Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 140/17

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu

1.

A. M.

Dwa czyny kwalifikowane z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. M. od 2008 r. był Prezesem Zarządu spółki (...) Spółka z o.o., która prowadziła działalność w zakresie obróbki metali – odlewnię żeliwa w B..

(...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...) zatrudniała na podstawie umowy o pracę pracowników, m.in.:

- Z. J., zatrudnionego od dnia 1 września 2010 r. do marca 2012 r. na stanowisku rdzeniarza oraz

-P. N., zatrudnionego w okresie od 2008 r. do marca 2012 r. ,

-których wynagrodzenia były obciążone zajęciem komorniczym z tytułu należności alimentacyjnych.

Od początku działalności (...) Sp. z o.o. miała problemy finansowe i ww. spółka nie była w stanie regulować terminowo wszystkich swoich zobowiązań. Na rachunku firmowym spółki jak (...) znajdowały się środki pieniężne, o których przeznaczeniu zawsze decydował A. M. jako prezes zarządu. Problemy Spółki nasiliły się zwłaszcza w latach 2010-2011, a w 2012 roku spółka zaprzestała faktycznie prowadzenia działalności gospodarczej. Wobec spółki toczyło się m.in. postępowanie egzekucyjne z wniosku ZUS, dnia 20 grudnia 2011 r. dokonano pierwszego zajęcia wierzytelności z rachunku w Banku (...) S.A., a w dniu 11 czerwca 2012 r. z rachunku w (...) Bank (...) S.A. Ostatecznie dnia 18 czerwca 2013 r. doszło do zajęcia ww. rachunków bankowych przez Komornika, zakazując dokonywania z nich wypłat.

W połowie 2008 r. – kiedy zatrudniono P. N. A. M. w obliczu problemów finansowych (...) Sp. z o.o. zdecydował się na nie przekazywanie wszystkich potrąconych kwot Komornikowi w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego Kmp 33/07. A. M. podjął tożsamą decyzję również wtedy kiedy w 2010 r. zatrudnił u siebie Z. J.. A. M. środki pieniężne zamiast Komornikowi przeznaczył na dalsze prowadzenie przez niego działalności gospodarczej, uznając, że celem nadrzędnym od 2008 r. jest utrzymanie istnienia spółki.

A. M. finansował działalność również ze swoich prywatnych środków pieniężnych.

Ad. Czyn 1

Z. J. na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Białogardzie z dnia 11 września 2007 r. w sprawie o sygn. akt III RC 321/07 został zobowiązany do uiszczania podwyższonych alimentów na rzecz trojga swoich dzieci do kwoty po 200 zł miesięcznie (łącznie 600 zł). Z uwagi na niewywiązywanie się z powyższego obowiązku alimenty były wypłacane z Funduszu Alimentacyjnego a w konsekwencji wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygn. Kmp 57/00.

Następnie w dniu 28 września 2010 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w B.dokonał zajęcia wynagrodzenia Z. J. za pracę w spółce (...), informując o tym pracodawcę i zobowiązując go do niewypłacania zajętej części wynagrodzenia, to jest do wysokości egzekwowanego świadczenia, jednak nie więcej niż 60 % wynagrodzenia, i przekazywania potrąconych kwot na konto komornika.

Z uwagi na powyższe, w okresie od dnia 31.01.2011 r. do dnia 31.03.2012 r. z wynagrodzenia Z. J. dokonywano comiesięcznych potrąceń na rzecz zobowiązań alimentacyjnych w łącznej kwocie 9.171,62 zł.

Realizując zamiar A. M. podjął decyzję o nieprzekazaniu potrąconych kwot Komornikowi, ale zdecydował się je przeznaczyć na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dnia 6 grudnia 2011 r. Z. J. otrzymał od A. M. zaświadczenie, w którym potwierdził on, że od października 2010 r. do chwili obecnej jest potrącane 60% wynagrodzenia tytułem ,,zajęcia wynagrodzenia za pracę oraz wierzytelności zasiłku chorobowego” nr KMP 57/00.

Dnia 14 kwietnia 2011 r. doszło do zajęcia wszelkich wierzytelności należnych Z. J. od Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Egzekucja alimentów prowadzona wobec Z. J. okazała się bezskuteczna.

Dnia 8 października 2012 r. doszło do zajęcia zasiłku dla bezrobotnych otrzymywanego przez Z. J. z Powiatowego Urzędu Pracy od dnia 10 maja 2012 r.

Z. J. z uwagi na nieprzekazywanie Komornikowi potrąceń z jego wynagrodzenia za pracę złożył pozew przeciwko A. M.. Powództwo zostało oddalone.

Czyn ad. 2

P. N. również był na mocy wyroku zaocznego z dnia 03 kwietnia 2007 r. sygn. akt III RC 151/07 zobowiązany do uiszczania alimentów na rzecz trojga swoich dzieci. Z uwagi na niewywiązywanie się z powyższego obowiązku wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne w sprawie o sygn. Kmp 33/07, prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w B.. Następnie w dniu 2 sierpnia 2008 r. Komornik dokonał zajęcia wynagrodzenia P. N. za pracę w spółce (...) Sp. z o.o.

Z uwagi na powyższe w okresie od sierpnia do marca 2012 z wynagrodzenia P. N. dokonywano comiesięcznych potrąceń na rzecz zobowiązań alimentacyjnych w łącznej kwocie 30.690,32 złotych.

Realizując zamiar A. M. podjął decyzję o nieprzekazywaniu wszystkich potrąconych kwot Komornikowi, ale część tj. 13.230,09 zł w okresie od sierpnia 2008 r. do marca 2012 r. zdecydował się przeznaczyć na cele związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W okresie od 2 września 2008 r. do 18 października 2012 r. (...) Sp. z o.o. dokonała płatności Komornikowi tytułem zajęcia wynagrodzenia w ilości 18 potrąceń o różnych wartościach kwotowych na łączną kwotę 17.460,23 zł ( 2008 rok: 02.09., 19.09., 23.10., 08.12., 24.12., 2009 rok: 17.04., 02.06., 30.07. 04.08., 23.10., 24.11., 22.12., 2010 rok: 24.03., 16.06., 2011 rok: 16.11., 20.12., 31.12., 2012 rok: 18.10.).

Dane osobopoznawcze A. M. : wiek 70 lat, wyższe z zawodu ekonomista, pobiera emeryturę w wysokości 2330 zł, żonaty, nie leczony w PZP i (...), nie karany sądownie.

1.  Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

2.  Odpis KRS

3.  Umowa o pracę, pismo

4.  pismo z Gminnego Ośrodka Pomocy (...)

5.  informacja o efektach działań

6.  Opinia

7.  Pismo z V. Bank wraz z wydrukami (załączniki 1-3) i

8.  pismo z (...) z historią rachunku

9.  Akta w sprawie egzekucyjnej z wniosku ZUS

10.  Bilans z uwzględnieniem bufora

11.  Częściowo zeznania świadka W. M. (1)

12.  Wydruk z systemu

13.  częściowo wyjaśnienia oskarżonego

14.  Pismo procesowe pozwanego

15.  Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

16.  Zeznania świadka Z. J.

17.  Pozew o nakaz zapłaty

18.  wyrok Sądu Rejonowego w Białogardzie z dnia 13 września 2013 r. w sprawie o sygn. akt I C 8/13 wraz z uzasadnieniem

19.  zajęcie wynagrodzenia za pracę oraz wierzytelności zasiłku chorobowego wraz z wezwaniem do dokonywania potrąceń

20.  Zajęcie wierzytelności

21.  Odpowiedź US

22.  Decyzje,

23.  rozliczenie zajęcia wynagrodzeń z tytułu alimentów

24.  pismo Z. J.

25.  wezwanie z dnia 9 listopada 2011 r.

26.  pismo z dnia 10 listopada 2011 r.

27.  potwierdzenie operacji

28.  Zaświadczenie wydane przez Komornika

29.  pismo komornika

30.  zaświadczenia o bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych

31.  Zaświadczenia

32.  Zaświadczenie z (...) Sp. z o.o.

33.  Rozliczenie

34.  Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

35.  Zeznania świadka P. N.

36.  Informacja o prowadzonej egzekucji wobec dłużnika P. N.

37.  Notatka urzędowa

38.  Potwierdzenie operacji

39.  Dane osobopoznawcze

40.  Karta karna

1.  76-79, 340-342, 236-237v, 614

2.  162-164

3.  113, 152,155

4.  128

5.  111

6.  458-460

7.  385-386

8.  397-402

9.  215-228

10.  144-149

11.  172v, 343-344, 651

12.  263

13.  76-79, 340-342, 236-237v, 614

14.  4-5

15.  76-79, 340-342, 236-237v, 614

16.  82-83, 209, 615

17.  2-3

18.  7-10

19.  26-27, 114-115

20.  121-122

21.  123-125

22.  117-118, 140

23.  6

24.  44

25.  142

26.  143

27.  151

28.  136

29.  158

30.  108,126,131,134

31.  30-31

32.  32

33.  6

34.  76-79, 340-342, 236-237v, 614

35.  180-180v, 230-230v, 650

36.  212

37.  233

38.  150

39.  613

40.  644

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn zarzucany oskarżonemu w a/o

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn 1 i 2

Czyn 1

Czyn 2

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.5

Częściowo wyjaśnienia A. M.

W części dotyczącej wskazywania, że z powodu problemów finansowych (...) Sp. z o.o. środki pieniężne na koncie tak naprawdę ,,fizycznie” nie istniały.

Z ww. wyjaśnieniami nie można się zgodzić, bowiem oskarżony wielokrotnie przyznawał, że dokonywał płatności wynagrodzeń pracowników jak i wprost wyjaśnił, że zamiast Komornikowi potrącane środki pieniężne przeznaczał na działalność firmy (...) Sp. z o.o.

Częściowo zeznania świadka W. M. (1)

Niewiarygodne w zakresie jakim twierdziła, że pieniędzy dla komornika ,, fizycznie nie było”, ponieważ pieniądze były przekazywane na wynagrodzenia a reszta była zajmowana przez ZUS.

Sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego w tym zakresie, nadto konto firmowe zostało zajęte dopiero w 2013 roku.

Zeznania E. J. (k. 204-205,650)

- nie mają znaczenia dla sprawy, dotyczą innego zachowania oskarżonego

Informacja o prowadzonej egzekucji wobec dłużnika E. J. (k. 211)

- nie ma znaczenia dla sprawy, dotyczą innego zachowania oskarżonego

Wyrok (k. 333) i decyzja (k. 334)

-nie ma znaczenia dla sprawy; dotyczy E. J.

Wydruk systemu księgowego (...)

-nie ma znaczenia dla sprawy, dotyczą obrotów na koncie (...) Sp. z o.o. w 2014 r. zajętego przez ZUS

Dokumentacja (k. 43-57)

-na okoliczność wniesienia powództwa przez Z. J.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

x

x

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

A. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze powołane argumenty Sąd uznał, że postępowanie dowodowe wykazało winę oskarżonego A. M. w zakresie postawionych mu przez rzecznika oskarżenia publicznego zarzutów, niemniej jego zachowanie każdorazowo zrealizowało znamiona czynu z art. z art. 284 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k, a nie art. 284 § 1 k.k., dlatego też Sąd dokonał modyfikacji opisu wymienionych czynów.

W realiach niniejszej sprawy oskarżony A. M. w warunkach czynu ciągłego, czyli w formie zachowań podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru odpowiednio w okresach: od października 2010 r. do marca 2012 r. oraz od sierpnia 2008 r. do marca 2012 r. przywłaszczył bowiem pieniądze przeznaczone na pokrycie zobowiązań komorniczych odpowiednio z tytułu zajęcia nr KMP 57/00 oraz KMP 33/07 odpowiednio na szkodę Z. J. i P. N..

Oskarżony miał świadomość, iż pieniądze nie są jego własnością, ale należy przekazać je Komornikowi.

Sąd uznał za udowodnione, że oskarżony w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim rozporządzenia mieniem nienależącym do niego. A. M. włączył nie należące do niego środki pieniężne do majątku prowadzonej przez niego firmy (...) Sp. z o.o. bez zamiaru zwrotu uprawnionemu podmiotowi, realizując tym samym animus rem sibi habendi, czyli zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie. Środki pieniężne oskarżony co wielokrotnie wyjaśniał przeznaczył na ratowanie firmy, która od pewnego czasu przynosiła straty, jednak należy podkreślić, że okoliczność, że firma miała problemy finansowe i oskarżony przeznaczał ww. pieniądze na prowadzenie dalszej działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla bytu przestępstwa przywłaszczenia.

Uzasadnione było przyjęcie do kwalifikacji prawnej czynów każdorazowo art. 12 § 1 k.k. z uwagi na sposób działania oskarżonego oraz niewielkie odstępy czasowe poszczególnych jego czynów i działania oskarżonego niewątpliwie w wykonaniu z góry powziętego przez niego zamiaru.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru uznaje się za jeden czyn zabroniony. Z przywołanej treści przepisu wynika, że przy spełnieniu pewnych warunków wiele zachowań stanowi jednorazowe wypełnienie znamion jakiegoś typu czynu zabronionego. Do ustawowych kryteriów określających czyn ciągły należy przesłanka podmiotowa w postaci z góry przyjętego zamiaru, przy czym chodzi o ten sam, a nie taki sam zamiar oraz przesłanka przedmiotowa, którą są krótkie odstępy czasu przedzielające poszczególne zachowania oskarżonego.

☐

1.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

x

x

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

x

☐

1.4.  Umorzenie postępowania

x

x

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

x

☐

1.5.  Uniewinnienie

x

x

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

x

4.  KARY, Środki Karne, P., Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. M.

I

I

Wymierzając oskarżonemu A. M. kary jednostkowe za popełnione czyny, Sąd kierował się względami opisanymi w art. 53 § 1 k.k. tj. kierował się względami prewencji ogólnej oraz szczególnej, miał na uwadze warunki i właściwości osobiste oskarżonej, baczył aby dolegliwość kary była adekwatna do wagi czynów i stopnia zawinienia.

Czyn z art. 284 § 1 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności do 3 lat;

Sąd nie doszukał się żadnych okoliczności wyłączających winę oskarżonego. Jest on osobą dorosłą, o wykształceniu wyższym, zatem z pewnością zdawał sobie sprawę z przestępczego charakteru swoich czynów. Stąd stopień zawinienia należy ocenić jako znaczny. Działał on umyślnie w zamiarze bezpośrednim.

Stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego czynów w ocenie Sądu należało uznać za wysoki. Naruszone zostały istotne dobra jakim jest mienie. Nie ulega również wątpliwości, że czasookres nieprzekazywania kwot Komornikowi wpłynął znacząco na sytuację majątkową samych osób uprawnionych do świadczeń alimentacyjnych.

Znaczny stopień winy i wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów Sąd uznał za okoliczność obciążającą przy wymiarze kary.

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył właściwości i warunki osobiste oskarżonej w postaci ustabilizowanego trybu życia oraz wcześniejszej niekaralności.

W przekonaniu Sądu orzeczone wobec A. M. jednostkowe kary ograniczenia wolności po 6 miesięcy ograniczenia wolności połączone z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym są adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, zaś ich dolegliwość nie przekracza stopnia zawinienia oskarżonego. Jednocześnie kary te, w ocenie Sądu, spełnią swe cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej, a także będą właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

A.

M.

II

II

W niniejszej sprawie zachodziły przesłanki określone w art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 i 3 k.k. do orzeczenia wobec A. M. kary łącznej.

Sąd Najwyższy wielokrotnie już wskazywał na potrzebę badania związku podmiotowego i przedmiotowego pomiędzy zbiegającymi się czynami jako na okoliczność decydującą w poważnej mierze o zastosowaniu zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 r., OSNKW 1984, nr 5-6, poz. 65; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 1986 r., OSNKW 1976, nr 10-11, poz. 128). Podobne stanowisko prezentują sądy apelacyjne (tak Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 8 marca 2001, sygn. II AKa 59/01, Prok.i Pr. 2002/3/21, Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 28 czerwca 2002, sygn. II AKa 138/02, KZS 2002/7-8/41 oraz Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 9 maja 2001, sygn. II AKa 63/01, Prok.i Pr. 2002/7-8/20).

Nadto słusznie rozstrzygnął Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 9 maja 2001, sygn. II AKa 63/01, opubl. w Prok.i Pr. 2002/7-8/20, że zastosowanie zasady absorbcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest nie tylko relacjami zachodzącymi pomiędzy osądzonymi czynami, czyli bliskością związku przedmiotowo-podmiotowego, ale także tym, w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. W konsekwencji Sąd Apelacyjny zauważa, że im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczalnego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objęte tym wyrokiem.

Zasadę absorpcji stosuje się więc, gdy przestępstwa wskazują na bliską więź przedmiotową i podmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc blisko powiązany zespół zachowań sprawcy, mimo godzenia w różne dobra osobiste.

Dokonując rozważań w zakresie orzeczenia kary łącznej ograniczenia wolności, Sąd ocenił w stosunku do oskarżonego A. M. stosunkowo dość bliski związek przedmiotowo – podmiotowy, między popełnionymi przezeń czynami, godzenia w tożsame dobra, i jednocześnie działanie w długim czasie i w tożsamym celu- osiągniecia korzyści majątkowej.

Sąd wziął również pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego A. M..

Wymiar kary łącznej mógł oscylować w granicach od 6 miesięcy ograniczenia wolności do maksymalnie jednego roku ograniczenia wolności.

Biorąc powyższe elementy pod uwagę Sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną 1 roku ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. W ocenie Sądu kara ta w pełni spełni cele prewencji ogólnej wobec ogółu społeczeństwa oraz cele prewencji szczególnej względem oskarżonego, ukazując mu, że tego rodzaju naganne zachowanie nie może spotkać z akceptacją ze strony Sądu.

Należy podkreślić, że orzeczenie wobec oskarżonego kary łącznej ograniczenia wolności na zasadzie absorpcji nie znajduje żadnego usprawiedliwienia ujawnionymi okolicznościami mającymi wpływ na jej rozmiar.

A.

M.

III

III

Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody. Podstawę prawną stanowi przepis art. 46 § 1 k.k. Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Białogardzie W. M. (2) kwoty 9.171,62 zł (dziewięciu tysięcy stu siedemdziesięciu jeden 62/100) na poczet zadłużenia Z. J. oraz kwoty 13.230,09 zł (trzynastu tysięcy dwustu trzydziestu 09/100) złotych na poczet zadłużenia P. N..

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A.

M.

IV

IV

Z uwagi na fakt, iż M. korzystał w toku postępowania karnego z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, którego wynagrodzenie z tytułu udzielanej pomocy prawnej nie zostało w całości ani w części uiszczone, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat P. H. kwotę 672 (sześciuset siedemdziesięciu dwóch) złotych powiększonej o podatek VAT. Podstawą przyznania wynagrodzenia były przepisy § 17 ust. 2 pkt. 3 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Mając na uwadze, iż adwokat uczestniczył w czterech rozprawach należne mu wynagrodzenie trzeba obliczyć według wzoru: 420 zł (stawka za postępowanie przez sądem rejonowym w postępowaniu zwyczajnym) + 3 x 20% kwoty 420 zł = 3 x 84 zł za trzy dodatkowe terminy rozpraw). Uzyskana w ten sposób kwota wynosi 672 złotych.

1.  6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

x

7.  Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego A. M. z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych uznając, że ich uiszczenie byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe, gdyż aktualnie jest na emeryturze i jego możliwości zarobkowe są niskie.

8.  1Podpis