Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Ns 182/15

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Sanoku I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Janusz Hatylak

Protokolant: sekretarz sądowy Magdalena Łuszcz

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018r. w Sanoku na rozprawie

sprawy z wniosku :

(...) Sp. z o.o. w S.

z udziałem:

Urzędu Gminy B. i innych

o stwierdzenie nabycia spadku po M. P. (1)

p o s t a n a w i a

I.  s t w i e r d z i ć, że spadek po M. P. (1) s. A. i M. zmarłym
w dniu 31 października 2012 roku w S., a stale ostatnio zamieszkałym
w miejscowości P. w gminie B. w województwie (...) na podstawie ustawowego porządku dziedziczenia z dobrodziejstwem inwentarza nabyła w c a ł o ś c i

Gmina B..

II. u s t a l i ć, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania sądowego związane z ich udziałem w sprawie.

Sygn. akt. I Ns 182/15

UZASADNIENIE

postanowienia Sądu Rejonowego w Sanoku z dnia 26 września 2017r.

Wskazując na swój interes prawny firma (...) Sp. z o.o. w S. skierowała do Sądu Rejonowego w (...) wniosek o stwierdzenie, kto nabył spadek po zadłużonym M. P. (1) zmarłym w dniu 31.10.2012r., przy czym spadkodawca ostatnio stale zamieszkiwał na terenie gminy B.. Zainteresowana wskazywała, iż na podstawie ustawy spadek po wymienionym miałby przypadać: żonie K. P. (1), córkom B. K. i B. W. (1) oraz synom M. P. (2) i W. P. (1) (k.3-4).

Sąd na podstawi niżej przedstawionych dowodów ustalił następujący stan faktyczny oraz zważył, co następuje:

Spadkodawca M. P. (1) s. A. i M. zmarł w dniu 31.10.2012r. w S., a stale ostatnio zamieszkiwał w miejscowości P. w gminie B..

(dowód : skrócony akt zgonu nr 476/2012- k.18)

W trakcie postępowania spadkowego przed Sądem w dniu 14.07.2015r. uczestniczka B. K. słuchana w trybie art. 671 kpc zapewniała, iż jej ojciec M. P. (1), który zmarł w dniu wyżej podanym faktycznie pozostawił żonę K. P. (1) i dzieci: M. P. (2), W. P. (1), B. P. (1) i B. W. (1) oraz B. K.. Nie miał dzieci pozamałżeńskich, również nikogo nie przysposobił. Spadkodawca nie pozostawił testamentu.

W ramach zapewnienia spadkowego B. K. wskazała, iż w dniu 13.06.2013r. przed tut. Sądem złożyła już oświadczenie o odrzucenie spadku po ojcu. Równocześnie podała, że nie ma dzieci oraz nikogo nie przysposobiła (k.34 v).

Bezspornie, wniosek o przyjęcie oświadczenia o odrzuceniu spadku złożono w dniu 11.03.2013r., a więc w okresie sześciu miesięcy od otwarcia spadku, zaś jak wynika z dokumentów zgromadzonych w odrębnych aktach sądu o sygn. I Ns (...) spadek po M. P. (1) przed Sądem Rejonowym w Sanoku oprócz B. K. odrzucili w dniu 12.06.2013r.: wdowa K. P. (1) zd. Starego, córka B. W. (1), synowie M. P. (2)
i W. P. (1). (zob. też kserokopie protokołu – k. 16v-17).

Równocześnie zainteresowani: B. K., K. P. (1), M. P. (2), B. W. (2) i W. P. (1) na rozprawie w dniu 14.07.2015r. informowali Sąd o posiadanych zstępnych wskazując, że oni także skutecznie odrzucili spadek.

(dowód: protokół z rozprawy z 14.07.2015. – k. 34 oraz dokumenty zgromadzone w aktach dot. odrzucenia spadku o sygn. I Ns (...)).

Na zasadzie przepisu art. 510 § 2 kpc w trakcie prowadzenia rzeczonego postępowania spadkowego Sąd wzywał do udziału w sprawie kolejnych uczestników: B. P. (1) oraz Gminę B. (k.36) a także: B. P. (2), C. P., W. P. (2) (k.99), S. P. (1), W. P. (2), D. K.. B. P. (3), K. P. (1) (k.115), A. P. (1), D. P., M. P. (3), A. T., B. P. (4), A. P. (2), E. P., J. R., K. P. (2), J. P., Ł. P., I. S., K. P. (3), S. P. (2), K. P. (4), B. Ł. , E. S., H. P., M. P. (4), B. B., P. P., D. W., A. P. (3) (k.125),

Wszystkie osoby pełnoletnie z grupy wyżej wymienionej złożyły przed Sądem bądź przed notariuszem wymagane oświadczenia o o d r z u c e n i u spadku po M. P. (1). Nadto rodzice małoletnich dzieci kierowali do właściwego sądu rejonowego wydziału rodzinnego i nieletnich wnioski
o zezwolenie na złożenie oświadczenia w imieniu małoletnich dzieci
w przedmiocie odrzucenia przez małoletniego syna lub córkę spadku po ich dalekim krewnym.

Zgodnie z dyspozycją art. 101 § 3 k.r.o. zainteresowani rodzice otrzymali z Sądu wymagane zgody na wykonanie podanej wyżej czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem.

Następnie rodzice małoletnich złożyli odpowiednie oświadczenia
o odrzuceniu spadku (zob. k. 62 v, 93, 124-125, 196-198v, 204, 227v-230, 303-304, 321, 380). Także odpowiednie oświadczenia w imieniu małoletnich złożone były przed notariuszami (por. k. 155, 192, 376).

(dowody: postanowienia sądowe dot. zezwolenia na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu a to w zakresie odrzucenia spadku – k. 59, 88, 153, 182, 186, 188, 191, 232, 244, 254, 258, 297, 298, 299, 300, 301, 302, 318, 319, 320, 330, 374, 379 oraz oświadczenia
o odrzuceniu spadku w aktach o sygn. I Ns (...) I Ns (...), I N (...)
I N (...) a także dokumenty zgromadzone w powyższym zakresie w aktach
o sygn. I Ns(...) )

Zgodnie z wymogami normy art. 931 § 1 i 2 k.c. w ramach dziedziczenia ustawowego w pierwszej kolejności powołane są do spadku z ustawy dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek, gdy zaś osoby te nie dożyły otwarcia spadku lub taki spadek odrzuciły, z zachowaniem wymogu podanego w art. 1015 § 1 k.c. spadek wówczas przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, gdyż spadkobierca który odrzucił spadek zostaje, po myśli art. 1020 kc. wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (por. Witold Borysiak „Dziedziczenie ustawowe w świetle nowelizacji Kodeksu cywilnego” Przegląd Sądowy z 2011r. nr 2 str. 39-68).

Mając na uwadze podane wyżej okoliczności stanu faktycznego, po szczegółowym zbadaniu kręgu osób spokrewnionych ze spadkodawcą Sąd na zasadzie art. 935 k.c. w związku z art. 1023 § 1 i 2 k.c. postanowieniem
z dnia 26.09.2018r. stwierdził, że na podstawie ustawowego porządku dziedziczenia z dobrodziejstwem inwentarza spadek po M. P. (1)
s. A. i M. zmarłym w dniu 31 października 2012 roku w S., a stale ostatnio zamieszkałym w miejscowości P. w gminie B.
w województwie (...) nabyła w c a ł o ś c i Gmina B. (zob. Remigiusz Ciosek „Dziedziczenie ustawowe Skarbu Państwa i Gminy” Przegląd Sądowy z 2006r. nr 7-8, str. 75-80)

Natomiast na podstawie przepisu art. 520 § 1 i 2 kpc. Sąd ustalił, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania sądowego związane z ich udziałem w sprawie.