Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

sędzia Michał Misiak

Protokolant:

Małgorzata Gliwa

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 871/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. O.

Czyn przypisany oskarżonemu opisany jest w punkcie I części dyspozytywnej wyroku z dnia 05 maja 2021 r.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. O. w okresie od 01 lipca 2020 r. do 20 sierpnia 2020 r. mieszkał w N. wraz z matką M. M. oraz siostrą M. O. (1).

Wcześniej, w niekreślonym jednak dokładnie czasie, P. O. pracował po kilka miesięcy w Niemczech, przyjeżdżając wtedy do Polski na kilkudniowe okresy, a potem mieszkał w P..

M. O. (1) przez pewien czas mieszkała w Z., gdzie wynajmowała mieszkanie.

W okresie od 01 lipca 2020 r. do 20 sierpnia 2020 r. P. O. często kłócił się z matką, w trakcie tych kłótni wyzywali się ona wzajemnie, przy czym większość tych kłótni inicjowała bez uzasadnionego powodu M. S..

W tym okresie P. O. groził M. O. (1) podpaleniem domu, co powodowało w niej uzasadnioną obawę, iż tak stanie się rzeczywiście. Ponadto, wyzywał ją słowami wulgarnymi.

P. O. ma obecnie 34 lata, jest on kawalerem, ma na utrzymaniu syna, na którego zobowiązany jest łożyć alimenty, ma wykształcenie zawodowe, jest pracownikiem budowlanym, pracuje i zarabia około 3000 złotych miesięcznie, leczył się psychiatrycznie i odwykowo.

Był on kilkakrotnie karany (ostatni wyrok jednostkowy pochodzi z 2013 roku), w tym na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 05 grudnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 384/13 za czyn z art. 190§1 kk został skazany na kare sześciu miesięcy pozbawienia wolności (wyrok ten następnie wszedł w skład wyroku łącznego, wydanego przez Sąd Rejonowy w Złotoryi w dniu 29 października 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 349/14), którą odbywał w okresie od 26.11.2015 r. do 20.08.2016 r.

Był on w sprawie zatrzymany w okresie od 20.08.2020 r. godz. 17.50 do 21.08.2020 r. godz. 15.22.

Były wobec niego stosowane środki zapobiegawcze w postaci dozoru Policji, połączone z zakazem kontaktowania się i zbliżania do M. O. (1) i M. M., a także nakaz opuszczenia lokalu mieszkalnego od 21 sierpnia 2020 r. do 21 listopada 2020 r. Środki te następnie zostały uchylone w zakresie dotyczącym M. M., a zastosowane w stosunku do M. O. (1) jako wyłącznej pokrzywdzonej.

wyjaśnienia oskarżonego P. O.

27, 44, 105-106

zeznania świadka M. O. (1)

14-15, 106-107

zeznania świadka R. W.

107

zeznania świadka B. K.

110-111

zeznania świadka K. O.

111

zeznania świadka M. K.

111

zeznania świadka S. G.

116

protokół zatrzymania

2

protokół badania stanu trzeźwości

3

karta karna

28-31

odpisy wyroków

3, 33, 34-35, 36-37, 38, 39, 87, 88

odpis opinii psychiatrycznej z 19.12.2019 r.

40-41

postanowienia w przedmiocie środków zapobiegawczych

46-47, 117

opinia psychiatryczna

62-63

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. O.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. O. nie znęcał się nad matką i siostrą M. O. (1) w okresie od 31 stycznia 2016 r. do 20 sierpnia 2020 r.

jak wyżej

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. O.

Sąd jedynie w części, dotyczącej braku przyznania się do zarzucanego czynu w zakresie M. M., dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Podobnie, dał wiarę jego wyjaśnieniom co do tego, iż w ostatnich latach znaczną część czasu przebywał poza N. (w pracy w Niemczech oraz przez kilka miesięcy w P.). Natomiast, nie dał wiary co do jego wyjaśnień w zakresie, dotyczącym zachowań wobec siostry M. O. (1).

Wyjaśnienia oskarżonego w toku postępowania nie były konsekwentne, raz przyznawał się, raz opisywał swoje zachowania jako mniej szkodliwe, niż zarzucane, bądź nawet je bagatelizował.

O ile potwierdziły się jego wyjaśnienia w zakresie dotyczącym relacji z matką M. M. (wskazali na to, prócz oskarżonego, także M. O. (1) i R. W., a po części Państwo K. i K. O.), to sąd dał wiarę zeznaniom M. O. (1) co do zachowań popełnionych na jej szkodę (choć, o czym będzie w dalszej części uzasadnienia, odmiennie ocenił je prawnie, niż prokurator), a te zeznania stały w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego.

Ponadto, wyjaśnienia oskarżonego podważone zostały zeznaniami świadka S. G..

Wskazać należy, że w zakresie oceny dowodów, sąd miał na względzie specyfikę warunków osobistych zarówno oskarżonego, jak i M. O. (1) oraz M. M.. Osoby te dotknięte są bowiem zaburzeniami psychicznymi, które miały wpływ na ich postrzeganie własnych zachowań oraz poziomu krzywd.

zeznania świadka R. W.

Sąd generalnie dał wiarę zeznaniom tego świadka. Jest to bowiem siostra oskarżonego i pokrzywdzonej M. O. (1), a córka M. M., która z tego grona jest osobą najbardziej obiektywną, życiowo poukładaną i rozsądną, a przy tym, z racji bardzo częstych wizyt w N., dobrze zorientowaną w rzeczywistych relacjach panujących w tej rodzinie.

Z jej zeznań ewidentnie wynikało, że (nawet przy braku dowodu z zeznań świadka M. M., która odmówiła och składania), że M. S. prowokuje awantury, sama je zaczyna, zachowuje się bardziej negatywnie, niż oskarżony względem niej. Potwierdziła natomiast, że M. O. (1), jakkolwiek z racji swoich problemów natury psychicznej, może pewne zachowania odbierać w sposób wyostrzony, nadmierny, to jest osobą prawdomówną i szczerą.

R. W. potwierdziła także, iż oskarżony w okresie wskazanym w akcie oskarżenia przez szereg czasu przebywał poza domem rodzinnym.

zeznania świadka M. O. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. O. (1). Potwierdziła ona wyjaśnienia oskarżonego co do tego, iż to matka względem niego zachowuje się bardziej negatywnie, niż on, jest osobą która wszczyna awantury, wyraża się wulgarnie i prowokuje reakcje oskarżonego. Podała jednak, że wobec niej oskarżony zachowywał się niewłaściwie, groził podpaleniem mieszkania, co odebrała jako poważną i rzeczywistą groźbę, a także w sposób wulgarny ją wyzywał. Potwierdziła wyjaśnienia oskarżonego, iż przebywał on w pracy za granicą a ona sama przez pewien czas wynajmowała mieszkanie w Z., nie potrafiąc jednak, podobnie jak pozostałe osoby, precyzyjnie wskazać tych okresów.

zeznania świadka B. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka, choć wskazywały one na to, iż świadek jest jedynie pobieżnie zorientowany w życiu rodzinnym sąsiadów. Z jego zeznań wynikały jednak ważne konstatacje, przede wszystkim, że oskarżony nie jest osobą uciążliwą dla sąsiadów ani swojej rodziny (to pośrednio potwierdza, że przez długi czas przebywał poza N., a zatem jego zachowania należy, w stosunku do zarzutu aktu oskarżenia, ograniczyć w czasie). Ponadto, potwierdził on, że M. S. niewłaściwe traktowała oskarżonego.

zeznania świadka M. K.

Jak wyżej.

zeznania świadka K. O.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka, choć jego wiedza na temat zarzucanego oskarżonemu czynu była niewielka.

zeznania świadka S. G.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka. Policjant składał je bowiem w ramach wykonywanych czynności służbowych, jako osoba postronna wobec stron postępowania. Jego zeznania podważały wyjaśnienia oskarżonego co do zachowania w czasie interwencji policji.

karta karna

Dowód ten nie budził wątpliwości.

odpis opinii psychiatrycznej z 19.12.2019 r.

Dowód te nie budził wątpliwości, była to opinia z innej sprawy, ale czasowo zbliżona do zachowania zarzucanego w niniejszym procesie.

odpisy wyroków

Dowody te nie budziły wątpliwości.

opinia psychiatryczna

Sąd uznał ten dowód za wiarygodny, choć opinia biegłych jest niezwykle lakoniczna i skrótowa.

postanowienia w przedmiocie środków zapobiegawczych

Dokumenty te nie budziły wątpliwości.

protokół badania stanu trzeźwości

Dowód ten nie budził wątpliwości, wynikało z niego, że oskarżony w czasie interwencji policji był w stanie po użyciu alkoholu, a zatem nie mogło mieć to większego wpływu na jego zachowanie.

protokół zatrzymania

Dokument ten nie budził wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

Ocena dowodów jak wyżej

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

P. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, w ocenie sądu, przypisane oskarżonemu zachowanie nie mogło zostać uznane za znęcanie w rozumieniu art. 207§1 kk. Jakkolwiek między oskarżonym a M. M. jest znaczna różnica wieku, a także sił i możliwości fizycznych (oskarżony jest młodym, sprawnym mężczyzną a pokrzywdzona od dwóch lat ma problemy z poruszaniem się, jest schorowana), to zachowanie oskarżonego wobec matki nie stanowiło znęcania. Pomijając już brak dowodu z zeznań M. M., która odmówiła ich złożenia, wskazać należy, że zachowanie M. M. wobec syna było co najmniej równorzędne, jeśli nie bardziej negatywne. Z tych względów, sąd wyeliminował M. S. w ogóle jako pokrzywdzoną z opisu czynu.

Jeśli chodzi o M. O. (1), to z uwagi na wykazany krótki czas zachowania oskarżonego (poza pracą oskarżonego i mieszkaniem M. O. w Z., na krótki czas negatywnego zachowania oskarżonego wskazuje również to, że interwencję policji zgłoszono dopiero w sierpniu 2020 r.) sąd uznał, że zachowanie oskarżonego, polegające na kilkukrotnych groźbach i wyzwiskach nie przekroczyło ciężaru, kalibru znęcania, a winno być traktowane jako przestępstwo groźby i znieważenia, kwalifikowane kumulatywnie, w warunkach czynu ciągłego i recydywy podstawowej, tj. z art. 190§1 kk i art. 216§1 kk w zw. z art. 11§2 kk przy zastosowaniu art. 12§1 kk i art. 64§1 kk.

Sąd omyłkowo nie wskazał w kwalifikacji prawnej art. 12§1 kk, ale w całości podtrzymuje swoje stanowisko, zawarte w postanowieniu o rektyfikacji z dnia 14 maja 2021 r. Dodatkowo na fakt omyłki właśnie, a nie błędu z zakresu prawa materialnego, wskazuje treść protokołu rozprawy z dnia 05 maja 2021 r., gdzie w ramach uprzedzenia o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu taką właśnie kwalifikację sąd wskazał.

Sąd nie znalazł podstaw do uznania M. M. za pokrzywdzoną w ramach zmienionej kwalifikacji prawnej. Jak już wspominano, odmówiła ona bowiem składania zeznań, dodając jednak, że chce aby sprawa została umorzona. Przy braku jej zeznań nie sposób ustalić czy subiektywnie obawiała się zapowiedzi spalenia mieszkania, czy też traktowała je jako element wzajemnych kłótni, a także czy czuła się znieważona, skoro co najmniej równorzędnych słów używała wobec oskarżonego.

Z tych powodów, sąd zakwalifikował zachowanie oskarżonego, jak w punkcie I części dyspozytywnej wyroku.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. O.

I

Wymierzając oskarżonemu karę sąd wziął pod uwagę stopień winy i społecznej szkodliwości czynu, które uznał za sytuujące się na poziomie średnim. Oskarżony był co prawda już karany i czynu tego dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej, to jednak pamiętać należy, że poprzednich przestępstw dopuścił się już dość dawno temu, od czasu ostatniego pobytu w zakładzie karnym również minęło cztery lata, a w życiu oskarżonego nastąpiły pewne pozytywne zmiany, przede wszystkim polegające na wykonywaniu pracy zarobkowej.

Pokrzywdzona M. O. (1) w żaden sposób nie wpłynęła na negatywne zachowanie oskarżonego, ale pamiętać należy, że na jego zachowanie miała wpływ atmosfera panująca w tej rodzinie, która jest dotknięta dysfunkcyjnością.

Mając na uwadze powyższe, dążąc do uzmysłowienia oskarżonemu negatywności jego zachowania, ale też starając się nie zniwelować pozytywnych zmian w jego zachowaniu, sąd uznał, że sprawiedliwą karą będzie kara grzywny w wysokości stanowiącej dla oskarżonego odczuwalną dolegliwość, ale pozwalająca kontynuować pracę.

Sąd uznał za sprawiedliwą karę 300 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda stawka.

P. O.

II

III

Z uwagi na to, że M. O. (1) obawia się oskarżonego i nie chce z nim mieszkać, sąd zastosował środki karne w postaci zakazu zbliżania się do niej i kontaktowania z nią na okres 2 lat, chyba, że pokrzywdzona (co jest możliwe z powodu skomplikowanych i zmiennych relacji panującej między nimi) wyrazi na to w przyszłości zgodę.

Jako, że odpowiadające takiemu rozwiązaniu środki zapobiegawcze są nadal stosowane, okres ich stosowania należało zaliczyć na poczet tych środków karnych.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. O.

IV

Jako, że oskarżony był zatrzymany, to okres ten należało zaliczyć mu na poczet orzeczonej kary grzywny.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Oskarżony jest człowiekiem młodym, zdolnym do pracy, którą zresztą wykonuje i mimo, że osiągane przez niego dochody nie są wysokie, brak było podstaw do uznania, iż nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych oraz opłaty.

1.Podpis