Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 868/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. K.

działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o. w dniu 24 lutego 2015r. w lokalu oznaczonym nazwą (...) mieszczącym się przy ul. (...) w W., urządzał gry na pięciu niezarejestrowanych automatach: M. G. o numerze nadanym G-74/1, U. (...) M. o numerze nadanym U-74/2, H. S. o numerze nadanym HS-74/3, H. S. o numerze nadanym HS-74/4 oraz H. S. o numerze nadanym HS-74/5 spełniających warunki wskazane w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540, ze. zm.), bez koncesji w zakresie prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach -wbrew art. 6 ust. 1 w zw. z art. 3 w/w ustawy

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

W dn. 25 kwietnia 2013r. do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...) wpisana została spółka (...) sp. z o.o. Jedynym członkiem zarządu spółki został oskarżony P. K., który gromadził materiały dotyczące legalności organizowania gier hazardowych i wykorzystywania automatów do gier na terytorium RP.

Umową z dn. 02 stycznia 2015r. oskarżony w imieniu spółki (...) sp. z o.o. wynajął powierzchnię w lokalu usługowym przy ul. (...), gdzie umieścił automaty do gier, umożliwiające – po wrzuceniu monety lub banknotu - osiągniecie wygranych pieniężnych. Automaty posiadały oznaczenia: M. G.-74/1, U. (...) M. U-74/2, H. (...)/3, H. (...)/4 oraz H. (...)/5.

W dn. 24 lutego 2015r. powyższe automaty zostały ujawnione przez funkcjonariuszy I Urzędu Celnego w Warszawie.

Powołany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

protokołu przeszukania (k. 2-4), pokwitowania (k. 5, 157), zapisków (k. 6-7), protokołu oględzin (k. 13-14, 15-16, 28, 279-280), dokumentacji fotograficznej (k. 17-27), płyt CD (k. 30-31, 239, 247, 255, 262, 267), odpisu KRS (k. 43-44), umowy dzierżawy (k. 68-69), kopii orzeczeń (k. 78-85, 327-408), opinii (k. 137-139, 236-238, 244-246, 252-254, 259-261, 267-269), protokołu zajęcia (k. 231-233), metryki (k. 240-243, 248-251, 256-258, 263-266), nadto na podstawie zeznań S. R. (k. 11-12, 638-639) oraz częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. K.

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. k. 77, 637-638)

Sąd obdarzył wiarą wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim wynika z nich, że gromadził on materiały, dotyczące zagadnienia gier hazardowych i ich legalności na terytorium RP – wyjaśnieniom tym w powołanym zakresie nie zaprzecza żaden inny dowód. Jednocześnie Sąd odmówił wiary twierdzeniu oskarżonego, że był on przekonany o legalności prowadzonej działalności – skoro bowiem oskarżony nie tylko interesował się, ale wręcz zgłębiał przedmiotowe zagadnienia, powyższe zaś działając jako podmiot profesjonalny – prezes zarządu spółki prawa handlowego, wskazania logicznego rozumowania nakazują przyjąć, iż miał on świadomość, jakim wymogom i ograniczeniom podlega organizacja gier hazardowych, w tym gier z wykorzystaniem automatów. Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim Sąd odmówił im wiary, Sąd uznał za realizowaną linię obrony.

zeznania S. R. (k. 11-12, 638-639)

Sąd obdarzył zeznania te wiarą w całości, przy czym niepamięć szczegółów, jaka ujawniła się u świadka na etapie postępowania sądowego, Sąd przypisał upływowi czasu. Sąd miał na uwadze, że świadek jest dla oskarżonego osobą obca, a tym samym, w ocenie Sądu, nie miałby on żadnego interesu w tym, by w sprawie niniejszej złożyć zeznania niezgodne z prawdą.

opinie (k. 137-139, 236-238,244-246, 252-254, 259-261, 267-269)

płyty CD (k. 30-31, 239, 247, 255, 262, 267),

metryki (k. 240-243, 248-251, 256-258, 263-266)

Podobnie Sąd uznał za wiarygodne w całości opinie biegłego wraz z płytami i metrykami. Powołane opinie Sąd uznał za pełne, jasne i pozbawione sprzeczności, a sformułowane w nich wnioski za zrozumiałe i wypływające w sposób logiczny z przeprowadzonych badań. Sąd nie stwierdził błędów w zakresie zastosowanych procesów badawczych ani dowolności w zakresie sformułowanych w opiniach wniosków. W tym stanie rzeczy Sąd nie znalazł podstaw, by opiniom tym odmówić wiary.

protokół przeszukania (k. 2-4), pokwitowanie (k. 5, 157), zapiski (k. 6-7), protokół oględzin (k. 13-14, 15-16, 28, 279-280), dokumentacja fotograficzna (k. 17-27), odpis KRS (k. 43-44), umowa dzierżawy (k. 68-69), kopie orzeczeń (k. 78-85, 327-408), protokół zajęcia (k. 231-233)

Sąd uznał za wiarygodne w całości pozostałe dowody i dokumenty, zgromadzone w aktach sprawy – zostały one pozyskane zgodnie z obowiązującymi przepisami, dokumenty zaś sporządzone przez osoby do tego uprawnione, stosownie do regulacji określających ich formę i treść, stanowiąc tym samym wierne odzwierciedlenie okoliczności w nich opisanych.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z przepisem art. 107 §1 kks ten, kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w brzmieniu obowiązującym do dn. 31.03.2017r. działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach mogła być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Nowelizacja obowiązująca od dn. 01.04.2017r. nie zmieniła przepisu powyższego w sposób istotny z punktu widzenia sytuacji oskarżonego, bowiem w dalszym ciągu prowadzenie gry na automatach wymaga uzyskania koncesji.

W judykaturze administracyjnej funkcjonuje ugruntowane stanowisko, że urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia realizowania w praktyce działalności w zakresie gier hazardowych, w szczególności: zorganizowanie i pozyskanie odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieograniczonej liczbie graczy, utrzymywanie automatów w stanie stałej aktywności, umożliwiającym ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, obsługa urządzeń, zatrudnienie i odpowiednie przeszkolenie personelu, zapewniające graczom możliwość uczestniczenia w grze.

Delikt karnoskarbowy z art. 107 §1 kks można popełnić umyślnie, w obu postaciach zamiaru, to jest w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym (vide Zgoliński I., (red.), Kodeks karny skarbowy, WKP 2018).

W realiach niniejszej sprawy Sąd uznał, że oskarżony działaniem swoim wyczerpał znamiona zarzuconego mu czynu. Skoro oskarżony był jedynym członkiem zarządu spółki (...) Sp. z o.o., nie sposób przyjąć, by nie miał on wiedzy o fakcie użytkowania przez spółkę automatów do gier, szczególnie gdy zważyć, że sam zawarł umowę dzierżawy miejsca, w którym zostały one ustawione. Podobnie wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim wynika z nich, że gromadził on materiały, w tym orzeczenia sądów, dotyczące gier na automatach, wskazują, że miał on świadomość zarówno prowadzonej przez spółkę działalności, jak i faktu, że jest on przedmiotem szczegółowych regulacji prawnych. Podobnie Sąd nie powziął wątpliwości, że oskarżony miał świadomość, iż reprezentowana przez niego spółka regulacjom tym nie czyni zadość, bowiem nie posiada wymaganej koncesji. Oczywistym przy tym jest, że skoro automaty, umiejscowione przy ul. (...), wymagały do rozpoczęcia gry wpłacenia danej kwoty (czy to w formie monet, czy banknotów), na sam wynik gry gracz nie miał wpływu, ostatecznie zaś mógł on wypłacić wygraną, to spełniały one kryteria, określone w ustawie o grach hazardowych.

Oceny powyższej nie zmienia fakt, iż Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dn. 19.01.2017r. o sygn. I KZP 17/16 (OSNKW 2017, Nr 2, poz. 7) potwierdził techniczny charakter przepisu art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w aspekcie dyrektywy 98/34/WE, skoro następnie w wyroku z dn. 28 listopada 2018r.o sygn. II KK 97/18 Sąd Najwyższy podkreślił, że profesjonalny charakter prowadzonej przez oskarżonego działalności i stąd oczywista wiedza o tym, iż w polskim porządku prawnym działalność polegająca na urządzaniu gier hazardowych była zawsze działalnością koncesjonowaną, pozwalają wymagać od niego zdecydowanie wyższej staranności (aniżeli od przeciętnego pozbawionego tych przymiotów człowieka) także przy podejmowanej przez niego ocenie odnośnie karalności albo niekaralności realizowanych zachowań. Skoro oskarżony wiedział (bo podjął się takiej działalności, co pozwala przyjąć, iż musiał znać jej - co najmniej - elementarne reguły), że nie posiada stosownej, wymaganej koncesji na prowadzenie tej działalności i mimo to podejmował zachowania sprzeczne z tymi wymogami, mogące skutkować dla niego odpowiedzialnością karną, to nie pozostawał w stanie usprawiedliwionej nieświadomości co do karalności tego czynu i postępując tak, co najmniej, godził się na to, że tym swoim zachowaniem uchybia wymogom art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych , Lex nr 2587095). W końcu zaś nie sposób pominąć, że skoro oskarżony gromadził opinie prawne i orzeczenia sądów, to miał on świadomość ryzyka odpowiedzialności karnej i podejmował próbę jej minimalizacji (vide teza wyroku Sądu Najwyższego z dn. 22 maja 2018r. o sygn. akt III KK 331/17, Lex nr 2518853). W tym stanie rzeczy Sąd uznał, że oskarżony przewidywał, że działanie jego może wyczerpywać znamiona przestępstwa karnoskarbowego i na powyższe co najmniej się godził.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I

Sąd uznał stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego za znaczny. Oskarżony działaniem swoim dążył do uszczuplenia mienia Skarbu Państwa, a także naruszenia porządku w zakresie urządzania oraz prowadzenia gier i zakładów wzajemnych. Sprawca czynów penalizowanych w art. 107 kks godzi zarówno w interes finansów publicznych, jak i monopol państwa w tej sferze.

Podobnie jako znaczny Sąd ocenił stopień winy oskarżonego. Sąd miał na uwadze, że oskarżony działał umyślnie, mając wszak możliwość zachowania się zgodnie z prawem, czego jednak nie uczynił. Sąd nie stwierdził jakichkolwiek okoliczności, wyłączających bezprawność albo winę. W tym stanie rzeczy Sąd nie znalazł podstaw, by stopień zawinienia oskarżonego ocenić odmiennie od stopnia społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu.

Znaczny stopień winy i znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzuconego oskarżonemu czynu Sąd poczytał za okoliczności obciążające oskarżonego. Analogicznie za okoliczność taką Sąd poczytał dotychczasową jego karalność.

Za okoliczność łagodzącą Sąd przyjął, że działanie oskarżonego, stanowiące przedmiot rozpoznania Sądu w niniejszej sprawie, obejmowało okres 1 dnia.

W konsekwencji Sąd stanął na stanowisku, że całość powołanych powyżej okoliczności obciążających przemawia za wymierzeniem oskarżonemu kary – Sąd nie znalazł podstaw do odstąpienia od jej wymierzenia na jakiejkolwiek podstawie prawnej. Sąd stanął też na stanowisku, że wskazany już powyżej stopień winy oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu przemawiają za uznaniem, że oskarżonemu winna zostać wymierzona kara w wymiarze pozostającym znacznie powyżej dolnego progu ustawowego zagrożenia. Jednocześnie jednak powołana powyżej okoliczność łagodząca skłoniła Sąd do uznania, że dla osiągniecia wobec oskarżonego celów stawianych wymiarowi kary wystarczające będzie wymierzenie kary łagodniejszego rodzaju, niż kara pozbawienia wolności. Tym samym Sąd uznał za zasadne wymierzenie oskarżonemu kary grzywny, to zaś w wymiarze 150 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na 100 PLN. Zdaniem Sądu kara powyższa będzie dla oskarżonego z jednej strony realnie dolegliwa, z drugiej zaś nie przekroczy jego możliwości zarobkowych. Sąd stanął również na stanowisku, że kara w powyższym wymiarze, oscylująca w dolnej połowie ustawowego zagrożenia, jednak powyżej minimalnego jego progu, stanowi karę adekwatną do stopnia winy oskarżonego, zestawionego ze stopniem społecznej szkodliwości zarzuconego mu czynu, a nadto jest w stanie spełnić cele stawiane wymiarowi kary w pierwszej kolejności w zakresie prewencji indywidualnej, uświadamiając oskarżonemu, że czyn jego spotkał się z potępieniem ze strony wymiaru sprawiedliwości i powstrzymując go od ponownego popełnienia przestępstwa w przyszłości, a także w zakresie prewencji generalnej, stanowiąc czytelny sygnał dla członków społeczeństwa, że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne i każdorazowo spotka się z nieuchronną karą.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Wobec treści normy art. 30 §5 kks Sąd orzekł również o przepadku dowodów rzeczowych, wskazanych na k. 40 w pkt. I.ppkt1 tiret 1-5 oraz w ppkt. 2 i 6, zaś dowody, wskazane w ppkt. 3-5 , jako zbędne dla postępowania, na podstawie art. 230 §2 kpk zwrócił oskarżonemu.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Przytoczyć okoliczności

Wobec wymierzenia kary o charakterze finansowym Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.

6.  Podpis