752,65 zł,

f) dla L. S. o kwotę 590,69 zł,

g) dla I. F. o kwotę 583,59 zł,

h) dla M. K. o kwotę 116,72 zł,

i) dla S. C. o kwotę 636,62 zł,

j) dla I. Ż. o kwotę 831,46 zł,

jest niezasadna w całości i powodowie nie są zobowiązani do ponoszenia tych zwiększonych opłat,

2) zasądzenia od pozwanej na rzecz powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych oraz kosztów poniesionych opłat skarbowych w kwotach po 17 zł dla każdego powoda.

W odpowiedzi na pozew (k. 278-286), pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od każdego z powodów na rzecz pozwanej kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Strona powodowa sprecyzowała (k. 608), że kwestionuje zmianę opłat w całości.

Strona pozwana nie zmieniła swego stanowiska (k. 608rew.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. B. jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz posiada udział w wysokości 2/18 we współwłasności lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 2rew.).

Powodowie M. C. i O. C. są współwłaścicielami, na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej: lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz udziału w wysokości 1/18 we współwłasności lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 2rew.).

Powodom M. D. i A. D. przysługuje, na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz spółdzielcze własnościowe prawo do miejsc postojowych nr 8 i 9 znajdujących się w podziemnym garażu wielostanowiskowym w budynku przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...), przy czym przysługujący powodom udział nie jest ujawniony w księdze wieczystej i jest objęty wskazanym tam udziałem we współwłasności przysługującym pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 3).

Powodowi R. K. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do miejsca postojowego nr 18 znajdującego się w podziemnym garażu wielostanowiskowym w budynku przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...), przy czym przysługujący powodowi udział nie jest ujawniony w księdze wieczystej i jest objęty wskazanym tam udziałem we współwłasności przysługującym pozwanej Spółdzielni (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 3).

Powodowi M. Z. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do: lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz miejsc postojowych nr 16 i 18 znajdujących się w podziemnym garażu wielostanowiskowym w budynku przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...), przy czym przysługujący powodowi udział nie jest ujawniony w księdze wieczystej i jest objęty wskazanym tam udziałem we współwłasności przysługującym pozwanej Spółdzielni (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 3).

Powódka L. S. jest: właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 1/18, lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 3rew.).

Powodowie I. F. i M. K. są współwłaścicielami (w udziałach – odpowiednio – 5/6 i 1/6) lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...), a ponadto współwłaścicielami (w udziałach – odpowiednio – 10/108 i 2/108) lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 3rew.).

Powódka S. C. jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 1/18, lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 4).

Powódka I. Ż. jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz współwłaścicielką, w udziale wynoszącym 2/18, lokalu garażowego położonego w tym budynku, dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 4).

Nieruchomość, na której posadowiony jest budynek przy ul. (...) S w W., znajduje się w użytkowaniu wieczystym pozwanej Spółdzielni. Dla nieruchomości tej prowadzona jest księga wieczysta nr (...) (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 4).

Spośród powodów: M. B., O. C., M. C., M. D., A. D., R. K., M. K. i S. C. są, a pozostali powodowie nie są członkami pozwanej Spółdzielni (okoliczności bezsporne, wskazane twierdzeniami powodów – k. 4).

W dniu 25 listopada 2016 r., rada nadzorcza pozwanej Spółdzielni podjęła uchwałę nr 02/11/2016, w której oświadczyła, że:

- po analizie kosztów utrzymania nieruchomości przy ul. (...) w W. dokonuje zmiany wysokości składników opłat eksploatacyjnych ustalonych na podstawie uchwały rady nadzorczej nr 01/09/09/2013 z dnia 9 września 2013 r., w ten sposób, iż dotychczasowe stawki z tytułu odpisu remontowego ulegają zmianie z 2 zł/m ² na 3,50 złm ²; wprowadza się nową stawkę za zarządzanie i administrację razem w wysokości 1 zł/m ²; w pozostałym zakresie obowiązują dotychczasowe stawki (§ 1 ust. 1 uchwały),

- rada nadzorcza upoważnia zarząd Spółdzielni do poinformowania osób posiadających tytuł do lokali położonych w budynku przy ul. (...) w W. o zmianie wysokości opłat jak w ust. 1 i nowej ich wysokości w trybie przewidzianym w § 28 statutu (§ 1 ust. 2 uchwały),

- uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia (§ 2 uchwały).

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że stawki opłat czynszowych nie były zmieniane od czasu podjęcia uchwały nr 9 zebrania przedstawicieli (...) z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie podziału (...) i utworzeniu SM (...), poza stawką odpisu na fundusz remontowy, podniesioną w dniu 9 września 2013 r. z 1,30 zł/m ² do 2 zł/m ², a ponadto stawki czynszowe były naliczane od powierzchni użytkowej (2.702,50 m ²), a nie od „powierzchni netto całego budynku (2.979,50 m ²)” (uzasadnienie uchwały; kopia uchwały z uzasadnieniem – k. 40-41).

Pismem, oznaczonym datą 29 listopada 2016r ., pozwana powiadomiła każdego z powodów o treści uchwały nr 02/11/2016 (kopia przykładowego pisma – k. 35).

Powyższy stan faktyczny ustalony został w oparciu o okoliczności bezsporne, a także na podstawie kopii pisma (k. 35), kopii uchwały z uzasadnieniem (k. 40-41).

Sąd poczynił następującą ocenę materiału dowodowego:

Niewymieniony wyżej materiał nie dostarczył – i w istniejącym układzie procesowym nie mógł dostarczyć – danych co do nowych, istotnych faktów, które mogłyby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

W sprawie niniejszej, ciężar udowodnienia zasadności kwestionowanej przez powodów zmiany wysokości opłat spoczywał na pozwanej spółdzielni (art. 4 ust. 8 zd. trzecie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 1222 ze zm., dalej zwanej u.s.m.). Ciężarowi temu, pozwana jednak nie sprostała.

Trzeba przede wszystkim mieć na uwadze, że pozwana jest profesjonalnym uczestnikiem obrotu, którego działalność nieuchronnie wiąże się z powstawaniem sporów, podobnych do rozpoznawanych w niniejszej sprawie. Przy tym pozwana korzysta z usług profesjonalnego pełnomocnika. Pozwana więc z pewnością ma wiedzę co do rozkładu ciężaru dowodu w niniejszym postępowaniu i powinna dobrze rozumieć, jakie twierdzenia przytoczyć i jakie dowody przedłożyć w istniejącej sytuacji procesowej.

Pozwana w pierwszej kolejności powoływała się na opinię rzeczoznawcy L. F., sporządzoną poza niniejszym postępowaniem, na zlecenie pozwanej (k. 291-313). Taka opinia prywatna nie ma mocy opinii biegłego w rozumieniu art. 278 § 1 k.p.c., stąd pod względem dowodowym jest dla sprawy bezwartościowa i może zostać wzięta pod uwagę jedynie jako forma prezentacji twierdzeń strony – oczywiście twierdzeń zakwestionowanych przez powodów już przez samo tylko wniesienie pozwu. W rezultacie też, za całkowicie chybione uznać należy stanowisko pozwanej (k. 345rew.), jakoby strona powodowa „nie zgłosiła zarzutów” wobec omawianej „opinii”.

Strona pozwana złożyła co prawda również wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Wniosek ów został jednak sformułowany w sposób rażąco wadliwy.

Udowodnienie zasadności zmiany wysokości opłat, w rozumieniu art. 4 ust. 8 zd. trzeciego u.s.m., to nic innego jak wskazanie i wykazanie konkretnych okoliczności lub czynników, skutkujących konkretną (precyzyjnie wyrażoną czy to kwotowo, czy w postaci wskaźnika przypadającego na 1m ² powierzchni, czy wreszcie inną konkretną modyfikacją wzoru do wyliczenia) zmianą wysokości opłat.

Chodzi tu przy tym o konkretne fakty, bowiem tylko fakty mogą być przedmiotem dowodu (art. 227 k.p.c.).

Spośród okoliczności, wymienionych w pierwotnej tezie dowodowej (k. 278rew., 279), przebieg wprowadzania zmian stawek, rozmowy w sprawie wyjaśnienia przyczyn zmian, czy zasady gospodarki finansowej pozwanej Spółdzielni mają znaczenie drugorzędne i same przez się nie uzasadniają zmian opłat.

Ważne są natomiast oczywiście przyczyny zmian i koszty działalności pozwanej, przypadające na daną nieruchomość. Rzecz jednak w tym, że owe przyczyny i koszty, będące pojęciami wysoce ogólnymi i niejasnymi, powinny być skonkretyzowane w tezie dowodowej. Pozwana powinna określić, jakie dokładnie koszty uwzględniła w zmianie opłat – i te właśnie koszty wymienić w tezie dowodowej, dążąc do ich wykazania.

Zidentyfikowanie przez pozwaną Spółdzielnię takich konkretnych czynników, prowadzących do zmiany wysokości opłat, powinno zresztą poprzedzać uchwałę w przedmiocie zmiany wysokości opłat.

Kategorycznie wykluczonym jest zatem, by postępowanie dowodowe służyło nie wykazywaniu, a poszukiwaniu ewentualnych, konkretnych przesłanek zmiany opłat. Do tego natomiast zmierzała właśnie ogólnikowa teza dowodowa strony pozwanej.

Co więcej, pozwana wnosiła, by biegły sporządził opinię również na podstawie nieokreślonej bliżej „dokumentacji księgowej znajdującej się w posiadaniu spółdzielni”. Zgoda na tezę dowodową w takiej postaci uprawniałaby w istocie pozwaną do wprowadzania do niniejszego postępowania, bez zgody Sądu (w drodze bezpośredniego przedstawienia biegłemu, a zapewne nawet bez zapoznania strony przeciwnej), dokumentów dowolnie przez pozwaną wybranych. Opinia, oparta na dokumentach nie dopuszczonych przez Sąd jako dowody w sprawie, byłaby natomiast co najmniej w znacznej mierze pozbawiona mocy dowodowej.

Wobec tego, przewodniczący wezwał pełnomocnika pozwanej (k. 314) do sprecyzowania wniosku dowodowego, poprzez dokładne wskazanie tezy dowodowej (konkretnych faktów, jakie maja być wykazane dowodem) oraz do dokładnego wskazania wszystkich dokumentów, jakie mają zostać zbadane przez biegłego – w terminie dwutygodniowym, pod rygorem oddalenia wniosku dowodowego.

W reakcji (k. 345-346rew.), strona pozwana oświadczyła, że dowód z opinii biegłego został zgłoszony na okoliczność „prawidłowości i zasadności zmian wysokości opłat i stawek na fundusz remontowy” na podstawie uchwały z dnia 25 listopada 2016 r. oraz „dokonanych na jej podstawie naliczeń wobec powodów”.

Weryfikacja prawidłowości i zasadności zmian opłat (lub stawek opłat) należy jednak do sfery oceny prawnej, zastrzeżonej dla Sądu, zatem w ogóle nie może być przedmiotem postępowania dowodowego. Postępowanie dowodowe zmierzać może tylko do ustalenia konkretnych faktów, stanowiących faktyczną podstawę do dokonania oceny prawnej w przedmiocie prawidłowości lub zasadności zmian opłat. Warunkiem przeprowadzenia takiego postępowania dowodowego jest jednak ujęcie owych faktów w tezie dowodowej, oczywiście po uprzednim powołaniu ich przez stronę pozwaną jako faktycznej podstawy zmiany opłat.

Skoro zatem również zmodyfikowana teza dowodowa nie spełnia przepisanych wymogów, to wniosek dowodowy musiał zostać oddalony.

Dalsza część wywodu strony pozwanej to natomiast nic innego jak powoływanie szeregu dowodów i materiałów, bez konkretyzacji, jakie dokładnie okoliczności z niego wynikają i jakie konkretnie przełożenie mają na zmianę wysokości opłat.

Także i tu wręcz jaskrawo widoczna jest podejmowana przez stronę pozwaną próba przerzucenia na biegłego i sąd ciężaru poszukiwania ewentualnych faktycznych przesłanek do uznania zmiany wysokości opłat za zasadną.

Teza, że pozwana spółdzielnia najpierw dokonała zmiany wysokości opłat, a dopiero następnie zaczęła poszukiwać odpowiedniego wyjaśnienia owej zmiany, znajduje też co najmniej pośrednie potwierdzenie w skrajnie lakonicznym i niejasnym uzasadnieniu uchwały z dnia 25 listopada 2016 r. (o czym dalej), zestawionym z okolicznością, że prywatna opinia, mająca stanowić uzasadnienie zmiany opłat, sporządzona została dopiero w niemal 10 miesięcy po dacie podjęcia uchwały.

Negatywne skutki stwierdzonych uchybień w należytym wskazaniu i wykazaniu podstaw zmiany opłat obciążają w pełni stronę pozwaną.

W warunkach, gdy pozwana jest profesjonalnym uczestnikiem obrotu i korzystała z usług zawodowego pełnomocnika, to zastępowanie inicjatywy dowodowej pozwanej przez Sąd, działający z urzędu (art. 232 zd. drugie k.p.c.), prowadziłoby nie tylko do powstania uzasadnionych wątpliwości co do bezstronności Sądu, ale wprost do naruszenia konstytucyjnego prawa strony powodowej do bezstronnego sądu i odpowiadającego temu prawu obowiązku Sądu do przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, wyrok SN z dnia 26 marca 2009 r., I CSK 415/08, LEX nr 577152).

Zresztą w wytworzonej sytuacji, do uznania stanowiska pozwanej za choć w części konieczne byłoby przede wszystkim sformułowanie prawidłowych i dostatecznie precyzyjnych twierdzeń co do podstaw zmian opłat – co już kategorycznie nie jest rolą Sądu w procesie cywilnym.

Wobec niesprostania przez pozwaną obciążającemu ją ciężarowi dowodowemu, zbędne było przeprowadzenie przeciwdowodów, wnioskowanych przez stronę powodową.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo – co do zasady – zasługuje na uwzględnienie.

Członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, oraz właściciele niebędący członkami spółdzielni mogą kwestionować zasadność zmiany wysokości opłat bezpośrednio na drodze sądowej (art. 4 ust. 8 zd. pierwsze u.s.m.).

Jak już wyjaśniono, strona pozwana nie sprostała obciążającemu ją ciężarowi dowodowemu, o którym mowa w art. art. 4 ust. 8 zd. trzecim u.s.m. Już to prowadzi to uwzględnienia powództwa.

Niezależnie nawet od tego, zasadnicze zastrzeżenia wzbudza już treść uzasadnienia uchwały nr 02/11/2016. Organ pozwanej Spółdzielni powołał się w owym uzasadnieniu głównie na okoliczność, że wysokość opłat nie była zmieniana w zasadzie od momentu powstania (wydzielenia się) pozwanej Spółdzielni, a częściowo od dnia 9 września 2013 r. Powołanie tego rodzaju okoliczności jest z gruntu chybione. Upływ czasu, sam w sobie, nie stanowi bowiem w ogóle przesłanki zmiany wysokości opłat. Na przestrzeni czasu, koszty lub wydatki, stanowiące bazę do wyliczenia opłat, mogą ulegać wzrostowi, zmniejszeniu, czy nawet pozostać bez zmian. Dopiero natomiast odniesienie się do skonkretyzowanych zmian owych wydatków może uzasadniać zmiany opłat.

O ile w uchwale organ pozwanej powołał się na „analizę kosztów utrzymania nieruchomości”, to właśnie owa „analiza”, przynajmniej w zarysach, powinna być istotą uzasadnienia uchwały. W każdym zaś razie, konkretne czynniki, uwzględnione w owej analizie, powinny być przedmiotem tez dowodowych w niniejszym postępowaniu.

Na to zaś, że do momentu podjęcia uchwały „analiza” nie została w rzeczywistości przeprowadzona, względnie że została przeprowadzona ale w sposób nieprawidłowy, co najmniej pośrednio wskazuje okoliczność, że prywatna opinia, mająca wykazywać zasadność zmiany opłat, została sporządzona na zlecenie pozwanej dopiero w niemal 10 miesięcy po podjęciu uchwały.

Nie ma natomiast prawnej możliwości, żeby to biegły lub Sąd poszukiwali, na etapie niniejszego postępowania, ewentualnych okoliczności uzasadniających zmianę opłaty i by po ewentualnym pozytywnym zakończeniu takich poszukiwań pozwana zajęła stanowisko, że to właśnie owe zidentyfikowane przez biegłego lub Sąd okoliczności stanowią przesłankę dokonanej przez pozwana w 2016 r. zmiany wysokości opłat.

Jedyny ujęty w uzasadnieniu uchwały, pozornie zobiektywizowany i weryfikowalny czynnik to zmiana powierzchni nieruchomości, od jakiej naliczane są opłaty, do „powierzchni netto”. W rzeczywistości jednak, jak słusznie zarzucili powodowie (k. 4rew.), pojęcie „powierzchni netto” jest niejasne – nie wiadomo, co pozwana pod owym pojęciem rozumie i dlaczego uważa za prawidłową podstawę wyliczeń właśnie taką, a nie inną powierzchnię. Co istotniejsze, pozwana nie sformułowała wniosków dowodowych, których tezy obejmowałyby ustalenie powierzchni nieruchomości. Kluczowe jest jednak, że nie zostało wyjaśnione, jakie konkretnie miałoby być przełożenie zmiany przyjmowanej powierzchni nieruchomości na zmianę wysokości opłat. Uchwała, w przeciwieństwie do jej uzasadnienia, nie zawiera jakiegokolwiek odniesienia do łącznej powierzchni nieruchomości, a jedynie wskazuje na zmianę stawek za 1m ².

W tych okolicznościach, zmiana wysokości opłat, dokonana uchwałą nr 02/11/2016, musi zostać uznana za bezzasadną w całości.

Szczegółowa treść żądania pozwu wzbudza jednak zastrzeżenia, bowiem zawiera sformułowania w istocie wykraczające poza treści wynikające z uchwały nr 02/11/2016, a nieznajdujące oparcia w treści innej uchwały lub innej czynności pozwanej, objętej wiążącymi granicami faktycznej podstawy powództwa.

W szczególności, wbrew sugestiom żądania pozwu, w uchwale nr 02/11/2016 nie wskazano od jakiej powierzchni wyliczane są opłaty eksploatacyjne, w tym na fundusz remontowy, zarządzanie i administrację. Odniesienie do zmiany powierzchni zawarte jest tylko w uzasadnieniu, które jednak w takiej sytuacji może być traktowane co najwyżej jako uzasadnienie treści niewyrażonych w uchwale. Uzasadnienie uchwały, jako takie, nie ma natomiast mocy normatywnej i samo przez się nie może skutecznie wprowadzić takich zmian opłat, które nie zostały wyrażone w samej uchwale.

Ponadto, uchwała nie zawiera kwotowej konkretyzacji sum wzrostu opłat w odniesieniu do każdego z powodów.

Wystarczające jest zatem ustalenie bezzasadności w całości podwyżki dokonanej przez pozwaną z powołaniem się na uchwałę nr 02/11/2016, natomiast w zakresie szczegółowych treści żądania, nieznajdujących oparcia w treści uchwały, powództwo zostało oddalone.

Wobec pomijalnego znaczenia powództwa w oddalonej części, dla potrzeb rozliczenia kosztów procesu powodowie traktowani być powinni jak strona wygrywająca proces w całości, mogąca domagać się od przeciwnika zwrotu całości poniesionych przez siebie kosztów (art. 100 zd. drugie k.p.c.).

Wobec niezależności i samodzielności roszczeń każdego z powodów (z wyjątkiem wspólnych roszczeń osób którym prawa do nieruchomości lub lokali przysługują na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej), koszty należy rozliczyć osobno między każdym z powodów a pozwanym (w przypadku osób, którym przysługują prawa na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, osoby te dysponują przeciw pozwanej roszczeniem solidarnym – art. 105 § 2 k.p.c.).

Koszty, należne każdemu z powodów obejmują (art. 98 § 3 w zw. z art. 99 k.p.c.):

- opłatę od pozwu (ustaloną osobno co do roszczeń poszczególnych powodów – jak w zarządzeniu wstępnym, przed k. 1),

- wynagrodzenie jednego radcy prawnego, będącego pełnomocnikiem każdego z powodów (k. 574-576), w kwotach, wyliczonych osobno w odniesieniu do poszczególnych powodów (łącznie dla powodów, którym prawa do nieruchomości lub lokali przysługują na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej), zgodnie z wartością przedmiotu sporu (k. 1 rew.), na podstawie § 3 pkt 2-4 w zw. z § 15 ust. 3 a contrario rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz. U. z 2015 r., poz. 1804, w brzmieniu nadanym rozporządzeniem z dnia 3 października 2016 r., Dz. U. z 2016 r., poz. 1667),

- wydatki radcy prawnego w postaci opłat skarbowych od pełnomocnictw.

Wobec powyższego, Sąd orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

Doręczyć odpis wyroku z uzasadnieniem pełnomocnikom stron.