Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 918/18

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu

1.1.1.

D. J.

w okresie od 11 stycznia 2011r. do 30 czerwca 2012 r. w W. w wykonaniu tego samego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, prowadząc firmę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. spowodował, że w imieniu ww. podmiotu wystawiono w sposób nierzetelny 272 faktury sprzedaży VAT, których kopie zawarte są na k. 205-550 akt sprawy, dokumentujące czynności, które w rzeczywistości nie zostały wykonane, przy czym kwota podatku od towarów i usług wynikająca z ww. faktur, podlegająca wpłacie wynosiła 8.227.404zł

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Nr karty

zajmowanie się sprawami gospodarczymi (...) sp. z o.o. w okresie od 11 stycznia 2011roku do 30 czerwca 2012 roku przez D. J. i podejmowane przez niego najważniejszych decyzji mających wspływ na funkcjonowanie tej spółki, w tym dotyczących wystawiania faktur VAT

zeznania A. B.

105v-107, 1034-1035

zeznania A. C.

132v-135, 1124

zeznania K. W.

136v-138v, 1124v

oferowanie przez D. J. i R. J. osobom prowadzącym działalność gospodarczą wystawiania faktur przez kontrolowane przez nich podmioty (w tym spółkę (...)), dotyczących fikcyjnej sprzedaży towarów i usług, które miały być wykorzystywane przez podmioty określone w fakturach jako nabywca towaru lub usługi do obniżenia należności podatkowych tych podmiotów;

otrzymanie przez K. S., prowadzącego działalność gospodarczą w formie (...) sp. z o.o., faktur wystawionych w imieniu spółek faktycznie zarządzanych przez oskarżonego (J.. (...), (...), T., I.), w których opisane zostały zdarzenia w postaci sprzedaży usług opisanych jako „pośrednictwo handlowe”, które w rzeczywistości nie miały miejsca;

płacenie przez K. S. na rzecz R. J. od 500 zł do 2000 zł miesięcznie w związku otrzymywaniem faktur mających potwierdzać fikcyjne zdarzenia gospodarcze

zeznania K. S.

102v-103, 1034

kopie faktur VAT

939-970

spowodowanie w okresie od 11 stycznia 2011 roku do 30 czerwca 2012 roku przez D. J. wystawienia w imieniu (...) sp. z o.o. 272 faktur VAT (łączna wysokość podatku wskazana w tych dokumentach wynosi 8.227.404zł), w których opisano sprzedaż towarów i usług, przy czym wskazane w powyższych fakturach zdarzenia gospodarcze w rzeczywistości nie miały miejsca

zeznania A. B.

105v-107, 1034-1035

kopie faktur VAT

205-550

protokoły kontroli skarbowej w (...) sp. z o.o. przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w (...), dotyczącej prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za lata 2011 i 2012

557-589, 590-612

1.1.2.

D. J.

w okresie od 3 stycznia 2011 roku do 30 grudnia 2012 roku w W. w wykonaniu tego samego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, prowadząc firmę (...). (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. spowodował, że w imieniu tego podmiotu wystawiono w sposób nierzetelny 813 faktur sprzedaży VAT, wymienionych w protokole kontroli z 21 października 2015 roku (k. 633-640) i w protokole kontroli z 10 listopada 2015 roku (k. 672-680), dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie zostały wykonane, przy czym kwota podatku od towarów i usług wynikająca z tych faktur, podlegająca wpłacie wynosi 11.355.073zł

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

nr karty

zajmowanie się przez D. J. sprawami gospodarczymi J.. (...) sp. z o.o. w okresie od 3 stycznia 2011roku do 30 grudnia 2012 roku i podejmowane przez niego najważniejszych decyzji mających wspływ na funkcjonowanie tej spółki, w tym dotyczących wystawiania faktur VAT

zeznania A. B.

105v-107, 1034-1035

zeznania D. K.

111v-113, 1036

zeznania W. K.

115v-116v, 1037

zeznania A. W.

120v-121v, 1060

zeznania J. C.

123v-124v, 1060-1061

zeznania B. R. (1)

126v-127v, 1061-1061

zeznania M. C.

130v-131v, 1123-1124

zeznania A. C.

132v-135v, 1124

oferowanie przez D. J. i R. J. osobom prowadzącym działalność gospodarczą wystawiania faktur przez kontrolowane przez nich podmioty (w tym spółkę (...). (...)), dotyczących fikcyjnej sprzedaży towarów i usług, które miały być wykorzystywane przez podmioty określone w fakturach jako nabywca towaru lub usługi do obniżenia należności podatkowych tych podmiotów;

płacenie przez K. S. na rzecz R. J. od 500 zł do 2000 zł miesięcznie w związku otrzymywaniem faktur mających potwierdzać fikcyjne zdarzenia gospodarcze

zeznania K. S.

102v-103

Kopie faktur VAT

939-970

spowodowanie przez D. J. w okresie od 3 stycznia 2011 roku do 30 grudnia 2012 roku wystawienia w imieniu J.. (...) sp. z o.o. 813 faktur VAT (łączna wysokość podatku wskazana w tych dokumentach wynosi 11.355.073 zł), w których opisano sprzedaż towarów i usług, przy czym wskazane w powyższych fakturach zdarzenia gospodarcze w rzeczywistości nie miały miejsca

zeznania A. B.

105v-107, 1034-1035

protokoły kontroli skarbowej przeprowadzonej w J.. (...) sp. z o.o. przez Urząd Kontroli Skarbowej w L., dotyczącej prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za lata 2011 i 2012

613-654, 655-694

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania K. S.

Świadek ten wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w formie (...) sp. z o.o., polegającą na świadczeniu usług detektywistycznych. Z jego zeznań wynika, że na początku 2012 roku oskarżony i jego brat R. J. skontaktowali się z nim, chcąc skorzystać z oferowanych przez niego usług. K. S. zeznał, że ostatecznie nie wykonywał on na rzecz oskarżonego i jego brata żadnych zleceń, ale wymieni mężczyźni zaproponowali mu wystawianie faktur przez kontrolowane przez nich podmioty (spółki: J.. (...), (...), T., I.), dotyczących fikcyjnej sprzedaży towarów i usług, które miały być wykorzystywane przez podmioty określone w fakturach jako nabywca towaru lub usługi do obniżenia należności podatkowych. Świadek przyznał, że zgodził się na taką „współpracę” i w 2012 roku otrzymał od wskazanych mężczyzn ponad 20 faktur (k. 939-970), mających potwierdzać wykonanie usług, które w rzeczywistości nie były świadczone. Przyznał, że za każdą otrzymaną fakturę, w której opisane zostało fikcyjne świadczenie usług, określonych jako „pośrednictwo handlowe”, przekazywał gotówką na rzecz R. J. od 500 do 2000 zł.

Zeznania tego świadka jednoznacznie potwierdzają, że oskarżony działając w m.in. w spółkach (...). (...) i I. nie miał zamiaru prowadzić rzetelnej działalności gospodarczej, lecz działalność przestępczą związaną z wystawianiem, tzw. pustych faktur VAT.

zeznania A. B.

A. B. wskazała, że była zatrudniona w spółce (...) i do jej zadań należała obsługa księgowa tego podmiotu, obejmująca m.in. wystawianie faktur VAT. Z jej zeznań wynika, że wystawiała ona także faktury na rzecz spółki (...). (...). Stwierdziła, że przez cały okres swego zatrudnienia w wymienionym podmiocie to oskarżony był jej przełożonym i to on zarządzał spółką, pomimo kolejnych zmian osobowych w organach tego podmiotu. Podkreśliła, że nigdy nie zdarzyło się, aby wystawiła faktury bez polecenia D. J. i to jemu przekazywała sporządzone faktury. Zaznaczyła, że nie dysponowała informacjami czy usługi wymienione w sporządzanych przez nią fakturach faktycznie zostały wykonane, jak również nie przyjmowała zapłaty za ich wykonanie. A. B. dodała, że nie było jej znane miejsce przechowywania sprzętu komputerowego, którymi miały obracać spółki zarządzane przez D. J..

Zeznania wskazanego świadka w sposób jednoznaczny potwierdziły, że to oskarżony zarządzał spółkami (...). (...), w tym podejmował decyzję o wystawieniu faktur mających dokumentować zdarzenia gospodarcze w których uczestniczył te podmioty.

zeznania D. K.

Świadek ten potwierdził, że w okresach wskazanych w zarzutach postawionych oskarżonemu pracował w spółce (...). (...) jako informatyk. D. K. przyznał, że nie posiada informatycznego wykształcenia, a jego rozmowa rekrutacyjna z oskarżonym dotyczyła „pakietów dystrybucji linuxa i ogólnej wiedzy informatycznej, np. czy potrafię skonfigurować drukarkę pod linuxa”. Zeznał, że jego praca polegała na naprawie ewentualnych usterek informatycznych oraz przygotowywaniu oprogramowania na bazie systemu linux i była nadzorowana przez D. J.. Jednocześnie oświadczył on, że choć przygotowywane przez niego oprogramowanie miało być sprzedawane „odbiorcom zewnętrznym”, to w czasie jego zatrudnienia taka sprzedaż nie miała miejsca. D. K. nie posiadał informacji, aby spółka (...). (...) zajmowała się sprzedażą sprzętu komputerowego i zaznaczył, że kupowany na rzecz tego podmiotu sprzęt elektroniczny był przeznaczany wyłącznie na bieżące funkcjonowanie spółki. Nie miał on również informacji dotyczących świadczenia przez spółkę (...). (...) usług budowlanych, jak również o posiadaniu przez ten podmiot jakiegokolwiek sprzętu budowlanego.

zeznania W. K.

Osoba ta była zatrudniona w spółce (...). (...) w latach 2012-2013 na stanowisku „asystentki zarządu”. Ona również wskazała, że to oskarżony zarządzał spółką i nadzorował jej pracę. Zeznała, że zajmowała się tworzeniem instrukcji obsługi do systemu informatycznego dotyczącego zarządzania firmą, który był tworzony w tej spółce. Wskazała, że system ten zawierał takie moduły jak kalendarz, dziennik, czy kontakty, jednak nie była w stanie podać więcej szczegółów odnośnie tego produktu. Dodała, że w okresie jej zatrudnienia w spółce (...). (...) nie miała informacji o sprzedaży oprogramowania, czy też sprzętu komputerowego przez ten podmiot, jak również nic nie wiedziała o robotach budowalnych zlecanych tej spółce.

zeznania A. W.

Osoba ta była zatrudniona w spółce (...). (...) od września 2011 do stycznia 2012 roku na stanowisku „asystentki zarządu”. Zeznała, że jej przełożonym był oskarżony i to on nadzorował jej pracę. Wskazała, że w czasie swego zatrudnia w tej spółce nie miała „zbyt wiele do roboty”, a jej czynności polegały m.in. na wyszukiwaniu i przygotowaniu informacji dla oskarżonego, czy robieniu zakupów na potrzeby biura. Z jej zeznań wynika, że zdarzyło się jej także w ramach wykonywanych obowiązków zawodowych organizowanie kwater dla pracowników, którzy mieli pracować przy budowie wiaduktu (świadek nie pamiętała dokładnej lokalizacji budowy). Jednocześnie A. W. nie wiedziała, czy byli to pracownicy zatrudnieni przez spółkę (...). (...), czy też przez inną spółkę, którą zarządzał oskarżony. Podobnie jak wymienieni wyżej świadkowie A. W., nie potwierdziła, aby w (...) spółki (...). (...) lub innej spółki zarządzanej przez oskarżonego były podejmowane czynności świadczące o tym, iż podmioty te uczestniczą w hurtowym obrocie sprzętem komputerowym.

Zeznania J. C.

Świadek te wskazał, że był zatrudniony w spółce (...). (...) w latach 2011-2012 jako pracownik budowlany. Zeznał, że pracował na budowie na lotnisku O. (przy czym nie pamiętał, czy było to w 2012 roku, czy w późniejszym okresie) oraz na budowie w okolicy ul. (...) w W.. J. C. wskazał także, że pracował przy budowie domu oskarżonego w miejscowości M.. Oświadczył, że nie miał informacji o innych robotach budowlanych których wykonawcą byłaby spółka (...). (...), jak również nie widział „większych” maszyn budowlanych należących do tej spółki. Nie miał on również żadnych informacji odnośnie uczestniczenia przez wskazaną spółkę w obrocie sprzętem komputerowym. Dodał, że oskarżony przelewał na jego prywatne konta bankowe pieniądze, które miały stanowić np. zapłatę za materiały budowlane. Jednocześnie J. C. zaznaczył, że przelane pieniądze były przez niego wypłacane i przekazywane w gotówce D. J..

Zeznania B. R. (2)

Osoba ta była zatrudniona w spółce (...). (...) w latach 2011-2014 jako inżynier budowy. Wskazał, że jego główne czynności polegały na sporządzaniu kosztorysów. Stwierdził, że wskazana spółka realizowała prace na odcinku autostrady (...), remont generalny trzykondygnacyjnego domu w K. oraz roboty na lotnisku O.. B. R. (2) nie widział, czy spółka (...). (...) była właścicielem maszyn budowalnych. Świadek ten przyznał, że wykonywał też pewne prace na rzecz spółki (...), którą również zarządzał D. J..

Zeznania M. C.

Wskazała, że była zatrudniona w spółce (...). (...) od sierpnia 2012 roku do września 2013 roku jako inżynier budowy i nadzorowała wykonywanie prac budowlanych na lotnisku O. (luty-marzec 2013 roku) oraz na budowie P. P. (październik 2012 roku – maj 2013 roku). M. C., podobnie jak inni przesłuchani świadkowie, nie miała żadnych informacji odnośnie uczestniczenia przez wskazaną spółkę w obrocie sprzętem komputerowym.

zeznania A. C.

Wymieniony świadek zeznał, że był zatrudniony w spółce (...). (...) jako informatyk. Jednocześnie nie potrafił wskazać okresu swego zatrudnienia w tej spółce. A. C., jak przyznał, zdobył jedynie wykształcenie podstawowe, zaś oskarżony jest jego wujkiem. Wskazał, że w ramach zleconych czynności nagrywał program (...) na pamięci typu flash i ocenił, że mógł sporządzić około 100 kopii tego programu. Świadek nie potrafił wskazać dokładnej charakterystyki tego programu, ograniczając się do stwierdzenia, że służył on do obsługi biur. Nie potrafił on również wskazać odbiorców tego programu. A. C. potwierdził ponadto, że pełnił funkcję prezesa zarządu spółki I., zaznaczając, przy tym, że to oskarżony jako dyrektor generalny zajmował się sprawami tej spółki. Należy podkreślić, że pomimo tej funkcji świadek nie potrafił odpowiedzieć na pytania dotyczące działalności wymienionej spółki, w tym nie wiedział czy spółka (...) handlowała sprzętem komputerowym. Przyznał, że podobnie jak J. C. założył na polecenie oskarżonego konta bankowe i przekazywał w gotówce D. J. środki wpływające na wskazane konta.

zeznania K. W.

Osoba ta potwierdziła, że od września 2011 rok do lutego 2012 roku pełniła funkcję prezesa zarządu spółki I.. Podobnie jak A. C. również K. W. stwierdziła, że to oskarżony o wszystkim decydował w tej spółce. O powyższym świadczy dobitnie fakt, iż K. W. nie widziała w jakich bankach spółka (...) miała otwarte rachunki. Co więcej, z jej zeznań wynika, że jedynymi dokumentami „wytworzonymi” przez nią w czasie pracy w tym podmiocie były upoważnienia do prowadzenia spraw spółki (m.in. dotyczące odbierania poczty) wystawione na rzecz oskarżonego.

Protokoły kontroli skarbowych przeprowadzonych w (...) sp. z o.o. oraz J.. (...) Sp. z o.o. przez Urząd Kontroli Skarbowej w L., dotyczące prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za lata 2011 i 2012

Dokumenty te w sposób szczegółowy opisały ustalenia dokonane przez kontrolerów badających funkcjonowanie spółek wskazanych w zarzutach postawionych oskarżonemu. Za przekonujące i zgodne z wynikami postępowania dowodowego przeprowadzonego przed Sądem należy uznać powody, dla których organ kontroli skarbowej przyjął, że transakcje udokumentowane fakturami VAT wystawionymi w latach 2011-2012 przez spółki (...). (...) w rzeczywistości nie miały miejsca, a mianowicie:

-: pełnienie funkcji zarządczych w tych podmiotach przez osoby całkowicie niezorientowane czym zajmowały się wskazane spółki (okoliczność tą jednoznacznie potwierdziło przesłuchanie K. W., która jako prezes zarządu spółki I. nie potrafiła podać podstawowych informacji o działalności tego podmiotu);
-: brak potencjału do prowadzenia działalności gospodarczej przez wskazane spółki, przejawiający się brakiem wykwalifikowanych pracowników (np. osoby zatrudnione jako informatycy nie mieli wykształcenia w tym zakresie), pomieszczeń oraz sprzętu, który byłby niezbędny do przeprowadzenia transakcji wskazanych w zakwestionowanych fakturach (jako przykład należy wskazać brak pomieszczeń magazynowych w których mogłyby być przechowywane sprzedawane urządzania elektroniczne, podczas gdy np. z faktury Vat na k. 241 wynika, że spółka (...) miała w jednej transakcji sprzedać 40 monitorów, 300 twardych dysków i 200 procesorów);
-: brak dokumentów, innych niż faktury VAT (np. listów przewozowych, dokumentów ubezpieczenia towarów) potwierdzających przebieg zakwestionowanych transakcji;
-: dokonywanie transakcji z udziałem spółek kierowanych przez oskarżonego, które nie miały żadnego uzasadnienia ekonomicznego (np. sprzedaż sprzętu elektronicznego pomiędzy spółką (...). (...), a spółką (...) opisana w fakturze Vat nr (...) z dnia 12 grudnia 2011 roku za kwotę 809 484,02 zł netto, na następnie sprzedaż tych samych urządzeń elektronicznych przez spółkę (...) spółce (...) za kwotę 679 170 zł netto, co miała dokumentować faktura Vat nr (...) z dnia 29 grudnia 2011 roku);
-: brak przekazania szczegółowych informacji przez kontrowane podmioty o pracach budowalnych, powołanych w spornych fakturach;
-: używanie przez pracowników spółek kierowanych przez oskarżonego prywatnych kont na które wpływały środki związane z działalnością tych przedmiotów, z których to kont pracownicy (J. C. i A. C.) wypłacali pieniądze i przekazywali je oskarżonemu

kopie faktur VAT

Żadna ze stron nie kwestionowała, że w imieniu spółek (...). (...) oraz I. wystawiono w latach 2011-2012 faktury VAT, których kopie zawarte są w aktach sprawy. Jednocześnie wymienione wyżej dowody jednoznacznie wskazują, że zdarzenia gospodarcze opisane w tych dokumentach w postaci sprzedaży towarów i usług przez te spółki w rzeczywistości nie miały miejsca.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia D. J. (k. 916v, 1027v, 1125v)

Oskarżony zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego nie podważył dowodów przedstawionych przez oskarżyciela publicznego. Nie dowiódł on w żaden sposób, że zdarzenia gospodarcze opisane w zakwestionowanych fakturach VAT faktycznie miały miejsce. Za całkowicie nieprzekonujące należy uznać jego twierdzenia, iż zlecanie pracownikom dokonywania operacji gotówkowych, które dotyczyły środków spółek (...). (...) oraz I., miało związek z chęcią obniżenia opłat bankowych. Racjonalność tych tłumaczeń podważa choćby fakt, że pomiędzy tymi spółkami w ogóle miały być przeprowadzane transakcje opisanie w kwestionowanych fakturach, które nie miały żadnego uzasadnienia ekonomicznego.

zeznania T. K. (k. 1132-1133).

Świadek ten działał w ramach spółki (...). Potwierdził, że oskarżony oferował systemy dotyczące zarządzania oparte na programie L., przy czym miało to miejsce pomiędzy 2006 a 2008 rokiem. Jednocześnie jego zeznania w żadnym zakresie nie wskazują na rzetelność faktur wskazanych w zarzutach postawionych oskarżonemu. Co więcej, świadek ten w ogóle nie kojarzył spółki (...) lub J.. (...), gdy tymczasem z zawartych w aktach faktur wynika, że spółka (...) miała sprzedawać spółce (...) sprzęt komputerowy w hurtowych ilościach, a każdorazowe transakcje wynosiły po kilkaset tysięcy złotych (np. faktury VAT z k. 490-497).

Zeznania J. K. (k. 1133-1134)

Wskazany świadek nie przekazał żadnych informacji o kwestionowanych czynnościach opisanych w fakturach powołanych w zarzutach postawionych D. J., w których spółki (...) lub J.. (...) występowały jako sprzedawca towarów lub usług.

Zeznania R. K. (k. 1134)

Wskazany świadek, podobnie jak J. K. nie przekazał żadnych informacji o kwestionowanych czynnościach opisanych w fakturach powołanych w zarzutach postawionych D. J., w których spółki (...) lub J.. (...) występowały jako sprzedawca towarów lub usług. Zeznał on wprawdzie, że współpracował ze spółką (...), ale współpraca ta miała miejsce 15-20 lat temu, podczas gdy kwestionowane faktury dotyczą lat 2011-2012. Ponadto wskazał on, że ta spółka wykonywała na rzecz prowadzonej przez niego firmy usługi budowlane, transportowe, elektroniczne i informatyczne, gdy tymczasem kwestionowane faktury dotyczą usług drukarskich (k. 441), czy wykonania mebli biurowych (k. 465)

Zeznania P. H. (k. 1134-1135)

Ten świadek również nie przekazał danych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Potwierdził on wprawdzie, że w latach 2008-2011 współpracował on ze spółkami oskarżonego, jednak nie mógł jednoznacznie wskazać czy chodziło o spółki (...) lub J.. (...).

Protokoły kontroli skarbowej przeprowadzonej w (...) S.A. przez Mazowiecki Urząd Celno-Skarbowy, dotyczącej prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za rok 2011 i 2012 (k. 1139-1206, 1207-1242, 1243-1292, 1293-1373)

Dokumenty te w żadnym zakresie nie dowodzą rzetelności zakwestionowanych faktur. Dodatkowo, w zakresie funkcjonowania spółki (...) powtórzono zarzuty wskazane w protokołach kontroli skarbowej przeprowadzonej przez Urząd Kontroli Skarbowej w L., dotyczącej prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za lata 2011 i 2012 (k. 1147v, 1241, 1248v)

Protokoły kontroli skarbowej przeprowadzonej w (...) sp. z o.o. przez Urząd Skarbowy w O., dotyczącej prawidłowości w naliczaniu podatku od towarów i usług za rok 2011 i 2012 (k. 1374-1380, 1381-1386

Dokumenty te w żadnym zakresie nie dowodzą rzetelności zakwestionowanych faktur. Należy wskazać, że realizując czynności kontrolne dotyczące (...) sp. z o.o. funkcjonariusze kontroli skarbowej nie badali szczegółowo funkcjonowania spółek (...) lub J.. (...), ograniczając się do formalnej kontroli wystawionych faktur przez te podmioty.

Protokół kontroli skarbowej przeprowadzonej w (...) sp. z o.o. przez Urząd Kontroli Skarbowej W.-U., wraz z dołączoną dokumentacją w czasie kontroli (k. 1389-1461)

Wskazane dokumentny dotyczą czynności dokonywanych pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) Centrum Handlowe S.A., a nie spółek wskazanych w zarzutach postawionych oskarżonemu, tj. spółek (...) lub J.. (...).

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I , II

D. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 62 § 2 kks penalizowane jest wystawienie lub posługiwanie się nierzetelną fakturą. Dokument nierzetelny to dokument prowadzony niezgodnie ze stanem rzeczywistym. Faktura jest nierzetelna, jeżeli jest niezgodna z rzeczywistością, a więc nie odzwierciedla prawdziwego stanu rzeczy odnośnie do istotnych elementów tego dokumentu, np. dokonania transakcji w ogóle, jej daty, danych nabywcy i zbywcy, ilości towaru, ceny jednostkowej, wartości transakcji itp. Chodzi przy tym o niezgodność z rzeczywistym stanem, która ma znaczenie dla postępowania podatkowego i obowiązku podatkowego.

Postępowanie dowodowe potwierdziło, że zarówno w przypadku spółki (...) jak i J.. (...) to oskarżony kierował sprawami tych spółek, w tym decydował o wystawianiu faktur VAT. Świadczą o tym zeznania A. B., która dokonywała czynności technicznej polegającej na wystawieniu faktury, przy czym jak wskazała, czyniła to zawsze na polecenie oskarżonego.

W świetle wymienionych wyżej dowodów stanowiących podstawę ustaleń faktycznych nie budziło wadliwości Sądu, że oskarżony:

-: w okresie od 11 stycznia 2011r. do 30 czerwca 2012 r. spowodował, że w imieniu spółki (...) wystawiono w sposób nierzetelny 272 faktury sprzedaży VAT, których kopie zawarte są na k. 205-550 akt;
-: w okresie od 3 stycznia 2011r. do 30 grudnia 2012 r. spowodował, że w imieniu spółki (...). (...) wystawiono w sposób nierzetelny 813 faktur sprzedaży VAT, opisanych w protokole kontroli skarbowej z 21 października 2015 roku na k. 633-640 oraz w protokole kontroli skarbowej z 10 listopada 2015 roku na k. 672-680.

Opisane tam zdarzenia gospodarcze polegające na sprzedaży towarów i usług nie miały miejsca. Czyniąc te ustalenia Sąd w szczególności przyjął, że zebrane dowody potwierdziły, że:

-: oskarżony oferował innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą wystawianie tzw. pustych faktur, które miały być wykorzystywane przez podmioty określone w fakturach jako nabywca towaru lub usługi do obniżenia należności podatkowych tych podmiotów;
-: spółki (...). (...) i I. nie dysponowały zasobami (pracownikami, sprzętem i lokalami), pozwalającymi na przeprowadzić transakcje sprzedaży towarów i usług opisanych w zakwestionowanych fakturach;
-: część z zakwestionowanych faktur dotyczy transakcji pomiędzy spółkami kierowanymi przez oskarżonego, które nie miały żadnego uzasadnienia ekonomicznego.

Sąd uznając, że oskarżony popełnił oba z zarzuconych mu występków uwzględnił, że działał on w ramach czynu ciągłego wskazanego w art. 6 § 2 kks, jak również uwzględniwszy kierowniczą pozycję jaką D. J. zajmował we wskazanych spółkach, konieczne stało się powołanie art. 9 § 1 kks.

W konsekwencji w zakresie obu czynów zarzuconych oskarżonemu Sąd podzielił kwalifikację prawną zaproponowaną przez oskarżyciela publicznego w akcie oskarżenia.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. J.

Orzeczona kara uwzględnia dyrektywy przewidziane w art. 12 § 1 i 2 kks Została wymierzona według własnego uznania Sądu, w granicach przewidzianych przez ustawę za przypisane przestępstwo. Wzięto też pod uwagę stopień winy, pobudki i sposób działania. Uwzględniono nadto właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. Jako okoliczność obciążającą Sąd uznał uprzednią karalność oskarżonego za przestępstwa skarbowe (k. 1478-1479). Określając wymiar kary Sąd uwzględnił, iż przestępcze zachowanie oskarżonego, w sposób jednoznaczny wypełniające dyspozycję przestępstwa skarbowego, dotyczy długiego okresu i znacznej liczby nierzetelnych faktur.

Sąd musiał uwzględnić, że jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy (art. 2 § 2 kks). Z tego względu Sąd zastosował ustawę obowiązującą w okresie popełnienia przestępstwa, bowiem wówczas czyn opisany w art. 62 § 2 kks był zagrożony wyłącznie karą grzywny do 240 stawek dziennych, podczas gdy w aktualnym stanie prawnym za przestępstwo skarbowe wskazane w art. 62 § 2 kks możliwe jest wymierzenie kary grzywny do 720 stawek dziennych albo kary pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku, albo obu tych kar łącznie.

Uwzględniwszy wszystkie okoliczności sprawy oraz treść art. 23 § 1 i 3 kks. Sąd wymierzył D. J. karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych, przy przyjęciu wysokości jednej stawki na kwotę 100 zł. Określając liczbę stawek dziennych, Sąd uwzględnił stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, natomiast przy określaniu wysokości jednej stawki dziennej, Sąd uwzględnił sytuację majątkową, finansową i rodzinną oskarżonego.

D. J.

III

I, II

Na podstawie art. 39 § 1 kks jednostkowe kary grzywny orzeczone wobec oskarżonego Sąd połączył i wymierzył karę łączną grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł. Przy wymiarze kary łącznej Sąd wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd uwzględnił także związek czasowy oraz przedmiotowo-podmiotowy między poszczególnymi czynami, a także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary łącznej, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd obciążył oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotą 2000 zł tytułem opłaty i zasądził od niego kwotę 676,34 zł tytułem obowiązku zwrotu wydatków poniesionych przez Skarb Państwa. Wysokość zasądzonej opłaty wynika z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 roku, nr 49, poz. 223 ze zm.). Zasądzona kwota 674,34 zł stanowi zwrot tytułem kosztów dojazdu świadków na rozprawę (k. 1041, 1042, 1098).

1.Podpis

II K 918/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE