II AKzw 447/20
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Damian Skril
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-08-2021
-
Osoba publikująca:Renata Kopiec
-
Korektor:Izabela Orczyk
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III Kow 2322/19
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II AKzw 447/20
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2020 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: sędzia S.A. Robert Kirejew
Protokolant: Damian Skril
przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Krzysztofa Urgacza
w sprawie A. S.
skazanego za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.
po rozpoznaniu zażalenia wniesionego przez skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie
z dnia 11 lutego 2020 roku, sygn. akt III Kow 2322/19
w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. oraz art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.
postanawia
1. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;
2.
zwolnić skazanego od ponoszenia wydatków postępowania odwoławczego
i obciążyć nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Zażalenie skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.
Za trafne należy uznać ustalenia faktyczne oraz rozważania prawne sądu I instancji prowadzące do konkluzji, że mimo spełnienia przesłanek formalnych brak jest przesłanek merytorycznych do udzielenia skazanemu zezwolenia na wykonywanie reszty zastępczej kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.
Przede wszystkim Sąd Okręgowy słusznie zaakcentował fakt, że odbywanie przez skazanego kary pozbawienia wolności we wskazanym systemie nie wypełniłoby celów kary ze względu na negatywne czynniki odnoszące się do właściwości i warunków osobistych skazanego, które poddają w istotną wątpliwość jego zdolność do zachowania odpowiedniego stopnia samokontroli oraz samodyscypliny, jaki oczekiwany jest od osoby odbywającej karę w systemie elektronicznego dozoru. Jak bowiem wynika z akt sprawy, skazany był wielokrotnie karany. Stosowane wobec niego kary i środki probacyjne nie były skuteczne. Skazanemu wymierzano, między innymi, kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, które następnie zarządzano do wykonania. Nadto w przeszłości dwukrotnie korzystał z warunkowego zwolnienia. Przywołane okoliczności wskazują na brak samodyscypliny skazanego w warunkach przebywania na wolności. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że w niniejszej sprawie za popełnione przez A. S. przestępstwo wymierzono karę ograniczenia wolności, w miejsce której zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności.
Z tych powodów uwzględnienie wniosku i wyrażenie skazanemu zgody na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego byłoby niecelowe, gdyż taka forma wykonania kary nie przyniosłaby oczekiwanych efektów resocjalizacyjnych. W tym stanie rzeczy tylko resocjalizacja prowadzona wobec skazanego w warunkach penitencjarnych daje pewność, że będzie przebiegała w prawidłowy i niezakłócony sposób, a zarazem cele kary zostaną osiągnięte.
Okoliczności podniesione w zażaleniu skarżącego, w szczególności dotyczące jego karalności, odbywania przez niego kary pozbawienia wolności po raz ostatni w 2011 roku, kwestionowania popełnienia przez niego przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. oraz sposobu prowadzenia postępowania o ten czyn, czy też sytuacji jego rodziny nie są w stanie podważyć prawidłowego rozstrzygnięcia sądu I instancji.
Mając to wszystko na uwadze orzeczono o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa.
ZARZĄDZENIE
- o treści postanowienia z pouczeniem o jego prawomocności powiadomić skazanego;
- zwrócić akta sprawy.
Katowice, dnia 31 marca 2020 roku