Pełny tekst orzeczenia

Wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 14 kwietnia 2021r.

Sygnatura akt

III K 2/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. H.

w styczniu 2012r. w P., oskarżony działając jak pełnomocnik G. i W. małżonków T. po zawarciu w dniu 11 stycznia 2012r. w P. z M. H. jako nabywcą umowy sprzedaży nieruchomości położonej w M., dla której Sąd Rejonowy w W. (...) V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr PO (...) i po uzyskaniu w dniu 20 stycznia 2012r. od niej jako nabywcy kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży, przywłaszczył sobie kwotę 233.080 zł, działając w ten sposób na szkodę G. i W. małżonków T. popełniając w ten sposób przestępstw z art.284§1 k.k. w zw. z art.294§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Latem 2010r. G. i W. małżonkowie T. z uwagi na trudną sytuacje finansową podjęli działania celem uzyskania kredytu/pożyczki. Za pośrednictwem E. P. (zajmującej się pośrednictwem w udzielaniu finansowania) skontaktowali się oni wówczas z P. S. (1), który udzielał pożyczek przyjmując jako zabezpieczenie ich spłat nieruchomości. Małżonkowie T. w owym czasie byli właścicielami nieruchomości zabudowanej położonej w miejscowości M., działka nr (...), dla której Sąd Rejonowy w W. (...) V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr PO (...).

W dniu 7 września 2010r. małżonkowie T. z P. S. (1) zawarli w formie aktu notarialnego (k.83-88) umowę przedwstępną sprzedaży w/w nieruchomości zobowiązując się do sprzedaży nieruchomości na rzecz P. S. (1) za łączną cenę 33.600 złotych. Termin umowy przyrzeczonej strony ustaliły na dzień 10 grudnia 2010r.. W §6 aktu notarialnego sprzedający oświadczyli, otrzymali od kupującego tytułem zadatku 28.150 zł, kwotę 5.250 zł P. S. (1) jako kupujący zobowiązał się uiścić na konto Banku Spółdzielczego w G. Oddział w M. (celem spłaty zadłużenia sprzedających z tytułu długu zabezpieczonego hipoteką), nadto kwotę 200 złotych sprzedający w dniu zawarcia umowy mieli otrzymać do ręki . W §9 aktu notarialnego G. i W. małżonkowie T. oświadczyli, że celem zabezpieczenia zwrotu zadatku w podwójnej jego wysokości ustanawiają na rzecz P. S. (1) hipotekę umowną zwykłą w kwocie 66.800 złotych.

Tego samego dnia na skutek podpisania aktu notarialnego Rep. A (...) (k.9294) G. i W. małżonkowie T. udzielili nieodwołalnego i nie gasnącego z chwilą ich śmierci pełnomocnictwa z prawem substytucji P. S. (1) m.in. do sprzedaży innym osobom, za cenę i na warunkach zgodnie z uznaniem pełnomocnika nieruchomości, której dotyczyła umowa przedwstępna.

Do zawarcia umowy przyrzeczonej w umówionym terminie nie doszło.

W dniu 21 grudnia 2011r. w kancelarii notarialnej K. D. (akt notarialny k.89-91) P. S. (1) w imieniu i na rzecz G. i W. małżonków T. jako swych mocodawców oświadczył, iż udziela R. H. pełnomocnictwa w jak najszerszym zakresie do m.in. sprzedaży osobom, za cenę i na warunkach zgodnie z uznaniem pełnomocnika, zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości M. działka nr (...) (objętej wcześniej opisaną umową przedwstępną sprzedaży).

W dniu 11 stycznia 2012r. oskarżony R. H., działając jako pełnomocnik w imieniu i na rzecz G. i W. małżonków T., na podstawie udzielonego mu przez P. S. (2) pełnomocnictwa substytucyjnego zawarł z M. H. (swoją małżonką przy czym w ich małżeństwie obowiązywał wówczas ustrój umownej rozdzielności majątkowej) umowę sprzedaży nieruchomości położonej w M. na oś. M. 31 dla której Sąd Rejonowy w W. (...) V wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...) (objętą wcześniejszą umową przedwstępną zawartą pomiędzy małżonkami T. a P. S. (1)). Przy sprzedaży nieruchomości została zachowana forma aktu notarialnego (k.5-10). Cena sprzedaży została ustalona na kwotę 299.880 zł, która miała być przelana przez kupującą na rachunek bankowy oskarżonego R. H. o numerze (...), przy czym środki te pochodziły z kredytu bankowego udzielonego M. H. na podstawie umowy kredytowej zawartej przez nią z Bankiem (...) S.A..

W realizacji swego obowiązku M. H. w dniu 20 stycznia 2012r. dokonała przelewu na wskazany rachunek bankowy oskarżonego pieniędzy w kwocie 294.000 zł (vide: k.1429-1430). Uzyskane ze sprzedaży nieruchomości środki finansowe oskarżony R. H. przywłaszczył sobie – nigdy nie rozliczył się z nich ze sprzedającymi nieruchomość małżonkami T.. Środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości tylko w części przeznaczył na uregulowanie zadłużenia małżonków T. tj. w kwocie 66.800 zł (co pozwoliło na wykreślenie hipoteki ustanowionej na nieruchomości). Pozostałą kwotę z ceny sprzedaży nieruchomości tj. 233.080 zł oskarżony R. H. przeznaczył na swoje własne potrzeby i nigdy nie rozliczył z nich ze swymi mocodawcami – małżonkami T.. Oskarżony środki te przywłaszczył bardzo szybko po ich uzyskaniu, albowiem już w tym samym, w którym nastąpił wpływ środków na jego rachunek bankowy zaczął on je wykorzystywać na uregulowanie swoje ich własnych zobowiązań, a mianowicie dokonał przelewu na łączną kwotę 106.500 zł (trzy przelewy po 30.000 zł oraz jeden przelew na kwotę 16.500 zł) na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony na rzecz M. S. (1) (vide: k.1431) , a w dniu 23 stycznia 2012r. dokonał przelewu w łącznej kwocie 75.000 zł (trzy przelewy po 25.000 zł) na rachunek bankowy o nr (...) prowadzony na rzecz P. S. (1) (vide: k.1431). Pozostałe środki finansowe zostały rozdysponowane przez oskarżonego na mniejsze wydatki.

Częściowo wyjaśnienia R. H.

(...) w zw. z (...)- (...); 1590- (...)

Zeznania G. T.

(...)- (...) w z. z 20-23

Zeznania W. T.

(...) w z. z 27-29

Zeznania M. S. (1)

(...)- (...) w z. z (...)- (...)

Zeznania P. S. (1)

(...)- (...) w z. z (...)

Zeznania M. H.

(...)-1590 w z. z 60-62

Wypis aktu notarialnego – umowy sprzedaży z dnia 11 stycznia 2012r. zawartej pomiędzy M. H. a R. H. działającym jako pełnomocnik G. T. i W. T.

5-10

Kopia akt w sprawie egzekucyjnej z wniosku Banku (...) S.A. przeciwko M. H.

1030- (...)

dokumentacja dot. kredytu udzielonego M. H. przez Bank (...) S.A.

(...)- (...)

Historia rachunku bankowego R. H.

(...)-1480

Po nabyciu nieruchomości przez M. H. oskarżony pojawił się w miejscu zamieszkania małżonków T. i poinformował, że nieruchomości została zbyta przy czym ich mówiąc, jakoby to on był właścicielem nieruchomości.

Zeznania G. T.

(...)- (...) w z. z 20-23

Zeznania W. T.

(...) w z. z 27-29

G. oraz W. T. wystąpili z pozwem o zapłatę przeciwko R. H.. Wyrokiem Sądu Okręgowego w P. (...) z dnia 2 stycznia 2014r., sygn. akt XII C 721/13 zasądzono od R. H. na rzecz pokrzywdzonych G. oraz W. T. kwotę 233.080 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 4 marca 2013r., kosztami procesu obciążając w całości pozwanego.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone na wniosek małżonków T. celem wyegzekwowania należności zasądzonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. (...) z dnia 2 stycznia 2014r., sygn. akt XII C 721/13 zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Zeznania G. T.

(...)- (...) w z. z 20-23

Zeznania W. T.

(...) w z. z 27-29

Odpis wyroku Sadu Okręgowego w Poznaniu z 2 stycznia 2014r. w sprawie XII C 721/13

4

Postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko oskarżonemu z uwagi na bezskuteczność egzekucji

11

Kopia akt Sądu Okręgowego w Poznaniu o syg. XII C 721/13

189- (...)

Do dnia wyrokowania w niniejszej sprawie oskarżony R. H. nie zwrócił pokrzywdzonym jakichkolwiek środków finansowych celem rozliczenia się z transakcji sprzedaży ich nieruchomości.

Zeznania G. T.

(...)- (...) w z. z 20-23

Zeznania W. T.

(...) w z. z 27-29

Postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego przeciwko oskarżonemu z uwagi na bezskuteczność egzekucji

11

R. H. nie był nigdy karany za przestępstwa.

Karta karna

(...)

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

R. H.

czyn zarzucony

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

- sugestie oskarżonego, jakoby mógł on zatrzymać środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży nieruchomości pokrzywdzonych, przy czym podkreślić należy, iż skarżony nie potrafił w żaden sposób uzasadnić swego twierdzenia

wyjaśnienia oskarżonego

(...) w zw. z (...)- (...); 1590- (...)

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony R. H. na etapie śledztwa odmówił ustosunkowania się do stawianego mu zarzutu korzystając z prawa odmowy złożenia wyjaśnień. Na rozprawie oskarżony oświadczył, że nie kwestionuje zarzutu (i chciałby nawet dobrowolnie poddać się karze) – potwierdził, że nieruchomość pokrzywdzonych została nabyta przez jego małżonkę, zaś on sam działał jako pełnomocnik małżonków T., otrzymał zapłatę za cenę nieruchomości lecz nie przekazał tych środków pokrzywdzonym, przeznaczył je zaś na swoje zobowiązania. Oskarżony wskazywał jednocześnie, że nie przekazał uzyskanych środków małżonkom T., gdyż „nie chcieli się wyprowadzić” – nie potrafił jednak w żaden sposób wyjaśnić na jakiej podstawie on jako pełnomocnik małżonków T. mógłby uzależniać przekazanie im pieniędzy od ich wyprowadzenia się. Oskarżony zadeklarował jednocześnie, że chciałby spłacać zobowiązania względem pokrzywdzonych.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w tym tylko zakresie, w którym przyznał się do działania w charakterze pełnomocnika małżonków T. przy sprzedaży ich nieruchomości, przyznał fakt otrzymania ceny ze sprzedaży nieruchomości i fakt nierozliczenia się z tej kwoty z pokrzywdzonymi. W tym zakresie wyjaśnienia R. H. korelowały nie tylko z zeznaniami pokrzywdzonych i P. S. (1), ale przede wszystkim z zabezpieczoną dokumentacją (wypisami aktów notarialnych oraz historią rachunku bankowego).

Zeznania G. T. i W. T.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonym G. T. i W. T., albowiem zeznania ich były konsekwentne, spójne ze sobą i w pełni korelowały z zabezpieczoną dokumentacją. Podkreślić należy bardzo „wyważony” sposób składania zeznań przez pokrzywdzonych mimo ewidentnej krzywdy, jakiej doznali oni ze strony oskarżonego. Zaznaczyć również należy, iż przedmiotem niniejszego postępowania nie była kwestia ewentualnego oszustwa dokonanego przez P. S. (1) na szkodę małżonków T. przy zawieraniu umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości i udzielaniu pełnomocnictwa P. S. (1) przez małżonków T., a dla ustalenia, czy zarzut postawiony w akcie oskarżenia R. H. jest zasadny, kwestia ta pozostawała nawet całkowicie irrelewantna.

zeznania P. S. (1)

Brak było podstaw do zakwestionowania zeznań P. S. (1) w części istotnej dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy tzn. w części,w której potwierdził on udzielenia pełnomocnictwa substytucyjnego R. H., wskutek czego oskarżony korzystając z tego pełnomocnictwa dokonał zbycia nieruchomości małżonków T.. W tym zakresie zeznania P. S. (1) w pełni korelowały z pozostałymi dowodami, w tym zabezpieczonymi wypisami aktów notarialnych. Brak tez było podstaw do zanegowania twierdzeń P. S. (1), iż nie wie on czy R. H. jako pełnomocnik rozliczył się z pokrzywdzonymi z uzyskanej ceny sprzedaży nieruchomości.

zeznania

M. S. (1)

Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania wiarygodności zeznań świadka M. S. (1) w części, której potwierdził on swą znajomość z małżonkami H.. Nieistotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, choć z pewnością interesujące dla organów ścigania (w tym prokuratora obecnego na sali) były natomiast te zeznania M. S. (1), w których zaprzeczył on zatrudnianiu M. H. na podstawie umowy o pracę (co stawiało pod znakiem zapytania autentyczność zaświadczenia przedłożonego przy ubieganiu się o kredyt hipoteczny przez M. H.). M. S. (2) pytany o przelewy z rachunku R. H. (łącznej kwoty 106.000 zł) nie potrafił sobie przypomnieć tej okoliczności, która wynikała niezbicie z uzyskanej historii rachunku bankowego, przy czym ustalenia tytuły owych wpłat dokonanych przez oskarżonego nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, nie zmieniało bowiem faktu, iż R. H. dokonując tych przelewów regulował swoje własne zobowiązania środkami należącymi do pokrzywdzonych a pochodzącymi ze sprzedaży nieruchomości.

Zeznania M. H.

Sąd nie odmówił wiary zeznaniom świadka M. H. w części w której wskazywała ona, iż głównym „motorem” jej działań był jej małżonek – oskarżony R. H.. Z zeznań M. H. wynikało niezbicie, że choć była ona formalnym nabywcą nieruchomości od małżonków T., to jednak wszelkie jej działania w tym zakresie było inicjowane przez oskarżonego - sama M. H. nigdy nie widziała nawet nabywanej nieruchomości, nie podejmowała żadnych kroków celem zgromadzenia dokumentacji celem uzyskania kredytu, a jej działania ograniczały się do udania się do wskazanego jej (przez oskarżonego) banku i podpisania umowy kredytowej oraz wskazanego jej (znów przez oskarżonego) notariusza celem podpisania umowy sprzedaży nieruchomości. M. H. nie do końca nawet orientowała się, czy środki uzyskane z kredytu (jak wynikało zresztą z jej zeznań – kredytu uzyskanego na podstawie sfałszowanych zaświadczeń o jej zatrudnieniu) zostały przelane na jej konto czy też „od razu dała je mężowi”, niemniej owa niewiedza nie zmieniała oczywistych faktów wynikających z historii rachunku bankowego oskarżonego.

dowody z dokumentów

Sąd uznał za całkowicie wiarygodne ujawnione w sprawie dokumenty. Zostały one sporządzone przez uprawnione organy, w ramach ich kompetencji. Ich autentyczność nie była przy tym kwestionowana przez strony postępowania, a Sąd nie znalazł także podstaw by czynić to z urzędu. Niezmiernie istotne dla ustaleń faktycznych oraz weryfikacji wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadków okazały się w szczególności zgromadzone wypisy aktów notarialnych dokumentujące czynności związane z nieruchomością małżonków T. (umowa przedwstępna, umowa sprzedaży, pełnomocnictwa udzielone P. S. (1) i dalej oskarżonemu R. H.) oraz historia rachunku bankowego R. H. (pozwalająca na ustalenie co do „losów” środków finansowych, które wpłynęły na rachunek oskarżonego w związku z zapłatą ceny za nieruchomość).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom R. H. w części, w której sugerował on, że mógł nie rozliczyć się on z pokrzywdzonymi z tego powodu, że nie opuścili oni zbytej nieruchomości. Ze słabości tej argumentacji zdawał sobie sprawę również sam oskarżony, nie potrafił wyjaśnić na jakiej podstawie opiera ową sugestię. Należy więc w tym miejscu kategorycznie podkreślić, iż nabywcą nieruchomości był bynajmniej nie oskarżony, a M. H., zaś oskarżony R. H. działał przy czynności prawnej zbycia nieruchomości jako pełnomocnik sprzedających (pokrzywdzonych), który otrzymał cenę za zbywaną nieruchomość od kupującej, wobec czego po uzyskaniu tej kwoty powinien wypełnić swoje zobowiązanie jako pełnomocnik małżonków T. i przekazać im niezwłocznie uzyskaną jako cenę kwotę środków pieniężnych. Nie czyniąc tego, a przeznaczając owe środki na swoje własne potrzeby (realizację swoich własnych zobowiązań) R. H. w oczywisty sposób przywłaszczył sobie środki pieniężne, które nie były jego własnością, a które były własnością małżonków T.. Marginalnie tylko zaznaczyć należy, iż M. H. jako nabywca nieruchomości nigdy nie uzależniała zapłaty ceny od wyprowadzenia się małżonków T. i nigdy taka informacja nie została też im przekazana.

zeznania E. P.

Nieistotne dla rozstrzygnięcia były zeznania świadka E. P. (k.1591 w z. z (...)-1500) wobec czego zaniechano jej bezpośredniego przesłuchania na podstawie art.350a k.p.k. (k.1583).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

R. H.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art.284§1 k.k. zarzut popełnienia przestępstwa przywłaszczenia można zasadnie postawić takiej osobie, która przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą. Jeśli sprawca dopuszcza się tego przestępstwa w stosunku do mienia znacznej wartości podlega surowszej odpowiedzialności karnej z art.294§1 k.k..

W niniejszej sprawie ustalono ponad wszelka wątpliwość, że oskarżony R. H. działając jak pełnomocnik G. i W. małżonków T., po tym jak działając w ich imieniu i na ich rzecz sprzedał w dniu 11 stycznia 2012r. w P. nieruchomość pokrzywdzonych i uzyskał środki finansowe przelane na jego rachunek bankowy jako cena, nie rozliczył się ze swoimi mocodawcami G. i W. małżonkami T. i nie przekazał im niezwłocznie (ani też nigdy później) 233.080 zł, a więc kwotę odpowiadającą pojęciu mienia znacznej wartości. Wbrew swemu obowiązkowi oskarżony pozyskane środki przywłaszczył – dokonał rozporządzenia nimi jak swoją własnością z wykluczeniem osób uprawnionych (vide: wyrok SN z dnia 6 stycznia 1978r., V KR 197/77, OSNPG 1978/6/64), albowiem przeznaczył je na uregulowanie swoich własnych zobowiązań. Oskarżony postąpił z nimi zatem „jak właściciel”, a więc tak, jakby przysługiwało mu odpowiednie prawo do nich.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. H.

1, 2, 3,

1, 2, 3

Rozważając przez pryzmat dyrektyw z art.53§1 i §2 k.k. oraz art.115§2 k.k. kwestię wymiaru kary oskarżonemu za przypisane mu przestępstwo Sąd jako okoliczności obciążające uwzględnił wyrafinowany sposób działania oskarżonego, jego butną i wręcz bezczelną postawę wobec pokrzywdzonych prezentowaną po sprzedaży ich nieruchomości. Na korzyść R. H. przemawiała zaś dotychczasowa niekaralność za przestępstwa oraz ostateczne przyznanie się do zarzucanego mu przestępstwa, czemu jednak nie sposób nadawać nadmiernej wagi uwzględniając czas złożenia takiego oświadczenia (na samym końcu postępowania). Nie sposób natomiast nie wskazać, iż „skrucha” deklarowana przez oskarżonego nie znalazła wsparcia w konkretnym zachowaniu celem naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych.

Przy orzekaniu kary Sąd wziął pod uwagę każdą z dyrektyw opisanych w art.53 k.k., a mianowicie dyrektywy społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy, a także dyrektywy prewencji generalnej (kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa) i prewencji indywidualnej pojmowanej jako cele zapobiegawcze i wychowawcze kary w stosunku do oskarżonego.

Czyn przypisany oskarżonemu stanowi zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat. Mając na uwadze wszystkie wyżej wskazane okoliczności obciążające oraz łagodzące Sąd uznał, iż uzasadnione jest wymierzenie R. H. kary 2 lat pozbawienia wolności. Sąd uznał, że tylko kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze będzie dla oskarżonego skutecznym bodźcem do przemyślenia swego postępowania, a z drugiej strony spełni swoje cele tak zapobiegawcze, jak i wychowawcze.

Jednocześnie wobec dotychczasowej niekaralności oskarżonego za przestępstwa oraz sposobu jego życia, uwzględniając treść przepisów kodeksu karnego obowiązujących w czasie dokonania przestępstwa (art.4§1 k.k.) Sąd nie miał wątpliwości o celowości zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 5 lat. Warunkowe zawieszenie wykonania kary zostało połączone z zobowiązaniem oskarżonego na podstawie art.72§1 pkt.8 k.k. do wykonania prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. (...) z dnia 2 stycznia 2014r., sygn. akt XII C 721/13 w części dotyczącej zapłaty na rzecz pokrzywdzonych G. i W. małżonków T. kwoty 233.080 złotych (dwieście trzydzieści trzy tysiące osiemdziesiąt złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 marca 2013r. do dnia zapłaty - w terminie 2 lat od dnia uprawomocnienia wyroku. Zakreślając taki termin Sąd miał na uwadze przede wszystkim interes pokrzywdzonych, którzy już blisko dekadę oczekują oni na zwrot zagarniętych im środków finansowych. Oskarżony winien mieć świadomość, że najwyższy już czas by oddać przywłaszczone środki, a jeśli tego w końcu nie uczyni perspektywa odbywania kary pozbawienia wolności stanie się nad wyraz realna.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Uwzględniając wniosek pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych na podstawie przepisów wskazanych w pkt.4. części rozstrzygającej wyroku Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycieli posiłkowych G. i W. małżonków T. kwotę 2. 040 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

5

O kosztach postępowania Sąd orzekł w myśl zasady, że skoro są one wynikiem zawinionego zachowania oskarżonego, to on właśnie – a nie wszyscy podatnicy – koszty te powinien ponieść.

6.  Podpis

P., 20 maja 2021r.

Sędzia Tomasz Borowczak