Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 677/19

Mając na uwadze, że wyrok wydany został w trybie art. 335 § 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 6 k.p.k., na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. Sąd ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej orzeczenia oraz wskazanych rozstrzygnięć.

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1

J. N.

I. w dniu 31 grudnia 2019 r. w W. przy ul. (...), w samochodzie marki R. o nr rej. (...) N, wbrew przepisom ustawy, posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci: 6 ciastek zawierających 9-tetrahydrokannabinol (substancja psychotropowa z grupy II-P), 30 sztuk tabletek X. (substancja psychotropowa z grupy IV-P), 2 tabletki morfiny (środek odurzający zaliczony do grupy I-N), żywicę konopi (środek odurzający zaliczony do grupy I-N i IV-N) o łącznej wadze 7,76 grama, (...) (substancja psychoaktywna I-P) o łącznej wadze 1,72 grama, kokainy (środek odurzający zaliczony do grupy I-N) o łącznej wadze 5,84 grama, LSD (substancja psychotropowa z grupy I-P) w ilości 18 kartoników,

tj. czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

II. w dniu 31 grudnia 2019 r. w W. przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy, posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci: marihuany (środek odurzający zaliczony do grupy I-N i IV-N) o łącznej wadze 10225,03 grama, żywicy konopi (środek odurzający zaliczony do grupy I-N i IV-N) o łącznej wadze 1260,57 grama, suszu roślinnego zawierającego N-dimetylotryptaminy (substancja psychotropowa z grupy I-P) o łącznej wadze 15,68 grama, grzybów zawierających psylocynę (substancja psychotropowa z grupy I-P), tabletek zawierających (...) (substancja psychoaktywna I-P) o łącznej wadze 2022,36 gram, tabletek zawierających 2C-B (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 17,68 grama, (...)(substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 514,79 grama, substancji zawierających (...) (substancja psychotropowa z grupy II-P) i kokainy (środek odurzający zaliczony do grupy I-N) o łącznej wadze 3,27 grama, mefedronu (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 112,79 grama, substancji zawierających mefedron (substancja psychotropowa z grupy II-P) i 4-C. (substancja psychotropowa z grupy I-P) o łącznej wadze 27, 54 grama, 4-C. (substancja psychotropowa z grupy I-P) o łącznej wadze 0,87 grama, substancji zawierających 4-C. (substancja psychotropowa z grupy I-P) i 4 - (...) (substancja zaliczona do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 1,75 grama, amfetaminy (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 592,82 grama, kokainy (środek odurzający zaliczony do grupy I-N) o łącznej wadze 178,28 grama, substancji zawierających kokainę (środek odurzający zaliczony do grupy I-N) i amfetaminę (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 0,12 grama, ketaminy (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej wadze 144,29 grama, LSD (substancja psychotropowa z grupy I-P) w ilości 563 kartoników, 317 i 2 fragmentów tabletek X. (substancja psychotropowa z grupy IV-P), 4 tabletek zawierających amfetaminę (substancja psychotropowa z grupy II-P), klonazolamu (substancja zaliczona do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 0,41 grama, (...) (substancja psychotropowa z grupy I-P) o łącznej wadze 0,15 grama, flubromazepamu (substancja zaliczana do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 0,04 grama, 4 - (...) (substancja psychotropowa z grupy I-P) o łącznej wadze 0,20 grama, diklazepamu (substancja zaliczana do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 0,30 grama, 20 tabletek i 3 fragmentów 3-hydroksyfenazepam (substancja zaliczana do nowych substancji psychoaktywnych), 4F-MA (substancja zaliczana do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 0,11 grama, 4-fluoroetamfetaminy (substancja zaliczana do nowych substancji psychoaktywnych) o łącznej wadze 0,22 grama, 43 kapsułki metylofenidatu (substancja psychotropowa z grupy IV-P), 19 tabletek midazolamu (substancja psychotropowa z grupy IV-P), 9 tabletek morfiny (środek odurzający zaliczony do grupy I-N), 1 tabletki oksykodonu (substancja psychotropowa z grupy IV-P), cieczy zawierających (...) (substancja psychotropowa z grupy II-P) o łącznej objętości 0,75 dm3,

tj. czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

J. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonemu J. N. zostały zarzucone czyny zabronione z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Stosownie do treści art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. kto wbrew przepisom ustawy posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zgodnie zaś z ustępem 2 ww. przepisu, jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ustępie 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Z treści ww. przepisu wynika, że zabronione jest posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej wbrew przepisom ustawy, tj. ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dn. 27.01.2011r. wskazał, że posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (I KZP 24/10, LEX nr 686664). Posiadaniem jest zatem każdy fizyczny kontakt ze środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, polegający chociażby na krótkotrwałym dysponowaniu nimi. W niniejszej sprawie nie pozostawia wątpliwości fakt, że J. N. był w posiadaniu narkotyków, bowiem znaleziono je w jego samochodzie i w jego mieszkaniu.

Jednocześnie Sąd Najwyższy wskazał, że narkotyk będący przedmiotem przestępstwa z art. 62 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii musi spełniać nie tylko kryterium przynależności grupowej do związków wymienionych w załącznikach do tego aktu prawnego, ale również kryterium ilościowe, pozwalające na jednorazowe użycie w celu osiągnięcia choćby potencjalnego efektu odurzenia lub innego charakterystycznego dla działania substancji psychotropowej (vide wyrok Sądu Najwyższego z dn. 11.03.2010r. o sygn. IV KK 432/09, LEX nr 583908). W realiach niniejszej sprawy Sąd – na podstawie opinii biegłego z zakresu fizykochemii – uznał, że środki odurzające i substancje psychotropowe, szczegółowo opisane w zarzutach aktu oskarżenia, spełniają obydwa wskazane powyżej kryteria, tj. zarówno ilościowe, jak i jakościowe, pozwalając na osiągnięcie efektu odurzenia.

Sąd rozważał również w powyższym zakresie, czy ilość narkotyków posiadanych przez oskarżonego może stanowić ilość znaczną w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z tezą wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu o sygn. II AKa 220/12 z dn. 15.10.2012r. (LEX nr 1238635) i wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku o sygn. II AKa 430/12 z dnia 19.12.2012 r. (LEX nr 1271815), „ilość znaczna" narkotyków to taka, która pozwala odurzyć co najmniej kilkadziesiąt osób. Bez wątpienia znalezione u oskarżonego narkotyki pozwalają na odurzenie kilkudziesięciu osób, a nawet setek. Nie było więc wątpliwości co do ich znacznej ilości biorąc pod uwagę rodzaj zabezpieczonych środków, jak i ich ilość, która łącznie wyniosła kilkanaście kilogramów.

Oskarżony J. N. dopuścił się więc dwóch czynów zabronionych wypełniających znamiona z art. 62 ust. 2 ww. ustawy posiadając w samochodzie oraz w mieszkaniu znaczne ilości narkotyków wymienionych w wykazie załączonym do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2019 r. w sprawie wykazu środków odurzających, substancji psychotropowych oraz nowych substancji psychoaktywnych, zaliczanych do środków odurzających grup I-N i IV-N, substancji psychotropowych grup I-P, II-P, IV-P oraz nowych substancji psychoaktywnych.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. N.

1

1

Prokurator wniósł do Sądu akt oskarżenia wraz z wnioskiem w trybie art. 335 §2 k.p.k. o wymierzenie oskarżonemu J. N. kar: za pierwszy z czynów kary 2 lat pozbawienia wolności, za drugi z czynów 4 lat pozbawienia wolności oraz kary łącznej 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a także orzeczenie nawiązki w wysokości 50.000 złotych na rzecz zwalczania narkomanii, kwestie dotyczące dowodów rzeczowych i kosztów postępowania pozostawił do decyzji Sądu.

Na posiedzeniu w przedmiocie wniosku Prokurator zmodyfikował go w zakresie nawiązki doprecyzowując, aby została zasądzona na rzecz stowarzyszenia (...) z siedzibą w W..

Obrońca i oskarżony przyłączyli się do wniosku Prokuratora.

W ocenie Sądu wniosek jest zasadny, ponieważ w stosunku do J. N. zachodzą opisane w treści art. 335 §2 k.p.k. przesłanki wymierzenia mu kary zaproponowanej przez Prokuratora i uzgodnionej uprzednio z oskarżonym.

J. N. przyznał się w całości do zarzucanych mu czynów. Co prawda wyjaśnił, że narkotyki nie były jego własnością, jednakże zgodził się na ich przechowywanie w sowim samochodzie i mieszkaniu. Okoliczności popełnienia przestępstw oraz wina oskarżonego nie budzą zatem wątpliwości.

Zdaniem Sądu postawa oskarżonego wskazuje, że wskutek wymierzenia mu kar wskazanych przez Prokuratora cele postępowania zostaną osiągnięte. Oskarżony jest pracownikiem biurowym, nie był dotychczas karany, co prawda jest uzależniony w sposób mieszany, jednakże jego stan psychiczny nie budzi wątpliwości, nie znosił ani nie ograniczał poczytalności w chwili czynów, nie znosił ani nie ograniczał zdolności rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem w chwili czynów.

Jednocześnie mając na uwadze tak znaczną ilość posiadanych przez oskarżonego narkotyków zasadne było wymierzenie J. N. kar pozbawienia wolności . W związku z tym wniosek Prokuratora był zasadny.

Przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 10.

Sąd uznał, że zawarte we wniosku Prokuratora propozycje wymierzenia kar pozbawienia wolności za oba czyny są odpowiednie biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 §2 k.k.

J. N. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość narkotyków szczegółowo wymienionych w opisach zarzucanych mu czynów. Tak duża ilość oraz różnorodność posiadanych narkotyków oznacza, że były one przygotowane na odsprzedaż, a nie były przeznaczone na użytek własny. Stopień winy oskarżonego, jak i stopień społecznej szkodliwości czynów jest więc znaczny, J. N. jako osoba pełnoletnia był świadomy, że posiadanie ujawnionych podczas przeszukania jego pojazdu i mieszkania narkotyków stanowi przestępstwo. Podkreślenia wymaga, iż oskarżony posiadał zarówno tzw. narkotyki miękkie, jak i tzw. narkotyki twarde. Większość z nich przechowywał w domu, do którego dostęp mają także jego małoletnie dzieci. Nadto został zatrzymany w pojeździe z uwagi na to, że operator monitoringu zauważył podejrzanie zachowującego się kierującego, który sprawiał wrażenie nietrzeźwego. Sposób i okoliczności popełnienia czynów, postać zamiaru (zamiar bezpośredni), a także motywacja związania z posiadaniem narkotyków (dalsza odsprzedaż) przemawiają jednoznacznie za przyjęciem znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynów.

Za okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego Sąd uznał jego przyznanie się do winy oraz uprzednią niekaralność. Sąd miał także na uwadze uzależnienie oskarżonego od narkotyków i podejmowane w przeszłości próby leczenia.

Z powyższych względów Sąd uznał za zasadny wniosek Prokuratora o wymierzenie oskarżonemu kar, za pierwszy z czynów 2 lat pozbawienia wolności, za drugi z czynów 4 lat pozbawienia wolności. Kary te są adekwatne do znacznego stopnia winy oraz społecznej szkodliwości czynów. W ocenie Sądu, tylko kary pozbawienia wolności spowodują zmianę postawy oskarżonego w kierunku przestrzegania obowiązującego porządku prawnego. Wysokość orzeczonych kar powinna przy tym wpłynąć odstraszająco na społeczeństwo poprzez stanowczą reakcję na czyny polegające na posiadaniu wbrew ustawie znacznych ilości narkotyków.

J. N.

2

1

Za zasadny Sąd również uznał wniosek Prokuratora w zakresie kary łącznej i na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. połączył kary pozbawienia wolności i wymierzył oskarżonemu J. N. karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara łączna pozbawienia wolności została wymierzona nieco wyżej od najwyższej z orzeczonych kar podlegających łączeniu na zasadzie asperacji. Sąd miał na uwadze czas popełnionych przestępstw, a także zachodzący pomiędzy nimi związek podmiotowo-przedmiotowy. Z powyższych względów nie było zasadnym wymierzenie oskarżonemu kary łącznej na zasadzie kumulacji. Nie było również zasadnym wymierzenie oskarżonemu kary łącznej na zasadzie absorpcji, bowiem stanowiłoby to dla oskarżonego niczym nieuzasadnioną gratyfikację. Celem kary łącznej jest bowiem racjonalizacja wymierzonych kar, nie zaś premiowanie sytuacji osoby, która dopuściła się wielu przestępstw.

Zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się, że niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (por. A. Marek: Komentarz, Kodeks karny, Warszawa 2004 rok s. 293; wyrok SN z 2 grudnia 1975 roku Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33, wyrok SA w Katowicach z dnia 13 listopada 2003 roku, II AKa 339/03, LEX nr 183336) (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dn. 16.03.2010r. o sygn. II AKa 57/10, KZS 2010/7-8/74).

J. N.

3

1

Stosownie do treści art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w razie skazania za przestępstwo określone w art. 53-63 ww. ustawy sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Mając na uwadze wniosek Prokuratora uzgodniony z oskarżonym i sytuację finansową oskarżonego orzeczono wobec niego nawiązkę na rzecz Stowarzyszenia (...) z siedzibą w W. o numerze KRS: (...) na cele zapobiegania i zwalczania narkomani w kwocie 50 000 złotych. W ocenie Sądu, zasądzenie nawiązki stanowi konieczną konsekwencję popełnienia czynów przez oskarżonego, który swoimi zachowaniami postąpił wbrew przepisom ustawy służącej ochronie zdrowia przed skutkami narkomanii.

J. N.

4

1

Stosownie do treści art. 63 §1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności oskarżonemu zaliczono okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od dnia 31 grudnia 2019 r. godz. 01:45 do dnia 24 sierpnia 2020 r., czyli do dnia wydania wyroku

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W wyroku nie zawarto rozstrzygnięcia w zakresie kosztów postępowania, bowiem na posiedzeniu w przedmiocie wniosku w trybie art. 335 §2 k.p.k., w którym Prokurator pozostawił do uznania Sądu rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania, na podstawie art. 626 §1 i 2 oraz art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego J. N. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 złotych tytułem opłaty i kwotę 10 670,50 złotych tytułem poniesionych w sprawie wydatków, albowiem oskarżony został skazany za popełnienie zarzucanych mu czynów, jego stan zdrowia i sytuacja majątkowa nie stanowią przeszkody w obciążeniu go kosztami postępowania podobnie jak przeszkody takiej nie stanowi wysokość nawiązki zasądzonej od oskarżonego biorąc pod uwagę, iż została ona uzgodniona z oskarżonym, który jest osobą młodą, wykształconą, a tym samym posiadającą zdolności zarobkowe.

1.Podpis

Sędzia G.