Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Romuald Kompanowski

Protokolant: st.sekr.sądowy Justyna Dzikowska

po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2020 r. w Kaliszu

odwołania G. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 11 lutego 2020 r. Nr (...)

w sprawie G. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o świadczenie przedemerytalne

Oddala odwołanie

Sygn. akt VU 526/20

UZASADNIENIE

Decyzją z 11 lutego 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił G. K. prawa do świadczenia przedemerytalnego albowiem z wnioskodawczynią nie został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz nie posiadała 6-o miesięcznego okresu zatrudnienia zanim doszło do rozwiązania stosunku pracy.

Odwołanie od decyzji złożyła G. K. wnosząc o zmianę przedmiotowej decyzji ZUS poprzez przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego powołując się na usprawiedliwione wyjazdem do sanatorium udzielenie urlopu bezpłatnego w okresie ostatniego zatrudnienia oraz na rozwiązanie stosunku pracy z uwagi na likwidację przez pracodawcę jej stanowiska pracy.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS Odział w O. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołująca G. K. urodziła się dnia (...) Na dzień 30 czerwca 2019 r. odwołująca posiada okres ubezpieczenia wynoszący 36 lat i 20 dni.

/ bezsporne /

Ostatnim pracodawcą odwołującej był E. G. prowadzący działalność w zakresie usług transportowych. Pierwszą umowę z tym podmiotem odwołująca zawarła 10 października 2001 r. na okres do 17 czerwca 2003 r. Kolejne umowy o pracę zawierane były na okresy od września bądź października danego roku kalendarzowego do czerwca bądź lipca następnego roku kalendarzowego. Stosunek pracy wynikający z takich umów ustawał w związku z upływem terminu, na który była zawarta dana umowa o pracę. Odwołująca w ramach tak zawieranych umów wykonywała w pełnym wymiarze czasu pracy opiekę na dziećmi przewożonymi autobusem pracodawcy. Między ustaniem umowy terminowej a zawarciem nowej umowy upływał czas co najmniej 2 miesięcy. Na takich warunkach istniał stosunek pracy między innymi w okresach: 1.09.2014 – 26.06.2015, 1.09.2015- 24.06.2016, 1.09.2016- 23.06.2017, 4.09.2017 – 22.06.2018. Po rozwiązaniu tego ostatniego stosunku pracy, odwołująca pobierała zasiłek dla bezrobotnych do 8 grudnia 2018 r.

9 grudnia 2018 r. odwołująca i E. G. zawarli umowę o pracę na czas nieokreślony. W ramach tej umowy odwołująca, poczynając od 10 grudnia 2018 r. wykonywała pełnym wymiarze czasu pracę opiekunki dzieci w autobusie. W okresie 27.02.2019 – 20.03.2019 odwołująca wykorzystała u pracodawcy urlop bezpłatny. 20 maja 2019 r. pracodawca wypowiedział wskazaną wyżej umowę o pracę wskazując w piśmie wypowiadającym jako przyczynę swej decyzji likwidację stanowiska pracy. Termin rozwiązania stosunku pracy został określony na 30 czerwca 2019 r. Z upływem powyższego terminu stosunek pracy został rozwiązany. Decyzja pracodawcy co do rozwiązania z odwołującą stosunku pracy podyktowana był zmianą lokalizacji przewozów. Dotychczas przewozy koncentrowały się w pobliżu siedziby firmy. Tak też zamieszkiwała odwołująca. Od września 2019 r. przewozy pracodawca miał realizować w odległości ok. 30 km od siedziby firmy i to w zmniejszonym do 4 godzin dziennie wymiarze. Odwołująca nie była zainteresowana pracą w takiej lokalizacji i ze zmniejszonym wymiarem czasu pracy. Opiekę nad dziećmi przewożonymi autobusem od września 2019 r. wykonuje osoba, z którą E. G. zawarł umowę zlecenia.

dowód: świadectwa pracy, umowy o pracę, pismo wypowiadające umowę,

wyjaśnienia pracodawcy w aktach ZUS

Udzielenie urlopu bezpłatnego nastąpiło na wniosek odwołującej w związku z otrzymanym skierowaniem do sanatorium.

/ bezsporne /

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła 55 lat – kobieta oraz 60 lat – mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Przez przyczynę dotyczącą zakładu pracy należy rozumieć zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.):

- rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

- rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

- wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy.

Odwołująca spełniła przesłankę zawartą w art. 2 ust. 1 pkt. 29 lit b ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U z 2004 r., Nr 99, poz. 1001 ze zm.), gdyż była zatrudniona w firmie (...), a stosunek pracy został z nią rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy w związku z likwidacją jej stanowiska pracy. Nie posiadała jednak wymaganego 6-o miesięcznego okresu zatrudnienia w tej firmie albowiem wyłączeniu podlegał okres udzielonego odwołującej urlopu bezpłatnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 w/w ustawy okres uprawniający do emerytury ustala się zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 w/w ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

- nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

- w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

- złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Odwołująca w momencie złożenia wniosku była zarejestrowana jako bezrobotna, pobierała zasiłek przez okres ponad 6 miesięcy, nie domówiła podjęcia zatrudnienia i złożyła wniosek w zakreślonym przez przepis art. 5 ust. 3 ustawy oświadczeniach przedemerytalnych.

Wymienione wyżej warunki do ubiegania się o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego, za wyjątkiem 6 miesięcy zatrudnienia u ostatniego pracodawcy, odwołująca zatem spełniła. Jednakże jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, wszystkie wskazane w niej warunki wnioskodawca musi spełnić aby uzyskać prawo do świadczenia. Brak jednego z warunków prowadzi do odmowy przyznania świadczenia.

Mając na uwadze powyższe orzec należało jak w sentencji.