Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy w Częstochowie XII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2017r. w Częstochowie na rozprawie

sprawy z powództwa Stowarzyszenia (...) w C.

przeciwko Regionowi (...) Związku Zawodowego (...) z siedziba w C.

o wydanie rzeczy ruchomych

1.  nakazuje pozwanemu Regionowi (...) Związku Zawodowego (...) z siedziba w C., aby wydał powodowi Stowarzyszeniu (...) w C. następujące ruchomości:

- licznik trzyfazowy elektroniczny ,

- skaner (...) kodów kreskowych,

- sprężarkę w dystrybutorze piwa,

- chłodziarko –zamrażarkę marki E. (...),

- drabinę,

- krzesła SAMBA chrom 6 sztuk,

- piekarnik marki C.,

- kieliszki REAL(z 3 kompletów) 10 sztuk,

- szafę metalową na naczynia,

- wazy 2 sztuki,

- tacki prostokątne 5 sztuk,

- salaterki 3 sztuki,

- patery 7 sztuk,

- kieliszki do wina 315 ml (z 7 kompletów) – 24 sztuki,

- dzbanki 2 sztuki,

- switch do Internetu ,

- router Board (...) M. + power adapter 24V,

- wzmacniacz (...),

- moduł (...),

- kostka brukowa 20m2,

- kurtki przeciwdeszczowe 13 sztuk,

- szafkę do zabudowy piekarnika,

- pokrowce na krzesła 31 sztuk,

3. w pozostałym zakresie postępowanie umarza;

4. koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

SSR Joanna Knapińska

Sygn. akt XIIC 400/16

UZASADNIENIE

Powód Stowarzyszenie (...) w C. domagało się od pozwanego Regionu (...) Związku Zawodowego (...) z siedzibą w C. wydania następujących rzeczy ruchomych:

- licznik trzyfazowy elektroniczny ,

- skaner (...) kodów kreskowych,

- sprężarka w dystrybutorze piwa,

- chłodziarko –zamrażarka marki E. (...),

- meble, stolik, regał biurka (...),

- drabina,

- komplet kieliszków 5 opakowań,

- krzesła SAMBA chrom 6 sztuk,

- piekarnik marki C.,

- tkanina dekoracyjna 3 rodzaje,

- kieliszki (3 komplety),

- szafę metalową na naczynia i półka,

- wazy 6 sztuk,

- tacka prostokątna 58sztuk,

- nalewka łyżka),

- salaterki 4 sztuki,

- patery 10 sztuk,

- kieliszki 7 kompletów,

- dzbanki 5 sztuk,

- switch do Internetu ,

- router Board (...) M. + power adapter 24V,

- wzmacniacz (...),

- moduł (...),

- kostka brukowa,

- klucz zapasowy do samochodu S. (...) o nr nadwozia (...)

- książka serwisowa samochodu S. (...) o nr nadwozia jw.,

- parasole,

- banery z grafiką,

- kurtki przeciwdeszczowe 17 sztuk,

- koszulki z nadrukiem,

- kubki, trabki i flagi.

Powód wniósł także o zasadzenie kosztów procesu. Powództwo oparł na art. 222§1 kpc, wskazując w uzasadnieniu, ze wymienione ruchomości stanowią jego własność, znajdują się natomiast w siedzibie pozwanego Regionu (...) w C. przy Ul. (...), która powód musiał opuścić ze względu na nieporozumienia z pozwanym. Powód zaznaczył, że ruchomości przez niego zakupione, na potwierdzenie czego posiada faktury VAT za okres od 2010r., a co do rzeczy kupionych wcześniej powołał się na zapisy w księdze inwentarzowej . Pozwany bez podstawy prawnej korzysta z ww. rzeczy powoda, ignorując wezwania do zwrotu.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. Podniósł, że powodowe Stowarzyszenie (...) powstało jako podmiot, który miał wspierać działania pozwanego , w tym celu została zawarta w dniu 1.12.2004r. umowa dzierżawy budynku będącego własnością pozwanego Regionu, na mocy którego powód jako dzierżawca był zobowiązany do płacenia czynszu pozwanemu , do dbałości o nieruchomość i utrzymywania jej w należytym stanie technicznym, a wszelkie koszty tym związane potrącał z czynszu. Zdaniem pozwanego wszystkie zakupy związane z utrzymaniem nieruchomości były dokonywane na powoda i na niego fakturowane , tak jak wszelkie wpływy z najmu lokalu stanowiły przychody powoda. Fakturami wystawianymi w imieniu własnym powód obciążał podnajemców. Powodowe Stowarzyszenie nie było według pozwanego upoważnione do pobierania zysku z tytułu umowy dzierżawy, ponieważ działało na rzecz pozwanego.

Pozwany zarzucił, że wszystkie wymienione w pozwie ruchomości zostały zakupione przez powoda i na rachunek powoda, ale w efekcie kosztami ich zakupu został obciążony pozwany.

W piśmie z dnia 10.04.2016r. powód podniósł, że od 2004r. żadna ze stron umowy dzierżawy nie kwestionowała faktu, że ruchomości związane z realizacją tej umowy nabywa powodowe Stowarzyszenie. Powołał się przy tym na treść art. 693 kc oraz art. 65§1 kc. Wskazał nadto, że podczas wymiany pisma z pozwanym Regionem przed wszczęciem procesu pozwany nie negował faktu, że ruchomości są własnością Stowarzyszenia, przeciwnie, przyznawał te fakt i wyrażał chęć polubownego uregulowania sposobu korzystania z nich przez pozwany Region.

Ponadto powód podniósł, że chcąc polubownie zakończyć spór, Stowarzyszenie zawarło z pozwanym Regionem umowę darowizny obejmująca część ruchomości, przekazując je nieodpłatnie pozwanemu w przekonaniu, że pozostałe ruchomości zostaną wydane dobrowolnie. W przekonaniu tym utwierdzał powoda zwrot przez pozwanego trzech zestawów komputerowych oraz dwóch krzeseł .

Pozwany stwierdził (pismo z dnia 27.04.2016r.) że z zapisów umowy dzierżawy nie wynika, by powód miał możliwość nabywania ruchomości na własny rachunek.

W piśmie z dnia 9.11.2016r. pozwany wskazał , że w siedzibie pozwanego znajdują się wymienione w tym piśmie ruchomości , których wydania dochodzi powód , oraz szafka trudna do zweryfikowania i pokrowce na krzesła uszyte z tkaniny objętej pozwem. W piśmie z dnia 10.05.2017r. (k. 567) sprecyzował, że w siedzibie pozwanego znajdują się na dzień sporządzania pisma następujące ruchomości, których wydania dochodzi powód: licznik trzyfazowy elektroniczny , skaner (...) kodów kreskowych, sprężarka w dystrybutorze piwa,- chłodziarko –zamrażarka marki (...), drabina,- krzesła SAMBA, piekarnik marki C., kieliszki REAL(z 3 kompletów) 10 sztuk, szafa metalowa na naczynia,- wazy 2 sztuki, tacki prostokątne 5 sztuk, salaterki 3 sztuki, patery 7 sztuk, kieliszki (z 7 kompletów) – 24 sztuki, dzbanki 2 sztuki, switch do Internetu ,- router Board (...) M. + power adapter 24V, wzmacniacz (...), moduł (...), kostka brukowa 20m2, kurtki przeciwdeszczowe 13 sztuk, szafka do zabudowy piekarnika i 31 pokrowców na krzesła.

Na rozprawie w dniu 2.06.2017r. powód ograniczył żądanie pozwu do ruchomości wymienionych w piśmie pozwanego z dnia 10.05.2017r. Co do pozostałych rzeczy cofnął pozew i zrzekł się roszczenia.

W pozostałym zakresie strony ostatecznie podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowe Stowarzyszenie (...) powstało i zostało wpisane do KRS w 2003r. Jego celem statutowym było przede wszystkim wspieranie przedsiębiorczości na lokalnym rynku. Powołanie Stowarzyszenie miało prowadzić działalność gospodarcza, której pozwany Region (...) prowadzić nie mógł , i administrować nieruchomością pozwanego. W tym celu w dniu 1 grudnia 2004r. pomiędzy Zarządem Regionu (...) reprezentowanym wtedy przez M. K. i M. S. a Stowarzyszeniem (...) reprezentowanym przez Prezesa Zarządu S. J. i J. J. została zawarta umowa dzierżawy nieruchomości, stanowiącej własność Zarządu Regionu, położonej w C. przy ul. (...). Zgodnie z § 2 i 3 dzierżawca ma prawo dokonywać nakładów zwiększających wartość przedmiotu dzierżawy, zobowiązany był do konserwowania jej we własnym zakresie i na własny koszt, dokonywania drobnych naprawa utrzymywania porządku . Szczegółowe zadania i obowiązki dzierżawcy zostały opisane w załączniku nr 1 do umowy określonym jako plan współpracy. W § 8 ust. 2 dzierżawca zobowiązał się do przedstawienia wydzierżawiającemu w terminie do 20 dnia każdego miesiąca miesięcznych raportów i wyciągów bankowych za miesiąc poprzedni. Zgodnie z ust.2 czynsz dzierżawny miał być płatny do 20 każdego miesiąca przelewem na konto wydzierżawiającego. W załączniku nr 1 do umowy dzierżawy strony umowy sformułowały podstawowe zadania zarządu nad nieruchomością.

Umowa została zmieniona aneksem z 2007r. , zgodnie z zmienionym §8 czynsz miesięczny stanowił „miesięczny dochód uzyskiwany przez dzierżawce z poddzierżawy lokali” pomniejszony o wynagrodzenia pracowników, opłaty za media, wywóz śmieci oraz wartość usług świadczonych przez dzierżawcę na rzecz wydzierżawiającego., i był płatny do 20 – dni każdego miesiąca.

Większość pomieszczeń w ww. budynku była podnajmowana innym podmiotom. Czynsze pobierał od najemców powód jako administrator nieruchomości, uzyskując przychody z tego tytułu.

W czasie trwania umowy dzierżawy powód dokonał zakupów przedmiotów wykorzystywanych następnie przez podnajemców , samo Stowarzyszenie bądź pracownicy Regionu, który miał siedzibę w ww. budynku. Były to głównie urządzenia biurowe, komputerowe, kuchenne i stołowe Dysponowało nimi powodowe Stowarzyszenie jako administrator budynku. Zakupy były uzgadniane z kierownictwem Regionu (...) . Faktury wystawiane były na powoda, dla którego prowadzono odrębną księgowość. Współpraca między stronami układała się początkowo dobrze, a uzgodniony sposób wykonania umowy dzierżawy nie był kwestionowany przez organy nadzoru obu podmiotów.

Po wyborach nowych członków do Zarządu Regionu relacje między Prezesem powoda, a poprzednio przewodniczącym Zarządu Regionu, a Zarządem Regionu popsuły się. Za systematyczne pogorszenie stosunków oba podmioty się obwiniały.

W lipcu 2014r. Zarząd Regionu zdecydował o wypowiedzeniu umowy dzierżawy jaka łączyła go z powodowym Stowarzyszeniem .

W piśmie z dnia 23.06.2014r. pozwany odpowiadając na wezwanie powoda do zwrotu należących do niego ruchomości powód stwierdził, że przedłożone przez powoda dokumenty, tj. dokumentacja księgowa i wykaz środkówtrwałych nie stanowią dowodu na to, ze Stowarzyszenie jest nabywca tych rzeczy, jednocześnie poinformował, ze Region jest zainteresowany korzystaniem z rzeczy będących własnością Stowarzyszenia.

W dniu 2.07.2014r. powodowe stowarzyszenie darowało pozwanemu Regionowi będące jego własnością i szczegółowo opisane w załączniku do umowy ruchomości : kopiarkę, drukarkę, klimatyzator, szyld (...), meble, biurko, stolik, regał i dwa biurka I., stojak na rowery, dwie matryce sitodrukowe oraz regał magazynowy.

Pismem z dnia 19.01.2015r. pozwany wezwał powoda , w związku z upływem okresu wypowiedzenia umowy dzierżawy, do wydania przedmiotu umowy do 31.01.2015r.

Pismem z dnia 25.03.2015r. powód wezwał pozwanego do wydania szczegółowo opisanych ruchomości stanowiących własność powoda ( a znajdujących się w siedzibie pozwanego) w ostatecznym terminie do dnia 3.04.2015r., zapowiadając dalsze kroki prawe w przypadku braku zwrotu. Wezwanie ponowiono pismem z dnia 8.06.2015r.

Powód zwrócił pozwanemu należące do niego trzy szczegółowo opisane (protokół przekazania pismo k. 158) zestawy komputerowe.

Obecnie w siedzibie pozwanego znajdują się następujące ruchomości powoda: licznik trzyfazowy elektroniczny , skaner (...) kodów kreskowych, sprężarka w dystrybutorze piwa,- chłodziarko –zamrażarka marki (...), drabina,- krzesła SAMBA, piekarnik marki C., kieliszki REAL(z 3 kompletów) 10 sztuk, szafa metalowa na naczynia,- wazy 2 sztuki, tacki prostokątne 5 sztuk, salaterki 3 sztuki, patery 7 sztuk, kieliszki (z 7 kompletów) – 24 sztuki, dzbanki 2 sztuki, switch do Internetu ,- router Board (...) M. + power adapter 24V, wzmacniacz (...), moduł (...), kostka brukowa 20m2, kurtki przeciwdeszczowe 13 sztuk, szafka do zabudowy piekarnika i 31 pokrowców na krzesła, uszytych z tkaniny powoda (okoliczność, że wymienione ruchomości znajdują się w siedzibie ozwanego bezsporna).

Strony są w sporze związanym z rozliczeniem opisywanej umowy.

(Dowody: faktury VAT k. 37-59, rachunek k. 60, uchwała w sprawie zakupu chłodziarko – zamrażarki k. 547, wyciąg z księgi inwentarzowej k. 62, umowa dzierżawy z załącznikami k. 92 – 101, zeznania świadków : M. S. k. 549-550, K. G. k. 550-551, B. K. k. 551, S. C. k. 552 J. Ś. k. 244, T. M. k. 261, J. M. k. 263--266, A. O. k. 245-246, A. K. k.267 , A. R. k. 241, D. S. k. 242-244, przesłuchanie stron : Prezesa Stowarzyszenia (...) k. 560-561, Przewodniczącego Regionu (...) k. 561-562, korespondencja miedzy stronami - pisma : z dnia 23.06.14r. k. 63, z dnia 2.09.2014r. k. 64-65, z dnia 4.11.2014r. k. 66, z dnia 25.03.2015r.wraz z dowodami doręczenia k 67 - 70, z dnia 8.06.2015r. k. 72-74, dowód kp k. 102, raport kasowy k. 103, fotografie k. 35, zestawienie salda magazynowego k. 36, umowa darowizny k. 124 z załącznikiem k. 125, pismo z dn. 19.01.2015r. z załącznikami k. 126-137, pismo z karty 139, plan współpracy k. 152-156, protokół potwierdzenia zwrotu sprzętu, korespondencja między stronami k. 159-167, statut k. 168-170, protokół walnego zebrania delegatów k. 191-195, raporty kasowych, wydruki z ksiąg, wyciągi z rachunków bankowych załączone do pisma z dn. 21.12.2016r. k. 276-536, aneks k. 545-546, uchwała k. 548, faktura zakupu k. 245, bilans 236-238, statut k. 239, dokumenty zawarte w aktach 2Ds 475/15, „Informacja do umowy dzierżawy” załączona do proponowanego porządku obrad z dn. 20.02.2006r.k. 571-572).

Sąd dał wiarę przesłuchiwanym w charakterze świadków i stron osobom w zakresie, w jakim dotyczyły one faktów : zawarcia i rozwiązania umów dzierżawy i darowizny , nabycia i korzystania przez strony z przedmiotów objętych żądaniem. W zasadzie są one zgodne co do tego, że wszystkie przedmioty były kupowane przez Stowarzyszenie oraz co do tego, że rzeczy te znajdują się w siedzibie pozwanego i nie zostały wydane powodowi, dotyczy to także zeznań świadków powołanych na wniosek pozwanego: M. S., K. G., B. K., J. M. i przesłuchanego w charakterze strony J. S.. Istotne znaczenie dla tych ustaleń miały zeznania świadków D. S., który zeznał, że Stowarzyszenie realizowało zakupy po ich zatwierdzeniu przez księgową Zarządu Regionu na potrzeby działalności wynikającej z administrowaniem obiektu, i znajdowały się one w dyspozycji Stowarzyszenia. Potwierdzają to zeznania T. M.. To były okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Rozbieżności dotyczyły przede wszystkim wzajemnych rozliczeń stron, oceny osób zajmujących się działalnością związkową i działalnością Stowarzyszenia i źródeł konfliktów pomiędzy stronami– te okoliczności jednak nie miały znaczenia dla ustaleń faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia, podobnie jak opinie, które świadkowie na ten temat wyrażali.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 222§1 kc właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., I CSK 295/12, LEX nr 1293936, w sposób jednoznaczny wyjaśnił, że przesłanką obu roszczeń przewidzianych w art. 222 kc jest powstanie stanu obiektywnie sprzecznego z prawem własności: obiektywny fakt wkroczenia w sferę cudzego prawa własności. Bez znaczenia dla powstania tych roszczeń pozostają elementy subiektywne, takie jak wina, dobra czy zła wiara osoby naruszającej własność, czy też jej zamiar zajęcia nieruchomości wyłącznie dla własnych potrzeb.

Mając na uwadze zarzuty pozwanego, należało w pierwszej kolejności wyjaśnić że powód jako stowarzyszenie, działające w oparciu o ustawę z dnia 7.04.1989r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. DZ. U. z 2015r., poz. 1923 ze zm.), wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego, ma osobowość prawną (art. 17 ww. ustawy) i może posiadać majątek; majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej (art. 33 ww. ustawy).

Nie ulega wątpliwości, ze w świetle przepisów kodeksu cywilnego i Prawa o stowarzyszeniach powód mógł w swoim imieniu i na własny rachunek nabywać na własność rzeczy, wchodzące następnie w skład jego majątku.

Dowody przedłożone przez powoda na nabycie rzeczy objętych pozwem (po jego ostatecznym sprecyzowaniu na ostatniej rozprawie w dniu 2.06.2017r.), tj. faktury VAT, zapisy w księdze inwentarzowej, uchwała w sprawie nabycia chłodziarko - zamrażarki nie były podważane przez pozwanego , pozwany przyznawał bowiem, że to powód ruchomości te kupił. Pozwany w odpowiedzi na pozew (k. 85) przyznał, że zostały one kupione na rachunek Stowarzyszenia . Rzeczy te były wykorzystywane przez pozwanego w ramach prowadzonej przez niego działalności, pozostawały zatem w jego posiadaniu. Nie ma w tej sytuacji podstaw do uznania, że właścicielem rzeczy był pozwany. Nie wynika to w szczególności z zapisów umowy dzierżawy z dnia 1.12.2004r. Nawet jeśli koszt tych zakupów był odliczany od czynszu dzierżawnego w danym miesiącu (co nie było kwestionowane przez żadną ze stron umowy dzierżawy) i wobec tego zdaniem pozwanego w istocie środki na zakup pochodziły od powoda, to nie znaczy to, że powód nie nabył ich własności bądź tę własność utracił.

Niewątpliwie miało to znaczenie dla wzajemnych rozliczeń między stronami wynikających z ww. umowy, ale nie wpłynęło na skuteczność nabycia własności rzeczy.

Takie stanowisko potwierdza, na co słusznie wskazuje powód, okoliczność, że po zakończeniu współpracy opartej na umowie dzierżawy, w dniu 2.07.2014r. strony zawarły umowę darowizny, mocą której powodowe Stowarzyszenie darowało pozwanemu stanowiące jego własność inne ruchomości (kopiarkę, drukarkę, meble biurowe itp.)

Według wskazania art. 222 § 1 kc pozwany w procesie windykacyjnym może bronić się zarzutem, że przysługuje mu skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą Jest to tzw. zarzut hamujący, przysługujący pozwanemu przez czas uprawnionego władania rzeczą. Skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania jego rzeczą może wynikać:

- ze stosunku prawnorzeczowego (np. użytkowania, zastawu, służebności mieszkania, spółdzielczego prawa do lokali),

- ze stosunku obligacyjnego (najem, dzierżawa, leasing, użyczenie),

- ze stosunku prawnorodzinnego (wykonywany przez rodziców zarząd majątkiem dziecka), - z przysługującego pozwanemu prawa zatrzymania (por. E. Gniewek, Kodeks cywilny. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz. Zakamycze, 2001).

Żadnego z tych uprawnień pozwany nie wykazał. Po zakończeniu umowy dzierżawy nie dysponuje on tytułem prawnym do objętych żądaniem rzeczy, które wynikałoby z innej umowy . Nie wchodzi w grę zarzut zatrzymania . Zgodnie bowiem z art. 461 §1 kc zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać ale tylko dla zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej. Ten zarzut nie został zresztą przez pozwanego podniesiony, prawo zatrzymania zaś nie powstaje z mocy prawa i wymaga oświadczenia woli zobowiązanego do wydania rzeczy, czego nie wykazano w niniejszej sprawie.

Zarzut podniesiony przez pozwanego w piśmie z dnia 2.06.2017r. , czyli w terminie ostatniej rozprawy, że powód dokonywał zakupów ww. rzeczy prowadząc cudze sprawy bez zlecenia, jest całkowicie chybiony w świetle dokonanych wyżej ustaleń faktycznych dotyczących łączących strony stosunków umownych oraz działalności prowadzonej przy użyciu przedmiotowych ruchomości przez pozwanego. Przywołać w tym miejscu należy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17.04.2015r. III CSK 272/14, w którym Sad ten stwierdza, że „brak zlecenia” w art. 752 kc oznacza nieistnienie jakiegokolwiek tytułu prawnego -

Wobec niewykazania skutecznego względem właściciela prawa do opisanych wyżej rzeczy, żądanie ich wydanie należy uznać za zasadne .

Kwestia identyfikacji rzeczy objętych żądaniem nie mogła stanowić przeszkody do uwzględnienia powództwa , pozwany bowiem w piśmie z dnia 10.05.2017r. wskazał, które rzeczy spośród objętych pozwem znajdują się w jego siedzibie. Uprawnione jest zatem twierdzenie, że obie strony identyfikują te przedmioty w sposób wystarczający.

Jeśli chodzi o obicia krzeseł, uszytych z tkaniny kupionej przez pozwanego, których wydania powód się ostatecznie domagał, należy przywołać art. 192§1 i2 kc, zgodnie z którym ten, kto wytworzył rzecz nową z cudzych materiałów, staje się jej właścicielem wówczas tylko, gdy wartość nakładu pracy jest większa od wartości materiałów, czego pozwany nie wykazał.

Z tych względów i mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a w szczególności art.222§1 kc Sąd uwzględnił powództwo i nakazał pozwanemu, aby wydał powodowi - licznik trzyfazowy elektroniczny ,skaner (...) kodów kreskowych, sprężarkę w dystrybutorze piwa, chłodziarko –zamrażarkę marki E. (...), drabinę, krzesła SAMBA chrom 6 sztuk, piekarnik marki C., kieliszki REAL(z 3 kompletów) 10 sztuk, szafę metalową na naczynia, wazy 2 sztuki, tacki prostokątne 5 sztuk, salaterki 3 sztuki, patery 7 sztuk, kieliszki do wina 315 ml (z 7 kompletów) – 24 sztuki, dzbanki 2 sztuki, switch do Internetu , router Board (...) M. + power adapter 24V, wzmacniacz (...), moduł (...), kostka brukowa 20m2, kurtki przeciwdeszczowe 13 sztuk, szafkę do zabudowy piekarnika,- i pokrowce na krzesła -31 sztuk.

W pozostałym zakresie, tj. co do tych przedmiotów, co do których powód cofnął pozew i zrzekł się roszczenia, Sad umorzył postępowanie na podstawie art. 203§1 kpc, nie znajdując podstaw do uznania, że jest to czynność sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierza do obejścia prawa.

Z uwagi na fakt, że powód w istocie uległ co do tej części żądania, w której cofnął pozew, o kosztach procesu należało orzec na podstawie art. 100 kpc. Obie strony były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników, powód wygrał w części, przy czym duża część przeprowadzonego postępowania dowodowego dotyczyła tych rzeczy, co do których nastąpiło ostatecznie cofnięcie powództwa (kubków, trąbek, flag, parasoli itd. oraz związanych z samochodem S. (...)). Dlatego za zasadne Sad uznał wzajemne zniesienie między stronami kosztów procesu.

SSR Joanna Knapińska

Zarządzenie : odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.

21.06.2017r.