Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 620/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

1. K. T.

W dniu 23 czerwca 2019 roku około godz. 11:20 w msc. W., gm. R. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym określone w art. 3 ust. 1 i art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 7 pkt 3 Ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U Nr 98, 602 z późn. zm.), w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki B. o nr rej. (...) zbliżając się do skrzyżowania w msc. W., droga K-59 z drogą (...) gm. R., wjeżdżając na linię podwójną ciągłą „P-4” i przekraczając ją, nie zachowując szczególnej ostrożności podjął zabroniony w tym miejscu manewr wyprzedzania jadącego w tym samym kierunku pojazdu silnikowego tj. motoroweru marki K. o nr rej. (...), którym kierował J. B., jadącemu w kierunku msc. M. wraz z pasażerką I. B., który na w/w skrzyżowaniu jadąc przy osi jezdni rozpoczął manewr skrętu w lewo w drogę poprzeczną (...), w wyniku czego doszło do zderzenia się pojazdów, w następstwie czego pasażerka motoroweru marki K. o nr rej. (...) I. B. doznała obrażeń ciała w postaci złamania obu gałęzi lewej kości łonowej, powodując naruszenie czynności narządu ciała na okres powyżej dni siedmiu

Tj. popełnienia czynu kwalifikowanego z art. 177§1kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz spowodowanie wypadku drogowego przez oskarżonego

- zeznania świadków: I. B.

M. T.

J. B.

D. K.

- opinia biegłego Z. K.

- przesłuchanie biegłego

- opinia biegłego z zakresu medycyny

- protokół oględzin miejsca wypadku

- protokoły oględzin pojazdów

- szkic miejsca zdarzenia wraz dokumentacją fotograficzna

k. 203 – 203v

k. 203v-204

k. 204

k. 242-242v

k. 61-76

k. 251v-252

k. 37-38

k. 7-8

k. 5-6, 9-10

k. 28, 29 - 36

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadków I. B. i J. B.

Opinia biegłego Z. K.

Zeznania świadka D. K.

Opinia biegłego z zakresu medycyny

Zeznania świadka M. T.

protokół oględzin miejsca wypadku

- protokoły oględzin pojazdów

- szkic miejsca zdarzenia wraz dokumentacją fotograficzna

- przedstawili zdarzenia z dnia wypadku, tak jak je zapamiętali.

- kierowca J. B. opisał wykonywane prze siebie manewry przed skrętem w lewo, jak również to w jaki sposób doszło do wypadku

- I. B. przedstawiła swoje obrażenia, czas leczenia, rehabilitacji oraz aktualny stan zdrowia

- Sąd ocenił zeznania świadków jako wiarygodne, tym bardziej iż są potwierdzone opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego Z. K.

- biegły wskazał na przyczyny zaistnienia wypadku drogowego – naruszenie zasad bezpieczeństwa przez oskarżonego, który wyprzedzał skuter w miejscu niedozwolonym wbrew przepisom Prawa o ruchu drogowym,

- opinia biegłego jest poparta jego wiedzą, doświadczeniem zawodowym, szczegółowo uzasadniona i oparta na całokształcie materiału dowodowego.

- policjant, który był na miejscu zdarzenia zaraz po wypadku, opisał swoje spostrzeżenia i podejmowane na miejscu czynności.

- biegły przeanalizował dokumentację medyczną pokrzywdzonej I. B. i ocenił doznane przez nią obrażenia/

- Sąd ocenił opinię jako wiarygodną, rzetelną, popartą wiedzą i doświadczeniem zawodowym biegłego.

- zrelacjonowała przebieg wypadku, tak jak zapamiętała jego przebieg

- przyznała, że oskarżony – jej mąż – w tym czasie wykonywał manewr wyprzedzania skutera.

- zaznaczyć należy, iż był to manewr, który w tym miejscu wykonany być nie mógł ze względu na oznaczenia poziome – linia podwójna ciągła, co było bezpośrednią przyczyną zaistniałego wypadku drogowego

- dokumentacja sporządzona na miejscu zdarzenia, zaraz po wypadku, przez uprawnione i przeszkolone osoby

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego k. 202v – 203

- nie przyznała się do popełnienia zarzucanego mu czynu, choć wyjaśnił iż omijał skuter, a nie go wyprzedzał.

- wyjaśnienia te są sprzeczne ze zgromadzonymi w sprawi innymi dowodami – oględzinami miejsca wypadku, opinią biegłego z zakresu ruchu drogowego

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej za czyn kwalifikowany z art. 177§1kk podlega ten, kto naruszając, choćby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art.157§1kk – takie, które powodowały naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni.

Zdaniem Sądu oskarżony umyślnie w zamiarze ewentualnym naruszył zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego. Oskarżony podjął manewr wyprzedzania skutera w miejscu niedozwolonym i przewidując możliwość popełnienia przestępstwa na to się godził. Oczywiście spowodowanie skutków wypadku nie było objęte umyślnością oskarżonego.

Rodzaj odniesionych obrażeń przez pokrzywdzoną został szczegółowo opisany w opinii biegłego, a wnioski tam zawarte Sąd w pełnym zakresie podziela.

Oskarżony naruszył umyślnie zasady bezpieczeństwa określone w art. 3 ust. 1 i art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 7 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym:

Art. 3 ust. 1 - Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani zachować ostrożność albo gdy ustawa tego wymaga - szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Przez działanie rozumie się również zaniechanie.

Art. 22 ust. 1 - Kierujący pojazdem może zmienić kierunek jazdy lub zajmowany pas ruchu tylko z zachowaniem szczególnej ostrożności.

Art. 24 ust. 7 pkt 3 - Zabrania się wyprzedzania pojazdu silnikowego jadącego po jezdni:

na skrzyżowaniu, z wyjątkiem skrzyżowania o ruchu okrężnym lub na którym ruch jest kierowany.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. T.

1,2

3.

1

- wymierzając karę Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, na którego ocenę wpływ miały rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

- sąd uwzględnił również to, że do naruszenia reguł bezpieczeństwa w ruchu drogowym oskarżony dokonał umyślnie;

- przedmiotem ochrony w zakresie przestępstwa określonego w art.177 kk jest bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzi uczestniczących w ruchu lądowym. - oskarżony swoim umyślnym zachowaniem, naruszeniem reguł ostrożności w ruchu drogowym doprowadził do powstania szkody – utraty zdrowia przez pokrzywdzoną.

- stopień naruszenia reguł bezpieczeństwa świadczy o niefrasobliwości oskarżonego

- Zdaniem Sądu kara sześciu miesięcy pozbawienia wolności wraz z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat dwóch wraz z obowiązkiem informowania kuratora o przebiegu okresu próby, jest karą adekwatną do wagi i okoliczności czynu oskarżonego.

- oskarżony nie był dotychczas karany. Przez okres próby dwóch lat jego zachowanie będzie kontrolowane, a w wypadku ponownego skazania Sąd będzie mógł podjąć decyzję o zarządzeniu wykonania kary. Sam fakt skazania wpłynie mobilizująco na oskarżonego, tak aby ponownie nie popełniła przestępstwa.

- Odnośnie zadośćuczynienia przyznanego oskarżycielce posiłkowej, to podnieść należy, iż skutki wypadku pokrzywdzona odczuwa w dalszym ciągu. Z tego tytułu doznała cierpienia i bólu, była wyeliminowana z życia rodzinnego, towarzyskiego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Wynagrodzenie należne pełnomocnikowi oskarżyciela posiłkowego przyznano zgodnie ze złożonym spisem kosztów.

Oskarżony osiąga dochód, który pozwala mu na poniesienie stosownych kosztów postępowania - opłaty oraz wydatków. Wymiar opłaty określono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23.06.1973r (Dz.U. tj. z 1983r nr 49, poz. 223 ze zm.). Wysokość wydatków określono na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2003r w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013r poz. 663) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2014r w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014r poz. 861, ze zm.)

Podpis