Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 października 2019 r. A. T. wniosła przeciwko Euro (...) D. w D. (Irlandia) o zapłatę kwoty 8632,89 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:

- 677,89 zł od dnia 27 listopada 2017 r. do dnia zapłaty;

- 7955 zł od dnia 15 lutego 2018 r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powódka wskazała, iż jako nabywca wierzytelności przysługującej poszkodowanemu zdarzeniem drogowym dochodzi dalszego odszkodowania tytułem świadczonych usług (parkingu, reprezentacji poszkodowanego, najmu pojazdu zastępczego), z uwzględnieniem 50% podatku VAT.

Nakazem zapłaty z dnia 2 grudnia 2019 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Zakwestionowała roszczenia powódki ponad dotychczas wypłacone w postępowaniu likwidacyjnym kwoty. Zarzuciła, że nie otrzymała od powódki skorygowanej faktury VAT.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 23 sierpnia 2017 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ używany przez S. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) S. M., pojazd marki S. (...) nr rej. (...). Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z Euro (...) D. w D..

W związku z niemożnością korzystania z uszkodzonego pojazdu (po zdarzeniu zatrzymano dowód rejestracyjny) w dniu zdarzenia poszkodowany zawarł z powódkę umowę najmu pojazdu zastępczego marki S. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 250 zł netto oraz opłacie za wydanie i odbiór pojazdu po 125 zł netto. Tego samego dnia poszkodowany udzielił powódce pełnomocnictwa do działania w jego imieniu w toku postępowania likwidacyjnego.

Wynajęty pojazd zastępczy wykorzystywany był przez poszkodowanego w celach prowadzenia działalności gospodarczej. Poszkodowany mógł odliczyć 50% podatku VAT.

Dowód:

- pełnomocnictwo k. 32, 162;

- umowa najmu z dnia 23 sierpnia 2017 r. k. 11;

- oświadczenie k. 36;

- akta szkody, płyta CD k. 65;

- zgłoszenie szkody k. 84-86;

- pokwitowanie k. 159;

- zeznania świadka S. M. k. 135-136v.;

- zeznania świadka R. T. k. 136v.-137;

Wiadomością e-mail z dnia 24 sierpnia 2017 r. powódka zwróciła się do Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych o wskazanie korespondenta reprezentującego ubezpieczyciela sprawcy szkody. W odpowiedzi wskazano, iż roszczenia należy kierować do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 43;

Pismem z dnia 28 sierpnia 2017 r. powódka zgłosiła szkodę i wezwała ubezpieczyciela sprawcy do przyjęcia odpowiedzialności za szkodę.

Dnia 28 sierpnia 2017 r. finansujący upoważnił warsztat naprawczy do odbioru odszkodowania tytułem kosztów naprawy.

Wiadomością e-mail z dnia 28 sierpnia 2017 r. pozwany zakład ubezpieczeń potwierdził przyjęcie zgłoszenia szkody, wnosząc o nadesłanie wskazanych dokumentów.

Dowód:

- pisma z dnia 28 sierpnia 2017 r. k. 30-31, 33, 163;

- dowód nadania k. 39;

- wiadomość e-mail z dnia 28 sierpnia 2017 r. k. 44;

- zeznania świadka R. T. k. 136v.-137;

Wiadomością e-mail z dnia 31 sierpnia 2017 r. powódka przesłała ubezpieczycielowi sprawcy druk zgłoszenia szkody oraz pozostałe dokumenty.

W odpowiedzi pozwany przesłał powódce sporządzony kosztorys naprawy.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 31 sierpnia 2017 r. k. 45, 46;

- kosztorys k. 160-161.

Dnia 8 września 2017 r. poszkodowany złożył ubezpieczycielowi sprawcy oświadczenie o możliwości odliczenia 50% podatku VAT.

Dowód:

- oświadczenie k. 35, 164;

- zeznania świadka S. M. k. 135-136v.

Wiadomością e-mail z dnia 9 września 2017 r. powódka poinformowała pozwanego o korzystaniu przez poszkodowanego z pojazdu zastępczego, wnosząc również o wskazanie, czy została przyjęta odpowiedzialność za szkodę.

Dowód:
- wiadomość e-mail z dnia 9 września 2017 r. k. 46;

Dnia 15 września 2017 r. zlecono holowanie pojazdu poszkodowanego z parkingu przy ul. (...) w S. do warsztatu naprawczego.

Tego samego dnia pozwany oświadczył o przyjęciu odpowiedzialności za szkodę.

Dowód:

- zlecenie holowania k. 12;

- harmonogram naprawy k. 29, 140;

- protokół oględzin k. 141;

- pismo z dnia 15 września 2017 r. k. 47, 62-63, 168-169;

- zeznania świadka R. T. k. 136v.-137;

Dnia 19 września 2017 r. warsztat naprawczy sporządził kalkulację uszkodzonego pojazdu, ustalając jej koszt na kwotę 26 381,09 zł.

Dowód:

- kalkulacja naprawy k. 145-158;

Wiadomością e-mail z dnia 20 września 2017 r. warsztat naprawy zwrócił się do pozwanego o przeprowadzenie dodatkowych oględzin pojazdu.

Dowód:

- korespondencja e-mail z dnia 20 września 2017 r. k. 170-173;

Wiadomością e-mail z dnia 26 września 2017 r. pozwany przesłał warsztatowi naprawczemu zweryfikowany kosztorys

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 26 września 2017 r. k. 64, 174-176;

- kosztorys k. 166-167;

Wiadomością e-mail z dnia 27 września 2017 r. pozwany poinformował warsztat naprawy, iż pokrywa koszty naprawy do kwoty 50% VAT, którą może odliczyć poszkodowany.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 27 września 2017 r. k. 177;

Dnia 19 października 2017 r. poszkodowany zwrócił powódce wynajęty pojazd zastępczy w związku z zakończeniem naprawy jego pojazdu. Tego samego dnia warsztat naprawczy wystawił na poszkodowanego fakturę VAT tytułem kosztów naprawy na kwotę 25 999,78 zł brutto, a także na kwotę 94 zł tytułem badania technicznego.

Tego samego dnia powódka wystawiła na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 9382,44 zł, na którą składały się kwoty:

- 307,50 zł brutto (250 zł netto) tytułem reprezentacji w postepowaniu likwidacyjnym- 2 rbh przy stawce 125 zł/rbh netto;

- 707,25 zł brutto (575 zł netto) tytułem przechowania pojazdu poszkodowanego przez okres od dnia 23 sierpnia 2017 r. do dnia 15 września 2017 r, 23 dni, przy stawce 25 zł netto;

- 153,75 zł brutto (125 zł netto) tytułem podstawienia pojazdu zastępczego;

- 7472,25 zł brutto (6075 zł netto) tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres od dnia 23 sierpnia 2017 r. do dnia 19 października 2017 r., 27 dni, przy dobowej stawce najmu wynoszącej 225 zł netto;

- 15,75 zł brutto (125 zł netto) tytułem odbioru pojazdu zastępczego;

- 587,94 zł brutto (478 zł netto) tytułem holowania pojazdu po kolizji z parkingu do warsztatu.

Również dnia 19 października 2017 r. poszkodowany zawarł z powódką umowę cesji wierzytelności, na podstawie której zbył na rzecz powódki wierzytelność przysługującą mu w stosunku do ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu faktury VAT nr (...)(...).

Dowód:

- harmonogram naprawy k. 29, 182;

- faktury VAT za naprawę k. 26-28, 142-144;

- faktura VAT k. 13-14;

- umowa cesji z dnia 19 października 2017 r. k. 9;

- zawiadomienie o cesji k. 10;

- umowa k. 165;

- wiadomość e-mail z dnia 19 października 2017 r. k. 178, 180-181;

- zeznania świadka S. M. k. 135-136v.;

Wiadomością e-mail z dnia 26 października 2017 r. pozwany zwrócił się do warsztatu o nadesłanie pełnej treści faktury VAT.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 26 października 2017 r. k. 179;

Wiadomością e-mail z dnia 27 października 2017 r. powódka dokonała zgłoszenia wierzytelności, wynikającej z wystawionej faktury VAT, przesyłając pozwanemu stosowne dokumenty.

Dowód:
- wiadomość e-mail z dania 27 października 2017 r. k. 15, 48;

- pismo z dnia 27 października 2017 r. k. 34;

- dowód nadania k. 40;

Decyzją z dnia 22 listopada 2017 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody wypłacił powódce odszkodowanie w łącznej kwocie 5819,18 zł uznając za zasadne składniki faktury:

- 250,87 zł tytułem kosztów parkowania, uznając za zasadny okres parkowania 9 dni, przy dobowej stawce wynoszącej 2250 zł netto powiększonej o 50% podatku VAT;

- 5035,34 zł tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, uznając za uzasadniony okres najmu 27 dni, przy zweryfikowanej stawce najmu do kwoty 176,17 zł brutto, a także uznając koszt podstawienia i odbioru w kwocie 278,75 zł;

- 532,97 zł tytułem kosztów holowania w całości uwzględniając 50% podatku VAT.

Pozwany odmówił uznania roszczenia wynikającego z kosztów reprezentacji w postępowaniu likwidacyjnym.

Dowód:
- decyzja Euro (...) z dnia 22 listopada 2017 r. k. 22-23, 79-80;

- potwierdzenie przelewu z dnia 24 listopada 2017 r. k. 24;

Pismem z dnia 1 grudnia 2017 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty w terminie 7 dni kwoty 2686,02 zł, proponując zawarcie ugody poprzez zapłatę kwoty 2500 zł.

Dowód:

- pismo z dnia 1 grudnia 2017 r. k. 37, 81;

- dowód nadania k. 41;

- wiadomość e-mail z dnia 1 grudnia 2017 r. k. 49;

Dnia 12 stycznia 2018 r. powódka wystawiła korektę faktury VAT nr (...) do faktury z dnia 19 października 2017 r., korygując koszt najmu pojazdu zastępczego do kwoty 15 774,75 zł brutto (12 825 zł netto) poprzez uwzględnienie faktycznego okresu najmu, tj. 57 dni.

Powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 10 988,52 zł wynikającej z korekty w terminie 14 dni.

Przelewami z dnia 3 listopada 2017 r. i 29 stycznia 2018 r. poszkodowany pokrył należny podatek VAT wynikający z wystawionej faktury i korekty.

Dowód:

- korekta faktury VAT k. 16-17;

- pismo z dnia 12 stycznia 2018 r. k. 38;

- dowód nadania k. 42;

- potwierdzenia przelewów k. 20-21;

Pismem z dnia 15 stycznia 2018 r. powódka wezwała ubezpieczyciela sprawcy szkody do zapłaty, przesyłając skorygowaną fakturę VAT.

Dowód:

- wiadomość e-mail z dnia 15 stycznia (...). k. 18;

Dnia 5 sierpnia 2019 r. powódka wystawiła korektę faktury VAT nr (...) do faktury VAT z dnia 19 października 2017 r. korygując koszt najmu do kwoty 14 088 zł brutto (11 400 zł netto) tytułem najmu przez okres 57 dni, przy dobowej stawce wynoszącej 200 zł netto.

Dowód:

- korekta faktury VAT k. 19;

- zeznania świadka R. T. k. 136v.-137;

Uszkodzony samochód marki S. (...) i wynajmowany przez poszkodowanego samochód również marki S. (...) należy do klasy C.

Technologiczny czas naprawy samochodu S. (...) nr rej. (...) wynosi 8 dni robocze, natomiast techniczny czas przeprowadzonej naprawy należałoby szacować w wymiarze 35 dni kalendarzowych.

Stawki dla jednej doby przy najdłuższym okresie najmu samochodu odpowiadającego klasie samochodu wynajmowanego S. (...) na rynku lokalnym w okresie zaistnienia szkody przy bezgotówkowym rozliczeniu kosztów z uwzględnieniem braku limitu kilometrów, brak ograniczeń co do wieku i ilości kierowców, braku udziału własnego w szkodzie, A. 24h na terenie Unii Europejskiej a także możliwość wyjazdu za granicę kształtowały się następująco:

- przy najkrótszym okresie najmu zawiera się w przedziale od 217,87 zł do 208,79 zł netto (267,98 zł do 256,81 zł brutto) przy średniej 213,33 zł netto (262,39 zł brutto);

- przy średnim okresie najmu zawiera się w przedziale od 198,96 zł do 190,67 zł netto (244,72 zł do 234,52 zł brutto) przy średniej 194,81 zł netto (239,622 zł brutto);

- przy najdłuższym okresie najmu zawiera się w przedziale od 186,16 zł do 178,42 zł netto (228,98 zł do 219,46 zł brutto) przy średniej 182,29 zł netto (224,22 zł brutto).

Uszkodzenia samochodu marki S. (...) powstałe w dniu 23 sierpnia 2017 r. w wyniku zdarzenia drogowego dyskwalifikowały ten pojazd z ruchu drogowego, ponadto funkcjonariusz policji obsługujący przedmiotową kolizję zatrzymał dowód rejestracyjny pojazdu i wydał zakaz dalszego używania.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego Z. N. k. 193-199, 234-236.

Stan faktyczny w spornym zakresie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów, w tym akt szkody na płycie CD oraz zeznań świadków S. M. i R. T.. Sąd miał na uwadze, że ostatnio wymieniony świadek, będąc ojcem powódki, jest bezpośrednio, tj. nie tylko zawodowo, ale i rodzinnie związany z powódką. Dlatego uznano je w zakresie, w jakim potwierdzone zostały innymi dowodami.

Sąd bazował także na pisemnej opinii biegłego sądowego, a przyjęta przez biegłego metodologia wyceny nie budziła zastrzeżeń sądu. Biegły wykonując opinię, oparł się na dostępnym w sprawie materiale dowodowym, w sposób precyzyjny uzasadnił jej treść. Ustosunkowując się do zarzutów pozwanego, biegły w pisemnej opinii uzupełniającej przychylił się do uwag pozwanego, weryfikując tzw. techniczny czas naprawy z 53 dni do 35 dni kalendarzowych. Zauważył jednocześnie, że do oceny sądu pozostawia okres najmu w okresie od wynoszącym dodatkowe 14 dni kalendarzowych. Z przeprowadzonej przez biegłego sądowego analizy dotyczącej zamówienia części w oparciu o pierwszą kalkulację naprawy wynika, że była możliwość zamówienia części zamiennych, natomiast wskazane części w pierwszej kalkulacji uniemożliwiały przeprowadzenie naprawy przywracającej pojazd do stanu sprzed szkody. Z przeprowadzonej analizy biegłego ofert dotyczących części zamiennych wynika (zapytania telefoniczne), że nie wszystkie części zamienne do naprawy samochodu S. (...) są dostępne na rynku lokalnym i wymagają sprowadzenia z magazynu centralnego, m.in. folii ścian bocznych, wykładziny klapy tylnej, wykładziny wspornika zamka tylnego, pokrywa bagażnika, spojler zderzaka tylnego, kondensator. Okres dostarczenia części w zakresie 1-2 dni roboczych dotyczy części tzw. szybko rotujących m.in. zderzaki, oprawy lusterek w modelu i marce pojazdu powszechnego, okres 3-5 dni roboczych dotyczy części znacznie rzadziej ulęgających uszkodzeniom m.in. bocznych szyb, obramowań okien lub marek i modeli rzadszych na naszym rynku. Natomiast trzeci okres od 1 tygodnia czasem do miesiąca, a niekiedy i dłużej, dotyczy to samochodów rzadkich, ze specjalnym wyposażeniem, czy na specjalne zamówienie, gdzie producent pojazdu zamawia dany element wyposażenia u innego dostawcy m.in. wykładzina wykończeniowa - tapicerka siedzisk. Przy uwzględnieniu podniesionych zarzutów, technologiczny czas naprawy wynosił 35 dni kalendarzowych. Uznanie dodatkowych 14 dni od dnia przesłania kosztorysu naprawy tj. 31 sierpnia 2017 r., do dnia przyjęcia odpowiedzialności 15 września 2017 r., biegły pozostawił w gestii Sądu.

Dla porządku wskazać należy, że sąd pominął wniosek powódki o dopuszczenie dowodu z kolejnej, uzupełniającej opinii biegłego sądowego lub dowodu z opinii innego biegłego sądowego, albowiem dotychczasowe opinie pisemne biegłego są jasne, logiczne, wyczerpujące, nie budzą wątpliwości sądu, zaś uwzględnienie wniosku powódki spowoduje jedynie przedłużenie niniejszego postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się jedynie częściowo zasadne.

Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i § 4 k.c. W rozpoznawanej sprawie niesporny był fakt zawarcia przez sprawcę zdarzenia umowy ubezpieczenia OC z pozwanym i zaistnienie powodującego szkodę zdarzenia, za które odpowiadała osoba ubezpieczona. Odpowiedzialność ubezpieczyciela pokrywa się z odpowiedzialnością sprawcy szkody. Strona pozwana swojej odpowiedzialności również nie kwestionowała.

Legitymacja czynna nie była przedmiotem sporu w toku postępowania likwidacyjnego. Jako że pozwany wypłacił powódce, jako nabywcy wierzytelności, odszkodowanie (choć nie w pełnej wysokości). Legitymacja powódki wynikała z przywołanego wyżej art. 822 § 4 k.c. oraz przelewu wierzytelności przysługującej poszkodowanej z tytułu roszczeń odszkodowawczych w związku ze zdarzeniem drogowym spowodowanym przez sprawcę ubezpieczonego od OC u pozwanego (art. 509 k.c.). Sąd w pełni podziela przy tym argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 maja 2019 r., sygnatura akt VIII Ga 94/19. Zgodnie z nim „oczywistym jest, że umowy przelewu zawierane z podmiotami świadczącymi jednocześnie usługi w zakresie najmu pojazdów zastępczych mają na celu umożliwienie dochodzenia przez wynajmującego roszczeń wobec ubezpieczycieli z pominięciem poszkodowanego.” W ocenie sądu orzekającego powyższe ma zastosowanie również do pozostałych usług świadczonych przez powódkę w związku z zaistniałą szkodą komunikacyjną, co do których poszkodowany przeniósł w drodze cesji swoje roszczenia odszkodowawcze względem pozwanego. W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważną. W szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c. Powódka była więc czynnie legitymowana do dochodzenia niniejszym pozwem roszczeń z tytułu zdarzenia z dnia 23 sierpnia 2017 r. w pojeździe należącym do S. M..

Strona pozwana zakwestionowała wysokość stawki pojazdu zastępczego, zarzucając, że jest zawyżona. W toku likwidacji szkody uznała stawkę na poziomie 158 zł netto, która wg pozwanej jest średnią rynkową stawką dla S. i okolic. Chociaż powódka ostatecznie obniżyła stawkę najmu do kwoty 200 zł netto, to zgodnie z poczynionymi ustaleniami zastosowana przez powódkę w fakturze obniżona już stawka nie mieściła się w przedziale stawek średniorynkowych najmu pojazdu segmentu C przy uwzględnieniu pakietu opcji dodatkowych, które w roku 2017 na rynku lokalnym zawierały się w przedziale od 178,42 do 186,16 zł netto.

Częściowo także trafny okazał się również zarzut strony pozwanej w przedmiocie uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego. Na podstawie przeprowadzonego dowodu z opinii biegłego, który nie jest powiązany z żadną ze stron, sąd ustalił za biegłym, że uzasadniony okres najmu pojazdu zastępczego wynosił 35 dni. Sąd nie uwzględnił okresu dodatkowych 14 dni po otrzymania kosztorysu do uznania odpowiedzialności przez pozwanego. Iloczyn 35 dni oraz maksymalnej, średniej stawki netto na rynku lokalnym, jakiej mogła domagać się powódka (186,16 zł) wynosi 6515,60 zł netto. Uwzględniając połowę podatku VAT daje to kwotę 7264,89 zł. Pozwany w toku likwidacji szkody uwzględnił natomiast 27 dni najmu wg stawki 158 zł netto plus 50%VAT. Konkretnie tytułem najmu wypłacił powódce 4756,59 zł. Tym samym z tego tytułu zasądzeniu podlegała kwota 2508,30 zł, przy uwzględnieniu dotychczas wypłaconego odszkodowania w kwocie 4756,59 zł (7264,89 zł – 4756,59 zł = 2508,30 zł).

Następnym elementem roszczenia powódki jest koszt związany z parkowaniem uszkodzonego pojazdu na parkingu strzeżonym. W ocenie sądu nie zasługuje on na uwzględnienie. Pozwana nie kwestionując przyjętej przez powódkę dobowej stawki, negowała potrzebę parkowania pojazdu poszkodowanego na strzeżonym parkingu ponad uznane 9 dni (do dnia 1 września 2017 r. – dzień po otrzymaniu kalkulacji pozwanego) W ocenie sądu nic nie stało na przeszkodzie, aby powódka po zapoznaniu się z kalkulacją zaholowała pojazd do warsztatu. Okres parkowania ponad uznane przez ubezpieczyciela 9 dni był w ocenie sądu nieuzasadniony.

Podobnie bezzasadne było roszczenie w zakresie kosztów reprezentacji poszkodowanego przez powódkę w toku likwidacji szkody. Poszkodowany jest osobą dorosłą, o pełnej zdolności do czynności prawnych, aktywnym przedsiębiorcą. Nie doznał żadnego uszczerbku wskutek zdarzenia drogowego. Okoliczność, że pozwany jest zagranicznym ubezpieczycielem nie oznacza jeszcze, że zlecone powódce czynności w zakresie reprezentacji poszkodowanego przed pozwanym były uzasadnione.

Podsumowując, z dochodzonego pozwem roszczenia uwzględnieniu tytułem niewypłaconego dotychczas odszkodowania podlegała jedynie kwota 2508,30 zł tytułem dopłaty do kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Odsetki od należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c.

Stąd orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Przy czym dalej idące powództwo w zakresie odszkodowania za najem pojazdu, kosztów parkowania, reprezentacji poszkodowanego nie zasługiwało na uwzględnienie. Mając to na uwadze, powództwo w pozostałym zakresie oddalono, o czym orzeczono jak w punkcie II wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 100 k.p.c., mając na uwadze, że powódka wygrała proces w 29%, a pozwany utrzymał się z obroną w 71 %.

Powódka poniosła koszty na poziomie 2751,70 zł, na które składają się 500 zł opłaty od pozwu, 1800 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego adekwatnie do w.p.s. w myśl rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, 434,70 zł tytułem wydatku na wynagrodzenie biegłego i 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, z czego 29 % zł to 798 zł. Pozwana poniosła koszty wynagrodzenia radcy prawnego w kwocie 1800 zł (przy czym brak dowodu opłaty skarbowej 17 zł) oraz wydatek na wynagrodzenie biegłego 434,70 zł, które zamknęły się kwotą 2234,70 zł, a 71% z tej kwoty wynosi 1587 zł. Po skompensowaniu tych kwot Sąd zasądził w punkcie III wyroku od powódki na rzecz pozwanej kwotę 789 zł (1587 zł – 798 zł). Przy czym przewodniczący zwrócił stronom niewykorzystane zaliczki na wynagrodzenie biegłego, które zostało pokryte po połowie z uiszczonych przez strony zaliczek w kwotach po 800 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować.

2.  (...)

3.  (...) (...)

4.  (...)