Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 937/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. akt II K 512/18.

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

_____________

______________________________________

_________

__________

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

_____________

______________________________________

_________

__________

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

_________

________________________

________________________________________________

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

_________

________________________

________________________________________________

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść końcowego orzeczenia, tj.:

1.  art. 366 k.p.k. w zw. z art. 367 § 1 k.p.k. w zw. z art. 170 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego zgłoszonego przez oskarżonego w piśmie z dnia 15 października 2020 r., a dotyczącego uzupełnienia opinii biegłych psychiatrów w zakresie odpowiedzi na pytanie dotyczące ograniczonej poczytalności oskarżonego tempore criminis, jego zdolności do rozpoznawania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem poprzez uznanie, że biegli wyczerpująco odnieśli się do zgromadzonego materiału dowodowego w niniejszej sprawie a także wyjaśnili, z jakich przyczyn wynika tendencja do degresywności i deficytów pamięciowych u oskarżonego, podczas gdy sposób zachowania oskarżonego w postępowaniu sądowym, stwierdzona u oskarżonego przed laty jednostka chorobowa w postaci schizofrenii paranoidalnej oraz jego wypowiedzi kierowane do Sądu tak na rozprawie, jak i w pismach, podają w wątpliwość jego pełną poczytalność, wskazując na poczytalność ograniczoną, co do której biegli nie odnieśli się wyczerpująco w sporządzonej opinii;

2.  art. 196 § 1 i 2 k.p.k. poprzez oparcie zaskarżonego wyroku na wnioskach opinii sądowo- psychiatryczno-psychologicznej z dnia 13 lipca 2020 r., w której wydaniu brała udział ta sama biegła lek.G. K., która badała i opiniowała oskarżonego w innej sprawie, wydając końcową opinię w dniu 15 października 2019 r. ( vide: str. 4 opinii biegłych), co skutkowało naruszeniem zasady obiektywizmu przy wydawaniu opinii i powstaniem podstawy do wyłączenia ww. bieglej, albowiem sporządzając opinię na potrzeby niniejszego postępowania biegła wydał już wcześniej opinię negatywną o braku niepoczytalności oskarżonego w innej sprawie i aktualnie ją podtrzymała;

3.  art. 2 k.p.k., art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 366 § 1 k.p.k. oraz art.410k.p.k. poprzez wydanie wyroku bez wszechstronnego rozważenia okoliczności sprawy odnoszących się do strony podmiotowej czynu i w konsekwencji błędne ustalenie, że zachowanie oskarżonego było przejawem jego pełnej poczytalności w sytuacji, gdy zarówno wyjaśnienia oskarżonego na etapie postępowania przygotowawczego, jak i zachowanie w trakcie procesu sądowego, a także wiedza Sądu o uzależnieniu oskarżonego od środków odurzających, w szczególności heroiny i dopalaczy oraz podejmowane przez niego kilkukrotnie leczenie odwykowe, winny stanowić podstawę do uznania, iż T. L. tempore criminis nie był w pełni poczytalny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego nie jest zasadna.

Odnosząc się do zarzutów sformułowanych przez skarżącego należy zauważyć, że zarzuty podniesione przez obrońcę w apelacji dotyczą ustaleń Sądu I Instancji poczynionych na podstawie opinii biegłych lekarzy psychiatrów, którzy wydali opinię w sprawie po przeprowadzonej obserwacji, dotyczącej stanu zdrowia psychicznego oskarżonego tempore criminis. Autor apelacji opiera stawiane zarzuty wyłącznie na polemice z ustaleniami Sądu Rejonowego. Brak jest w treści wniesionego środka odwoławczego wykazania konkretnych uchybień w procesie dochodzenia przez Sąd a quo do ustalonych faktów, które mogłyby świadczyć o naruszeniu którejś z reguł dowodzenia określonej w przepisach procedury karnej.

Skuteczny zarzut obrazy art.7 k.p.k. nie może polegać wyłącznie na przedstawieniu – tak jak czyni to skarżący - dowodów wskazujących na okoliczności odmienne, aniżeli przyjęte za podstawę ustaleń sądu, jeśli ustalenia stanowiące podstawę wyroku znajdują oparcie w choćby części dowodów, które sąd uznał za wiarygodne, kształtując swoje przekonanie po rozważeniu - z poszanowaniem dyrektyw płynących z art.7 k.p.k. - wszelkich istotnych okoliczności ujawnionych w toku rozprawy.

Sąd I Instancji w pisemnych motywach odniósł się do wyjaśnień złożonych przez oskarżonego, zauważył ich zmienność i ocenił ich treść. Dokonana przez Sąd meriti ocena wyjaśnień oskarżonego w żaden sposób nie wykracza poza ramy zakreślone treścią art. 7 k.p.k. Ocena wyjaśnień oskarżonego i oparcie ustaleń o wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego jest należycie uzasadniona. Należy zauważyć - w ślad za Sądem I Instancji - , że oskarżony przyznał się do stawianych mu zarzutów, w ramach przeprowadzonej wizji lokalnej wskazał miejsca w których popełnił zarzucane mu czyny. W aktach sprawy brak jest jakichkolwiek dowodów, które deprecjonowałyby ustalenia zawarte w protokole wizji lokalnej, a zwłaszcza potwierdzały wpływ funkcjonariuszy policji na przebieg wizji lokalnej, o czym traktuje oskarżony. Podnieść należy, że oskarżony na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2019 r. (k.192 ) wyjaśnił, że w czasie wizji lokalnej to on wskazywał miejsca a nie policjanci „ bo oni nie wiedzieli”. Tym samym Sąd Okręgowy zauważa, że argumentacja obrońcy dotycząca zmienności wyjaśnień oskarżonego i budowanie na zmienności wyjaśnień tezy o braku poczytalności oskarżonego nie jest słuszne, zwłaszcza, że ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy poczynił też na podstawie innych dowodów, które pozwoliły na weryfikację wyjaśnień oskarżonego złożonych w niniejszej sprawie. Nie bez znaczenia dla oceny wyjaśnień oskarżonego, zwłaszcza tych w których zaprzeczył, aby popełnił stawiane mu zarzuty (k. 336 ) są nie tylko zeznania pokrzywdzonych, w tym także zeznania pokrzywdzonego W. K., który rozpoznał zabezpieczone w mieszkaniu oskarżonego radio jako swoją własność utraconą w wyniku przestępstwa. Podkreślenia wymaga, że ocena wiarygodności wyjaśnień złożonych przez oskarżonego nie może też być wartościowana - oceniania od tego w jakiej fazie postępowania wyjaśnienia te zostały złożone (wyrok SN z 20 V 1978 r. (...) 78/78, OSNKW 12/1978, poz. 147). Oparcie ustaleń faktycznych na wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym lub na rozprawie wymaga jedynie należytej oceny wyjaśnień w oparciu o treść art. 7 k.p.k.

Podkreślić więc należy, że te wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów znalazły potwierdzenie w szeregu innych dowodów - czego zdaje się nie dostrzegać skarżący – a zatem ustalenia Sądu Rejonowego dotyczące sprawstwa i winy nie nasuwają zastrzeżeń.

W tym stanie rzeczy zasadnie Sąd Rejonowy uznał wyjaśnienia oskarżonego negujące swój udział w zarzuconych mu czynach jako przyjętą linie obrony.

Słusznie też Sąd I Instancji przyjął, że oskarżony w czasie tempore criminis miał w pełni zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

Przyjęcie tego ustalenia sąd oparł na opinii biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa. Z akt sprawy wynika, że Sąd Rejonowy na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2019 r. (k.192) dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów. Biegli wydali opinię z dnia 15 października 2019 r. (k.234 – 239), w której stwierdzili, że z uwagi rozpoznaną wcześniej schizofrenię paranoidalną i konieczność wykonania szeregu badań należy oskarżonego poddać badaniom połączonym z obserwacją w warunkach szpitalnych. Po przeprowadzeniu obserwacji biegli wydali opinię sądowo – psychiatryczną z dnia 13 lipca 2020 r. (k.297 – 314) stwierdzając końcowo, że oskarżony nie miał zniesionej, ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów i pokierowania swoim postępowaniem – warunki z art. 31§ 1 ani 2 k.k. nie zachodzą. Sąd Okręgowy w pełni podzielił też stanowisko Sądu Rejonowego co do oceny opinii biegłych sporządzonej po przeprowadzonej obserwacji.

Wbrew zarzutom obrońcy wnioski zawarte w tej opinii nie zostały podważone i skarżący nie przedstawił argumentacji świadczącej, że jest ona nie pełna, nie jasna , że zachodzi sprzeczność w treści opinii. Dlatego należy uznać tę opinię za opinię zupełną, a więc taką, która odpowiada na wszelkie pytania zawarte w postanowieniu i jest oparta na wszelkich dostępnych i zgromadzonych w sprawie dowodach, w tym też na pismach oskarżonego (wyrok SN z 9.05.1988 r., II KR 96/88, OSNKW 1988/9–10, poz. 27). Jednocześnie opinia jest jasna, gdyż pozwala na ustalenie i zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów. W oparciu o powyższe Sąd Okręgowy uznał, że zarzut obrońcy dotyczący nie uwzględnienia wniosku o uzupełniające przesłuchanie biegłych nie jest zasadny.

Nie można też podzielić zarzutu naruszenia przez sąd orzekający przepisu art. 196§ 1 i 2 k.p.k. poprzez oparcie zaskarżonego wyroku na wnioskach opinii sądowo- psychiatryczno-psychologicznej z dnia 13 lipca 2020 r., w której wydaniu brała udział ta sama biegła lekarz G. K., która badała i opiniowała oskarżonego w innej sprawie. Należy zauważyć, że lekarz G. K. opiniowała nie w innej sprawie lecz w tej samej sprawie i wraz z doktorem C. P. wnioskowała o przeprowadzenie badania oskarżonego połączonego z obserwacją w warunkach szpitalnych. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że wcześniejszy kontakt biegłego ze stroną nie dyskwalifikuje opinii. Także fakt wcześniejszego leczenia psychiatrycznego oskarżonego przez biegłego lekarza psychiatrę nie osłabia a priori zaufania do bezstronności biegłego w rozumieniu art.196 § 3 k.p.k. i nie może być podstawą do jego wyłączenia, o ile nie ujawnią się inne przyczyny uzasadniające takie wyłączenie (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2018 r. III KK 420/17).

Z tego powodu brak podstaw do uwzględnienia tegoż zarzutu, zwłaszcza, że obrońca nie przedstawił argumentów mogących podważyć zaufanie do tegoż biegłego.

Z uwagi na to, że obrońca nie kwestionował przyjętej przez Sąd Rejonowy oceny prawnej zachowania oskarżonego to należy jedynie zauważyć, że przyjęcie przez sąd orzekający działania w ramach art. 91§1 kk czyli w ciągu przestępstw zostało w sposób należyty uzasadnione, w tym także co do sposobu działania oskarżonego co do czynów opisanych w pkt I do IV i od VI do VII części wstępnej wyroku czyli okresu działania, wykorzystywania przez oskarżonego tej samej sposobności przy popełnianiu poszczególnych czynów. Zawartą w pisemnych motywach argumentację dotyczącą przyjęcia ciągu przestępstw Sąd Okręgowy w pełni podziela.

Na końcu wskazać trzeba, iż kierunek wywiedzionej apelacji (co do winy) obligował Sąd Okręgowy, zgodnie z treścią art. 447 § 1 k.p.k., do całościowej oceny zaskarżonego wyroku, a zatem koniecznym było przeanalizowanie, czy zaskarżone orzeczenie nie nosi cech rażącej niewspółmierności w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary. W ocenie Sądu Okręgowego również i w tym zakresie nie sposób kwestionować zasadności wydanego orzeczenia. Realizując uprawnienie do wymierzenia kary według swego uznania Sąd I instancji z całą pewnością nie dopuścił się sprzeniewierzenia dyrektywom wskazanym w treści art. 53 k.k., należycie oceniając okoliczności podmiotowe i przedmiotowe sprawy w zakresie wymierzonej kary pozbawienia wolności.

Reasumując, kierując się wyżej wskazanymi względami, nie znajdując podstaw do uwzględnienia zarzutów apelacji, Sąd Odwoławczy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku oraz umorzenie postępowania wobec oskarżonego T. L. z uwagi na jego niepoczytalność i zastosowanie wobec niego adekwatnego środka zabezpieczającego.

Ewentualnie zaś uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania celem sporządzenia przez biegłych psychiatrów opinii uzupełniającej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec stwierdzenia niezasadności podniesionych zarzutów obrony oraz nie dopatrzenia się w sprawie uchybień, które podlegały by uwzględnieniu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia, brak było podstaw do uwzględnienia wniosków obrony.

Na końcu jedynie na marginesie, w kontekście sformułowanego przez obronę wniosku alternatywnego, podkreślić należy, że w obecnym stanie prawnym z uwagi na treść art.437§2k.p.k. uchylenie przez Sąd Odwoławczy orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art.439§1k.p.k., art.454 k.p.k. lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

_____________________________________________________________________________________________________

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

________________________________________________________________________________________________________________________

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. akt II K 512/18.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonanych na podstawie oceny tych dowodów ustaleń faktycznych Sąd Odwoławczy uznał, że zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego T. L. w zakresie przypisanych mu czynów - nie budzi wątpliwości. Omówione wyżej zarzuty obrony okazały się nieskuteczne, gdyż za ich pomocą skarżący nie zdołał podważyć dokonanej przez Sąd I instancji oceny w tym przedmiocie.

W sprawie nie dopatrzono się także uchybień, które podlegały by uwzględnieniu niezależnie od kierunku i granic zaskarżenia.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

________________________________________________________________________________

Zwięźle o powodach zmiany

________________________________________________________________________________

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

_______________________________________________

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

____________________________________________________________________________

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

____________________________________________________________________________

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

_____________________________________________________________________________

5.3.1.4.1.

_______________________________________________

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

____________________________________________________________________________

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

________________________________________________________________________________________

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

________________

______________________________________________________________________

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art.29 ust. 1 ustawy - Prawo o adwokaturze, kosztami nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu w postępowaniu odwoławczym obciążono Skarb Państwa. Zasądzona z tego tytułu kwota - wynosząca 516,60 zł (wraz z podatkiem VAT) - została ustalona w oparciu § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2019 r. poz.18 t.j.).

III.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że ich uiszczenie było by dla niego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację majątkową i wysokość dochodu.

7.  PODPIS

SSO Stanisław Jabłoński

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1.

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego T. L. .

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Przypisanie oskarżonemu sprawstwa i winy w zakresie zarzuconych m czynów.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana