Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKzw 149/15

POSTANOWIENIE

Dnia 10 marca 2015 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Robert Kirejew

Protokolant: Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Tomasza Janeczka

po rozpoznaniu w sprawie L. L.

skazanego za przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i inne

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 30 grudnia 2014 r., sygn. akt VIII Kow 5532/14

w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia

1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2. zwolnić skazanego od wydatków postępowania odwoławczego obciążając nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach odmówił skazanemu L. L. udzielenia przerwy w odbywaniu kar pozbawienia wolności.

Zażalenie na to postanowienie złożył skazany wskazując w nim, iż jego żona cierpi na chorobę psychiczną, a ma na utrzymaniu dwójkę małoletnich dzieci. Jego ojciec zaś jest stary i schorowany i nie jest w stanie wykonywać prac ciężkich, natomiast siostra choruje na epilepsję, a jej syn ma zespół Downa. Zdaniem skazanego wszyscy członkowie wymagają jego pomocy, stąd wnosi on o udzielenie mu przerwy w karze.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie. Udzielenie przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności ma charakter wyjątkowy i wchodzi w grę wtedy, gdy przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste, a takich po stronie skazanego w istocie brak.

To prawda, że sytuacja rodzinna skazanego po jego osadzeniu uległa pogorszeniu, jednak nie jest ona na tyle ciężka i poważna, by konieczna była obecność skazanego na wolności. Z treści wywiadu środowiskowego wynika bowiem, iż choć żona skazanego faktycznie leczy się psychiatrycznie i posiada nawet do dnia 30 września 2017 roku orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, to jednak jest ona pod stałą opieką lekarzy specjalistów, a z akt sprawy nie wynika, by nie mogła sprawować opieki nad dwójką małoletnich dzieci skazanego. Również ojciec skazanego, choć schorowany, jest pod stałą opieką lekarzy specjalistów. Poza tym wskazać należy, iż zarówno żona skazanego i dzieci, a także ojciec i siostra wraz z chorym synem, zamieszkują w tym samym domu jednorodzinnym, z tym, że żona skazanego z dziećmi zajmuje piętro budynku, a pozostali członkowie rodziny parter. Wszyscy oni posiadają także stałe comiesięczne dochody, które pozwalają im na codzienne funkcjonowanie. Żona skazanego wraz z dziećmi utrzymuje się z renty w wysokości 930 zł, pomocy GOPS – u w wysokości 300 – 400 zł, zasiłku rodzinnego w kwocie 250 zł. Poza tym żona skazanego otrzymuje dofinansowanie na bilety autobusowe dla córki w wysokości 50 zł. Z kolei ojciec skazanego otrzymuje emeryturę w wysokości 2000 zł, a siostra skazanego, która nie pracuje zawodowo i opiekuje się swoim synem otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 1000 zł. Reasumując stwierdzić należy, iż rodzina skazanego radzi sobie w codziennym funkcjonowaniu oraz ma zabezpieczone podstawowe potrzeby bytowe i finansowe. W razie nagłej potrzeby w zakresie cięższych prac domowych członkowie rodziny skazanego mogą zwrócić się także o pomoc do dwójki dorosłych pozostałych braci skazanego.

Mając to wszystko na uwadze, jak też nie dopatrując się w zażaleniu argumentów mogących wpłynąć na zmianę zaskarżonego orzeczenia w kierunku wskazywanym przez skarżącego - orzeczono o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1. o treści postanowienia poinformować skazanego;

2. akta zwrócić.

Katowice, dnia 10 marca 2015 r.

II AKzw 149/15

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE