Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 maja 2021 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wioletta Sychniak

Protokolant: staż. Aleksandra Sikora

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2021 roku w Łodzi na rozprawie

sprawy z wniosku A. K. (1) i Syndyka masy upadłości A. K. (1)

z udziałem Z. K.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

I.  ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków A. K. (1) i Z. K. wchodzą:

1.  agregat prądotwórczy H. (...) o wartości 800 (osiemset) złotych,

2.  nawigacja M. M. (...) z oprogramowaniem i aktualizacjami o wartości 200 (dwieście) złotych,

3.  karabin A. z osprzętem o wartości 1000 (tysiąc) złotych,

4.  telewizor (...) o wartości 400 (czterysta) złotych,

5.  kuchenka mikrofalowa W. o wartości 800 (osiemset) złotych,

6.  kamera S. o wartości 600 (sześćset) złotych,

7.  łóżko i szafa o łącznej wartości 400 (czterysta) złotych,

8.  pościel używana o wartości 25 (dwadzieścia pięć) złotych,

9.  odkurzacz (...) o wartości 200 (dwieście) złotych,

10.  dwa lustra o łącznej wartości 50 (pięćdziesiąt) złotych,

11.  talerze sztućce i garnki o łącznej wartości 300 (trzysta) złotych,

12.  wózek dziecięcy z wyposażeniem o wartości 200 (dwieście) złotych,

13.  nawilżacz parowy powietrza o wartości 20 (dwadzieścia) złotych,

14.  waga kuchenna o wartości 40 (czterdzieści) złotych,

15.  lampa stojąca jednoświecowa I. L. o wartości 10 (dziesięć) złotych,

16.  konsola do gier X. o wartości 500 (pięćset) złotych,

17.  czajnik S. o wartości 100 (sto) złotych,

18.  urządzenie do masażu stóp o wartości 80 (osiemdziesiąt) złotych,

19.  router C. o wartości 100 (sto) złotych,

20.  słuchawki C. o wartości 50 (pięćdziesiąt) złotych,

21.  CB radio o wartości 175 (sto siedemdziesiąt pięć) złotych,

22.  akcesoria fotograficzne o wartości 50 (pięćdziesiąt) złotych,

23.  kamera (...) i mysz (...) o wartości 100 (sto) złotych,

24.  pompa do szamba o wartości 150 (sto pięćdziesiąt) złotych,

25.  samochodowa lodówka turystyczna o wartości 100 (sto) złotych,

26.  alkomat CA 2000 o wartości 100 (sto) złotych,

27.  maszynka do strzyżenia włosów P. o wartości 0 (zero) złotych,

28.  aparat fotograficzny N. D. i obiektyw aparatu S. o łącznej wartości 600 (sześćset) złotych,

29.  chłodziarka o wartości 900 (dziewięćset) złotych,

30.  wykrywacz metali B. o wartości 100 (sto) złotych,

31.  miernik odległości B. o wartości 100 (sto) złotych,

32.  zdalnie sterowana łódź o wartości 100 (sto) złotych,

33.  kwota 7420 (siedem tysięcy czterysta dwadzieścia) złotych,

34.  wieża S. o wartości 1500 (tysiąc pięćset) złotych,

35.  pościel wełniana MERYNOS o wartości 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych ,

36.  notebook o wartości 750 (siedemset pięćdziesiąt) złotych,

37.  dyktafon o wartości 120 (sto dwadzieścia) złotych,

38.  odkurzacz (...) o wartości 20 (dwadzieścia) złotych,

39.  kierownica do gier komputerowych o wartości 20 (dwadzieścia) złotych,

40.  naczynia plastikowe T. o wartości 100 (sto) złotych,

41.  środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym Konto Spektrum nr (...) w (...) S.A. w W. w kwocie 22 (dwadzieścia dwa) złote,

42.  środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym nr (...) w Banku (...) SA we W. w kwocie 5545,19 zł (pięć tysięcy pięćset czterdzieści pięć złotych i dziewiętnaście groszy),

43.  kwota 66 500 złotych pozostała z niewykorzystanej drugiej transzy kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez uczestników,

44.  kwota 400 (czterysta) złotych uzyskana przez wnioskodawczynię ze sprzedaży złotych obrączek,

II.  ustalić, że w ramach podziału majątku wspólnego byłych małżonków A. K. (1) i Z. K. rozliczeniu podlega kwota 19 050 (dziewiętnaście tysięcy pięćdziesiąt) złotych, stanowiąca różnicę pomiędzy wartością samochodu marki O. (...), rok produkcji 2000, numer rejestracyjny (...) w dacie ustania wspólności majątkowej zainteresowanych i kwotą uzyskaną ze sprzedaży licytacyjnej tego pojazdu w sprawie egzekucyjnej;

III.  ustalić, że w ramach podziału majątku wspólnego byłych małżonków A. K. (1) i Z. K. uwzględnieniu podlega nakład z majątku osobistego A. K. (1) na majątek wspólny w kwocie 135 004,14 zł (sto trzydzieści pięć tysięcy cztery złote i czternaście groszy) polegający na spłacie wspólnego długu byłych małżonków w ramach postępowania egzekucyjnego;

IV.  dokonać podziału majątku wspólnego byłych małżonków A. K. (1) i Z. K. w ten sposób, że:

a.  przyznać na wyłączną własność Syndykowi masy upadłości A. K. (1) składniki majątkowe opisane w punkcie I podpunkt 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 34, 35, 36, 37, 40, 41, 44 postanowienia,

b.  przyznać na wyłączną własność Z. K. składniki majątkowe opisane w punkcie I podpunkt 1, 2, 3, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 38, 39, 42, 43 postanowienia;

V.  zasądzić od Z. K. na rzecz Syndyka masy upadłości A. K. (1) tytułem spłaty kwotę 183 110,73 zł (sto osiemdziesiąt trzy tysiące sto dziesięć złotych i siedemdziesiąt trzy grosze), płatną w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w wypadku uchybienia terminowi płatności;

VI.  zasądzić od Z. K. na rzecz Syndyka masy upadłości A. K. (1) kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania;

VII.  nie obciążać uczestników postępowania nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

Sygn. akt I Ns 1229/11

UZASADNIENIE

A. K. (1) wystąpiła w dniu 22 września 2011 roku z wnioskiem o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej ze Z. K.. Wskazała, że w skład ich majątku wspólnego wchodzą:

- nieruchomość zabudowana domem jednorodzinnym, położona w K., dla której Sąd Rejonowy w Pabianicach prowadzi księgę wieczystą (...),

- samochód osobowy marki O. (...), rok produkcji 2000,

- szereg ruchomości wymienionych szczegółowo we wniosku,

- gotówka i wierzytelności pieniężne w łącznej kwocie 99 501,28 złotych, na którą składają się:

- wierzytelność 2500 zł przysługująca od A. K. (2) z tytułu udzielonej mu pożyczki;

- wierzytelność 7931,98 zł przysługująca od rodziców uczestnika z tytułu udzielonej im pożyczki;

- kwota 7420 zł z przelewu dokonanego przez W. G.,

- wierzytelność 1650 zł przysługująca od M. K. (1) z tytułu udzielonej jej pożyczki;

- oszczędności zgromadzone na koncie w E. w kwocie 80 000 złotych.

Proponowany przez Wnioskodawczynię podział zakładał przyznanie na jej rzecz własności nieruchomości i części ruchomości, a Z. K. samochodu, pozostałych ruchomości i gotówki oraz wierzytelności pieniężnych ze spłatą na rzecz Wnioskodawczyni w kwocie 235 661 złotych.

W piśmie, które wpłynęło 6.09.2017 r. Wnioskodawczyni zgłosiła do rozliczenia nakłady z jej majątku osobistego na majątek wspólny w postaci:

- kwoty 40 000 złotych otrzymanej od matki tytułem darowizny,

- kwoty 60 000 złotych tytułem spłaty kredytu hipotecznego po ustaniu wspólności majątkowej.

Ostatecznie Wnioskodawczyni żądała rozliczenia równowartości samochodu (19 800 zł) w miejsce podziału tego składnika w związku z jego licytacyjną sprzedażą.

/wniosek – k. 2-7, pisma przygotowawcze k. 608-613, 632-634, 737/

Uczestnik Z. K. przyłączył się do wniosku co do zasady. W zasadzie potwierdził, że w skład majątku wspólnego wchodzą składniki, wymienione we wniosku (za wyjątkiem kilku ruchomości i wierzytelności). Nadto Uczestnik zgłosił do podziału dodatkowe ruchomości oraz wierzytelności:

- w kwotach 2800 zł, 2000 zł i 2300 zł z tytułu pożyczek udzielonych G. K. (1),

- oszczędności zgromadzone w E. w wysokości 40 000 złotych,

- dług w kwocie 20 000 zł zaciągnięty przez rodziców Uczestnika na zakup samochodu zainteresowanych.

Uczestnik zgłosił do rozliczenia nakład z jego majątku osobistego na wspólny w wysokości 164 500 złotych w postaci wydatku na zakup działki pod budowę domu.

Następnie Uczestnik sprecyzował swoje stanowisko w zakresie zgłoszonych do rozliczenia nakładów w ten sposób, że wniósł o rozliczenie kwot:

- 155 000 złotych pochodzących ze sprzedaży mieszkania i przeznaczonych na zakup działki w K. oraz pokrycie kosztów związanych z jej przygotowaniem pod budowę,

- 9500 złotych stanowiących pożyczkę dla Uczestnika związaną z zakupem działki w K., przekazanych przez matkę Uczestnika bezpośrednio Wnioskodawczyni,

- 20 000 złotych stanowiących pożyczkę dla Uczestnika na zakup samochodu marki O. (...).

Uczestnik nie uznał roszczeń Wnioskodawczyni o rozliczenie kwot 7931,98 złotych (udzielona pożyczka została zwrócona), 1650 złotych (udzielona pożyczka została zwrócona) i 2500 złotych (nie było takiej pożyczki).

/odpowiedź na wniosek k. 73-77, pismo przygotowawcze k. 171-172, 618-619, 661, /

W piśmie nadesłanym 9 stycznia 2019 roku swój udział w sprawie zgłosiła E. F. – syndyk masy upadłości A. K. (1).

Syndyk masy upadłości A. E. F. zgłosiła do rozliczenia, ponad roszczenia zgłoszone uprzednio przez Wnioskodawczynię, odszkodowanie w kwocie 19 050 złotych z tytułu posiadania i używania przez Z. K. samochodu marki O. (...) nr rej. (...) oraz kwotę 174 524,73 złotych tytułem spłaty z majątku odrębnego, po ustaniu wspólności majątkowej, długu stron.

/pisma przygotowawcze Syndyka 746, k. 924-925/

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. (1) i Z. K. zawarli związek małżeński w dniu 23 września 2006 roku. Nie zawierali pomiędzy sobą żadnych umów majątkowych. Ich związek małżeński został rozwiązany przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 września 2010 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt XII C 260/10. Orzeczenie to jest prawomocne od dnia 17 listopada 2010 roku.

/bezsporne, wyrok SO w Łodzi k. 65 w załączonych aktach XII C 260/10/

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2018 roku, wydanym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi XIV Wydział Gospodarczy dla spraw Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych w sprawie o sygn. XIV GU 424/19, została ogłoszona upadłość (...) jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Syndykiem została wyznaczona E. F..

/bezsporne, odpis postanowienia z 11.12.2018 r. k. 747/

W dniu 10 października 2007 roku małżonkowie K. zawarli umowę przeniesienia własności nieruchomości położonej w miejscowości K., dla której Sąd Rejonowy w Pabianicach prowadzi księgę wieczystą nr (...). Zawarcie tej umowy poprzedzone zostało zawarciem warunkowej umowy sprzedaży ww nieruchomości z 3 sierpnia 2007 roku. Cena nieruchomości wynosiła 187 000 złotych, przy czym jej część – 70 000 złotych została zapłacona przed podpisaniem warunkowej umowy sprzedaży, a pozostała część – 117 000 złotych w dniu podpisania umowy przeniesienia własności.

/bezsporne, umowa przeniesienia własności k. 34-36, warunkowa umowa sprzedaży k. 139-141,

odpis z księgi wieczystej k. 37-39,

przekaz pocztowy k. 125, przekaz pocztowy k. 155/

Cena nieruchomości została pokryta w części ze wspólnych środków małżonków (10 000 zł), z pieniędzy darowanych Wnioskodawczyni przez jej matkę (40 000 zł) w dniu 27 czerwca 2007 roku, z pieniędzy przekazanych przez matkę Uczestnika (9500 zł) i z pieniędzy, które Uczestnik uzyskał ze sprzedaży swojego mieszkania w O..

W dniu 28 września 2007 roku Z. K. sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr (...), położone w O. przy ul. (...) za cenę 155 000 złotych. Cena została zapłacona w ten sposób, że kwota 9000 złotych została zapłacona przed zawarciem umowy, a reszta (146 000 zł) była płatna w terminie do 5 października 2007 roku.

/bezsporne, umowa sprzedaży k. 78-79 i ta sama k. 173-174,

potwierdzenie przelewu kwoty 9500 zł k. 81 i ten sam k. 176,

pismo (...) SA k. 712,

potwierdzenie przelewu na 40 000 zł k. 125,

zgłoszenie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych k. 648-649,

wyciąg z rachunku nr (...) k. 636, 688,

zeznania świadków:

G. K. (1) k. 652-653 i 655 [znacznik czasowy 00:40:02-00:53:26],

J. K. (1) k. 653 i 655 [znacznik czasowy 00:55:00],

zeznania:

Wnioskodawczyni k. 845, 846 [znacznik czasowy 00:40:27-01:06:36 i 01:40:07] oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 845v, 846 [znacznik czasowy 01:06:36-01:40:07] oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]/

Na nieruchomości w K. zainteresowani zamierzali wybudować dwa budynki mieszkalne. Na sfinansowanie kosztów budowy zaciągnęli w (...) Bank (...) SA w G. kredyt budowlano – hipoteczny przeznaczony na sfinansowanie inwestycji budowlanej nr (...)08- (...) denominowany, udzielony w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 301 100,75 CHF, na okres od 30 maja 2008 roku do 10 maja 2046 roku.

Na zabezpieczenie kredytu (zabezpieczenie spłaty kapitału, odsetek i innych) ustanowiona została hipoteka kaucyjna do kwoty 915 000 złotych.

Kredyt miał zostać uruchomiony w 3 transzach. Faktycznie zostały wypłacone 2 transze w kwotach odpowiednio: 203 000 złotych i 204 000 złotych.

Kredyt ostatecznie nie był spłacany terminowo. Z tego powodu (...) SA (następca prawny (...) Bank (...) SA) wszczął egzekucję przeciwko A. K. (1) i Z. K. w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny (...) nr (...) z 15.02.2011 r. zaopatrzony w sądową klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 30.03.2011 r. Wierzytelność wynikająca z powyższego tytułu wykonawczego, na dzień wystawienia b.t.e. (15.02.2011 r.) wynosiła 636 685,07 złotych, od której od dnia następnego, tj. 16.02.2021 r. naliczane są odsetki ustawowe.

W dniu 25 lipca 2011 roku A. K. (1) zawarła z (...) Bank (...) SA w G. ugodę w sprawie wymagalnego zadłużenia z tytułu powyższego kredytu. Strony w ugodzie określiły, że kwota wymagalnego zobowiązania (stwierdzonego bankowym tytułem egzekucyjnym (...) nr (...) z 15.02.2011 r. zaopatrzonym w sądową klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 30.03.2011 r.) wynosi 673 067,27 złotych z tytułu należności głównej, odsetek i kosztów. Ugoda nakładała na Wnioskodawczynię m.in. obowiązek wystąpienia z wnioskiem o podział majątku wspólnego z Uczestnikiem z żądaniem przyznania nieruchomości na jej rzecz.

/bezsporne, umowa kredytu k. 43-47, ugoda k. 41-42,

wypowiedzenie umowy k. 48, korespondencja z Bankiem k. 49-52,

dziennik budowy k. 142-154,

kopia tytułu wykonawczego k. 454-455,

odpis z księgi wieczystej k. 37-39,

pismo (...) SA i odpis z KRS k. 663-667,

zeznania Wnioskodawczyni k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01]/

Egzekucję z wniosku (...) SA, na podstawie opisanego powyżej tytułu wykonawczego, prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach M. K. (2), sygn. akt Km 2197/15.

Egzekucja została skierowana do nieruchomości położonej w K., a dokładnie do udziałów po ½ części, przysługujących każdemu z byłych małżonków.

Nieruchomość została sprzedana na licytacji w dniu 6 grudnia 2017 roku za cenę po 140 550 złotych za każdy udział (2 x 140 550 zł).

W toku postępowania wyegzekwowano należności wyłącznie od A. K. (1); egzekucja była skuteczna z jej wynagrodzenia za pracę i z udziału ½ części we własności nieruchomości położonej w K..

Z zajęcia wynagrodzenia za pracę Wnioskodawczyni uzyskano łącznie kwotę 166 652,82 złotych, a z udziału we współwłasności nieruchomości – 140 891 złotych.

Wierzycielowi przekazano kwotę 270 008,29 złotych, na poczet opłaty egzekucyjnej zaliczono 25 912,62 złotych, a na pozostałe koszty 323,40 złotych.

Aktualnie postępowanie egzekucyjne jest prowadzone wyłącznie przeciwko Z. K.. Postępowanie egzekucyjne w części przeciwko A. K. (1) zostało umorzone z mocy prawa na podstawie art. 146 ust. 1 prawa upadłościowego, stwierdzone postanowieniem z dnia 21 czerwca 2019 roku.

/pisma komornika k. 631, 641, 642, 720,

zaświadczenia o dokonanych wpłatach k. 778-779, 812-815, 926 ,

informacje od komornika k. 659, 912-913, 942-943,

odpis postanowienia SR w Pabianicach k. 733,

odpis postanowienia komornika k. 763/

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 23 września 2010 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt XII C 260/10, zasądzono od Z. K. na rzecz jego małoletniej córki G. K. (2) alimenty po 2000 złotych miesięcznie. Zaś wyrokiem uzupełniającym z dnia 17 marca 2011 roku zasądzono od Z. K. na rzecz A. K. (1) alimenty po 800 złotych miesięcznie.

Alimenty na rzecz A. K. (1) są egzekwowane w sprawie egzekucyjnej o sygn. Kmp 9/16 prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach M. K. (2). Na dzień 22 grudnia 2017 roku zaległość z powyższego tytułu wynosiła 29 281,65 złotych (kwota główna), 2233,42 złotych (odsetki), 2400 złotych (koszty zastępstwa) i 66,17 złotych (wydatki gotówkowe).

/wyroki SO w Łodzi k. 65 i 102 w załączonych aktach XII 260/10,

zeznania:

Wnioskodawczyni k. 845, 846 [znacznik czasowy 00:40:27-01:06:36 i 01:40:07] oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 845v, 846 [znacznik czasowy 01:06:36-01:40:07] oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]/

Kwota 140 836,51 złotych, podlegająca podziałowi z tytułu sprzedaży licytacyjnej ½ niewydzielonej części nieruchomości, przypadającej Z. K. została podzielona w następujący sposób:

- kwota 54,50 złotych na koszty egzekucyjne w sprawie Km 2197/15,

- kwota 137,21 złotych do sprawy Km 2198/15,

- kwota 119 213,61 złotych do sprawy Kmp 8/16 (dot. egzekucji alimentów dla córki zainteresowanych),

- kwota 21431,19 złotych do sprawy Kmp 9/16 (dot. egzekucji alimentów dla Wnioskodawczyni).

/ pismo komornika k. 720,

odpis postanowienia SR w Pabianicach k. 733,

odpisy postanowienia komornika k. 762/

Budowa domu została rozpoczęta w 2008 roku. Prace nie postępowały jednak bez przeszkód. Budowa była realizowana z odstępstwami od projektu zatwierdzonego decyzją o pozwoleniu na budowę. W dniu z 31.08.2010 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. wydał decyzję nr (...), mocą której zobowiązał Uczestników do przedłożenia projektu zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające z już wykonanych robót budowlanych. Decyzją z 16 lutego 2015 r. Starosta (...) uchylił swoją decyzję z 22.04.2008 r. udzielającą pozwolenia na budowę – w część dotyczącej 1 budynku mieszkalnego.

Doszło do sporu z wykonawcą, zakończonego korzystnie dla wykonawcy, który uzyskał na swoją rzecz tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, wydanego przez Sąd Okręgowy w Łodzi 16.02.2009 r., sygn. akt II Nc 9/09 na kwotę 122 870 złotych. W związku z prowadzonym sporem, Uczestnicy zlecili wykonanie ekspertyzy budowlanej. Została ona wykonana w kwietniu 2009 roku. Kosztowała 610 złotych. Nadto w lutym i w marcu 2009 roku wykonywane były opracowania kosztorysu; ich koszt wyniósł odpowiednio 610 złotych i 1220 złotych. Była również wykonywana opinia geotechniczna, której koszt wyniósł 488 złotych.

Należność z powyższego nakazu zapłaty została wyegzekwowana przez komornika sądowego w sprawie KM 40/10, a koszty postępowania egzekucyjnego wyniosły 10 261,05 złotych. Egzekucja została zakończona w marcu 2011 roku.

Wynagrodzenie inspektora nadzoru na budowie za okres 15.08.-15.10.2008 roku wyniosło 700 złotych.

/opinia techniczna k. 126-136, dziennik budowy k. 142-154,

decyzja nr (...) k. 446-448, decyzja nr (...) k. 570-571,

nakaz zapłaty k. 672, pozew k. 673-677, faktury k. 680, 681, 682, 684,

rachunek k. 683,

postanowienie komornika o ustaleniu kosztów k. 622,

kopia zawiadomienia o zajęciu rachunku bankowego k. 685-686,

zeznania:

Wnioskodawczyni k. 845, 846 [znacznik czasowy 00:40:27-01:06:36 i 01:40:07] oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 845v, 846 [znacznik czasowy 01:06:36-01:40:07] oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]/

Nieruchomość została oszacowana w październiku 2013 roku na potrzeby niniejszej sprawy. Jej wartość, z uwzględnieniem stanu z października 2010 roku i cen z października 2013 roku, wynosiła 422 000 złotych. Wycena nie uwzględniała potencjalnych kosztów legalizacji inwestycji. Wartość rynkowa wycenianej nieruchomości gruntowej wynosiła 188 136 złotych. Po uwzględnieniu kosztów koniecznych do poniesienia na doprowadzenie stanu budowy do zgodnego z obowiązującymi przepisami, wartość nieruchomości mogła wynosić od 386 328 złotych do 392 330 złotych.

/opinia biegłej I. H. k. 335-390, 423-424, 549-553,

opinia biegłej K. Z. k. 478-526/

A. i Z. małż. K. mieli konto w (...) Banku (...) SA w K. numer (...). Na to konto wpływały transze kredytowe. Na dzień 20 listopada 2008 roku stan konta wynosił 241 135,02 złotych. W dniu 21 listopada 2008 roku Z. K. dokonał przelewu z tego konta na swoje inne konto w (...) Banku (...) SA (nr (...)) kwoty 241 000 złotych. To konto zostało zajęte przez komornika sądowego J. K. (2) do sprawy Km 211/09; wyegzekwowano kwotę 120 624,24 złotych. Na rachunku pozostała kwota 104 999,78 złotych.

Uczestnik posiadał również rachunek bankowy nr (...) w Banku (...) SA we W., otwarty 6 marca 2009 roku. Na ten rachunek Uczestnik dokonał przelewu w dniu 9 marca 2009 roku w kwocie 95 300 złotych (z rachunku nr (...)). Następnie tę kwotę przelał na rachunek o nr (...).

/historia rachunku k. 868-870, 879-896,

pismo Banku i historia rachunku k. 944-946,

zeznania:

Wnioskodawczyni k. 845, 846 [znacznik czasowy 00:40:27-01:06:36 i 01:40:07] oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 845v, 846 [znacznik czasowy 01:06:36-01:40:07] oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]/

Z rachunkiem nr (...) w Banku (...) SA we W. były rachunki powiązane, na które Uczestnik przelewał w częściach kwotę 95 300 złotych pozostałą z drugiej transzy kredytu. W dniu 11 maja 2009 roku Uczestnik dokonał przelewów:

- 13 900 zł na rachunek z końcówką (...) (zlikwidowany 3.11.2009 r.),

- 13 900 zł na rachunek z końcówką (...) (zlikwidowany 4.11.2009 r.),

- 13 900 zł na rachunek z końcówką (...) (zlikwidowany 3.11.2009 r.),

- 13 900 zł na rachunek z końcówką (...) (zlikwidowany 3.11.2009 r.).

W dniu 12 września 2009 r. na rachunek z końcówką (...) została przelana kwota 14 187,69 zł (zlikwidowany 4.11.2009 r., kwota wypłacona 14 300 zł).

Z rachunku w Banku (...) SA we W. dokonywane były wypłaty gotówkowe:

- w dniu 4 listopada 2009 r. w kwocie 40 000 złotych /wypłata zrealizowana przez A. K. (2)/,

- w dniu 16 listopada 2009 r. w kwocie 15 000 złotych,

- w dniu 28 stycznia 2010 roku w kwocie 5000 złotych,

- w dniu 24 stycznia 2010 roku w kwocie 6500 złotych (wypłata w bankomacie).

Na dzień 17 listopada 2010 roku stan rachunku nr (...) w Banku (...) SA we W. wynosił 5545,19 złotych.

/historia rachunku k. 868-870, 879-896,

pismo Banku i historia rachunku k. 944-946,

zeznania Uczestnika k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28],

oraz dokumenty z załączonych aktach III K 147/15:

informacja (...) Bank SA k. 413, 462,

informacja Banku (...) SA k. 483,

potwierdzenie wypłaty gotówkowej k. 431,

umowa o prowadzenie konta wraz z historią rachunków k. 432-458/

A. i Z. małż. K. mieli rachunek bankowy Konto Spektrum nr (...) w (...) SA. Na ten rachunek wpływały wynagrodzenia za pracę Wnioskodawczyni.

Na dzień 17 listopada 2010 roku na tym rachunku była kwota 22 złotych.

/pismo (...) SA i historia rachunku k. 874-876, 937-938,

wyciąg z rachunku k. 637-639/

Uczestnik w dniu 6 marca 2009 roku otworzył dla siebie rachunek oszczędnościowy w (...) Banku SA we W. nr (...).

(...) Banku SA we W. konto posiadała również Wnioskodawczyni o nr (...).

/potwierdzenie otwarcia rachunku k. 53, historia konta k. 122-123/

W czasie trwania wspólności ustawowej, zainteresowani nabyli następujące ruchomości, o następującej aktualnej wartości (w dacie orzekania o podziale majątku):

1.  nawigacja M. M. (...) z oprogramowaniem i aktualizacjami o wartości 200 złotych

/paragony k. 12, 20, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

2.  karabin A. z osprzętem o wartości 1000 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

3.  telewizor (...) o wartości 400 złotych

/faktura k. 23, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

4.  kuchenka mikrofalowa W. o wartości 800 złotych

/faktura k. 25, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

5.  kamera S. o wartości 600 złotych

/paragon k. 16, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

6.  łóżko i szafa o łącznej wartości 400 złotych,

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

7.  pościel używana o wartości 25 złotych,

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

8.  odkurzacz (...) o wartości 200 złotych

/faktura k. 17, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

9.  dwa lustra o łącznej wartości 50 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

10.  talerze sztućce i garnki o łącznej wartości 300 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

11.  wózek dziecięcy z wyposażeniem o wartości 200 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

12.  nawilżacz parowy powietrza o wartości 20 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

13.  waga kuchenna o wartości 40 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

14.  lampa stojąca jednoświecowa I. L. o wartości 10 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

15.  konsola do gier X. o wartości 500 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

16.  czajnik S. o wartości 100 złotych,

/paragon k. 16, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

17.  urządzenie do masażu stóp o wartości 80 złotych,

/paragon k. 12, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

18.  obrączki złote, które Wnioskodawczyni sprzedała po ustaniu wspólności majątkowej za 400 złotych

/bezsporne, oświadczenia uczestników k. 1014 [znacznik czasowy 00:55:56]/

19.  router C. o wartości 100 złotych

/paragon k. 21, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

20.  słuchawki C. o wartości 50 złotych,

/paragon k. 12, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

22. CB radio o wartości 175 złotych,

/paragon k. 15, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

23. akcesoria fotograficzne o wartości 50 złotych

/faktura k. 25, oświadczenia uczestników k. 1014 [znacznik czasowy 00:50:54]/

24. kamera (...) i mysz (...) o wartości 100 złotych,

/paragony k. 15 i 16, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

25. pompa do szamba o wartości 150 (sto pięćdziesiąt) złotych

/paragony k. 15 i 16, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

26. samochodowa lodówka turystyczna o wartości 100 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

27.  alkomat CA 2000 o wartości 100 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

28.  maszynka do strzyżenia włosów P. o wartości 0 złotych

/paragon k. 21, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

29.  aparat fotograficzny N. D. o wartości 600 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

30.  chłodziarka o wartości 900 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

31.  wykrywacz metali B. o wartości 100 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

32.  miernik odległości B. o wartości 100 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

33.  zdalnie sterowana łódź o wartości 100 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

34.  wieża S. o wartości 1500 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

35.  pościel wełniana MERYNOS o wartości 350 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

36.  notebook o wartości 750 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

37.  dyktafon o wartości 120 złotych

/bezsporne, opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

38.  odkurzacz (...) o wartości 20 złotych

/bezsporne, oświadczenia uczestników k. 1014v [znacznik czasowy 01:06:23]/

39.  kierownica do gier komputerowych o wartości 20 złotych

/bezsporne, oświadczenia uczestników k. 1014v [znacznik czasowy 01:11:49]/

40.  naczynia plastikowe T. o wartości 100 złotych.

/opinia biegłego P. G. (1) k. 313-323, 855-858, 1013v-1014 i 1018 [znacznik czasowy 00:18:31-00:50:54]/

W czasie trwania wspólności ustawowej A. K. (1) i Z. K. korzystali z ruchomości będących w ich posiadaniu:

1.  komputer stacjonarny i akcesoria komputerowe zakupione w 2005 roku, w tym dysk S. (...)

/paragony k. 28-32/

2.  P. karta pamięci zakupioną 28.12.2005 r.

/karta gwarancyjna z paragonem k. 14/

3.  odtwarzacz DVD zakupiony 18.06.2005.

/ paragon k. 26,

ponadto w odniesieniu do wszystkich ruchomości:

/zeznania:

Wnioskodawczyni k. 913-915 oraz oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 914-915 oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]

W czasie trwania wspólności ustawowej, zainteresowani nabyli samochód osobowy marki O. (...), rok produkcji 2000 o numerze nadwozia (...) za kwotę 25 000 złotych. Do samochodu kupowali opony i inne elementy wyposażenia.

Zakupem samochodu zajmował się Uczestnik.

Po rozwodzie Uczestników, samochód był w posiadaniu Z. K..

Samochody marki O. (...) nie są produkowane od 2004 roku.

Stan pojazdu w dacie jego pierwszych oględzin (28.01.2013 r.) przez biegłego sądowego A. G. był przeciętny. Karoseria miała zagniecenia, zaprawione ubytki powłoki lakierniczej, ogniska zaawansowanej korozji, zarysowania lakieru, pękniętą osłonę koła zapasowego. Wartość samochodu, uwzględniająca:

- korekty dodatnie z tytułu instalacji gazowej, haka holowniczego, bagażnika dachowego, kompletu kół jezdnych, radioodtwarzacza i sprężyn zawieszenia przedniego,

- korekty ujemne z tytułu pierwszej daty rejestracji, przebiegu, stanu utrzymania i dbałości o pojazd oraz koniecznych do wykonania napraw,

wynosiła w marcu 2013 roku 16 700 złotych.

Wartość według stanu i cen z listopada 2010 roku – 19 800 złotych.

Aktualna wartość samochodu, z uwzględnieniem jego stanu z daty rozwodu zainteresowanych, wynosi 7200 złotych.

Na wyposażeniu auta był agregat prądotwórczy H. (...), którego aktualna wartość, z uwzględnieniem jego stanu z daty rozwodu zainteresowanych, wynosi 800 złotych (w 2013 roku wynosiła 1000 złotych).

Samochód został zajęty przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach M. K. (2) w sprawie Kmp 9/16 w czerwcu 2017 roku. Był wówczas niesprawny technicznie i bez aktualnego przeglądu. Jego wartość komornik oszacował na 1000 złotych. Samochód został sprzedany w drodze licytacji w dniu 20 października 2017 roku za 750 złotych. Połowę z tej kwoty Komornik zwrócił A. K. (1) jako współwłaścicielce rzeczy, a resztę rozksięgował w sprawie Kmp 9/16.

/paragon i karta gwarancyjna k. 19,

umowa kupna sprzedaży k. 67, 699,

opinia biegłego A. G. k. 254-293, 900-907, 1013v i 1018 [znacznik czasowy 00:05:03-00:17:20],

protokół zajęcia ruchomości k. 623, informacja komornika k. 729,

zaświadczenie o przebiegu ubezpieczenia k. 786-788,

historia pojazdu k. 789-791,

zeznania:

Wnioskodawczyni k. 845, 846 [znacznik czasowy 00:40:27-01:06:36 i 01:40:07] oraz k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01],

Uczestnika k. 845v, 846 [znacznik czasowy 01:06:36-01:40:07] oraz k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28]/

Pismem z 12.04.2010 roku A. K. (1) zwróciła się do rodziców Uczestnika – T. i A. małż. K. o zwrot kwoty 7420 złotych, którą adw. W. G. zwrócił w dniu 27.10.2009 r. zainteresowanym w związku z rozwiązaniem umowy z nimi.

Powyższa kwota została zwrócona, przejął ją Z. K. i nie rozliczył się z Wnioskodawczynią.

/okoliczność przyznana k. 625 i 628 [znacznik czasowy 00:26:30],

wezwanie do zwrotu z dowodem jego nadania k. 54a,

potwierdzenie przelewu k. 55/

Z rachunku wspólnego Uczestników były dokonywane przelewy na rzecz (...) SA w K. z tytułu:

- kwoty licytacyjnej A. K. (2) w wysokości 2449,75 zł w dniu 28 lipca 2008 roku,

- spłaty kredytu A. K. (2) – 5482,23 zł w dniu 18 sierpnia 2008 roku.

/potwierdzenia przelewów k. 56, 57,

pismo (...) SA k. 696, wniosek k. 697,

rozliczenie miesięczne k. 698/

Pomiędzy Wnioskodawczynią i M. K. (1) (siostrą Uczestnika) toczyła się korespondencja w sprawie zwrotu 2000 złotych. Zwrotu domagała się Wnioskodawczyni z tytułu pożyczek udzielonych w kwotach 1650 zł (w lutym 2008 r.) i 2000 zł (w 2009 r.). M. K. (1) przyznała, że pożyczała od Uczestników 2000 zł, ale podniosła, że w czerwcu 2009 roku zwróciła tę kwotę bratu. Zaprzeczyła, aby pożyczała kwotę 1650 zł.

W dniu 19 lutego 2008 roku M. K. (1) ze swojego konta w (...) II Oddziale w O. przelała na rachunek Z. K. w (...) Banku (...) SA kwotę 1650 złotych.

/korespondencja mailowa k. 58, dowód przelewu k. 117/

A. K. (1) samodzielnie wychowuje córkę. Wynajmuje mieszkanie, w którym mieszka razem z dzieckiem. Utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 4000 – 5000 złotych netto miesięcznie. Nie ma innych źródeł utrzymania. Córka nie otrzymuje alimentów w pełnej wysokości. Alimenty są egzekwowane od Uczestnika przez komornika.

/zeznania Wnioskodawczyni k. 1014v-1015 i 1018 [znacznik czasowy 01:23:43-02:11:01]/

Z. K. pracuje w oparciu o umowę zlecenia ze stawką 15 zł/godz. Jego miesięczne wynagrodzenie netto nie przekracza 1200 złotych. Nie wie, ile ma długów i w jakiej wysokości. Pozostaje pod opieką lekarza dermatologa i psychologa. Na utrzymaniu ma córkę; nikogo innego nie ma na utrzymaniu. Mieszka z rodzicami, korzysta z ich pomocy, np. rodzice zapewniają mu posiłki.

/zeznania Uczestnika k. 1015v-1016 i 1018 [znacznik czasowy 02:11:42-03:12:28],

zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia k. 1034-1035, 1089-1091/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody, zebrane w toku postępowania, a wyszczególnione powyżej.

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd nie dał wiary twierdzeniom i zeznaniom Uczestnika postępowania co do tego, że pieniądze (25 000 zł) na zakup samochodu pożyczki małżonkom rodzice Z. K.. Okoliczności tej nie potwierdziła Wnioskodawczyni i nie ma obiektywnych przekonujących dowodów na potwierdzenie tej okoliczności. Wprawdzie na k. 80 znajdują się potwierdzenia wypłaty przez rodziców Uczestnika kwot odpowiednio 20 000 zł i 8000 zł, dokonane w dniu zakupu samochodu (15.11.2008 r.), ale to jeszcze nie dowodzi, że wypłacone pieniądze poszły na zapłatę ceny na samochód i zostały pożyczone Uczestnikom. Z zeznań samego Uczestnika wynika, że była to „pożyczka” rodziców dla dzieci, bez określenia terminu spłaty. Spłata okazała się konieczna, kiedy Uczestnik samowolnie zadysponował pieniędzmi pozostałymi z drugiej transzy kredytu, doprowadzając do powiększenia i tak już dużych długów małżonków. Tymczasem w aktach są dowody przelewów, z których wynika, że w lipcu i sierpniu 2008 roku z rachunku zainteresowanych szły pieniądze na spłatę zobowiązań A. K. (2) wobec (...) SA. W ocenie Sądu powyższe dowodzi, że nie było pożyczki od rodziców Uczestnika na zakup samochodu, a twierdzenia zgłaszane w ramach niniejszego postępowania są nakierowane na uniknięcie przez Uczestnika rozliczenia się z kwoty zatrzymanej z 2 transzy kredytu. Wbrew twierdzeniom Uczestnika (pismo k. 694) z umowy zakupu samochodu nie wynika, skąd pochodziły środki wydatkowane na cenę pojazdu. Podpis Wnioskodawczyni na drugiej stronie umowy nie świadczy o potwierdzeniu, że były to pieniądze z pożyczki udzielonej przez jej teściów.

Konsekwentnie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka T. K. co do tego, że Uczestnik spłacił swoim rodzicom udzielone pożyczki w kwotach odpowiednio 9500 złotych i 20 000 złotych. Świadek jest matką Uczestnika i - jakkolwiek nie jest osobiście bezpośrednio zainteresowana wynikiem niniejszej sprawy - to z uwagi na relacje rodzinne z Uczestnikiem miała powód, by zeznawać na jego korzyść.

Nie polegają na prawdzie zeznania świadka T. K. o wydatkach, jakie czynił Z. K. na ekspertyzy zlecane w związku ze sporem sądowym z wykonawcą. W oparciu o zebrany materiał dowodowy i przedstawione dokumenty, Sąd poczynił ustalenia co do ilości zlecanych ekspertyz technicznych oraz ich kosztów. Ani nie było ich tyle, ile wskazywała świadek, ani ich koszt nie był tak wysoki, jak mówiła. Przedstawione dokumenty potwierdzają, że koszt opinii technicznych wahała się od kilkuset złotych do 1220 zł. Nie ma żadnego obiektywnego dowodu, że ich koszt został pokryty z kwoty 80 000 zł przejętej przez Uczestnika.

Komentarza wymagają dowody z akt sprawy karnej o sygn. III K 147/15, na które powoływali się Wnioskodawczyni i Syndyk. Wszyscy zainteresowani zgodnie wnosili o załączenie akt tej sprawy (choć Uczestnik ostatecznie nie zgłosił żadnych dowodów z tej sprawy), a oczekiwanie na ich wypożyczenie znacząco przedłużyło postępowanie.

Co do zasady Sąd uwzględnił wnioski dowodowe o dopuszczenie dowodów z dokumentów z tej sprawy oraz zeznań środków i wyjaśnień Uczestnika (tam oskarżonego). Wyjątek stanowiły kopia wyroku z uzasadnieniem z innej sprawy (k. 133-140) oraz pisma składane przez Wnioskodawczynię, które Sąd pominął jako nieprzydatne do wykazania faktów podlegających udowodnieniu.

Z dokumentów najistotniejsze okazały się informacje banków oraz załączone historie rachunków bankowych, które w połączeniu z dokumentami zgromadzonym w niniejszej sprawie pozwoliły na odtworzenie operacji na rachunkach dokonywanych przez Uczestnika. Dokumenty te odnoszą się do rachunków, którymi dysponował Z. K. i pozwalają prześledzić operacje dokonywane w odniesieniu do przejętej przez Uczestnika reszty drugiej transzy kredytu.

Mniejsze znaczenie mają pozostałe dowody powoływane przez Wnioskodawczynię. Zeznania świadków ze sprawy karnej w dużej mierze odnoszą się do tych samych okoliczności, które były przedmiotem ustaleń w niniejszej sprawie i zostały przez Sąd ustalone na podstawie dowodów bezpośrednio przeprowadzonych w tej sprawie. Wyjaśnienia i zeznania z akt sprawy karnej mają znaczenie dla oceny materiału dowodowego i oceny wiarygodności zeznań składanych na potrzeby niniejszego postępowania. Pozwalają również na ocenę, z jakim nastawieniem Uczestnik przeprowadzał operacje finansowe, tj. że zmierzał do przejęcia środków finansowych z pominięciem Wnioskodawczyni. Pozwalają również na ocenę, że w tych działaniach aktywnie uczestnika wspierali jego rodzice, co w istotny sposób rzutuje na ocenę zeznań składanych na potrzeby niniejszej sprawy oraz twierdzeń zgłaszanych przez Uczestnika.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Przepis art. 35 k.r.o. ustanawia zasadę, zgodnie z którą w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, nie może rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Z chwilą ustania wspólności ustawowej pomiędzy małżonkami do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku (art. 46 k.r.o.), powstaje wówczas możliwość żądania podziału majątku wspólnego.

Przepis art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 1228 t.j.) stanowi, że z dniem ogłoszenia upadłości jednego z małżonków powstaje między małżonkami rozdzielność majątkowa, o której mowa w art. 53 § 1 k.r.o. Jeżeli małżonkowie pozostawali w ustroju wspólności majątkowej, majątek wspólny małżonków wchodzi do masy upadłości, a jego podział jest niedopuszczalny. Zgodnie zaś z ust. 3 art. 124 prawa upadłościowego, małżonek upadłego może dochodzić w postępowaniu upadłościowym należności z tytułu udziału w majątku wspólnym, zgłaszając tę wierzytelność sędziemu-komisarzowi. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 9 listopada 2018 roku (V CSK 615/17, opubl. OSNC 2019/7-8/86), art. 124 ust. 1 prawa upadłościowego nie ma zastosowania w razie ogłoszenia upadłości osoby, która w dniu ogłoszenia upadłości nie pozostawała w związku małżeńskim. Sąd Najwyższy podkreślił, że „(…) art. 124 ust. 1 pr. upadł. (…) składa się z dwóch zdań, które łącznie określają konsekwencje ogłoszenia upadłości jednego z małżonków. Do konsekwencji tych należy - w każdym przypadku - powstanie ustroju przymusowej rozdzielności majątkowej (art. 53 § 1 k.r.o.), a ponadto, jeżeli małżonkowie pozostawali w ustroju wspólności majątkowej, wejście majątku wspólnego do masy upadłości i niedopuszczalność jego podziału. Idąc tym torem, należało uznać, że przepis ten nie ma zastosowania w przypadku, w którym w chwili ogłoszenia upadłości - w związku z uprzednim ustaniem małżeństwa - nie istnieje już i nie może istnieć między byłymi małżonkami jakikolwiek - umowny lub ustawowy - ustrój majątkowy małżeński. Jednym ze skutków rozwodu jest ustanie prawnej więzi małżeństwa, a tym samym również istniejącego w czasie trwania małżeństwa ustroju majątkowego. Jeżeli ustrojem tym była wspólność ustawowa, zastosowanie ma art. 46 k.r.o., według którego w zakresie nieunormowanym w art. 43 i 45 k.r.o., od chwili ustania wspólności do majątku, który był nią objęty, oraz do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i dziale spadku. Po rozwodzie nie istnieje zatem majątek wspólny w rozumieniu art. 31 § 1 k.r.o., przeciwstawiony w tym przepisie majątkom osobistym każdego z małżonków. Byli małżonkowie mają natomiast własne majątki, których elementem jest także udział w masie majątkowej objętej - w czasie trwania małżeństwa - wspólnością majątkową (…)”. Dodatkowym argumentem, przemawiającym za niestosowaniem art. 124 ust. 1 prawa upadłościowego w omawianej sytuacji, jest przepis art. 125 ust. 1 i 3 prawa upadłościowego, na co również w cytowanym orzeczeniu zwrócił uwagę Sąd Najwyższy.

Wspólność ustawowa, jaka istniała pomiędzy A. K. (1) a Z. K. ustała z dniem 17 listopada 2010 roku, na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi o ich rozwodzie. Natomiast upadłość Wnioskodawczyni jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, została ogłoszona w grudniu 2018 roku, a zatem po ponad 8 latach od ustania małżeństwa i ustania wspólności małżeńskiej majątkowej. Z tego powodu dopuszczalne jest wydanie w niniejszej sprawie postanowienia merytorycznego.

W tym miejscu omówienia wymaga jeszcze jedna kwestia o charakterze formalnym.

Przepis art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c. nakazuje zawieszenie postępowania, jeżeli postępowanie dotyczy masy upadłości i ogłoszono upadłość. Zgodnie zaś z art. 144 ust. 1 prawa upadłościowego, po ogłoszeniu upadłości postępowania sądowe dotyczące masy upadłości mogą być wszczęte i dalej prowadzone przez syndyka i przeciw niemu. W niniejszej sprawie Sąd jednak nie zawiesił postępowania, lecz jedynie postanowieniem z dnia 11 styczna 2019 roku dopuścił do udziału w sprawie Syndyka masy upadłości A. K. (1). Zawieszenie postępowania - wobec zgłoszenia się do udziału w sprawie Syndyka – było zbędne, zaś postanowienie z dnia 11 styczna 2019 roku ma jedynie charakter porządkowy.

Na gruncie z art. 144 ust. 1 prawa upadłościowego zgodnie w judykaturze i piśmiennictwie przyjmuje się, że upadły, będąc stroną w znaczeniu materialnym, pozbawiony jest legitymacji formalnej do występowania w postępowaniach sądowych.

Omawiane przepisy znajdują wprost zastosowanie w procesie i nie regulują odrębnie pozycji Syndyka w postępowaniu nieprocesowym. Nie sposób jednak pominąć specyfiki postępowania nieprocesowego, w którym nie ma stron zajmujących mających sprzeczne interesy. W postępowaniu nieprocesowym zarówno wnioskodawca, jak i uczestnik postępowania są zainteresowanymi w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c., zaś przepisy regulujące postępowanie procesowe stosowane są odpowiednio (art. 13 § 2 k.p.c.). W ocenie Sądu A. K. (1) z chwilą ogłoszenia jej upadłości, jakkolwiek utraciła prawo zarządu swoim majątkiem, to jednak nie przestała być zainteresowaną rozstrzygnięciem niniejszej sprawy w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. Jednakże zajmowane przez nią stanowisko w sprawie nie może pozostawać w sprzeczności ze stanowiskiem Syndyka, który w niniejszej sprawie ma pozycję wnioskodawcy i na rzecz, którego należało zasądzić spłatę, o której mowa w dalszej części uzasadnienia.

Stosownie do przepisu art. 684 k.p.c. w zw. z art. 567 § 3 k.p.c. w postępowaniu o podział majątku wspólnego sąd z urzędu ustala skład i wartość majątku podlegającego podziałowi.

Majątek wspólny małżonków stanowią przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. W szczególności są to pobrane wynagrodzenia za pracę oraz za inne usługi świadczone osobiście przez któregokolwiek z nich oraz dochody z majątku wspólnego, jak również z odrębnego majątku każdego z małżonków (art. 31 § 2 kro).

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków A. K. (1) i Z. K. wchodziły ruchomości wymienione w punkcie 1 postanowienia. Ustalenia w tym zakresie (co do ruchomości) Sąd poczynił w oparciu o rachunki, paragony i faktury przedstawione przez Wnioskodawczynię oraz zeznania samych zainteresowanych. Sąd nie uwzględnił części ruchomości, co do których – na podstawie powyższych dowodów – ustalone zostało, że zostały nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego przez zainteresowanych. Te rzeczy, nawet jeżeli zostały zakupione wspólnie przez uczestników (co podnosiła Wnioskodawczyni), nie weszły w skład majątku wspólnego.

Do majątku wspólnego Sąd zaliczył aparat fotograficzny N. D. o wartości 600 złotych. Został on zgłoszony łącznie z obiektywem aparatu S.. Z opinii podstawowej biegłego P. G. wynika, że początkowo wartość 600 zł obejmowała zarówno aparat, jak i obiektyw. Jednak Uczestnik podnosił, że obiektyw został zniszczony. Dodatkowo biegły rozróżnił wartość w zależności od tego, czy obiektyw był uniwersalny, czy przystosowany do pracy tylko z określonym typem aparatu N.. Stosownie do opinii ustnej biegłego, wartość 600 zł należy odnieść do samego aparatu fotograficznego, a ponadto zainteresowani zgodnie osobno wycenili akcesoria fotograficzne na 50 złotych. Wprawdzie Uczestnik podniósł, że niektóre akcesoria fotograficzne nabył przed zawarciem małżeństwa i powoływał się na rachunki i paragony. Jednak faktura z karty 25 potwierdza, że tego rodzaju przedmioty kupowane były też w trakcie wspólności ustawowej.

Uczestnik zgłosił do podziału laptopa, którego biegły P. G. (1) wycenił na 750 złotych. Zeznania zainteresowanych, w szczególności Wnioskodawczyni, pozwalają ustalić, że laptopa zainteresowani nie mieli. Posiadali notebooka, pozostającego w posiadaniu A. K. (1). Wnioskodawczyni zeznała, że tę rzecz okazała biegłemu, który w wycenie określił ją jako laptop. Sąd w postanowieniu opisał ją jako notebooka, zgodnie z zeznaniami Wnioskodawczyni.

Sąd nie uwzględnił jako odrębnego składnika majątkowego akcesoriów A. (stanowiących wyposażenie do karabinka). Z opinii biegłego P. G. (1) wynika po pierwsze, że są to naboje (a zatem jest wiarygodne, że zostały zużyte na bieżąco), a po drugie, że wartość karabinka została oszacowana z ich uwzględnieniem. Z okoliczności sprawy wynika, że użytkownikiem karabinka był głównie Uczestnik, skoro tak, to zużycie naboi do niego mieści się w zwykłym używaniu rzeczy i jest usprawiedliwione.

Sąd nie uwzględnił również składnika zgłoszonego do podziału przez Wnioskodawczynię w postaci akcesoriów komputerowych GSM. Z rachunków znajdujących się na karcie 28-32 akt wynika, że zarówno komputer stacjonarny, jak i akcesoria do niego zostały nabyte w 2005 roku, zatem przed powstaniem wspólności majątkowej. W tym zakresie wiarygodne są również zeznania Uczestnika postępowania.

Kolejnym składnikiem, nieuwzględnionym w podziale, są akcesoria samochodowe, zgłoszone we wniosku inicjującym postępowanie przez Wnioskodawczynię. W kolejnych jej pismach przygotowawczych ten składnik nie był już wymieniany. W ocenie sądu było to wyposażenie dodatkowe, kupowane do samochodu i uwzględnione w jego wycenie przez biegłego A. G., dlatego owe akcesoria nie stanowią odrębnego składnika majątkowego, lecz zwiększyły wartość pojazdu w dacie ustania wspólności majątkowej, uwzględnionej w pkt. 1 postanowienia.

Nie ma wiarygodnych dowodów, że w skład majątku wspólnego zainteresowanych wchodziły gry zręcznościowe, zgłoszone do podziału przez Z. K.. Uczestnik nie okazał takich przedmiotów biegłemu do wyceny, a Wnioskodawczyni zaprzeczyła, aby strony miały taki składnik majątkowy. Wskazywała natomiast, że w zestawie z konsolą do gier były gry udostępnione nieodpłatnie, a następnie zainteresowani wymieniali się grami komputerowymi ze znajomymi. Uczestnik nie tylko nie był w stanie przedstawić dowodów na okoliczność istnienia tego składnika majątkowego, ale nie potrafił również wyjaśnić, co się z nim stało. W tych okolicznościach twierdzenia i zeznania Wnioskodawczyni są przekonujące, a to daje podstawę do wniosku, że nie istniał składnik majątku wspólnego zainteresowanych w postaci gier zręcznościowych.

Sąd nie zaliczył do majątku wspólnego zainteresowanych, ani zegarka zakupionego przez Z. K. w 2007 roku za 360,02 złotych, ani biżuterii srebrnej i złotej. Są to rzeczy przeznaczone do osobistego użytku każdego z zainteresowanych i z mocy art. 33 pkt. 4 k.r.o. stanowią majątek osobisty każdego z byłych małżonków. Co do istnienia złotej biżuterii, to zainteresowani nie byli zgodni, czy taki składnik istniał. Ta kwestia nie ma ostatecznie znaczenia dla ustalenia składu majątku wspólnego, bo nawet jeżeli były złote precjoza, to stanowiły majątek osobisty Wnioskodawczyni.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie wykazało, by w dacie ustania wspólności majątkowej zainteresowanych w składzie ich majątku wspólnego znajdowała się wierzytelność w wysokości 1650 złotych. Istnienie tej wierzytelności ostatecznie było niesporne. Przy czym wierzytelność wynikała z pożyczki udzielonej przez małżonków siostrze Z. K.. Uczestnik twierdził, że została spłacona poprzez zakup dla Wnioskodawczyni laptopa. Wersję Uczestnika potwierdziła w swoich zeznaniach świadek T. K.. Jednak na k. 117 znajduje się potwierdzenie przelewu na tę kwotę. Przelewu dokonywała M. K. (1) na rzecz Z. K.. Na tej podstawie Sąd dał wiarę, że wierzytelność została spłacona w trakcie trwania wspólności majątkowej zainteresowanych. Powyższe ustalenie prowadzi do stwierdzenia, że nie ma podstaw do rozliczenia omawianej wierzytelności w ramach postępowania o podział majątku wspólnego.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstawy do ustalenia, że w skład majątku wspólnego wchodziły wierzytelności z tytułu pożyczek udzielnych jego teściowej (matce Wnioskodawczyni). Uczestnik, poza własnymi twierdzeniami, nie przedstawił żadnych obiektywnych i wiarygodnych dowodów na istnienie wskazywanych przez siebie wierzytelności.

Do majątku wspólnego należało zaliczyć dwie kwoty (i uwzględnić we wzajemnych rozliczeniach pomiędzy byłymi małżonkami):

- kwotę 7420 złotych, zwróconą w październiku 2009 roku przez pełnomocnika zainteresowanych w związku z prowadzonymi dla nich sprawami,

- kwotę 66 500 złotych stanowiącą resztę z przejętej przez Z. K. kwoty 95 300 zł, pozostałej z drugiej transzy kredytu.

Wspólność ustawowa pomiędzy Uczestnikami ustała z dniem 17 listopada 2010 roku. Obie kwoty, tj. 7420 złotych i 95 300 złotych zostały przejęte w 2009 roku, a zatem w okresie kilkunastu miesięcy przed ustaniem wspólności ustawowej. Przejęcie tych kwot przez Uczestnika jest niewątpliwe i bezsporne. Jednocześnie Z. K. nie był w stanie udowodnić, kiedy i na co zużył powyższe kwoty. W konsekwencji Sąd uznał, że kwoty 7420 złotych oraz 66 500 złotych podlegają rozliczeniu jako pozostałe - na datę ustania wspólności majątkowej - składniki majątku wspólnego. Nie ma bowiem przekonującego dowodu, że w dacie ustania wspólności ustawowej Uczestnik zbył wskazywane kwoty (abstrahując od tego, czy to ewentualne zużycie miało charakter usprawiedliwiony). Nadto dokumenty z akt sprawy karnej, w tym nagrania rozmów zarejestrowanych przez Wnioskodawczynię, potwierdzają, że w okresie separacji faktycznej małżonków Z. K. czynił starania o przejęcie gotówki, wychodząc z założenia, że nie powinna ona pozostać w dyspozycji Wnioskodawczyni.

Kwota wskazana w pkt. I ppkt 43 (66 500 zł) jest niższa niż kwota przelana z rachunku w (...) Banku (...) na rachunek w Banku (...) (95 300 zł). Sąd miał na uwadze, że od momentu przejęcia tej kwoty do ustania wspólności ustawowej minęło kilkanaście miesięcy. Do czasu ustania wspólności ustawowej Uczestnik mógł korzystać z tej kwoty, o ile czynione wydatki były uzasadnione i zgodne z dobrem rodziny. W istocie trudno Sądowi, bez jasno sprecyzowanych zarzutów, ocenić zasadność każdego wydatku (każdego przelewu) Uczestnika. W świetle ujawnionych okoliczności, uzasadniających wniosek, że Uczestnik zmierzał do przejęcia aktywów finansowych z pominięciem Wnioskodawczyni, Sąd uznał, że wypłaty gotówkowe dokonywane w 2009 roku z rachunku w Banku (...), stanowiły realizację zamierzeń Uczestnika. Łączna kwota wypłat gotówkowych (40 000 zł + 15 000 zł + 5000 zł + 6500 zł /wypłata w bankomacie/) daje kwotę 66 500 złotych. Uczestnik w żaden sposób nie był w stanie udowodnić, że zużył te kwoty i, że zużycie było usprawiedliwione. Wskazywane przez niego kwoty zapłacone tytułem długów są nieudowodnione, o czym była mowa wyżej. Nawet jednak gdyby uwzględnić długi wskazywane przez Uczestnika na kwoty 20 000 zł i 9500 zł, to po ich spłaceniu, z przejętej kwota 95 300 zł powinno pozostać Z. K. 65 800 zł.

Dokonując podziału majątku wspólnego byłych małżonków K., Sąd miał przede wszystkim na uwadze ich stanowiska, wyrażone we wniosku, odpowiedzi na wniosek i w kolejnych pismach przygotowawczych, stan posiadania poszczególnych składników (zwłaszcza ruchomości) oraz okoliczności dotyczące zadysponowania pewnymi składnikami już po ustaniu wspólności ustawowej.

Jeżeli chodzi o podział ruchomości, to w odniesieniu do większości rzeczy stanowiska Uczestników były zgodne. Wątpliwości dotyczyły odkurzacza (...) i kierownicy do gier komputerowych. Te rzeczy do podziału zgłosił Uczestnik, zaś Wnioskodawczyni od początku konsekwentnie twierdziła, że nie jest w ich posiadaniu, sama do podziału też ich nie zgłosiła. W tych okolicznościach Sąd dał Wiarę Wnioskodawczyni, że ww rzeczy pozostają w posiadaniu Uczestnika i jemu te składniki ostatecznie przyznał. Podobnie, jeżeli chodzi o router C., to Sąd dał wiarę Wnioskodawczyni, że rzecz pozostawała w posiadaniu Uczestnika. Podkreślenia wymaga, że Uczestnik zabrał część rzeczy i na ogół był to różnego rodzaju sprzęt. Uczestnik wprawdzie zeznał, że router został udostępniony przez nadawcę telewizji, z którym zawarli umowę, ale Wnioskodawczyni złożyła paragon potwierdzający zakup omawianego urządzenia.

Z oczywistych względów Sąd przyznał środki pozostałe na rachunkach bankowych temu z zainteresowanych, który danym rachunkiem dysponował, a kwotę 66 500 zł – Z. K., który dysponuje nią od 2009 r.

W postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami sąd rozstrzyga także o tym, jakie wydatki, nakłady i inne świadczenia z majątku wspólnego na rzecz majątku odrębnego lub odwrotnie podlegają zwrotowi (art. 567 § 1 k.p.c.).

Stosownie do przepisu art. 45 § 1 k.r.o., każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny za wyjątkiem wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.

O zwrocie wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty któregoś z małżonków sąd orzeka z urzędu i ustala wartość tych nakładów bez względu na inicjatywę dowodową uczestników postępowania (tak Sąd Najwyższy w uchwale z 21 lutego 2008 r. III CZP 148/07). Tak w doktrynie jak i w orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że sąd orzeka o zwrocie wydatków i nakładów z majątku osobistego na majątek wspólny tylko na wniosek małżonka uprawnionego do żądania zwrotu poczynionych wydatków i nakładów (art. 45 § 1 kro). Żądanie to powinno być zgłoszone w formie pisemnego wniosku zawierającego zarówno określenie wysokości żądanej kwoty, jak i przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a zgłaszający takie żądanie obowiązany jest je udowodnić zgodnie z ogólnymi regułami obowiązującymi w postępowaniu cywilnym (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.).

W realiach niniejszej sprawy oboje zainteresowani zgłosili do rozliczenia nakłady z ich majątków osobistych na majątek wspólny, polegające na wydatkowaniu na zakup nieruchomości w K. nieruchomości:

- przez Wnioskodawczynię kwoty 40 000 złotych otrzymana od jej matki tytułem darowizny;

- przez Uczestnika kwoty 155 000 złotych pochodzących ze sprzedaży jego mieszkania i przeznaczonych na zakup działki w K. oraz pokrycie kosztów związanych z jej przygotowaniem pod budowę oraz 9500 złotych stanowiących pożyczkę dla Uczestnika związaną z zakupem działki w K., przekazanych przez matkę Uczestnika bezpośrednio Wnioskodawczyni.

Jeżeli chodzi o rozliczenie pożyczki w kwocie 9500 złotych, to (abstrahując, czy rzeczywiście była to pożyczka), w istocie Uczestnik domagał się rozliczenia długu obciążającego oboje byłych małżonków. Sąd w ramach podziału majątku wspólnego dzieli aktywami, nie dzieli długów. Uwzględnienie żądania Uczestnika w tej części co do zasady nie było możliwe.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do ustalenia, że doszło do wydatkowania przez A. K. (1) na zakup nieruchomości 40 000 zł otrzymanym tytułem darowizny. Niewątpliwie Uczestnik również na ten sam cel wydatkował część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży swojego mieszkania, choć kwota, jaką przeznaczył była sporna.

Pomimo tego, Sąd nie dokonał rozliczenia omawianych nakładów z majątków osobistych na majątek wspólny, uznając że w okolicznościach niniejszej sprawy nie ma do tego jednak podstaw.

Stosownie do zdania trzeciego art. 45 § 1 k.r.o., z obowiązku rozliczeń wyłączone są wydatki i nakłady zużyte w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba, że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zgodnie więc z art. 45 § 1 k.r.o. co do zasady nie podlegają one rozliczeniu, chyba że spowodowały zwiększenie wartości majątku, na który zostały poczynione. Uwzględnienie roszczeń o zwrot nakładów z majątków osobistych zainteresowanych możliwe jest więc po ustaleniu, że spowodowały zwiększenie wartości majątku, na który zostały poczynione. Zwrotowi podlega różnica pomiędzy wartością majątku bez nakładów i jego wartością uwzględniającą nakłady; niekoniecznie musi ona odpowiadać wartości nominalnej poczynionego nakładu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy: w ocenie Sądu uprawnione jest stwierdzenie, że poczynione przez zainteresowanych nakłady zostały zużyte za zaspokojenie potrzeb rodziny. Nieruchomość została zakupiona w celu wybudowania na niej domu przeznaczonego dla rodziny i tym samym zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych. Cel ten ostatecznie nie został osiągnięty, ale faktycznie doszło do zużycia nakładów. Mogłyby one podlegać rozliczeniu po ustaleniu, że zwiększyły wartość majątku w dacie ustania wspólności majątkowej zainteresowanych. W okolicznościach niniejszej sprawy nie jest to kwestia oczywista. Wprawdzie w chwili ustania wspólności majątkowej byłych małżonków K., nieruchomość w K. wchodziła do ich majątku wspólnego. Jednocześnie obciążona była hipoteką przymusową w kwocie 915 000 złotych. Brak danych do ustalenia wartości nieruchomości w dacie ustania wspólności majątkowej Uczestników, natomiast wierzytelność z tytułu kredytu hipotecznego, potwierdzona tytułem wykonawczego, na dzień wystawienia b.t.e. (15.02.2011 r.) wynosiła 636 685,07 złotych. Według wyceny, dokonanej w toku niniejszego postępowania, wartość nieruchomości według cen z 2013 roku wynosiła 422 000 złotych, a po uwzględnieniu konieczności doprowadzenia rozpoczętej budowy do stanu zgodnego z prawem, była nawet niższa i nie przekraczała 393 000 złotych. Nie ma w sprawie danych pozwalających na dokładne ustalenie wartości nieruchomości oraz wysokości wierzytelności hipotecznej w dacie 17.11.2010 roku, ale jest bardzo prawdopodobne, że wartość nieruchomości w tej dacie nie wystarczyłaby na zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką.

Kwestia uwzględnienia przy ustalaniu wartości nieruchomości wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na tej nieruchomości jest obecnie kontrowersyjna.

Postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 5.10.2000 r. (II CKN 611/99, Lex nr 44021) została zapoczątkowana linia orzecznicza, zgodnie z którą w sprawie o podział majątku wspólnego, przydzielając jednemu z uczestników nieruchomość obciążoną hipoteką, sąd powinien ustalić wartość tego składnika majątkowego przy uwzględnieniu obciążenia hipotecznego. Podobne stanowisko Sąd Najwyższy wyraził m.in. w uchwale z 25.06.2008 r. (III CZP 58/08, OSNC 2009/7-8/99), w postanowieniach: z 29 września 2004 r. (II CK 538/03, LEX nr 137537), z 26 listopada 2009 r. (III CZP 103/09 LEX nr 551881), z 26 października 2011 r. (I CSK 41/11, LEX nr 1101323), z 20 kwietnia 2011 r. (I CSK 661/10, OSNC-ZD 2012/2/31), z 26 września 2013 r. (II CSK 650/12, LEX nr 1408410). Sąd Najwyższy podkreślał przy tym, że ze względu na istnienie odpowiedzialności rzeczowej dług obciąża rzecz i obniża jej wartość, a jego spłata przez małżonka, który w wyniku podziału majątku otrzymał obciążoną rzecz oszacowaną z uwzględnieniem tego długu stanowi realizację zasady, że zobowiązany do spłaty jest ten komu nieruchomość została przyznana.

Odmienne stanowisko Sąd Najwyższy zajął w postanowieniu z 26 stycznia 2017 r. (I CSK 54/16, LEX nr 2261747) stwierdzając, że: „w postępowaniu o podział majątku wspólnego po ustaniu ustawowej wspólności majątkowej sąd - ustalając wartość wchodzącego w skład majątku wspólnego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, obciążonego hipoteką zabezpieczającą udzielony małżonkom kredyt bankowy - uwzględnia wartość rynkową tego prawa, z pominięciem wartości obciążenia hipotecznego”. To stanowisko zostało powtórzone w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 2019 roku (III CZP 14/19, opubl. OSNC 2021/4/23), zgodnie z którą „W sprawie o podział majątku wspólnego małżonków, obejmującego nieruchomość obciążoną hipoteką zabezpieczającą udzielony małżonkom kredyt bankowy, sąd - przyznając tę nieruchomość na własność jednego z nich - ustala jej wartość z pominięciem wartości obciążenia hipotecznego, chyba że zachodzą istotne powody przemawiające za jego uwzględnieniem”. Wyjaśniając, jakie mogą być istotne powody przemawiające za uwzględnieniem wartości obciążenia hipotecznego, Sąd Najwyższy wskazał: „W konkretnych sprawach mogą jednak wystąpić takie okoliczności, które spowodują, że typowe rozwiązanie nie będzie spełniało swojej roli, ponieważ nie doprowadzi do założonego celu postępowania działowego, tj. do usunięcia stanu współwłasności nieruchomości bądź wspólności prawa w sposób sprawiedliwie wyważający interesy współuprawnionych. (…) potrzebę odstępstwa mogą też powodować okoliczności dotyczące przedmiotu postępowania, w tym szczególnie proporcja, w jakiej pozostaje wielkości obciążenia do wartości obciążonej nieruchomości lub prawa, powodujące, że obciążenie rzutuje na wartość rynkową nieruchomości lub prawa, a nawet - w skrajnych wypadkach - praktycznie pozbawia przedmiot zabezpieczenia zdolności zbywczej lub też prowadzi do poważnego zagrożenia krzywdzącym i nieodpowiadającym założeniom postępowania działowego wynikiem tego postępowania”.

W realiach niniejszej sprawy, zanim doszło do zakończenia postępowania o podział majątku wspólnego, Uczestnicy utracili nieruchomość. Doszło do jej zajęcia w toku egzekucji i sprzedaży licytacyjnej, a kwota uzyskana ze sprzedaży była niższa niż dług Uczestników wobec banku. Powyższe okoliczności przemawiają przeciwko rozliczeniu nakładów z majątków osobistych zainteresowanych na nabycie nieruchomości wspólnej. Na datę orzekania o podziale majątku wspólnego, ani nie istnieje składnik majątkowy, na nabycie którego omawiane nakłady były czynione, ani nie ma podstawy do przyjęcia, że omawiane nakłady zwiększyły wartość majątku w dacie ustania wspólności majątkowej Uczestników. Podkreślenia wymaga, że Sąd nie miał obowiązku prowadzić z urzędu postępowania w zakresie ustalenia, czy zachodzą przesłanki do zwrotu przedmiotowych nakładów, bo w tym zakresie orzeka na wniosek, a nie z urzędu. W konsekwencji to na uczestnikach, którzy zgłosili do rozliczenia nakłady z ich majątków osobistych na majątek wspólny, spoczywał ciężar dowodu w omawianym zakresie.

W ramach podziału majątku wspólnego A. K. (1) i Z. K. rozliczeniu podlegało roszczenie Wnioskodawczyni o rozliczenie spłaty części długu stron wobec (...) SA z tytułu kredytu hipotecznego, dokonanej po ustaniu wspólności majątkowej zainteresowanych z majątku osobistego A. K. (1). Syndyk masy upadłości A. K. (1) ostatecznie przedstawił do rozliczenia z tego tytułu kwotę 174 524,73 złotych.

Z treści art. 45 kro wynika, że rozliczenie nakładów i wydatków wchodzi w grę, gdy zaistniały przesunięcia pomiędzy majątkami: objętym wspólnością ustawową i majątkami osobistymi każdego z małżonków (zostały dokonane wydatki i nakłady z majątku wspólnego małżonków na majątek osobisty jednego z nich lub odwrotnie: z majątku osobistego jednego z małżonków na majątek wspólny). Podobnie rzecz się ma, jeżeli chodzi o spłatę długu jednego z małżonków z majątku wspólnego (art. 45 § 3 kro). Rozliczenie nakładów i wydatków, o jakim mowa w powołanym wyżej przepisie, nie wchodzi w grę, gdy były one czynione z majątku wspólnego na ten majątek. Ponadto nie ulega wątpliwości, że kwoty wydatkowane na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wspólnie przez małżonków płacone już po ustaniu wspólności majątkowej (a nawet podziale majątku) stanowią nakłady podlegające rozliczeniu (tak SN w uchwale składu 7 sędziów z dnia 27 lutego 2019 roku, III CZP 30/18).

W ocenie Sądu uwzględnieniu (tj. zwrotowi przez Uczestnika na rzecz Wnioskodawczyni) podlega kwota 135 004,14 złotych według następującego wyliczenia:

Zgodnie z zaświadczeniem komornika z 20.03.2020 r. (k. 942-943), w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko obojgu byłym małżonkom K. o sygn. akt Km 2197/15, od A. K. (1) została wyegzekwowana łącznie kwota 354 396,46 złotych. Z tej kwoty wierzycielowi (...) SA przekazano łącznie 270 008,29 złotych na poczet długu obciążającego oboje zainteresowanych. Pozostała wyegzekwowana kwota została zaliczona na koszty postępowania, a część – 5345,20 zł została przekazana Syndykowi. Do rozliczenia należało uwzględnić kwotę przekazaną wierzycielowi, bo to jest kwota wyznaczająca spłatę wspólnego długu Uczestników, zaciągniętego w czasie trwania wspólności ustawowej. Koszty postępowania egzekucyjnego, wszczętego po ustaniu wspólności ustawowej, są długiem innego rodzaju i nie należą do kategorii mieszczącej się w art. 45 kro.

Udziały pomiędzy byłymi małżonkami w majątku wspólnym są równe, to w takiej samej części są oni odpowiedzialni za zobowiązania wynikające ze wspólnego majątku. Skoro od Wnioskodawczyni wyegzekwowano na pokrycie wspólnego długu kwotę 270 008,29 złotych, to powinna ona zostać zmniejszona o połowę, tj. 135 004,14 zł, jako że tylko w połowie stanowi nakład Wnioskodawczyni z majątku osobistego na pokrycie wspólnych długów, w pozostałym zakresie stanowiąc jej udział w przedmiotowym zobowiązaniu.

W postępowaniu o podział majątku wspólnego rozliczeniu podlegają rozliczeniu roszczenia różnego rodzaju, w tym o charakterze odszkodowawczym, jeżeli określone składniki majątkowe w czasie trwania wspólności ustawowej lub po jej ustaniu zostały przez jedno z małżonków bezprawnie zbyte, zniszczone zużyte lub roztrwonione. W tym wypadku, przy podziale majątku wspólnego, ich wartość podlega zaliczeniu na poczet udziału przypadającego drugiemu małżonkowi na podstawie art. 45 § 1 k.r.o. w zw. z art. 415 k.c.(tak m.in. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 22 września 2020 r., I CSK 657/18, Lex nr 3158152).

W realiach rozpoznawanej sprawy za trafne uznać należało żądanie rozliczenia odszkodowania w kwocie 19 050 złotych z tytułu posiadania i używania przez Z. K. samochodu marki O. (...), zgłoszone pierwotnie przez Wnioskodawczynię, a podtrzymane przez Syndyka.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że przedmiotowy samochód w dacie ustania wspólności ustawowej zainteresowanych i przejęcia go przez Uczestnika miał wartość 19 800 złotych. Uczestnik przejął tę rzecz, ale nie dbał o nią należycie. Wycena dokonywana na potrzeby niniejszej sprawy w 2013 roku potwierdza, że już w tamtym czasie stan samochodu odbiegał znacząco od stanu przeciętnego, który mógłby wynikać z okresu eksploatacji samochodu. Uczestnik – w którego wyłącznym posiadaniu pozostawał samochód po ustaniu wspólności ustawowej – nie dbał należycie o jego właściwe przechowanie, naprawy, zachowanie sprawności technicznej i ubezpieczenie. W efekcie samochód niszczał, tracąc na wartości w większym stopniu niż wynikało to z okresu jego eksploatacji. Samochód zastał zajęty przez komornika za długi ciążące wyłącznie na Uczestniku i sprzedany za kwotę 750 złotych. W tych okolicznościach utrata wartości w wysokości 19 050 złotych obciąża wyłącznie Z. K.. Na podstawie art. 45 § 1 k.r.o. w zw. z art. 415 k.c. zasadne jest rozliczenie tej wartości poprzez jej zaliczenie na poczet udziału przypadającego Uczestnikowi.

Uwzględniając ustalony w sprawie skład majątku wspólnego, sposób jego podziału i roszczenia dodatkowe, podlegające uwzględnieniu w ramach niniejszego postępowania, rozliczenia pomiędzy zainteresowanymi (z zastrzeżeniem, że w miejsce Wnioskodawczyni wstąpił Syndyk) przedstawiają się następująco.

Wartość składników majątkowych podlegających podziałowi wynosi w sumie 91 097, 19 złotych, z czego Syndyk otrzymuje składniki o wartości 6967 złotych, a Uczestnik o wartości 84 130,19 złotych. Do wartości udziału Uczestnika należy doliczyć jeszcze kwotę odszkodowania 19 050 złotych. Tym samym wartość otrzymanych składników przez Uczestnika wynosi 103 180,19 złotych, a wartość podlegająca podziałowi – 110 147,19 złotych. Każdy z zainteresowanych powinien otrzymać składniki o wartości 55 073,59 zł (110 147,19/2).

W wyniku dokonanego podziału majątku wspólnego Syndyk otrzymuje składniki majątkowe o wartości 6967 zł, zatem należna mu spłata powinna wynieść 48 106,59 złotych (55 073,59 zł – 6967 zł). Jednak Uczestnik obowiązany jest do zwrotu połowy nakładu Wnioskodawczyni na spłatę wspólnego długu, tj. 135 004,14 zł. Dlatego należna spłata od Uczestnika na rzecz Syndyka wynosi 183 110,73 złotych (48 106,59 zł +135 004,14 zł) i taką kwotę zasądził Sąd w pkt. V postanowienia.

Sąd zasądzając spłatę zastosował art. 212 § 3 k.c., zgodnie z którym jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.

Spłata, do której zobowiązany jest Uczestnik jest wysoka i będzie stanowiła dla niego znaczne obciążenie finansowe. Niemniej jednak Sąd oznaczył termin spłaty na 14 dni od daty uprawomocnienia się postanowienia. Deklarowana przez Uczestnika jego aktualna sytuacja życiowa i materialna oraz obciążenie zobowiązaniami z tytułu kredytu hipotecznego (egzekwowanego za pośrednictwem pomocnika) oraz z tytułu alimentów, czynią spłatę zasądzoną w pkt. V postanowienia nierealną. Uczestnik nie daje żadnej gwarancji dobrowolnej zapłaty zasądzonej spłaty, ani w sytuacji odroczenia terminu spłaty na dłuższy okres czasu, ani rozłożenia jej na raty. W tych okolicznościach oznaczenie krótkiego terminu spłaty nie wpłynie na sytuację Uczestnika, za to Syndykowi pozwoli podjąć dalsze działania w toku postępowania upadłościowego Wnioskodawczyni.

Przepis art. 212 § 3 k.c. pozwala korygować obciążenie uczestnika zobowiązanego do spłat/dopłat oraz realną ich wysokość przy pomocy odsetek, które mogą mieć charakter odsetek kapitałowych (na wypadek odroczenia terminu uiszczenia spłaty lub rozłożenia jej na raty) lub przy pomocy odsetek ustawowych, co do których roszczenie powstanie w przyszłości - w razie opóźnienia zobowiązanego w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Spłata należna Syndykowi została zasądzona przy uwzględnieniu aktualnie występujących cen, dlatego zasądzenie odsetek ustawowych na wypadek opóźnienia w zapłacie, Sąd uznał za wystarczające.

Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowił art. 520 § 1 k.p.c., zgodnie z którym uczestnicy ponoszą koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Uczestnik był w równym stopniu z Wnioskodawczynią zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy. Każdy z nich był w równym stopniu legitymowany do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania, a rozstrzygnięcie wywołuje pozytywne skutki prawne, w postaci uregulowania stanu prawnego majątku pozostającego w ich współwłasności. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni zapłaciła opłatę od wniosku wszczynającego postępowanie w wysokości 1000 zł, Sąd zasądził na rzecz Syndyka od Uczestnika 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd nie obciążył uczestników postępowania nieuiszczonymi kosztami sądowymi mając na uwadze ich sytuację majątkową uzasadniającą twierdzenie, że ewentualne wyegzekwowania kosztów sądowych jest w tej sprawie nierealne.