Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 listopada 2019r. powód K. W. wniósł o zasądzenie od (...) Szpital (...) kwoty 50 000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 czerwca 2019r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia za naruszenie praw pacjenta oraz o zasadzenie kosztów procesu.

/ pozew k. 1-4 /

W odpowiedzi na pozew Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako jednostka zarządzająca wniosła o odrzucenie pozwu z powodu braku zdolności sądowej pozwanego oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, że pozwany (...) Szpital (...) nie posiada zdolności sądowej w rozumieniu art.64 k.c. nie posiada też osobowości prawnej.

/ odpowiedź na pozew k. 58-65 /

W ocenie sądu pozew w niniejszej sprawie podlega odrzuceniu na podstawie art. 199 § 1 pkt. 3 k.p.c. jako wniesiony przeciwko osobie, która nie ma zdolności sądowej. Należy przy tym wskazać, że zdolność sądową posiadają m.in. podmioty objęte definicją z art. 64 § 1 i 2 KPC, podmioty samodzielne, nie będące osobami prawnymi, a posiadające zdolność prawną, o których mowa w art. 33 ¹ KC (np. spółki osobowe handlowe - art. 8 ksh, wspólnota mieszkaniowa - art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz.U. Nr 80 z 2000 r., poz. 903, spółki kapitałowe w stanie organizacji - art. 11 ksh), podmioty działające na podstawie przepisów w sprawach dotyczących określonych praw i obowiązków związanych z pewną wydzieloną masą majątkową (np. wykonawca testamentu - art. 988 § 2 kc, kurator spadku - art. 667 § 2 w zw. z art. 935 § 1 k.p.c., zarządca nieruchomości - art. 935 § 1 kpc ), obywatele państw obcych, bezpaństwowcy, zagraniczne osoby prawne oraz zagraniczne jednostki nie posiadające osobowości prawnej, jeżeli zostały dopuszczone do działania w państwie obcym - art. 1117 kpc; podmioty niesamodzielne, którym przepisy szczególne przyznają samodzielną pozycję w postępowaniu sądowym (np. prokurator - art. 7 kpc, pracodawcy w sprawach z zakresu prawa pracy - art. 460 § 1 kpc, przedsiębiorcy w sprawach gospodarczych - art. 479 ⁷ kpc, podmioty wymienione w art. 922, 635 § 2 i art. 655 § 1 kpc).

W niniejszej sprawie w pozwie jako strona pozwana został wskazany Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital (...), Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej nie należy do żadnej z wyżej wymienionych grup podmiotów.

Należy przy tym wskazać, że niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej były zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez kościół lub związek wyznaniowy, pracodawcę, fundację, związek zawodowy, samorząd zawodowy lub stowarzyszenie, inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną z zastrzeżeniem, że zakładu opieki zdrowotnej nie może utworzyć samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej oraz przez spółkę nie mającą osobowości prawnej na podstawie nieobowiązującej już ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Odrębny byt prawny niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej mógł być zatem uzasadniony jeszcze na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Jednak z dniem 1 lipca 2011 roku w życie weszła ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej (t.j. – Dz.U. z 2018 r. poz. 2190, ze zm.), która uchyliła ustawę o zakładach opieki zdrowotnej. Zgodnie z art.. 4 ustawy o działalności leczniczej podmiotami leczniczymi są m.in. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - prawo przedsiębiorców (Dz.U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej oraz samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej. Natomiast w myśl art. 205 ustawy o działalności leczniczej z dniem wejścia w życie ustawy niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej stały się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych. Oznacza to, że od dnia 1 lipca 2011 roku (...) jest traktowany tylko jako przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego, którym jest spółka założycielska. Nie jest więc odrębnym bytem prawnym od spółki, nie może więc być traktowany jako jednostka nie posiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną.

Brak zdolności sądowej stanowi przeszkodę procesową, którą sąd ma obowiązek wziąć z urzędu pod rozwagę w każdym stanie sprawy zgodnie z art.202 k.p.c.. Brak zdolności sądowej może mieć charakter pierwotny albo następczy. W obu przypadkach może być usuwalny albo nieusuwalny. Sąd stwierdzając brak zdolności sądowej powinien przede wszystkim ocenić jaki jest jej charakter, bowiem od prawidłowej w tym zakresie oceny zależą dalsze czynności i decyzje procesowe sądu.

Pierwotny brak zdolności sądowej zachodzi wtedy, gdy jako strona występuje jednostka nie posiadająca zdolności sądowej, a usunięcie tego braku nie jest możliwe, albo jako strona występuje jednostka nie posiadająca zdolności sądowej, którą może jednak uzyskać przez np. uzyskanie wpisu do odpowiedniego rejestru konstytuującego tę jednostkę jako osobę prawną, a także wtedy, gdy jako strona oznaczony został w pozwie podmiot nieistniejący (nieżyjąca osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która nigdy nie powstała albo ustała przed wniesieniem pozwu. W sytuacjach pierwszej i trzeciej mamy do czynienia z pierwotnym i nieusuwalnym brakiem zdolności sądowej. W sytuacjach tych nie ma zastosowania art. 70 k.p.c. Przepis ten nie będzie miał zastosowania także wtedy, gdy w miejsce podmiotu, który nie ma i nie może mieć zdolności sądowej miałby wstąpić podmiot posiadający zdolność sądową. Skoro bowiem brak zdolności sądowej odnosi się do podmiotu będącego stroną procesową, to konieczną przesłanką uzupełnienia tego braku jest zachowanie tożsamości stron, a więc zachowanie takiego stanu rzeczy, w którym zarówno przed uzupełnieniem jak i po uzupełnieniu braku zdolności sądowej stroną pozostaje ta sama jednostka. Warunek ten nie zostałby spełniony, gdyby w miejsce jednego podmiotu wstępował inny podmiot.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. i mając na uwadze okoliczności sprawy nie obciążył powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu na rzecz strony pozwanej.

Mając na uwadze powyższe sąd orzekł jak w sentencji.

Sędzia Agnieszka Kamińska-Urbańska

z/ odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi PW (...) bez pouczenia

Sędzia Agnieszka Kamińska-Urbańska